"ωραία, φαντάζομαι ότι ΟΛΟΙ οι άντρες που θα σπουδάσουν βρεφονηπιοκόμοι θα βρούν αμέσως δουλειά σε παιδικούς σταθμούς και κανένας γονιός δεν θα παραπονεθεί ότι άντρας θα αλλάζει τα μωράκια του..."1. Υπάρχουν στερεότυπα που αφορούν στο γεγονός ότι ένας άνδρας δεν θα είναι τόσο ικανός όσο μία γυναίκα στην διαχείριση μωρών και νηπίων, κάτι που φυσικά πρέπει να αλλάξει και αποτελεί την έτερη πλευρά του ιδίου νομίσματος με τα στεγανά στους ρόλους που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες (με τη διαφορά -όμως- ότι π.χ. και ειδικώς κατά το παρελθόν στις δυτικές κοινωνίες άνδρες γιατροί, γυναίκες μαίες, ενέχει και άλλες διαφορές). Υπάρχουν και άλλα στερεότυπα που συνοδεύουν τους άνδρες που ακολουθούν κατεύθυνση, τυπικά, "γυναικείων" επαγγελμάτων και φυσικά αυτό πρέπει να αλλάξει και θα αλλάξει ότι κάτι σταματήσει να θεωρείται υποδεέστερο του άλλου. Πολλές φορές θα αναφέρω την ατάκα Τούρκισσας σκηνοθέτριας που είχα ακούσει εις το παρελθόν και που έλεγε πως οι άνδρες νοούνται ως καβαλάρηδες αλόγων, ενώ οι γυναίκες γαϊδάρων κι ότι αν ένας άνδρας ξεκαβαλήσει (οικειοθελώς) το άλογο για να πέσει στο επίπεδο της γυναίκας, δλδ του γαϊδάρου, τότε προφανώς οι περισσότεροι δεν το βλέπουν και πολύ θετικά: είναι και αδερφή και βλαξ, εν ολίγοις.2i. Υπάρχει η πραγματικότητα ότι η πλειοψηφία των σεξουαλικών κακοποιητών νηπίων, παίδων και εφήβων είναι άνδρες. Φυσικά, υπάρχουν και γυναίκες θύτριες, δεν είναι ακριβώς στατιστικά αμελητέες (*) αλλά είναι στατιστικώς λιγότερες και, ενδεχομένως, κάπως διαφορετικών πρακτικών που δεν νοούνται (και χωρίς να συμφωνώ απαραίτητα) τόσο "κακές". Ένα ποσοστό από αυτές τις γυναίκες, επίσης, λειτουργεί κατά τρόπο τέτοιον, αρρωστημένα, κατόπιν παροτρύνσεως και επιθυμίας του άρρενα συντρόφου/συζύγου.2ii. Υπάρχει η πεποίθηση, που ίσως να αφορά ως ένα βαθμό ίσως σε στερεότυπο, ότι ο παιδεραστής θα επιδιώξει να βρεθεί σε εργασιακό περιβάλλον που έχει να κάνει με παιδιά, άρα παρότι τα στατιστικά μας λένε ότι η κακοποίηση και παρενόχληση παίδων -κυρίως- προέρχεται (δυστυχώς) από το οικείο (άμεσο ή έμμεσο) περιβάλλον του παιδιού, εντούτοις η συγκέντρωσις των παιδεραστών σε τέτοια επαγγέλματα θα είναι μεγαλύτερη απ' ότι στον γενικό πληθυσμό. Επίσης ο κόσμος έρχεται, πλέον, τουλάχιστον σε εβδομαδιαία βάση, στην Ελλάδα, αντιμέτωπος με awareness στο child molestation (βλ. παρακάτω), αλλά και με ανάλογη ειδησιογραφία περί ασέλγειας εις βάρος ανηλίκων.Κυκλοφορούν παιδιά, τη σήμερον ημέρα, που οι γονείς τους τόσο πολύ φοβούνται για θέματα ασέλγειας που τους έχουν πει π.χ. να μην παίρνουν ποτέ οποιοδήποτε τρόφιμο από ξένους. Μου είπαν ότι αδερφάκια πήραν την μαμά τους τηλέφωνο για να την ρωτήσουν αν επιτρέπεται να φάνε γλυκό από μαμά συμμαθητού της (την οποία και δεν γνώριζε) που ήρθε στο σχολείο για να κεράσει τα παιδιά για τον όποιο x λόγο. Είναι να τραβά, κανείς, τα μαλλιά του ...απ' την άλλη τα μαλλιά όχι μόνο τα τραβάει, κανείς, αλλά τα ξεριζώνει και τα τρώει κιόλας όταν έρχεται σε ταχτή βάση αντιμέτωπος με το realization αυτών των νούμερων/εκτιμήσεων: https://www.lifo.gr/now/greece/227763/ena-sta-pente-paidia-stin-ellada-peftei-thyma-kakopoiisis Κρίνω ότι η πολύ υπαρκτή επιφυλακτικότητα σε σημείο φοβικότητας των γονέων, αναφορικά μ' αυτό το ζήτημα, δεν αφορά τόσο πολύ το σημείο 1, αλλά το 2.(*) βέβαια, δεν μιλάω για αγορασμένες "υπηρεσίες" στις Φιλιππίνες, Μπαγκλαντέσια, Ταϊλάνδες ή Μολδαβίες (αν τα βάλουμε αυτά μέσα τότε, ναι, είναι insignificant το ποσοστό των γυναικών).
