Αγαπητέ macuser θέτεις ένα ωραίο θέμα.Κατά πόσο οι ρεπουμπλικάνοι είναι φιλελεύθεροι;Κατ' αρχήν, οι επιχειρήσεις επιδιώκουν το κέρδος, όχι την ελευθερία. Αν το πετυχαίνουν με δουλεία, αν το πετυχαίνουν με καρτέλ, είναι πολύ ευχαριστημένες. Οι λάτρεις του οικονομικού φιλελευθερισμού στρέφονται κατά των ρυθμιστικών κανόνων της αγοράς εργασίας, της φορολογίας και του κοινωνικού κράτους. Όταν έχουμε ένα σπάταλο και αναποτελεσματικό κράτος, που προσφέρει λίγα ως κοινωνικό και φορολογεί βαρύτατα, όπως σήμερα, είναι φυσικό όλοι μηδέ εμού εξαιρουμένου, να λέμε ζήτω ο περιορισμός του κράτους και ο φιλελευθερισμός. Όμως δε θέλουμε όλοι το ίδιο πράγμα. Ο φιλελευθερισμός αυτός οδηγεί μέσα σε μια λούμπα. Έστω ότι κάποιοι, πετυχαίνουν να συγκεντρώσουν τόσο πλούτο και δύναμη, ώστε και τα ΜΜΕ να ελέγχουν και καρτέλ να κάνουν. Τότε ο φιλελευθερισμός θα κάθεται σε μια γωνιά και θα αυτοθαυμάζεται, ενώ πάμε σε μια νέα φεουδαρχία; Κάποτε οι άνθρωποι που γενιόντουσαν σε κατώτερη κοινωνική τάξη δεν είχαν κανένα περιθώριο ανόδου και έτσι τα ταλέντα τους πήγαιναν χαμένα. Αν πιστεύουμε ότι πρέπει να δίνεται στους ανθρώπους η ευκαιρία να γίνουν δημιουργικοί, πρέπει να υπάρχει κοινωνικός έλεγχος και να ξαναμοιράζεται η τράπουλα. Αν ισχυριστούμε ότι φυσικός νόμος είναι να κερδίζει ο ισχυρότερος, τότε η οικογένεια Ιμπ Σαούντ, που κρίθηκε στο πεδίο της μάχης και πήρε τα ηνία της Σ. Αραβίας και δημιούργησε το κράτος όπως έκρινε, δημιούργησε μια φιλελεύθερη χώρα; Όποιος αγαπά την ελευθερία, δε θα σταθεί στο φυσικό νόμο, αλλά θα παρεμβαίνει ώστε να μην καταλήγουμε στην κατάργησή της. Η αρχαϊκή δομή της Ελληνικής κοινωνίας και οικογένειας είναι ο πυρήνας του πελατειακού κράτους. Οι πολιτικοί-φύλαρχοι, ακολουθούνται από σόγια ολόκληρα, τα οποία έτσι πετυχαίνουν να απολαμβάνουν τα πελατειακά ευεργετήματα. Θα δεχτεί ποτέ μια κοινωνία με τέτοια δομή, να δίνονται ευκαιρίες σε όλους; Όχι. Θα κλείνει τις πόρτες. Αυτοί αντιλαμβάνονται το δήθεν φιλελευθερισμό τους ότι θα έχουν ένα βιλαέτι και εκεί μέσα θα είναι ασύδοτοι.