«Έχω περάσει πέντε μανιακά επεισόδια, κανένα δεν ήρθε με προειδοποίηση»

διπολική διαταραχή Facebook Twitter
Δεν είναι εύκολο να είσαι στην ακτίνα μου, κι άλλο τόσο επώδυνο είναι να είσαι εγώ την ώρα της κρίσης. Εικονογράφηση: bianka/LIFO
0



ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ 
δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Σκέψεις κατέκλυζαν το μυαλό μου σε τυχαία σειρά και ο ύπνος έμοιαζε άπιαστος. Μια διαρκής ανησυχία, μια ανάγκη για ένα συναισθηματικό λιμάνι που δεν ερχόταν, ένα ακατάληπτο άγχος που τρόμαζε τη μητέρα μου, η οποία δεν μπορούσε να κατανοήσει τι δραματικά σενάρια σκαρφιζόταν το μυαλό της δωδεκάχρονης κόρης της και την κρατούσαν ξάγρυπνη τα βράδια. Λίγο αργότερα, τις φάσεις του άγχους διαδέχονταν περίοδοι υπέρμετρης χαράς, με ένταση, ασυδοσία, δημιουργικότητα, περίπλοκες ιδέες. Ξαφνικά, όμως, το οικοδόμημα γκρεμιζόταν και δεν υπήρχε κανένα απάγκιο.  

Κάπου τότε, στα 14 μου χρόνια, άρχισα να πιστεύω ότι με παρακολουθούν. Οι διαφημίσεις, η τηλεόραση, το σταματημένο αυτοκίνητο κάτω από το σπίτι, οι γείτονες που έβγαζαν τον σκύλο βόλτα όπως εγώ, κάτι ήξεραν. Ένας ταρίφας που μιλούσε δυνατά, κάποιος που μου έδινε ρέστα κι έκανε λάθος στα ψιλά ήθελε να μου υποδείξει ότι ήμουν ένα μηδενικό. Το σύμπαν είχε γίνει μια γροθιά ώστε να με συνθλίψει. Δεν τα μοιραζόμουν όλα με τη μητέρα μου, δεν ήταν και πολύ ξεκάθαρα εξάλλου, δεν γίνονταν λόγια.  

«Γίνομαι συχνά ανυπόφορη. Μιλάω ασταμάτητα, χωρίς ειρμό, γελάω με τα δικά μου αστεία και θέλω να είμαι το κέντρο όλων των κόσμων. Δεν είναι εύκολο να είσαι στην ακτίνα μου κι άλλο τόσο επώδυνο είναι να είσαι εγώ την ώρα της κρίσης»

Και μετά, χωρίς ιδιαίτερη προειδοποίηση, επιστροφή στην κανονικότητα. Έτσι, ήξερα: κάθε Σεπτέμβρη θα πηγαίνουν όλα τέλεια και κάθε Νοέμβρη θα έρχεται μια καταστροφή. Η αφορμή άγνωστη. Κάτι που σχετιζόταν με την εικόνα των άλλων για μένα, με τις επιδόσεις μου στο σχολείο, με τον θαυμασμό των άλλων, με την εγγύτητα με τους καινούργιους ανθρώπους στη ζωή μου. Μια λάμψη που ήταν σαν πυροτέχνημα ή, έστω, έτσι φαινόταν στα μάτια μου. Μπορεί οι άλλοι να έβλεπαν κάτι τελείως διαφορετικό. Κανένας δεν είχε τη ρευστή εικόνα που είχα εγώ για τον εαυτό μου. Σκέψεις στο εφηβικό μυαλό μου που διογκώθηκαν αργότερα και έφτασα 40 χρονών για να τις κάνω λόγια και να τις αποδομήσω. 

