Πολλές από τις σκέψεις κι αναλύσεις που ξεδιπλώνονται στην εξομολόγηση, είναι αποτέλεσμα εσφαλμένης κατανόησης της οικονομικής επιστήμης με αποτέλεσμα τα συμπεράσματα να δημιουργούν πολλαπλές συγχίσεις.
Σταχυολογώ πιο κάτω τα προβληματικά σημεία.
1. Τα εργαλεία αντιστάθμισης της ακρίβειας και του αυξημένου κόστους δεν είναι μόνον η παθητική καταναλωτική στάση με περιορισμό δαπανών. Μπορεί να είναι κι η αξιοποίηση κάποιων assets, μπορεί να είναι η διαφοροποίηση της εργασίας μας,, το επιχειρείν, η μετανάστευση κλπ
2. Εγώ πάλι βλέπω και γνωρίζω ανθρώπους που έχουν λεφτά, δε χρωστάνε και πάνε και ταξίδια. Γιατί θα πρέπει να δεχτώ ότι όσοι κάνουν ταξίδια και ζωάρα είναι αποκλειστικά μπαταχτζήδες;
3. Ποιός σας είπε ότι τα δάνεια σημαίνουν χρέος; Πού το μάθατε αυτό;. Γιατί κάνετε το λάθος να έχετε στη σκέψη σας ότι κάθε δάνειο είναι σώνει και καλά καταναλωτικό; Τα δάνεια δίδονται κυρίως για επένδυση ώστε να δημιουργηθεί αύξηση των οικονομικών μεγεθών μέσα από μια σωστή και καλοσχεδιασμένη δράση. Να στο πω απλά με παράδειγμα. Δανείζομαι 300,000 για 10 χρόνια και δημιουργώ ένα τουριστικό κατάλυμα στο παλιό πατρικό των γονιών μου σε ορεινό χωριό. Σε 10 χρόνια έχω ξεχρεώσει τις δανειακές μου υποχρεώσεις, ενώ κατά μέσο όρο έκανα καθαρό κέρδος περίπου 20,000 /έτος και στο τέλος της δεκαετίας που ξεχρέωσα η αξία του ακινήτου έφτασε τα 450,000 και μου προσφέρουν οι αγοραστές 500,000. Κάποιος μπορεί να λέει για 10 χρόνια ότι χρωστάω. Η πραγματικότητα όμως λέει κάτι άλλο. Με πιάνεις;
4. "προσωπικά δεν έχω πάρει ποτέ στη ζωή μου δάνειο κι ούτε πρόκειται". Ξανασκέψου τη χρησιμότητα ενός δανείου και πως μπορεί να διαφοροποιήσει την οικονομική σου κατάσταση και μη βιάζεσαι να κάνεις τέτοιες δηλώσεις