Πάσχα στον Βόλο: Ένας προορισμός που έχει πολλά για να σε δελεάσει

Πάσχα στον Βόλο: Ένας προορισμός που έχει πολλά για να σε δελεάσει Facebook Twitter
Ο Βόλος είναι μια ανάσα δρόμος αλλά και ένας προορισμός που έχει πολλά για να σε δελεάσει.
0

Οι περισσότεροι εκδρομείς αντιμετωπίζουν τον Βόλο ως μια ενδιάμεση στάση για τσίπουρα, ένα ξεμούδιασμα από τους πολύωρους κραδασμούς της εθνικής, πηγαίνοντας για Πήλιο.

Ωστόσο, ακόμη και όταν η εκδρομή αποζητά τη φύση του μοναδικού ελληνικού βουνού που είναι και θάλασσα μαζί, ο Βόλος είναι μια ανάσα δρόμος αλλά και από μόνος του ένας προορισμός που έχει πολλά για να σε δελεάσει.

Αν φτάσεις μεσημέρι και τον βρεις έρημο σαν μετά από βομβαρδισμό, μην ανησυχήσεις! Θα ξυπνήσει και πάλι μετά τη σιέστα που επιβάλλουν οι τσιπουροποσίες. Αν έχεις ποδήλατο, στην πόλη που πάει μόνο πάνω σε δύο ακτινωτούς τροχούς πάρ' το μαζί σου!

Όσα θα σε κάνουν να αγαπήσεις την πόλη

• Ο ισάδι-περίπατος από τα ψαράδικα στην είσοδο της πόλης ως το τέρμα του Αναύρου, όπου θα ρίξεις και μια βουτιά στα κολπάκια των χειμερινών κολυμβητών. Μια παραθαλάσσια πορεία που διασχίζει την παραλία, την αστική γειτονιά με τα υπέροχα σπίτια του Αγίου Κωνσταντίνου, το Αρχαιολογικό Μουσείο, τον Ναυτικό Όμιλο Βόλου και το πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου (ιδανική βόλτα για παιδιά).

• Στο τέλος της διαδρομής σε περιμένει ο Άναυρος, στον τελευταίο παραδοσιακό καφενέ με το τζουκ μποξ, στο τέλος της παραλίας. Εδώ κάποτε τραγουδούσε ο Καζαντζίδης και τα μεγάλα αστέρια του '50. Τίποτα δεν έχει αλλάξει από την Ελλάδα του ελληνικού κινηματογράφου, πλάι στις καλαμιές, στην πίστα, κάτω από τα λαμπιόνια, όπου η μυρωδιά του καλαμαριού και της τηγανητής πατάτας μπλέκεται με το θρόισμα του φλοίσβου.

Πάσχα στον Βόλο: Ένας προορισμός που έχει πολλά για να σε δελεάσει Facebook Twitter
Το Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας

• Η ποδαράτη άνοδος στον λόφο της Γορίτσας ή, αλλιώς, στον τζόκινγκ προορισμό της πόλης. Μετά από μια καταπράσινη διαδρομή, σε περιμένει η πιο μαγική θέα στην πόλη, το Πήλιο και το «Mad Max» τοπίο του εργοστασίου Τσιμέντων.

• Η βόλτα από το κέντρο στον Άνω Βόλο από την Ιωλκού που θα σε κάνει να διαπιστώσεις πόσο αγγίζει το Πήλιο την πόλη με τα πλατάνια και τους καταρράκτες, εκεί όπου τελειώνουν τα σπίτια.

• Η επίσκεψη στο Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας και το μαγικό βιομηχανικό συγκρότημα Τσαλαπάτα.

• Με αφετηρία την πανέμορφη, πεζοδρομημένη Ρήγα Φεραίου, να εξερευνήσεις το εσωτερικό της πόλης, τη γαλήνη, τις χιλιάδες αρχιτεκτονικές για μια μονοκατοικία, τις ολάνθιστες αυλές που λατρεύουν οι Βολιώτες.

