Εξαιρετική, ντρέπομαι που δεν την γνώριζα και συγχαρητήρια που με αυτές τις συνεντεύξεις μας συστήνετε τέτοιους ανθρώπους.Πρόσεξα όμως κάτι που επαναλαμβάνεται σε όλο το κείμενο και με εξόργισε."...ο οποίος με ρώτησε γιατί δεν υπέβαλλα αίτηση για υποτροφία σπουδών στη Γαλλία. Του είπα ότι είχα υποβάλει μεν αλλά η διοίκηση του υπουργείου απάντησε ότι δεν υπήρχαν θέσεις. «Θέσεις υπάρχουν, αλλά τις κρατούν για τους γεωπόνους» σχολίασε θυμωμένος. "" Όταν βρισκόμουν στο Moνπελιέ, πληροφορήθηκα από γράμμα συναδέλφων ότι είχε προκηρυχθεί μια θέση μόνιμου χημικού, την οποία, σύμφωνα με όσα φημολογούνταν, είχε ζητήσει το παλάτι και προοριζόταν για χημικό άλλου εργαστηρίου, ο σύζυγος της οποίας ήταν γνωστό πως ανήκε στους βασιλικούς κύκλους. Ξανάπιασα γραφίδα και την επομένη υπέβαλα συστημένη την υποψηφιότητά μου για τη θέση. Η αίτησή μου έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, γιατί η χημικός για την οποία προοριζόταν η θέση δεν είχε κανένα από τα δικά μου τυπικά προσόντα. Τελικά, επικράτησε σολομώντειος λύση: προκηρύχθηκαν δύο θέσεις."" Όμως, παράγοντες του «κινήματος» ζητούσαν από την αρχή την «κεφαλή» μου. Έτσι, όταν τελείωσε η ελληνική Προεδρία στην ΕΟΚ και νόμιζαν ότι δεν με χρειάζονταν πια, μου κοινοποιήθηκε η μετάθεσή μου στο Ινστιτούτο Εδαφολογίας."Όταν διαβάζεις ότι κάτι τέτοια γίνονται από το 58 (!!!) και οι άνθρωποι που έχουν εξουσία ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΠΑΝΤΕΛΩΣ για την αξία αυτών που τοποθετούνσε διάφορες θέσεις, ακόμα και όταν έχουν αποδείξει την αξία τους, ειλικρινά, τι περιμένουμε;Η Ελλάδα προχωράει στον αυτόματο και χάρη σε κάτι ανθρώπους σαν την κυρία Κουράκου - Δραγώνα που με καθαρά ατομική πρωτοβουλία, από πείσμα και αγάπη σε αυτό που κάνουν, αδιαφορούν και αυτοί παντελώς για τους άχρηστους γύρω τους και κάνουν τη δουλειά τους.