Θα σου μιλήσω αρχικά ως άνθρωπος και μετά ως συνάδελφος. Το τι έκανες με τα χρήματα που οι γονείς σου σου παρείχαν, δεν αφορά κανέναν άλλον παρά μόνο εσένα και εκείνους. Εκείνοι επέλεξαν να τα ξοδέψουν για σένα και πήραν αυτό το ρίσκο (γιατί μεταξύ μας και οι σπουδές μια επένδυση είναι που στην τελική δεν ξέρεις αν θα σου βγει ή όχι, ειδικά αν μιλάμε για σπουδές στο εξωτερικό). Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα, θα σου έλεγαν εξ`αρχής ότι δεν έχουν να σε υποστηρίξουν και ότι αυτά τα χρήματα θέλουν να σας τα μοιράσουν εκατέρωθεν, κάτι που εν τέλει δε συνέβη. Μην την αφήνεις να σε γεμίζει τύψεις και άγχος για τα χρήματα λοιπόν. Ακόμα και τα ακριβά χόμπυ και η καταπολέμηση της ακμής, δείχνουν ότι δεν πήγαν χαμένα, αλλά αξιοποιήθηκαν με τρόπους που σε εξέλιξαν και εμφανισιακά και ιδιοσυγκρασικά.
Η εμπειρία μου όσον αφορά στη συγκατοίκηση αδερφών- τουλάχιστον στο εξωτερικό- λέει ότι συνήθως δεν εξελίσσεται καλά και προκύπτουν ζητήματα, όπως το δικό σου, αφού το ένα αδερφί "εκβιάζει" το άλλο με το ότι "θα το πει στους γονείς". Δεν ξέρω αν σε παίρνει οικονομικά αυτή τη στιγμή, αλλά απ`ότι καταλαβαίνω φιλοξενείς την αδερφή σου αρκετό καιρό, οπότε ήρθε ο καιρός να "σφίξουν τα γάλατα" και για εκείνη. Από το να σε κρίνει, λοιπόν, ας καταφέρει να βρει σπίτι και καλή δουλειά και εκείνη, όπως τα καταφέρες εσύ σε μικρότερη ηλικία κιόλας και έμαθες και την τοπική γλώσσα. Δεν λέω να προχωρήσεις σ`αυτή την κίνηση ως αντίποινα που σε "εκβιάζει", αλλά μακροπρόθεσμα θα βρει πάλι κάτι άλλο να σε επιβαρύνει. Ήδη σε επιβαρύνει βασικά αφού δε μπορείς να έχεις το χώρο και την ησυχία σου. Οπότε ήρθε η ώρα να το συζητήσετε αυτό, νομίζω.
Από`κει και πέρα θα σου μιλήσω ως συνάδελφος. Όπως θα γνωρίζεις και εσύ η ίδια, είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις συναδέλφων μας που ασχολούνται πραγματικά μ`αυτό που σπούδασαν. Άλλοι κάνουν επιπλέον σπουδές, άλλοι απασχολούνται σε εταιρίες με τελείως άλλο αντικείμενο, όπως εσύ, και άλλοι ανοίγουν δικές τους επιχειρήσεις ας πούμε. Η προσδοκία να δουλέψεις π.χ. στον ΟΗΕ και να γίνεις ο επόμενος Αντόνιο Γκουτέρες είναι το λιγότερο αστεία και στο λέω αυτό έχοντας περάσει από τα λημέρια του ΟΗΕ. Δε λέω ότι είναι ακατόρθωτο, αλλά είναι πολλά άλλα που η αδερφή σου δε μπορεί να γνωρίζει, ώστε να σου υποδεικνύει που και ως τι θα εργαστείς. Θα το πω πολύ ευγενικά: Ξέκοψε της αυτό.
Τέλος, θέλω να σου δώσω τη συμβουλή μου για το πιο σοβαρό θέμα που σε απασχολεί αυτή τη στιγμή και είναι το πως θα διαχειριστείς την κατάσταση με τους γονείς σου. Έχοντας φερθεί και εγώ απερίσκεπτα πάνω στην τρέλα της νιότης και έχοντας πει ψέματα σε άλλη περίσταση, βέβαια, αυτό που διδάχτηκα από τότε είναι να προκρίνω την αλήθεια με κάθε κόστος και να αναλαμβάνω την ευθύνη για τα λάθη μου. Δε θα ξεχάσω ποτέ αυτό που άκουσα από την άλλη πλευρά όταν αποκαλύφτηκε η αλήθεια και μου είπε τότε ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και δε θα είχε κλονιστεί σε τέτοιο βαθμό η εμπιστοσύνη, αν εγώ προέβαινα στην αποκάλυψη και δεν το μάθαινε από αλλού. Συνεπώς, προτείνω να πάρεις τους γονείς σου τηλέφωνο, να τους θυμίσεις ποια είσαι και τι έχεις καταφέρει ως σήμερα χωρίς τίτλους και χαρτιά σε κορνίζες και στο τέλος να τους πεις την αλήθεια. Και εσύ θα νιώσεις καλύτερα και εκείνοι πιστεύω ότι- σε αντίθεση με τα όσα πιστεύεις- θα σε καταλάβουν και θα σε στηρίξουν, χωρίς να ζητήσουν ανταλλάγματα φυσικά.
Υ.Γ. Να μην ξεχνάς πόσο σπουδαία είναι όλα όσα έχεις πετύχει σε μια ξένη χώρα που ήσουν άγνωστη μεταξύ αγνώστων και να μη θεωρείς τον εαυτό σου τεμπέλα και σπάταλη, γιατί τίποτα από τα δυο δεν είσαι.

Σχολιάζει ο/η