Κατάλαβα ότι αναφερόσουν στον αρθρογράφο. Η απάντησή μου ήταν για λογαριασμό του (χιουμοριστικά), καθώς δεν πιστεύω ότι ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ.Πάμε στην ουσία. Δεν διαφωνώ με αυτό που λες στην ουσία. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, αυτό που λες είναι το σωστό. Το ζήτημα δεν είναι να λέμε ποιος μας φταίει ή τι φταίει (σε αυτό όλοι είμαστε "μανούλες"), αλλά το τι πρέπει να γίνει.Αυτό υπό φυσιολογικές συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Εδώ όμως, δυστυχώς, δεν μιλάμε για φυσιολογικές συνθήκες. Μιλάμε για την μέγιστη ΑΠΑΤΗ (όχι απλά πολιτική, για να μην στρογγυλεύω τις λέξεις), των χρονικών μιας δυτικής (;) δημοκρατίας.Μιλάμε για απάτη που έκανε "μπαμ" από μακριά. Αυτό το νόημά είχε η απάντησή μου (που εξακολουθώ να την πιστεύω) ότι ψήφισε(α) κάτι που δεν ήταν ΣΥΡΙΖΑ. Από μόνο του αυτό είναι κάτι. Οτιδήποτε άλλο και αν ψήφιζε κάποιος, τουλάχιστον θα είχε μια λογική (ασχέτως αν συμφωνώ με αυτήν). Αυτό όχι.Θες να ψήφισε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή ΠΟΤΑΜΙ επειδή έκρινε ότι η πολιτική τους ήταν πιο ρεαλιστική;Θες να ψήφισε ΚΚΕ γιατί είναι κολλημένος κομμουνιστής; (παρεμπιπτόντως το ΚΚΕ παραδέχεται εμμέσως πλην σαφώς ότι αυτά που θέλει να γίνουν ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ επί του παρόντος)Θες να ψήφισε την ΧΑ ως ένδειξη διαμαρτυρίας ή επειδή είναι φασίστας συνειδητά;θες να ψήφισε ένα μικρό κόμμα ως ένδειξη διαμαρτυρίας;(Τους ΑΝΕΛ δεν τους βάζω σε ξεχωριστή κατηγορία... είναι ο ΣΥΡΙΖΑ της δεξιάς)Το καθένα από αυτά έχει μια λογική. Σωστή-λάθος, πάντως έχει μια λογική. Το να ψηφίσεις, εν έτει 2016, αυτούς που σου τάζουν λαγούς με πετραχήλια δεν έχει καμία.Αν θέλουμε λοιπόν θετική σκέψη, θα πρέπει πρώτα αναγκαστικά να αποκλείσουμε αυτούς που δεν έχει καμιά λογική να τους ψηφίσουμε και μετά να δούμε όλα τα υπόλοιπα.Τέλος, αν θέλεις την προσωπική μου γνώμη : Εξαρχής πίστευα (και συνεχίζω) ότι με τα μυαλά που κουβαλάνε οι πολιτικές παρατάξεις, (κοντολογίς επειδή τους θεωρώ ΠΑΡΤΑΚΗΔΕΣ -και είχα την τύχη/ατυχία να το δω και από μέσα), δεν γίνεται προκοπή. Επομένως, όποιος και αν έβγαινε ο δρόμος θα ήταν κατηφορικός. Πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω, ότι με τα "συνηθισμένα" κόμματα, ήτοι ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ ο δρόμος θα ήταν ελαφρά αλλά σταθερά κατηφορικός, ενώ με τον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν κατρακύλα. Με αυτήν την προοπτική, δεν ψήφισα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Αν είναι να πεθάνεις, μπορεί να είναι και καλύτερα να γίνει μια και έξω παρά μαρτυρικά, σιγά -σιγά. Από την άλλη δεν μπορούσα να ψηφίσω και ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχω αυτοκτονικές τάσεις.