Όταν η αμπα έχει πει όλα όσα σκεφτόμουν κι ακόμη περισσότερα και με μεγαλύτερη σαφήνεια, συνήθως απλά απολαμβάνω αυτήν και τους ψηφιακούς φίλους από κάτω. Αλλά άμα η απάντηση είναι σαν αυτές του 2 και του 7 κάθομαι πίσω στην καρέκλα και λέω όχι ρε φίλε! Ειδικά η ερώτηση #2. Όχι άλλο serendipity ρε παιδιά. Ένα μυρμηγκάκι ανάμεσα σε όοοοοοοολα τα άλλα μυρμηγκάκια είμαστε όλοι μας. Επίσης, ο νέος, η νέα, η γιαγιά ή ο παππούς που πέθαναν μέσα στην ώρα που μου πήρε να γράψω το μήνυμα, θεωρούσαν τη ζωή τους τόσο σημαντική που δεν το πίστευαν πως θα πεθάνουν. Αλλά πέθαναν και όλη αυτή την ώρα εγώ θεωρούσα πιο σημαντικό να μην κάνω λάθη από το κινητό που γράφω. Αυτή τη σημασία έχουμε.