• Το night life θα σε φέρει στα Κάτω Παλιά, στα βολιώτικα Λαδάδικα. Το πρωί ελπίζω να σε οδηγήσει στα Άνω Παλιά, πλάι στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό με τα εγκαταλελειμμένα βαγόνια, τα αρχαία τείχη, τα πέτρινα σπιτάκια και το Νέο Μουσείο της πόλης. Μια must βόλτα στο παρελθόν.

Πάσχα στον Βόλο: Ένας προορισμός που έχει πολλά για να σε δελεάσει Facebook Twitter
Ο Άναυρος, ο τελευταίος παραδοσιακός καφενές με το τζουκ μποξ.

Πού θα φας

Ο Βόλος είναι μια μοναδική περίπτωση ή, αλλιώς, ο παράδεισος του τσιπουράδικου, τη σημειολογία του οποίου σας έχω περιγράψει σε άλλο κομμάτι στη LiFΟ. Εστιατόρια της προκοπής δεν υπάρχουν. Και από τσιπουράδικα, θα φροντίσεις να επιλέξεις μόνο τα παλιά και αυθεντικά.

Αν βαρεθείς τα καραφάκια, ωραία μαγειρευτά, φρέσκο ψαράκι και ψητά κρεατικά φτιάχνει νοστιμότατα και οικογενειακά η Αγχίαλος. (Αχιλλοπούλου 50, Οξυγόνο, 24210 49642)

Τα αγαπημένα μου τσιπουράδικα

Πάσχα στον Βόλο: Ένας προορισμός που έχει πολλά για να σε δελεάσει Facebook Twitter
Αν είμαστε παρέα, φτάνοντας παραγγέλνουμε μια «μόστρα» ή ολόκληρο το τσιπουρομπουκάλι, που στο διά ταύτα περιλαμβάνει τα άπαντα του μεζέ που διαθέτει το μαγαζί.

Το τσιπουράδικο έχει τις δικές του οδηγίες χρήσης. Αποφεύγουμε τα παραθαλάσσια-κεντρικά-τουριστικά. Δεν ζητάμε ποτέ μενού/«τι έχουμε σήμερα;» και τα συναφή. Απλώς δηλώνουμε τι τσίπουρο θέλουμε, με ή χωρίς γλυκάνισο, και περιμένουμε την ιεραρχία του μεζέ που θα προσγειωθεί στο τραπέζι.

Αν είμαστε παρέα, φτάνοντας παραγγέλνουμε μια «μόστρα» ή ολόκληρο το τσιπουρομπουκάλι, που στο διά ταύτα περιλαμβάνει τα άπαντα του μεζέ που διαθέτει το μαγαζί. Αλλιώς θα μας περάσουν για τουρίστες.

Και για κάποιον λόγο, ο Βολιώτης τσιπουράς εκνευρίζεται με τους ξένους που αγνοούν τη φιλοσοφία του τσίπουρου. Αυτό σημαίνει πως στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν έχει μείνει χθεσινή καραβίδα, θα στοχεύσει το δικό σου τραπέζι.

Το Φιλαράκι (Γ. Αβέρωφ 3, Ν. Ιωνία, 6950 670794), ο αρχηγός!

Ο Καβούρας (Χατζηαργύρη 3, 24210 28520), με 70 και πάνω χρόνια ιστορία, είναι το πιο παλιό του κέντρου (μόνο μεσημέρι).

Η Γιώτα (Κροκίου 15, 6947 074830) στην καρδιά της περατζάδας των Παλαιών.

Στον Δεμίρη (Εφραιμίδου 23, Ν. Ιωνία, 24210 65559), ο παλιός της Ν. Ιωνίας.

Γιάννα-Νίκος (Παπακυριαζή 50, 24210 22767), το καλύτερο στα Παλιά (μόνο μεσημέρι).

Αϊβαλί (Σέφελ 15, 24212 14488), στα γραφικά στενά του κέντρου (μόνο μεσημέρι).

