—Πώς ξεκίνησες την ενασχόληση σου με την τέχνη;
Η ενασχόληση μου με τη τέχνη ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία, οι γονείς μου λένε ότι ήμουν ενάμιση χρονών, εγώ δεν θυμάμαι τίποτα. Θυμάμαι μόνο αναμνήσεις.
—Ποια είναι η πιο δυνατή ανάμνηση που έχεις από την παιδική σου ηλικία που έχει να κάνει με την τέχνη;
Η πιο παλιά ανάμνηση είναι ένα σχέδιο με στυλό αν θυμάμαι καλά, δεν έχει σημασία αυτό, η γουρούνα του παππού μου με τα γουρουνόπουλα. Αφού πρωτίστως είχαμε πάει παρέα στο στάβλο, φαίνεται μου έκανε εντύπωση αυτή η εικόνα σαν παιδί, κάθισα και την ζωγράφισα. Εκεί φημολογείται ότι ήμουν ενάμιση χρονών. Ποιός ξέρει, μπορεί να ισχύει.
Σίγουρα όμως ήμουν τεσσάρων στο νηπιαγωγείο. Έχω αρκετές αναμνήσεις σε αυτή την ηλικία. Θυμάμαι οι δασκάλες μου έπαιρναν τις ζωγραφιές και έκλαιγα ή με έβαζαν τιμωρίες στα διαλείμματα, σαν αντίδραση έκλεβα τα παραμύθια και έπειτα τα ζωγράφιζα στο σπίτι. Ήμουν καλό λουλούδι τότε.
—Πες μας κάποιες λεπτομέρειες για το πώς δημιουργήθηκε το τελευταίο σου έργο στην Εύβοια(χρόνος που χρειάστηκε, το μέρος, το teamκ.τ.λ) Υπήρξε κάποιο συγκεκριμένο γεγονός που σε οδήγησε να δημιουργήσεις αυτό το έργο που έχει σχέση με την απονομή δικαιοσύνης;
Αυτό το έργο ξεκίνησε πριν 2 χρόνια και επιπλέον. Μου παραχωρήθηκε ο τοίχος. Γενικά την ιδέα την είχα στο μυαλό μου πολύ καιρό πριν βρω το μέρος. Αλλά η αρχική ιδέα δεν ήταν έτσι σε καμία περίπτωση . Αρχικά είχα σχεδιάσει κάτι άλλο,το οποίο ήταν πάρα πολύ λάθος σχεδιαστικά, λάθος τοποθέτηση στο τοίχο, τα χρώματα όλα λάθος. Φαντάσου είχα τουλάχιστον 2 εβδομάδες που έβαφα και τελικά το αποτέλεσμα ήταν ένα λάθος.
Στην αρχή απογοητεύτηκα, αλλά μετά πείσμωσα, κάθισα αρκετές ώρες σχεδιάζοντας και μελετώντας για να βγάλω ένα αποτέλεσμα που θα με ικανοποιούσε. Τελικά το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπεις σήμερα. Στο τεχνικό κομμάτι δεν είμαι 100% ικανοποιημένος, γιατί έπαιρνε πάρα πολύ "κάψιμο" ακόμα, αλλά στο ιδεολογικό κομμάτι είμαι πολύ ικανοποιημένος είναι αυτό που ήθελα. Το team είναι πολλά άτομα, που τους ευχαριστώ για την υπομονή τους και επιπλέον που με άφησαν να κάνω αυτό που ήθελα. Ξέρουν αυτοί. Τώρα τι με οδήγησε να δημιουργήσω το συγκεκριμένο έργο είναι η καθημερινότητα. Είναι πολλά γεγονότα μαζί, η αντίδραση. Είναι αυτό που μου βγαίνει πηγαίο. Δεν είναι κάποιο συγκεκριμένο γεγονός, είναι πολλά μαζί.
Εχθροί της steet art είναι κυρίως οι κλειστόμυαλοι άνθρωποι. Οι τετράγωνοι. Αυτοί που δεν έχουν μάθει να σκέφτονται σφαιρικά.
—Ποιοι είναι οι ήρωες σου;
Αν εννοείς από comics είναι ο Wolverine, o V και ο Deadpool. Αν όμως εννοείς πραγματικούς ήρωες είναι πολλοί και τους συναντάς καθημερινά. Είναι οι απρόσωποι ήρωες από τους οποίους παίρνεις τεράστιες ποσότητες ψυχικής ενέργειας όταν τους συναντάς τυχαία. Σε κάνουν στιγμιαία να ξεχνάς κάθε δήθεν πρόβλημα που έχεις μεγαλοποιήσει με το μυαλουδάκι σου.