ΒΑΛΙΑ
Βάλια Δημητρακοπούλου

Το πρώτο μου επεισόδιο μανίας, από το οποίο προέκυψε η διάγνωση της διπολικής διαταραχής, συνέβη στα 21 μου χρόνια. Μετά από μια περίοδο υπερβολικής ευεξίας και μεγαλεπήβολων σχεδίων, άκρατου ενθουσιασμού και έντονης σεξουαλικότητας, το νόμισμα γύρισε και πλέον οι υποψίες ότι με παρακολουθούν έγιναν καταδιωκτικό σύνδρομο. Το καλοκαίρι του 2005 με βρήκε σε μια προβλήτα στον Φλοίσβο να κολυμπώ γυμνή, έχοντας πετάξει όλα μου τα ρούχα, για να φτάσω στην Κωνσταντινούπολη, στη γη των προγόνων μου, απ’ όπου θα ξεκινούσε το σχέδιο κατάκτησης του κόσμου. Είχα βρει και διαλέξει την τριάδα που θα έσωζε το ανθρώπινο γένος, ήμουν η εκλεκτή του Θεού και, όσο κι αν φαντάζει γελοίο, μαζί με δύο παιδικούς φίλους θα υψωνόμασταν στον ουρανό για να στήσουμε τις βάσεις για ένα καλύτερο σύμπαν. Εγώ θα ηγούμουν αυτής της βελούδινης επανάστασης. 

Το Λιμενικό με βρήκε κάπου στα νερά του Αλίμου να αποφεύγω, εντελώς κατά λάθος, τα κρις-κραφτ. Στην ερώτηση της λιμενικού αν με έριξε κάποιος στο νερό, απάντησα κάτι ακατάληπτο γιατί ήμουν μόνη μου, πάντα μόνη μου. Ποιος, εξάλλου, θα μπορούσε να ακολουθήσει τα μονοπάτια του μυαλού μου; Το βράδυ με βρήκε στον υπαίθριο χώρο ενός νοσοκομείου να παίζω κυνηγητό με τους γιατρούς και τους νοσοκόμους, με τη μητέρα μου να προσπαθεί να καταλάβει τι σκατά είχε συνεπάρει τη μικρή της κόρη για να έχει τόσο αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά. Αφού με κάποιον μαγικό τρόπο μου έδωσαν ένα ηρεμιστικό, βρέθηκα για μερικές μέρες σ’ ένα απρόσωπο δωμάτιο νοσοκομείου να μπορώ να πιάσω κουβέντα μέχρι και με την άχρωμη πολυθρόνα δίπλα μου και να νιώθω μια παράλογη ευεξία. Πάντοτε μειωμένη ανάγκη για ύπνο, ραγδαία ταχύτητα σκέψεων, δεν προλάβαιναν να γίνουν λόγια και ήμουν φυσικά η εξυπνότερη όλων (πώς αλλιώς θα έστηνα τον νέο κόσμο, εγώ η παντοδύναμη;). Ως εδώ καλά. Γιατί να απαιτεί διάγνωση; Κι όμως. 

Το επεισόδιο μανίας και οι υπερτιμημένες δυνατότητές μου διήρκεσαν περίπου έναν μήνα ακόμη. Κάποιος ψυχίατρος είχε πει –και μου φέρνει ένα ελαφρύ μειδίαμα και μια αδιόρατη θλίψη αυτό– ότι το περίσσευμα ενέργειας του μανιακού επεισοδίου είναι δάνειο από το καταθλιπτικό επεισόδιο μετά. Ξαφνικά, όταν τέλειωσε το καλοκαίρι, δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι, είχα φρικτές αυτοκτονικές σκέψεις και αδυνατούσα ως και να θυμηθώ τι σκεφτόμουν το προηγούμενο διάστημα. Ο κόσμος πήγαινε πολύ γρήγορα, δεν είχα άποψη, δεν μπορούσα να έχω μια αυθεντική σκέψη και έψαχνα να πιαστώ από κάτι σίγουρο, μόνο που τίποτα δεν έμοιαζε σταθερό. Κινούμενη άμμος κι εγώ να βυθίζομαι κάθε δευτερόλεπτο στον εφιάλτη. 