Ξιφίας (Καισαρείας 15, 24210 69912), από τα κλασικά παλιά της Νέας Ιωνίας.

Μπόνης (Ιωλκού 314, 24210 53534), στα ορεινά της πόλης.

Προσοχή: Η Μεγάλη Παρασκευή είναι η μέρα που γιορτάζει το τσιπουράδικο. Αν θέλετε να βρείτε τραπέζι, φροντίστε από πριν για κράτηση.

Τι κάνει ο Βολιώτης μετά τα τσίπουρα;

Γλυκαίνεται με σούπερ μόκα, σούπερ κρέμα, σούπερ Σικάγο και πάστα φούρνου στη Μινέρβα που διανυκτερεύει. Το '60s γλυκό στην πιο καυτή του εκδοχή, στο ιστορικό καφενείο της παραλίας, όπου με θέα τη θάλασσα κάθε Βολιώτης ήπιε τον πρώτο του φραπέ κι έκανε το παρθενικό τσιγάρο της πρώτης κοπάνας. (Αργοναυτών 53, 24210 25452)

Για καφέ

Στο Petite Cantine (Πυράσου 12, Παλιά, 24210 37109), μια πολύχρωμη συγκινητική πρωτοβουλία: όλοι όσοι εργάζονται εδώ είναι άτομα με ειδικές ανάγκες.

Στο Poco Pico (Κουμουνδούρου 6, 24210 22922), στέκι που μαζεύει τις πιο ενδιαφέρουσες φάτσες και έχει τον πιο ψαγμένο εσπρέσο.

Στην Ποδηλάτισσα (Π. Μελά 32, 24210 21131) για το ντεκόρ, τη μουσική, τα σπάνια τσάγια και τους καφέδες.

Για ποτό

Στο Βολωνάκι (εκ του Κολωνάκι) ή, αλλιώς, εκεί όπου θα βρεις όλη την πόλη μαζεμένη, στο κέντρο. Ο mixologist Σάκης Κουζιώκας και το Groove με την εντυπωσιακή κάβα θα σε προσγειώσει στα πιο τεχνικά μονοπάτια της σύγχρονης κοκτεϊλομανίας.

Να πάρεις μαζί σου επιστρέφοντας

Ακόμα κι αν έρχεσαι από Πήλιο, φρόντισε να είναι εργάσιμη η μέρα της επιστροφής και να έχεις χώρο στο πορτ-μπαγκάζ. Άλλη νοστιμιά, άλλη ποιότητα ζωής και φτηνές τιμές είναι η υπόσχεση που κρατά η αγορά του Βόλου.

Πάσχα στον Βόλο: Ένας προορισμός που έχει πολλά για να σε δελεάσει Facebook Twitter
Ο Παναγιώτης Καρακάνας ανανεώνει την παράδοση.

• Το γαλοτύρι, το μανούρι, η μυζήθρα, το αληθινό πρόβειο βούτυρο, το γιαούρτι και γενικώς τα λευκά τυριά, που τώρα είναι η εποχή τους, είναι η πιο φίνα βολιώτικη σπεσιαλιτέ. Τα παλιά τυροκομεία κρατούν την παράδοση που φτιάχνεται μόνο σε μικρές ποσότητες, αυτές που εγγυώνται το ξεχωριστό προϊόν.

Με ένα αγγλικό μάστερ στην τυροκομία, ο Παναγιώτης Καρακάνας ανανεώνει την παράδοση, βάζοντας στο διάσημο παλαιωμένο κασέρι του κάνναβη ή μαύρο σκόρδο, μια καινοτομία που εμπνεύστηκε μαζί με τον σεφ Γρηγόρη Χέλμη. Στα κλασικά του η ΠΟΠ φέτα, το ΠΟΠ μανούρι, το γαλοτύρι, το βουτυράτο γιαούρτι, το πρόβειο γάλα, το ανθότυρο. (Πολυμέρη 15, 24210 27991)

Σχεδόν απέναντι, η Φλέγγα (Πολυμέρη 38, 24210 23315) φτιάχνει επίσης εξαιρετικά λευκά τυριά. Το τρίμμα φέτας είναι αυτό που προτιμούν οι νοικοκυρές της πόλης για τις πίτες τους.

