γενικά δεν θέλω να κρίνω, μα δυσκολεύτηκα να διαβάσω το σχόλιο, συν-αναγνώστη μου...με τέτοια γράμματα κ τόσες λέξεις αγγλικές, κατακριτική αντιμετώπιση...γενικά όλη αυτή η γενιά της τηλεόρασης της νίκης του ξενόφερτου, του μπερδέματος κάπου εκεί, στον αντιπατριωτισμό κ "τι-έιμαι-τότε-απλά-μοντέρνος".. κ αυτό που γράφω, αμερικάνικο στυλ, χα!η γραφή αδελφέ προυποθέτει μια καλή επαφή με τον Νου κ μια καλή αίσθηση της γλώσσας κ μια καλή σύνδεση με την καρδιά..και η κριτική ως υποκειμενική, όχι αυστηρή, δεν υπάρχει μοτίβο σωστού, υπάρχει προσωπική αίσθηση, γούστο.. η ποίηση δεν είναι κάτι συγκεκριμένο κ γενικά η τέχνη δεν χωρά σε ομάδες κ όρια αυστηρά..κι όταν συμβαίνει, το κίνημα αντίδρασης σε αυτό είθισται να σπάει με πολύ ενδιαφέρον κ δημιουργικό τρόπο το κατεστημένο..γιατί στην έκφραση του συναισθήματος δεν χωρούν όρια ούτε νόμοι...κατ εμέ, αρκετά ρομαντική..*όσο για τον zoetic που συχνά διαβάζω, εδώ, δίχως να διαβάζω γενικά ποίηση, μου προκαλέι συναισθήματα, άρα αυτό είναι ελεύθερη ποίηση που γράφει, και αγγίζει καρδούλα..είτε έχει νιώσει έτσι (ωραία πράγματα, όμορφα βιώματα, άντε όλος ο κόσμος έτσι!..) είτε παίζει με την γλώσσα κ τη μαγική της δύναμη..δεν έχει σημασία, σ έναν κόσμο επιφάνειας κ μπερδεμένο, Εύγε zoetic! , στον μοντερνισμό τούτο μέσα στα δίκτυα κ τις σχέσεις εικόνας, χρειάζεται να αγγιχθούν καρδούλες εκεί στην χαοτική Αθήνα..χαίρε από Όλυμπο ~