—Ένα top5 με τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες και ένα σύντομο σχόλιο για τον καθένα;
Δεν έχω top 5. Δεν μπορώ να πω ότι αυτός ο καλλιτέχνης είναι καλύτερος, ο καθένας είναι μοναδικός. Αλλά μπορώ να σου αναφέρω 2 ονόματα που με βοήθησαν πάρα πολύ. Το ένα άτομο που με βοήθησε να "ανοίξω" τις "πόρτες" της φαντασίας μου ονομάζεται Πόπη Αγαπητού. Από την μία την ευχαριστώ πολύ, από την άλλη όμως...η φαντασία είναι δίκοπο μαχαίρι, θέλει προσοχή. Και επειδή μιλάμε για τέχνη δρόμου, από τους αγαπημένους μου, σε πολλούς γνωστός Vassilis Rebelos. Όλοι οι μεγάλοι γκραφιτάδες στην Ελλάδα και όχι μόνο, τον γνωρίζουν. Το στιλ του είναι μοναδικό, ο συνδυασμός χρωμάτων ή ακόμα και ο τρόπος που τα τοποθετεί.
—Ποιος είναι για εσένα ο εχθρός της street art και γιατί;
Εχθροί της steet art είναι κυρίως οι κλειστόμυαλοι άνθρωποι. Οι τετράγωνοι. Αυτοί που δεν έχουν μάθει να σκέφτονται σφαιρικά.
—Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχεις πάρει από την ζωή στο δρόμο;
Η ζωή στο δρόμο δεν σταματάει να σου δίνει μαθήματα και όχι μόνο η ζωή στο δρόμο αλλά γενικά η ίδια η ζωή. Το μεγαλύτερο μάθημα που έχω πάρει είναι η αλληλεγγύη.' Όταν περπατάς αργά το βράδυ θα συναντήσεις πολλούς άστεγους ή όταν αράζεις μόνος απολαμβάνοντας μια μπύρα θα σε προσεγγίσουν διάφοροι τύποι οι οποίοι το μόνο που θέλουν είναι κουβέντα και μια μικρή βοήθεια. Αν τους βοηθήσεις θα σε κοιτάξουν στα μάτια, θα σε ευχαριστήσουν ,αν είσαι τυχερός ίσως σου διηγηθούν μια ιστορία τους που θα σου δώσει ένα καλό μάθημα και θα σε βοηθήσει στην ζωή σου.
—Ποιος κατά την γνώμη σου είναι ο χειρότερος συμβιβασμός που μπορεί να κάνει ένας καλλιτέχνης;
Ο χειρότερος συμβιβασμός είναι κάτι σχετικό, κάτι που θεωρώ εγώ χειρότερο άλλος το θεωρεί νορμάλ. Όμως θα περιοριστώ στους ζωγράφους και μόνο στους ζωγράφους. Ο καθένας έχει μια δικιά του ιδεολογία που καλείται καθημερινά να στηρίξει με τα έργα του. Η δικιά μου ιδεολογία πιθανόν να μην έχει καμία ομοιότητα με ενός άλλου καλλιτέχνη του ίδιου τομέα. Οπότε θα περιοριστώ ακόμα περισσότερο και θα μιλήσω καθαρά για εμένα. Οπότε ο χειρότερος συμβιβασμός θα ήταν ,αν μια μέρα έρθει ένας τύπος και μου πει " θέλω να μου φτιάξεις αυτό και θα πάρεις τόσα φράγκα" αν αυτό το κάτι που θέλει ο τύπος έρχεται κόντρα στην ιδεολογία μου, τότε αρνούμαι να το φτιάξω ακόμα και αν αυτά τα χρήματα ήταν αρκετά για να μου λύσουν το οικονομικό πρόβλημα για όλη την ζωή μου.
—Τι είναι αυτό που βρίσκεις συναρπαστικό στο παραμύθι «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» ώστε να δημιουργήσεις ένα έργο αφιερωμένο σε αυτή;
Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων είναι μια τοιχογραφία που έκανα πρόσφατα σε ένα παιδικό δωμάτιο. Το θέμα δεν το επέλεξα εγώ αλλά το κοριτσάκι στο οποίο ανήκει το δωμάτιο. Για να φτιάξω την τοιχογραφία χρειάστηκε να δω πρώτα την ταινία για να μπω στο κλίμα. "Όλα είναι στο μυαλό σου Αλίκη" όπως λέει ο λαγός (γέλια).
—Τα μελλοντικά σου σχέδια;
Μελλοντικά σχέδια δεν λέω σε κανέναν. Αλλά αυτό που κάνω είναι χόμπι και θα συνεχίζω να το κάνω μέχρι τα βαθιά γεράματα. Ελπίζω να σε κάλυψα.
—Μια φωτογραφία με κάτι που αγαπάς;
σχόλια