Σχεδόν πάνω στην παραλία, το παλιό μαγαζί του κ. Γιάννη Μιχολίτση με τις μπουαζερί και το αρχαίο ψυγείο αξίζει σαν ένα αλλοτινό κομμάτι της πόλης αλλά και για τις γνώσεις του κυρίου Γιάννη, που έχει αφιερώσει μια ζωή στη σοφία και στη φιλοσοφία των τυροκομικών. Ό,τι κι αν επιλέξεις εδώ, είναι διαμάντι. Το μεγαλύτερο, ο ίδιος! (Κουταρέλια 12, 24210 25657)

• Η Θεσσαλία φημίζεται για τις πίτες της και ο Βόλος για τις δικές του. Έξω από τα φοιτητικά στέκια της κατεψυγμένης σφολιάτας στα κεντρικά της Ιάσονος υπάρχει ακόμα η παράδοση που ανοίγει το δικό της φύλλο με το χέρι και αυτό είναι που κάνει όλη τη διαφορά. Ενίοτε και ο ξυλόφουρνος που αναλαμβάνει το ψήσιμο.

Οικονόμου Ελένη (24210 59127), με παράδοση από το 1926. Κασερόπιτα, πιπερόπιτα, πατατόπιτα και λουκανικόπιτα σε μπαστουνάκια ψημένα στον ξυλόφουρνο και ένα φύλλο θριφτό και λεπτό σαν δαντέλα.

Τυρόπιτα, κοτόπιτα, χορτοτυρόπιτα σε κομψές μεριδούλες, με φύλλο ανοιγμένο στον πλάστη. (Περί ορέξεως, Πολυμέρη 141 & Δημητριάδος 132, 24210 83311)

Η οικογένεια Κρικέλη φτιάχνει για το σπίτι το φύλλο που μας μεγάλωσε όλους, από την εποχή της προγιαγιάς μου. Έχουν και τις δικές τους κατεψυγμένες πίτες και το ονομαστό τους γαλακτομπούρεκο. Αφού μπήκες στον κόπο, έχουν και υπέροχο αμύγδαλο και καρύδι από το Βελεστίνο, αλλιώς τους ωραιότερους ξηρούς καρπούς της Ελλάδας.


Στη Βάσω Δαμιανού θα σταματήσεις για μια ζεστή πίτα στο χέρι και πολλές κατεψυγμένες που θα πάρεις μαζί σου. Φύλλο ανοιγμένο στο χέρι με την τέχνη που κληροδότησε η γιαγιά, χόρτα που μαζεύει η ίδια στο βουνό αλλά και το πιο διάσημο τσουρέκι της πόλης, χειροποίητο και σπιτικό. (Φύλλο-Φύλλο, Kουταρέλια 85, 6974 457951)

Πάσχα στον Βόλο: Ένας προορισμός που έχει πολλά για να σε δελεάσει Facebook Twitter
Στη Βάσω Δαμιανού θα σταματήσεις για μια ζεστή πίτα στο χέρι.


• Ο Βόλος ζυμώνει ακόμη το ψωμί του και οι παλιοί φούρνοι επιμένουν, παρά την επέλαση των εξ Αθηνών αλυσίδων. H κατάψυξη το συντηρεί, οπότε αξίζει μια στάση βολική στον Παλιό Φούρνο, στην έξοδο για Αθήνα, γι' αυτό το ιδιαίτερο προζυμένιο καρβελάκι με μυστική συνταγή από το 1926, ιδανικό για μπρουσκέτες, για το οποίο κάνουν ουρές απ' όλη την Ελλάδα. Με την ευκαιρία, ρώτα για τις δικές τους πίτες και δοκίμασε τη σπανακόπιτα ή την τυρόπιτα με το ρουστίκ, χειροποίητο φύλλο. (Κροκίου 56, 24210 33703)

