Δευτέρα 08.09
Το νέο της εβδομάδας είναι, φυσικά, η ανακοίνωση του Alain Ducasse πως στο παριζιάνικο εστιατόριό του που στεγάζεται στο υπερπολυτελές Plaza Athénée και άνοιξε ξανά τις πόρτες του σήμερα, μετά από μια εντυπωσιακή ανακαίνιση, το μενού θα είναι ως επί το πλείστον «φτωχό» από ζωική πρωτεΐνη.
Δεν θα λείπει τελείως το κρέας, όπως διαβάσαμε στις εφημερίδες, όλο και κάτι θα υπάρχει. Ο βασικός κορμός του νέου καταλόγου, όμως, θα απαρτίζεται από ψάρια, θαλασσινά, όσπρια και λαχανικά μαγειρεμένα και σερβιρισμένα με εντυπωσιακό τρόπο.
Ο ίδιος ο Ducasse υποστηρίζει πως τον νέο κατάλογο του τριάστερου εστιατορίου του τον χαρακτηρίζει η naturalité. Επιστροφή στη φύση, σεβασμός στα ζώα αλλά και στη διατροφική αλυσίδα, που μάλλον έχει αρχίσει να τρελαίνεται από την υπερκατανάλωση κρέατος.
Τι θα φας, αν διαθέτεις το αστρονομικό ποσόν που απαιτείται για να δειπνήσεις ένα βράδυ εκεί; Μαύρο ρύζι ψημένο στον φούρνο με οστρακοειδή, ψάρια από τη Μεσόγειο μαγειρεμένα με πλιγούρι και άλλα παρόμοια.
Θα προσπαθήσω με απλά λόγια να εξηγήσω γιατί, κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι σημαντικό: όταν π.χ. ένας από τους διασημότερους σεφ στον κόσμο βάζει στο μενού του ένα πιάτο που περιέχει στήθος πάπιας, ας πούμε, ολόκληρη η γαστρονομική κοινότητα επηρεάζεται, θέλει να αντιγράψει το πιάτο αυτό, να μοιάσει στον Ducasse, να είναι μέσα στα γαστρονομικά trends. Είναι πιθανό και σχεδόν σίγουρο πως όταν ένας trend setter σε έναν τομέα προτείνει κάτι, αυτό είναι αρκετό για να αλλάξει έναν ολόκληρο κύκλο κατανάλωσης. Αν νομίζετε πως οι τάσεις που πάνε κι έρχονται στα αθηναϊκά εστιατόρια συμβαίνουν τυχαία, κάνετε λάθος. Πάντα κάτι τέτοια είναι που ορίζουν τα πάντα. Οπότε, όταν trend setter δηλώνει «λιγότερο κρέας», όχι άλλη αλόγιστη σφαγή, να είστε σίγουροι πως αν όχι αμέσως, σε μερικά χρόνια το μήνυμα σίγουρα θα διαδοθεί. Και μπράβο στον κ. Ducasse. Τι να την κάνεις τη δύναμη στον τομέα σου, αν δεν μπορείς να ορίσεις κάτι που να συνεισφέρει στο κοινό καλό;
Στην Αθήνα μας, πάντως, αυτά τα νέα μόνο μεταξύ μας τα λέμε. Γίνεται αλόγιστη κατανάλωση κρέατος και, φυσικά, ελάχιστα εστιατόρια τολμούν να προτείνουν κάτι παρόμοιο. Κρίμα γιατί αν δεν μπορείς σε μια μεσογειακή χώρα που ξεχειλίζει από λαχανικά, χόρτα και όσπρια να προτείνεις ένα μενού με μίνιμουμ επίπεδα κρέατος, τότε πού μπορείς; Προς το παρόν, ικανοποιούμε τα γούστα των ντουκανόπληκτων αυτής της χώρας, σερβίροντας δεινοσαυρίσια Τ-bones που έρχονται από άλλες χώρες και γιγαντιαία μπιφτέκια. Και δεν λέω λέξη για τα 10.000.000 σουβλατζίδικα της πόλης.
Τρίτη 09.09
Τα έχουμε όλοι. Τα φαντάσματα του ψυγείου. Ειδικά μετά το καλοκαίρι. Κάτι παραπεταμένα υλικά στο ψυγείο και στα ντουλάπια της κουζίνας που αφήσαμε αμαγείρευτα και που τώρα κάτι πρέπει να γίνουν για να μην πεταχτούν. Κάτι βανίλιες που (ντρέπομαι που το λέω) τις είχα πάρει αρχές Αυγούστου λίγο πριν φύγω διακοπές και άφησα στο ψυγείο. Δεν χαλάσανε, απλώς ωρίμασαν πολύ, ακόμα και στο ψυγείο, λίγο σουρωμένες, μα τέλειες. Δέκα λεπτά έξω από το ψυγείο και το άρωμά τους ζωντάνεψε. Κόβω μία στη μέση – κόκκινη σάρκα. Είμαι σίγουρος πως όταν τις πήρα, τόσο κόκκινες δεν ήτανε. Τι να τις κάνεις; Ευτυχώς, είναι πρωί, η ζέστη δεν έχει πλακώσει ακόμη κι εγώ νομίζω πως είναι φθινόπωρο. Πάντως, θυμήθηκα τα παλιά κι έφτιαξα muffins με τις βανίλιες. Εύκολη συνταγή, την έχω ξαναδώσει, αλλά μπορεί να μην την έχετε. Σε ένα μπολ βάζω δύο φλιτζάνια αλεύρι, 3/4 του φλιτζανιού ζάχαρη, ένα κουτάλι σούπας baking powder, μια πρέζα αλάτι, μισό κουταλάκι γλυκού κανέλα. Σε ένα άλλο μπολ βάζω 3/4 του φλιτζανιού γάλα, 2 αυγά που έχω κτυπήσει ελαφρώς, λίγη εσάνς βανίλιας και 125 γρ. βούτυρο ανάλατο, λιωμένο, που έχω αφήσει να κρυώσει εντελώς. Σημαντικό: όλα τα υγρά υλικά πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου. Αν το λιωμένο βούτυρο είναι ζεστό και το ρίξεις σε παγωμένο γάλα, τα αποτελέσματα θα είναι λίγο καταστροφικά! Σε αυτό το σημείο ρίχνεις τα υγρά υλικά στα στερεά και ανακατεύεις μέχρι να ενωθούν και να έχεις ένα ομοιογενές μείγμα. Σε δύο εξάρια ταψιά για muffins που έχεις βουτυρώσει και αλευρώσει (εκτός κι αν είναι σιλικόνης, οπότε δεν κάνεις τίποτα) αδειάζεις το μισό μείγμα. Πάνω προσθέτεις τις βανίλιες που έχεις κόψει σε κύβους και τελειώνεις με το υπόλοιπο μείγμα. Ψήνεις στους 170 βαθμούς για περίπου 40 λεπτά. Αφήνεις να κρυώσουν λίγο, τρως κι αισθάνεσαι καλά που δεν πέταξες τα φρούτα. Το ίδιο θα κάνεις και με τα υπόλοιπα υλικά της ντουλάπας και ίσως κάνεις και λίγα μπαχαρικά δώρο σε κόσμο που τα θέλει. Σας φιλώ!
σχόλια