Είναι 2025. Από το 2005, έχω περάσει 5 μανιακά επεισόδια. Παρόλο που το πρώτο ήταν πολύ διαφωτιστικό, κανένα από τα επόμενα δεν ήρθε με προειδοποίηση. Κανένα δεν μπόρεσα να σταματήσω, και, για να είμαι ειλικρινής, σπανίως θέλησα. Είναι τέτοια η μέθη του διπολικού την ώρα της κρίσης, που δεν θες να αλλάξεις. Χρώματα του ηλιοβασιλέματος; Μαγεία. Γνωριμία με έναν επίδοξο εραστή; Τρέλα. Μεταμεσονύχτιες κουβέντες; Υπέροχο. Βροχή; Χάδι. Οι αισθήσεις σου στα κάγκελα και ο χρόνος κυλάει νεράκι. Κάθε στιγμή που διαδέχεται την άλλη σε βρίσκει με ένα καρφιτσωμένο χαμόγελο στα χείλη και όλοι θέλουν να γίνεις η καλύτερή τους φίλη. Απολαμβάνεις τον προβολέα και μιλάς δυνατά, πολύ και με στόμφο. Βέβαια, ο χρόνος μετράει αντίστροφα, και, ακόμη και με μια βαρβάτη φαρμακευτική αγωγή, δεν μπορείς να αποφύγεις τις ψυχωτικές σκέψεις, ότι κάτι ξέρει ο κόσμος στο οποίο εσύ δεν έχεις πρόσβαση. Σε αφορά όμως. Παρόλο που με την εντατική ψυχοθεραπεία έχεις μάθει ότι δεν είσαι το κέντρο του κόσμου, εκείνες τις «φανταχτερές» στιγμές δεν μπορείς παρά να παραδοθείς στο εξωγενές βλέμμα και να πιστέψεις ότι όλες οι ανατολές και τα ηλιοβασιλέματα φτιάχτηκαν για να τα γευτείς εσύ. 

Παίρνω μια βαριά φαρμακευτική αγωγή και θα συνεχίσω να παίρνω όσο ζω. Ωστόσο, ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα αγγίζω τη μανία και θα φλερτάρω με την κατάθλιψη. Τον υπόλοιπο καιρό θα έχω μια γεμάτη, αν όχι λίγο φλατ –στα δικά μου μάτια– ζωή. Το καρότο που ονειρεύτηκα ήταν αυτό και μόνο αυτό, ένα όνειρο, και η διαύγεια που τόσο ένιωσα κάποτε, για τους ανθρώπους, για τον κόσμο, για τη ζωή, μια απλή ικανότητα ενσυναίσθησης. 

Δεν θέλω μια άλλη ζωή. Δεν νομίζω ότι θα την άντεχα. Καταβάλλω μεγάλη προσπάθεια να εκτιμήσω τη φλατ διάθεση που περιβάλλει την κανονική Βάλια, αυτήν που δεν τρέχει γύρω-γύρω από νοσοκομεία, και δεν την πιάνει χωρίς ταυτότητα κάποιος αστυνομικός επειδή ακροβατούσε στην άκρη της αποβάθρας ένα τυχαίο καλοκαιρινό μεσημέρι. Ώρες-ώρες, λυπάμαι που δεν μπορώ να είμαι αυτό το φωτεινό πλάσμα συνεχώς, αλλά ακούω και τους αγαπημένους μου ανθρώπους που έχουν μια άλλη αντίληψη της ασθένειάς μου.  

Γίνομαι συχνά ανυπόφορη. Μιλάω ασταμάτητα, χωρίς ειρμό, γελάω με τα δικά μου αστεία και θέλω να είμαι το κέντρο όλων των κόσμων. Δεν είναι εύκολο να είσαι στην ακτίνα μου κι άλλο τόσο επώδυνο είναι να είσαι εγώ την ώρα της κρίσης. Αλλά επειδή στον κόσμο μας η χαρά και η μελαγχολία συνυπάρχουν και ευχόμαστε να είναι τουλάχιστον ισόποσες οι στιγμές της μιας και της άλλης, κι επειδή έχω αποφασίσει ότι θα μιλάω ανοιχτά και με καθαρό βλέμμα για τη μάχη μου με τη διπολική διαταραχή, νομίζω ότι αυτό το τόσο καταραμένο και άλλο τόσο μαγικό ταξίδι σ’ αυτόν τον λειψό πλανήτη αξίζει τον κόπο. 

Υγεία & Σώμα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όταν ο νευρολόγος σού λέει «κάνε βελονισμό» – Τι πρέπει να ξέρεις

Ψυχή & Σώμα / Όταν ο νευρολόγος σού λέει «κάνε βελονισμό» – Τι πρέπει να ξέρεις

Ο βελονισμός έχει συνδεθεί με εναλλακτικές θεραπείες, ευεξία και ανατολική φιλοσοφία. Όμως, όταν ένας νευρολόγος τον προτείνει για την ανακούφιση από ημικρανίες, οσφυαλγίες ή χρόνιο πόνο, δεν μπορείς να τον αγνοήσεις. Τι λέει η επιστήμη γι’ αυτήν τη χιλιάδων ετών πρακτική και ποιοι μπορούν πραγματικά να ωφεληθούν; Ο νευρολόγος Οδυσσέας Παζιώνης απαντά.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Τα νέα fitness trends που βλέπεις παντού: Ποια αξίζουν και ποια να αγνοήσεις