Αν θες να ξεκινήσεις τη μέρα σαν Βολιώτης, θα περάσεις από τον Στέργιο Τσουρίκα για σιμίτικο, τραγανό, σουσαμένιο κουλούρι και ντόπιο σταφιδόψωμο. (Ανθ. Γαζή 161, 24210 20819)

Στον Βόλο, οι κυρίες καλούν ακόμη για τσάι και καφέ. Από αυτά τα καλέσματα δεν λείπει ποτέ το θριφτό, ονειρεμένο λαδοκουλουράκι του Τοπούζογλου, must από το 1923. Με την ευκαιρία, αξίζει να δοκιμάσεις τη γλυκιά σπιτική κολοκυθόπιτα με κανέλα και καρύδι, την τυρόπιτα και τη χορτόπιτα. (Ανθ. Γαζή 206, 24210 28559 και Τοπάλη 53)

Όσα θα βρεις μόνο στον Βόλο

• Ο «Παππούς» είναι ο Τερκενλής της πόλης, το απαραίτητο δώρο που θα πάρεις μαζί σου με τη σφραγίδα μιας παράδοσης από το 1930, στην ίδια ακριβώς συσκευασία και συνταγή. Μεγάλο, μαλακό, με ολόκληρο καρύδι, ένα λουκούμι σκούρο καφετί που ο αστικός μύθος λέει ότι οφείλει την καραμελένια γεύση του στο λάθος του «παππού», που κάποτε έκαψε τη ζύμη του. Στην πραγματικότητα, το λουκούμι του «Παππού» γίνεται με μούστο και αυτό είναι που το κάνει ξεχωριστό.

• Οι βολιώτικες νηστείες, από το 1919, ξεκινούν με τεράστιες ουρές στην πόρτα του Παπαγιαννόπουλου για τον μοναδικό χαλβά, ζεστό, πριν ακόμα μπει στη συσκευασία. Να τον δοκιμάσεις ρολό με ολόκληρο φουντούκι, κακάο και σταφίδες. με κράνμπερι και ολόκληρο αμύγδαλο, διαιτητικό χωρίς ζάχαρη, με σοκολάτα υγείας και αμύγδαλο, με σοκολάτα και φρούτα, με ταχίνι ολικής ή με λεμόνι και κανέλα. Πάρε μαζί και το υπέροχα καβουρδισμένο ταχίνι ολικής.

• Η Βασιλική έχει δικά της ζώα και κάθε μεσημέρι βγάζει ζεστό το πιο υπέροχο γιαούρτι της πόλης. Αυτή φτιάχνει με το μοσχοβολιστό της βούτυρο και το καλύτερο γαλακτομπούρεκιο, κουραμπιέ κι έναν κορμό-όνειρο με σαντιγί από το δικό της γάλα. Και όταν καλοκαιριάσει, βγάζει το πιο σπιτικό παγωτό, με γεύση γιαγιάς και βύσσινο γλυκό. (Κυψέλη, 2ας Νοεμβρίου 96Γ, 24210 24677)

• Τώρα που είναι άνοιξη κι εσύ έχεις δοκιμάσει στα μαγαζιά της πόλης τσιτσίραβλα, φτέρες και το γλυκό μοσχομπίζελο που τρώμε μόνο στον Βόλο, στη Σούστα θα τα βρεις ολόφρεσκα, για να τα φτιάξεις στο σπίτι. (Δημητριάδος 195, 24210 24110)

Τι να αποφύγεις

Τη βιβλική μοναξιά του μεσημεριού στους άδειους δρόμους.

Τα τύπου «καλά» εστιατόρια.

Το αυτοκίνητο στο κέντρο.

