Το αρχικό σας σχόλιο έλκει την απίστευτη γενίκευση την οποία επικαλείστε.Διαβάσατε κάπου στο σχόλιό μου να απορρίπτω τα περί των θυμάτων του υποτιθέμενου κομμουνισμού; Όχι.Εσείς βρίσκεστε σε άρνηση περί των θυμάτων του καπιταλισμού;Όταν κανείς παραθέτει μονομερώς στοιχεία, αρκετά λογικά μπορεί να χαρακτηριστεί απολογητικός ως προς την αντίθετη θέση για την οποία δεν εκφέρει καμία άποψη (βασική αρχή προπαγάνδας, δεν σας κατηγορώ, απλά λέω ότι τέτοια δομή λόγου μπορεί να οικειοποιηθεί από όλους μας και εν αγνοία μας). Και αυτό γιατί την αποκρύπτει αυτή την άλλη άποψη ως κεντρικό ζήτημα απαραίτητης κριτικής. Εγώ αυτό που έκανα λοιπόν, είναι να φέρω και την άλλη αυτή άποψη στο τραπέζι ώστε να έχουμε έναν εν δυνάμει πιο εποικοδομητικό διάλογο.Το πρόβλημα προκύπτει από το απλό γεγονός ότι αυτή τη στιγμή δεν βρισκόμαστε εν μέσω κομουνισμού (στον οποίο δεν υπήρξε ποτέ κανείς, βασικά) αλλά σε άγριο καπιταλισμό (νεοφιλελευθερισμό, μην το μπερδεύουμε με τον φιλελευθερισμό). Είναι σαν να έχουμε χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου μας, ας πούμε, να πηγαίνουμε ευθεία πάνω σε ένα τοίχο, και καθώς βλέπουμε το μπάμ να πλησιάζει, να μιλάμε για κάποτε που έμεινε ανοιχτός ο φούρνος στο σπίτι του γείτονα.Προφανώς και η αρρώστια του ρατσισμού είναι διαδεδομένη και αλλού. Όμως, θεωρείτε τον ρατσισμό ως αυτοφυές παράσιτο ή ως σύμπτωμα συγκεκριμένων κοινωνικών καταστάσεων; Με άλλα λόγια, ο ρατσισμός είναι γονιδιακό ζήτημα κάποιων λαών ή μια αρρώστια που απλώνεται όταν την ευνοούν οι κοινωνικές συνθήκες ανεξαρτήτως λαών και συνόρων; Ξέρετε, το ρωτάω αυτό γιατί αν δεν μπορεί να κάνει κάποιος μια τέτοια απλή αναλυτική κατάτμηση, τότε ναι, γενικεύει με τρέλα (και αυτό δεν το προκάλεσα εγώ αλλά το γενικευτικό σας σχόλιο).Θα διαφωνήσετε για το ότι όπου δεν υπάρχει αναλυτική σκέψη, μάλλον υπάρχει πολύς χώρος για ποιηματάκια;Και μιλώντας για αναλυτική σκέψη, θεωρείτε ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν έχει κλιμακώσεις; Ιδιωτική πρωτοβουλία είναι και η απόφαση 100 ατόμων να επιχειρήσουν συλλογικά (βλέπε σχετικά πρόσφατη τάση σε Αμερική, Βρετανία, Αργεντινή κτλ.) αλλά και η πρωτοβουλία ενός ιδιώτη. Ποια θεωρείτε είναι λιγότερο εγωιστική ως προς το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο αλλά και οι πιο παραγωγική; Ανάλογα με το τι απαντάει κανείς σε τέτοιου είδους ερωτήματα, μπορεί να είναι είτε φιλελεύθερος ή νεοφιλελεύθερος, και όχι γιατί γενικά πιστεύει σε κάτι απροσδιόριστο.Μάλλον στα παραπάνω αναφερόταν ο κ.Λευτέρης.
