Ο Εθνικός Κήπος, πρώην Βασιλικός Κήπος καθώς ήταν όραμα και επιθυμία της βασίλισσας Αμαλίας, υδρευόταν από την κρήνη της Μπουμπουνίστρας σε μια Αθήνα αενάως λείψυδρη, από την εποχή του Κέκροπα μέχρι σήμερα.Η κρήνη της Μπουμπουνίστρας λεγόταν έτσι διότι τα νερά της "μπουμπούνιζαν" με ορμή καθώς μετέφεραν τα νερά από Αδριάνειο Υδραγωγείο. Το Αδριάνειο Υδραγωγείο το ξεπάτωσε ο Χατζή Αλή Χασεκής για να κάνει το τείχος της Αθήνας το οποίο θα προστάτευε τους Αθηναίους από τις επιδρομές Αρβανιτών αλλά και θα τους περιέκλειε έτσι ώστε να μην μπορούν να διαφύγουν και να πληρώνουν φόρους και αποζημιώσεις στον ημίτρελο βοεβόδα που ξεπάτωσε την Αθήνα στα τέλη του 18ου δίνοντάς της την εικόνα του ασφυκτικού χωριού που αντιμετώπισε ο Όθωνας λίγα χρόνια μετά.Κήπο στο μέγεθος του Εθνικού, είπαμε ελέω Αμαλίας, η Αθήνα δεν έχει ξαναδεί έκτοτε πλην του πεδίου του Άρεως και του Βοτανολογικού Κήπου του Διομήδη στο Χαϊδάρι, με την έννοια της ποικιλίας αλλά και του φυτολογικού ενδιαφέροντος.