Ψυχή & Σώμα / Τα νέα fitness trends που βλέπεις παντού: Ποια αξίζουν και ποια να αγνοήσεις

Γυμναστική με κινητό στο χέρι, ρολόγια που σου λένε πότε να αναπνεύσεις, influencers που υπόσχονται κοιλιακούς μέσα σε δέκα λεπτά: πόσα από όλα αυτά λειτουργούν πραγματικά; Για να ξεχωρίσουμε το hype από την ουσία, μιλήσαμε με τον Λάμπρο Μουλίνο, διαιτολόγο, διατροφολόγο και γυμναστή, ο οποίος μας βοηθά να αποκρυπτογραφήσουμε το τοπίο του fitness όπως αυτό διαμορφώνεται στα ελληνικά social media σήμερα.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Πόσο παγωτό μπορούν να τρώνε τα παιδιά το καλοκαίρι;

Ψυχή & Σώμα / Πόσο παγωτό μπορούν να τρώνε τα παιδιά το καλοκαίρι;

Τι γίνεται με τα συσκευασμένα που βρίσκουμε στα ψυγεία; Είναι ασφαλή; Τα παγωτά που δεν έχουν ζάχαρη να τα προτιμάμε; Είναι ασφαλές να δίνουμε υποκατάστατα ζάχαρης στα παιδιά; Ποια είναι τα καλά του σπιτικού παγωτού; Και πώς μπορούμε να το φτιάχνουμε;
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Η σημασία της ηθικής ομορφιάς

Υγεία & Σώμα / Η ομορφιά του να δείχνεις καλοσύνη χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα

Οι πράξεις γενναιοδωρίας και αυτοθυσίας προκαλούν αισθήματα ψυχικής ευφορίας και συγκίνησης, που οδηγούν στην επιθυμία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, αλλά και να βοηθήσουμε τους άλλους
THE LIFO TEAM
Υπάρχουν πράγματι τροφές που «καίνε» λίπος;

Ψυχή & Σώμα / Υπάρχουν πράγματι τροφές που «καίνε» λίπος;

Βοηθούν όντως κάποιες τροφές στις καύσεις ή είναι απλώς ένας διατροφικός μύθος; Στο σημερινό επεισόδιο συζητάμε με τον διαιτολόγο Χρήστο Δερδεμέζη για το πώς μπορούμε να υποστηρίξουμε με απλούς τρόπους τον μεταβολισμό μας.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Είναι αλήθεια ότι στην εμμηνόπαυση παχαίνουμε χωρίς να τρώμε;

Ψυχή & Σώμα / Είναι αλήθεια ότι στην εμμηνόπαυση παχαίνουμε χωρίς να τρώμε;

Τι σημαίνει «σωστή» διατροφή στην εμμηνόπαυση; Υπάρχουν τροφές που βοηθούν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων; Πόσοι από τους διατροφικούς «κανόνες» που ακούμε είναι μύθοι; Η Μερόπη Κοκκίνη συζητά με τον νοσοκομειακό διαιτολόγο Χρήστο Παπαβαγγέλη.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Γονείς, ψυχραιμία! Υπάρχει τρόπος για ήρεμη γονεϊκότητα;»

Ζωή στα καλύτερά της / «Γονείς, ψυχραιμία! Υπάρχει τρόπος για ήρεμη γονεϊκότητα;»

Μια συζήτηση με την παιδοψυχολόγο και οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια Ηλέκτρα Κτενά για το γονεϊκό άγχος και το τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να χτίσουν ουσιαστικές σχέσεις εμπιστοσύνης με τα παιδιά τους, στο πλαίσιο της σειράς podcast «Ζωή στα καλύτερά της», με την υποστήριξη των συμπληρωμάτων διατροφής EVIOL.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Ginger shots: Υπερδύναμη για το ανοσοποιητικό μας ή σκέτο hype;

Ψυχή & Σώμα / Ginger shots: Υπερδύναμη για το ανοσοποιητικό μας ή σκέτο hype;

Τα σφηνάκια τζίντζερ έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό και προβάλλονται ως ένα φυσικό booster για το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Πόση αλήθεια, όμως, κρύβεται πίσω από αυτή τη διατροφική τάση; Η Μερόπη Κοκκίνη μιλά με τον διαιτολόγο Χρήστο Δερδεμέζη.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