Tέσσερα πράγματα που μου αρέσουν πολύ

Facebook Twitter
0

Eπειδή ακόμα προσπαθώ να συνέλθω από την υπεροχοφανταστική εμπειρία του Sani Gourmet ώστε να μπορώ να την περιγράψω και με λόγια, ακολουθεί για σήμερα ένα ποστ bits and pieces (γρήγορο ναι, πρόχειρο όχι).

Μy drunk kitchen

Η Ηannah Hart είναι μία δημοσιογράφος η οποία μεταξύ άλλων κάνει αυτό που όλοι ξέρουμε, επιστήμη: μαγειρεύει πίνοντας.

Δεν είναι μυστικό ότι για μερικούς το μαγείρεμα είναι αφορμή για να ανοίξουμε ένα μπουκάλι κρασί το οποίο «θα χρησιμοποιήσουμε για το φαγητό» αλλά το πίνουμε πριν έρθουν οι καλεσμένοι. Η έτσι κι αλλιώς χαλαρωτική διαδικασία γίνεται ακόμα πιο διασκεδαστική, ειδικά αν βάλεις και μουσική και καταλήξεις να τραγουδάς τα παλιά του Morrissey με ξύλινη κουτάλα για μικρόφωνο.

Το πρόβλημα που όλοι έχουμε παρατηρήσει είναι ότι η απόδοση πέφτει κατακόρυφα αφού πλέον δε μας νοιάζει αν ρόδισε, αν έδεσε, αν κάηκε με πιθανότητα να ξεχάσουμε αν έχουμε βάλει τελικά αλάτι ή όχι.

Όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα από τη Hannah Hart με το κανάλι της στο Youtube στο οποίο προσπαθεί να φτιάξει κουλουράκια, brunch και άλλα δύσκολα ή εύκολα.

Έξτρα τιπ: αν καταφέρετε να μεθάτε σε στάνταρ βάση τους καλεσμένους σας πριν γίνει το φαγητό θα ανακηρυχτείτε σύντομα οι καλύτεροι μάγειρες του κόσμου. Σε μένα τουλάχιστον έχει πετύχει.

Αρχιτεκτονική φαγητού

Ο Gary Bryan είναι ένας φωτογράφος που φωτογραφίζει και φαγητό, αλλά διαφορετικά από τους άλλους. Το «διαφορετικά από τους άλλους» το λένε όλοι για όλους, αλλά τι να κάνουμε, αυτός είναι πραγματικά διαφορετικός. Κάνει γκοφρέτες να μοιάζουν με ουρανοξύστες και ντόνατ με νησιά. Ακολουθεί ένα δείγμα από τις καταπληκτικές φωτογραφίες του που έχουν χρησιμοποιηθεί από μεγάλες διαφημιστικές και φυσικά έχουν πάρει ένα κάρο βραβεία.

Οι επιρροές του είναι οι Terence Donovan, Guy Bourdin και Irving Penn.

 

Την αγαπώ και θέλω να την κάνω φίλη μου

Υπάρχουν food blogger και υπάρχουν και καλλιτέχνες που θα έφταναν στα ύψη ό,τι και να προσπαθούσαν. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και στην περίπτωση της Katie Qinn Davies από τη μακρινή Αυστραλία το ταλέντο φτάνει στο ταβάνι. Δεν πρόκειται για μαγειρικό μπλογκ, πρόκειται για τελειωμένο, κανονικό περιοδικό που τυχαίνει να είναι στο ίντερνετ και να μας προσφέρεται δωρεάν. Φυσικά είναι επαγγελματίας φωτογράφος (κάνει μπαμ) αλλά έχει εμπειρία και ταλέντο στο συνδυασμό γραμμάτων και εικόνων που φτιάχνουν ένα αποτέλεσμα με μία μοναδική ατμόσφαιρα. Εννοείται πως την έχουν ανακαλύψει τα περιοδικά και τα μεγάλα site που της δίνουν βραβεία συνεχώς.

 

Το καλύτερο είναι ότι τώρα έδειξε και το πρόσωπό της και αποδείχτηκε ότι είναι και κουκλάρα και συμπαθητική. Αναστεναγμός. Το βίντεο πρέπει να το δείτε στο μπλογκ της.

 

Το βιβλίο μαγειρικής του ΙΚΕΑ μοιάζει με ΙΚΕΑ

Πάλι φωτογραφίες; Ναι, πάλι. Αυτή τη φορά από το βιβλίο μαγειρικής του ΙΚΕΑ που έχω δει εδώ και πολύ καιρό –στο ίντερνετ, κυκλοφόρησε πέρυσι το χειμώνα- αλλά όλο δεν ξέρω που να το κολλήσω. Υποτίθεται ότι πρόκειται για συνταγές χωρίς λόγια που εγώ πάντως δε μπορώ να αναγνωρίσω. Αναγνωρίζω όμως το μοναδικό design που μου αρέσει πολύ.

Το βιβλίο λέγεται “Hembakat är Bäst” (το σπιτικό είναι το καλύτερο), οι φωτογραφίες είναι του Carl Kleiner και το styling της Evelina Braell.

 

YΓ: Mία μέρα, το ΙΚΕΑ θα αγοράσει την Apple

 

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