@no-no λίγο ψυχοθεραπεία τα κατάντησα τα σχόλια και κουράζω, αλλά ας απαντήσω (μη χάσω):από μικρή είχα έφεση στον αθλητισμό (πήγαινα μόνη μου σε ερασιτεχνικούς αγώνες δρόμου πχ και κέρδιζα μετάλλια κλπ), κι από τότε η μαμά μου έλεγε πόση κατάντια είναι ο αθλητισμός και δεν με άφηνε να το κυνηγήσω, πιστεύω (μετά από τόσα χρόνια παρατήρησης) ότι είναι πολύ ανταγωνιστικό άτομο και δεν ήθελε να διακριθώ σε κάτι που εκείνη δεν καταφέρνει καθόλου μα καθόλου. Επίσης είναι από τη φύση της φοβερά επικριτική, αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, πάντα ό,τι κάνω είναι γελοίο και ανούσιο, είναι απ'αυτούς τους τύπους γονέα!Το θέμα είναι βέβαια εμείς τι κάνουμε ως παιδιά, έτσι; Να μην αναζητάμε την έγκριση του γονιού αλλά να χαράζουμε τη δική μας πορεία, κι ας μας μένει το παράπονο...