Θεωρώ πως μοναδική μας ελπίδα είναι να σοβαρευτούν τα κόμματα που μπορούν να σοβαρευτούν (όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον επί του παρόντος), να αποβάλλουν τα πραγματικά βαρίδια τους, να μαζέψουν τους σοβαρούς ανθρώπους που υπάρχουν σε αυτά (υπάρχουν) και να δουλέψουν.Αυτό, με τις παρούσες συνθήκες ΔΕΝ μπορεί να γίνει.Όσο το δίλημμα είναι "ποιος είναι ο λιγότερο κακός" θα εναλάσσονται στην εξουσία οι συνήθεις γραφικοί. Ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι να φτάσουν τα κόμματα στο σημείο να φοβηθούν για την ύπαρξή τους (ένα καλό παράδειγμα είναι το ΠΑΣΟΚ -το οποίο παρεμπιπτόντως σιχαίνομαι-, που αφού καταβαραθρώθηκε, σοβαρεύτηκε κατά πολύ).Ο μόνος τρόπος να φοβηθούν τα κόμματα για την ύπαρξή τους είναι να συνειδητοποιήσουν ότι μπορεί ο κάθε τυχαίος να έλθει να τους φάει τις βουλευτικές έδρες. Όσο είναι σίγουροι ότι σε μερικά χρόνια (μόλις περάσει η "παρένθεση"), θα ξαναέλθουν στα πράγματα δεν πρόκειται να αυτο-καθαριστούν. Έτσι ψήφισα Λεβέντη. Θα μπορούσα κάλλιστα να είχα ψηφίσει ένα άλλο μικρό κόμμα, ακόμα και τυχαία. Τον ίδιο σκοπό θα εξυπηρετούσε για εμένα. Απλώς ο Λεβέντης πλέον φαινόταν ότι είχε πιθανότητες να μπει στην Βουλή (δεν είχε κανένα νόημα να ψήφιζα τον "Χαρίζω Οικόπεδα....κλπ", αφού εφόσον δεν θα έμπαινε στην Βουλή η ψήφος μου ήταν σαν να μην υπήρχε) και επίσης μου ήταν συμπαθής.Η ψήφος μου λοιπόν δεν είχε το νόημα ΘΕΤΙΚΗΣ ΨΗΦΟΥ, αφού δεν πιστεύω ότι η ψήφος σε οποιοδήποτε κόμμα, επί του παρόντος, θα μπορούσε να έχει θετικό αντίκτυπο. Ήταν ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΨΗΦΟΣ, όχι απλά για αδιέξοδη διαμαρτυρία, αλλά προκειμένου να βάλω ένα λιθαράκι ώστε τα παραδοσιακά κόμματα να χάσουν έστω και έναν βουλευτή. Μιλάω σοβαρά και ισχυρίζομαι ότι είναι ΛΑΘΟΣ να θεωρούμε ότι στην παρούσα κατάσταση υπάρχει βιώσιμη λύση που μπορεί να επιτευχθεί με την θετική ψήφο μας. Αυτό είναι ευσεβής πόθος. Είμαστε σε τόσο χάλια κατάσταση, οικονομικά και πολιτικά, που άμεση λύψη δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτό που πιστεύω ότι μπορεί να γίνει είναι (όχι εύκολα πάντως) να αλλάξουμε με την ψήφο μας την πολιτική κατάσταση και νοοτροπία.Θεωρώ ότι η ψήφος μας μπορεί : είτε α) να διατηρήσει την παρούσα νοοτροπία, οπότε δεν έχουμε καμιά ελπίδα, είτε β) να αλλάξει τα δεδομένα, ώστε κατόπιν να έχουμε μια ελπίδα, οπότε τότε βλέπουμε τι ψηφίζουμε, ανάλογα με το περιβάλλον που θα διαμορφωθεί (και τότε -sorry Βασίλη- μάλλον δεν πρόκειται να ψηφίσω Λεβέντη).Αυτά (και sorry για το κατεβατό).