Πολύ σωστή ανάλυση.Ένα από τα πιο ύπουλα "εργαλεία" για την αποδοχή αυτών των ανισοτήτων είναι το trickle down economics. Δηλαδή η πεποίθηση ότι πρέπει να ενθαρρύνουμε τους πλούσιους να γίνουν πλουσιότεροι επειδή "δίνουν δουλειές στον κοσμάκη", επειδή "αν δεν βρουν εδώ θα πάνε αλλού" και επειδή "πρέπει να κινείται το χρήμα".Ετσι φτάνουμε σε εντελώς άρρωστα φαινόμενα όπως π.χ. η μηδενική φορολόγηση των εφοπ-ληστών (δεν είναι ορθογραφικό), το χάρισμα οικοπέδων-φιλέτων για να γίνουν ποδοσφαιρογήπεδα και βίλες-καζίνο και το ποδοπάτημα κάθε περιβαλλοντικής, φορολογικής και εργατικής νομοθεσίας.Το trickle down έχει γίνει πλέον απαράβατο δόγμα. Ετσι βλέπουμε φτωχούς να υπερασπίζονται με λύσσα το "δικαίωμα" των πλούσιων να γίνουν πλουσιότεροι. Νομίζουν ότι μόνο αν ο πλούσιος κερδίσει θα έχουν οι ίδιοι να φάνε. Όλη αυτή η φιλολογία για την "προσέλκυση επενδύσεων" είναι ακριβώς αυτό. Δεν είμαι κατά των επενδύσεων. Αλλά - ειδικά στην Ελλάδα - ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ επενδύσεις χωρίς κρατική επιδότηση. Θέλω επενδύσεις που να σέβονται 100% τους περιβαλλοντικούς, τους φορολογικούς και τους εργατικούς νόμους. Και που λειτουργούν 100% σε συνθήκες αγοράς. Αν δεν μπορούν οι πλούσιοι να επενδύσουν σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς, τότε τι την θέλουμε την ελεύθερη αγορά; Η ελεύθερη αγορά, που όλοι ευαγγελίζονται όταν πρόκειται να πετάξουν ανθρώπους στον δρόμο, δεν ισχύει για τους πλούσιους. Για τους πλούσιους ισχύει ο σοσιαλισμός - σώζονται πάντα από το κράτος.Δηλαδή χωρίς δωράκια από το κράτος δεν μπορούν να κάνουν επενδύσεις; Τι στον δαίμονα καπιταλιστές είναι; Συγνώμη, αλλά αν μου σκάσετε κι εμένα 200 εκατομμύρια κρατικό χρήμα, θα σας κάνω κάτι επενδύσεις να γλύφετε τα δάχτυλα σας.Ας κάνουμε μια απλή δημοσκόπηση ανάμεσα σε καθημερινούς ανθρώπους: Τι προτιμάτε; Να χαρίσουμε από 1000 ευρώ σε 200.000 φτωχούς - έτσι χωρίς να έχουν κάνει τίποτα, ή μήπως να χαρίσουμε 200 εκατομμύρια σε έναν πλούσιο για να κάνει επενδύσεις;Είμαι σίγουρος ότι το 90% θα θέλει να τα δώσει στον έναν πλούσιο (εξ αιτίας της ακλόνητης πεποίθησης του trickle down). Ε, δεν είναι να απορείς μετά για τις τερατώδεις ανισότητες.
