Σίλβια Πλαθ, η μαγείρισσα

Facebook Twitter
0


Out of the ash
I rise with my red hair
And I eat men like air.

Εκτός από συγγραφέας και ποιήτρια, η Σίλβια Πλαθ ήταν και πολύ καλή μαγείρισσα. Δουλεύοντας στην κουζίνα κατάφερνε να ηρεμήσει και να τακτοποιήσει τις άτακτες σκέψεις και τα άγχη της ζωής της πραγματοποιώντας αρχικά περίπλοκες συνταγές σε ένα μόνο μάτι γκαζιού.

Το αγαπημένο της βιβλίο μαγειρικής ήταν το the Joy of Cooking, το οποίο είχε διαβάσει με θρησκευτική ευλάβεια. Το βιβλίο αυτό γράφτηκε από μια νοικοκυρά που είχε συλλέξει πολλές συνταγές από τους γείτονές της και το εξέδωσε η ίδια. Τελικά έγινε ένα από τα πιο αγαπητά βιβλία μαγειρικής στην Αμερική από το 1931 και μετά με συνεχείς επανεκδόσεις.

Όσοι μαγειρεύουν ξέρουν ότι η μαγειρική απαιτεί συγκέντρωση και ησυχία, και αυτό είναι που κάνει τη διαδικασία σχεδόν εθιστική, οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις, η παρατήρηση και η προσοχή αδειάζει το μυαλό από περιττές σκέψεις. Λέγεται ότι γράφοντας το  ποίημα «Λαίδη Λάζαρος» στο φούρνο της ψηνόταν μια πουτίγκα λεμονιού.

ΛΑΙΔΗ ΛΑΖΑΡΟΣ (μετάφραση: Νανά Ησαΐα) 

Το κατάφερα πάλι. 
Μια φορά στα δέκα χρόνια 
Το καταφέρνω – 
Ένα είδος θαύματος που περπατάει, το δέρμα μου 
Λαμπερό σαν αμπαζούρ των Ναζί, 
Το δεξί μου πόδι 
Ένα βάρος για τα χαρτιά, 
Το πρόσωπό μου ένα χωρίς χαρακτηριστικά, τέλειο 
εβραϊκό λινό. 
Τράβηξε την πετσέτα 
Ω εχθρέ μου. 
Σε τρομοκρατώ; - 
Η μύτη, οι κόγχες, ολόκληρες οι οδοντοστοιχίες; 
Η χαλασμένη αναπνοή 
θα χαθεί σε μια μέρα. 
Γρήγορα, γρήγορα η σάρκα 
Που έφαγε ο σοβαρός τάφος θα είναι 
Σα στο σπίτι της πάνω μου 
Κι εγώ μια χαμογελαστή γυναίκα. 
Είμαι μόνο τριάντα ετών. 
Και σαν τη γάτα έχω εννέα φορές για να πεθάνω. 
Αυτή είναι ο Αριθμός Τρία.....

Lemon Sponge Custard 

(Από το The Joy of Cooking, 1997 )

 

Υλικά

2 κουταλιές βούτυρο ανάλατο

2/3 φλιτζάνια ζάχαρη

Λίγο αλάτι

3 κρόκοι

3 κουταλιές αλεύρι για όλες τις χρήσεις

¼ φλιτζάνι χυμός λεμονιού

2-3 κουταλάκια ξύσμα λεμονιού

1 φλιτζάνι πλήρες γάλα

4 ασπράδια αβγών

Προθερμάνετε τον φούρνο στους 170 βαθμούς Κελσίου. Βουτυρώστε μια στρογγυλή φόρμα. Ανακατέψτε το βούτυρο με τη ζάχαρη και το αλάτι. Προσθέστε τους χτυπημένους κρόκους και ανακατέψτε. Προσθέστε αλεύρι και ανακατέψτε μέχρι το μίγμα να γίνει λείο. Προσθέστε σταδιακά το χυμό και το ξύσμα. Προσθέστε το γάλα. Σε ένα άλλο μπολ χτυπήστε τα ασπράδια σε μεσαία ταχύτητα μέχρι να σφίξουν ελαφρά και προσθέστε τα στο μίγμα προσεχτικά. Βάλτε τη ζύμη στο φόρμα και ψήστε σε μπεν μαριί για 30 με 40 λεπτά. Κατά τη διάρκεια του ψησίματος θα δημιουργηθεί μια κρέμα επάνω και ένα κέικ από κάτω.

Η Σίλβια Πλαθ διαβάζει το ποίημά της

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM