παρολο που εχει περασει μια βδομαδα περιπου απο τοτε που αναρτηθηκε αυτο το αρθρο, νιωθω μια ακατασχετη αναγκη να συνδραμο με αυτο το σχολιο..αποψη μου ειναι οτι ο αρθρογραφος ψαχνει στο καρναβαλι την αισθηση του authentic..κατι το οποιο να παραγετε αυτουσιο απο τις ψυχες των ανθρωπων..κατι το οποιο ειναι ωμο και δεν εχει προλαβει να μπει σε καλουπι...κατι το οποιο (παρευρισκωμενος σε 3 καρναβαλια στη πατρα) οφειλω να ομολογισω ΙΣΩΣ λειπει απο το καρναβαλι στη πατρα...εντουτοις, εγω θα ρωτησω..τι ειναι authentic, και τι οχι?γιατι ειναι αυτο 'καλυερο' απο αυτο της πατρας ή του ριο?σιγουρα εχουν αλλαξει λογω χρηματοδοτησης, publicity, και που μαζευει πολυ κοσμο..ΑΛΛΑ, εν ετη 2013, και ζωντας μεσα στη πολη, και με social media, αδυνατω να πιστεψω οτι κατι ειναι ωμο και authentic..και αν ειναι δε σημαινει οτι ειναι καλυτερο απο αυτο της πατρας..ελπιζω να γινομαι κατανοητος οσων αφορα τη δυναμικοτητα και ισοροπια αυτων των 2 διαφορετικων καρναβαλιων..κλεινοντας να κανω την εξης θεωρητικη επισημανση προς τον αρθρογραφο: με τον ιδιο τροπο που αναφερεστε αρνητικα στο authenticity του καρναβαλιου της πατρας (συσχετιζωμενο με τα Δυονισιακα), αναλογως μπορει να αναφερθει το συγκεκριμενο του Μεταξουργειου ως φτηνη απομιμηση καρναβαλιων σε χαμενες απο το φως των media περιοχες του κοσμου...if something is not mainstream, does it make it alternative?is not alternative the new mainstream?
