Λόγω καταγωγής εκ της ανεμόεσσας Σκύρου γνωρίζω το θέμα σε βάθος.Η Μονή Μεγίστης Λαύρας στην οποία υπάγεται το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου της Σκύρου με κοινοπραξία που έχει συστήσει (95% η Μονή και 5% η εταιρεία ΕΝΤΕΚΑ), επιδιώκει με όλα τα μέσα την εγκατάσταση εννέα αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος 333 MW (111 ανεμογεννήτριες ύψους 135 μέτρων η καθεμία) στο Αρι και το βουνό Κόχυλα ακατοίκητες και απόκρημνες περιοχές μεναλλά βεβαιωμένα προστατευόμενες περιοχες Natura 2000, Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ), Τόπος Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ), Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά της Ελλάδας (ΣΠΠΕ), δηλαδή ένας από τους πιο σημαντικούς βιότοπους της Ελλάδας .Εντωμεταξύ τα 333 MW αντιστοιχούν στο 14% του Εθνικού στόχου για το 2010 (δηλ. επί συνόλου 2.340 MW – βάση της επικαιροποίησης του Εθνικού Σχεδίου για τη Μείωση Εκπομπών ΑΦΘ, Δεκέμβριος 2006).Δηλαδή, ένα μικρό νησί των 208 τετρ. χλμ. επρόκειτο να επωμισθεί το βάρος και να υποστεί τις συνέπειες μιας εκ των μεγαλυτέρων αυτού του είδους βιομηχανικών εγκαταστάσεων του πλανήτημε τη δικαιολογία ότι η Σκύρος έχει υψηλό αιολικό δυναμικό. Πράγμα ανακριβές, διότι όπως δείχνουν διεθνείς στατιστικές οι πιθανότητες για ανέμους πάνω από 4 μποφόρ (όπου αρχίζουν να περιστρέφονται οι Α/Γ), στη διάρκεια ενός ολόκληρου χρόνου, είναι : Για τη Σκύρο 41%, για τη Μύκονο 66%, για τη Νάξο 56%, για τη Κάρπαθο 68% ! Εννοείται πως οι Σκυριανοί αν και βαθια θρησκευόμενοι και με ιδιαίτερη αγάπη για τον Αϊ Γιώργη είναι πλήρως αντίθετοι στο τερατώδες σχέδιο ,και τα χώνουν στους καλόγερους-επενδυτές ήδη απο το 2007– Οι κάτοικοι της Σκύρου (2000 υπογραφές εναντίον του έργου)– Ο Δήμος Σκύρου (αριθμ. Απόφασης Δημοτικού Συμβουλίου 177/2007)– Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ευβοίας– Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Σκύρου– Η Ένωση Πολιτών Σκύρου για τη Προστασία του Περιβάλλοντος– Το Μουσείο Φαλταϊτς– Ο Κυνηγετικός Σύλλογος– και πολλοί άλλοι σύλλογοι και φορείς του νησιού. Γιατί πιστεύουμε ότι θα ήταν μωρία να επιτρέψουμε να καταστραφεί το νησί, χάριν ορισμένων ιδιωτικών ενεργειακών επενδύσεων, απλόχερα επιδοτούμενων(περίπου το 40%) !Η θέση του Σκυριανού λαού είναι συνοπτικά η εξής :Ο αριθμός των ανεμογεννητριών πρέπει να καλύπτει τις ανάγκες του νησιού.Η θέση μας αυτή στηρίζεται στην τελευταία Ανακοίνωση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, της 7ης Ιουνίου 2007, στην οποία θεμελιώνεται επιστημονικά η δυνατότητα χωροθέτησης Α/Γ στα νησιά, η συνολική ισχύς των οποίων μπορεί να φθάσει –σε ορίζοντα 10ετίας- μέχρι το διπλάσιο του μέγιστου της κατανάλωσης τους. Ώστε να αποφεύγονται τα «…προβλήματα ανεξέλεγκτης ανάπτυξης αιολικών σταθμών και συνεπώς να διαφυλάσσεται το ευαίσθητο περιβάλλον των νησιών και ο χαρακτήρας τους, ενώ παράλληλα τα νησιά συμβάλλουν, κατά το μέρος που τους αναλογεί, στην επίτευξη των στόχων της χώρας για μείωση των εκπεμπόμενων ρύπων …»Τώρα για το νομικό καθεστώς : τον Οκτώβριο του 2008, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Σανιδάς διέταξε τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για κακουργηματικές πράξεις στην υπόθεση της Σκύρου και χαρακτήρισε το σκάνδαλο μεγαλύτερο αυτού της Μονής Βατοπεδίου για τους εξής λόγους:1. Το ελληνικό Δημόσιο κατέβαλε στη Μονή Μεγίστης Λαύρας το 1994 για την «απαλλοτρίωση» 1.923 στρεμμάτων δασικού χαρακτήρα εδαφών, που, κατά το αρμόδιο Δασαρχείο Αλιβερίου, διαχειρίζονταν ως Δημόσια, το ποσό των 7,5 δις δραχμών2. Το τίμημα των 7,5 δις δραχμών, που καταβλήθηκε με βάση δικαστικές αποφάσεις, θεωρείται υπερβολικό – χαρακτηριστικές οι αντιδράσεις του Δήμου Σκύρου – αλλά και παράνομο γιατί στηρίχτηκε σε συγκριτικά στοιχεία που δεν πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψιν σε εκτιμήσεις δασικού χαρακτήρα εδαφών3. Το Δημόσιο παραχώρησε το 2001 στη Μονή 37.000 στρέμματα, παραιτούμενο μετά από γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και αποδοχή του τότε αρμόδιου υφυπουργού Οικονομικών της αναίρεσης στον Άρειο Πάγο4. Όλα τα παραπάνω καλύφθηκαν εκ των υστέρων και νομοθετικά με την προσθήκη, την ύστατη στιγμή, στο άρθρο 15 του ν.3208/03 σχετικής τροπολογίας. Αντιλαμβάνεσαι πως πρόκειται για την κλασσική ανικανότητα του Δημοσίου να προασπίσει τα συμφέροντα του , αφού η ολιγωρία της Πολιτείας δικαιολογήθηκε απο τη γνωμοδότηση του ΝΣΚ.
Σχολιάζει ο/η