Τα σουβλατζίδικα. Η πόλη δεν ξέρει από καλό σουβλάκι, εκτός από τον Σαγάνη. (Δημητριάδος & Κουμουνδούρου)

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini «στου Ηλία» Μαρινάκη 

Γεύση / Quinn’s: Γιατί όλοι πίνουν Dry Martini στου Ηλία Μαρινάκη 

Στην πιάτσα των Ιλισίων, σε ένα μέρος όπου όλα είναι μελετημένα, ένας πολύπειρος και προσγειωμένος μπάρμαν μας καλεί να χαθούμε στον «Κήπο των επίγειων απολαύσεων», συζητώντας και πίνοντας κλασικά αλλά αναβαθμισμένα κοκτέιλ.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΠΑΚΑΛΙΚΑ, DELI

Γεύση / Ο μεγάλος οδηγός του Αθηναίου καλοφαγά: Τα 51 πιο νόστιμα σημεία της πόλης

Εξειδικευμένα παντοπωλεία, deli με αλλαντικά και τυριά από την Ελλάδα και τον κόσμο, χασάπικα για κρέατα άριστης ποιότητας, κάβες και φούρνοι με ψωμιά παραδοσιακά αλλά και νέας εποχής, σε μια λίστα που μπορεί να είναι ο παράδεισος του foodie.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία στην Αθήνα;

Γεύση / Είναι η τούρτα αμυγδάλου του Μπόζα η πιο ωραία τούρτα της Αθήνας;

Όσο και αν η τέχνη της ζαχαροπλαστικής έχει κάνει άλματα στη χώρα μας, δεν έχουμε πάψει ποτέ να αγαπάμε τα «παλιά γλυκά» που μας θυμίζουν παιδικά χρόνια, οικογενειακές συγκεντρώσεις, γενέθλια και γιορτές.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ωδή στην pure σεβεντίλα: Ένα σπίτι που μοιάζει με μικροοργανισμό.

Γεύση / Ένα σπίτι στο Παλαιό Φάληρο που αποθεώνει τα απίθανα '70s

Το σπίτι του Γιώργου Κελέφη, εκδότη του περιοδικού ΟΖΟΝ, στο Παλαιό Φάληρο ‒σχεδιασμένο από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες Δημήτρη και Σουζάνα Αντωνακάκη‒ μοιάζει με χρονοκάψουλα που σε μεταφέρει στη δεκαετία του ’70.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Το κρασί με απλά λόγια / Τα κρασιά της Κεφαλονιάς: Ρομπόλα, Μαυροδάφνη και άλλες εξαιρετικές ποικιλίες

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης ταξιδεύουν στους αμπελώνες της Κεφαλονιάς, με οδηγό τον οινοποιό Ευρυβιάδη Σκλάβο. Μαθαίνουμε για τις γνωστές, αλλά και τις πιο σπάνιες ποικιλίες του νησιού, καθώς και για τον ρόλο που παίζει το βουνό Αίνος στην αμπελουργία του.
THE LIFO TEAM
Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Γεύση / Στο ΚΙΝΩΝΩ στο Κουκάκι που περνάει την πιο νόστιμη φάση του

Ο Βαγγέλης από το «Σπιρτόκουτο» –δηλαδή ο Γιάννης Βουλγαράκης– άφησε τα Κύθηρα για την Αθήνα και ανανέωσε, με τις λιτές του γεύσεις, έναν χώρο όπου κάποτε αράζαμε για ποτά και τώρα πηγαίνουμε για φρέσκες παπαρδέλες και σφακιανόπιτα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Γιαννούδι, Μαραθέφτικο, Μαύρο: Οι άγνωστες δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Το κρασί με απλά λόγια / Γιαννούδι, Μαραθεύτικο, Μαύρο: Οι ερυθρές δυνάμεις του κυπριακού αμπελώνα

Σε τι ξεχωρίζουν οι γηγενείς κόκκινες ποικιλίες της Κύπρου; Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον οινολόγο και οινοποιό Σοφοκλή Βλασίδη και συζητούν μαζί του για τα αυτόριζα αμπέλια του νησιού.
THE LIFO TEAM
Ronin: Ένα καταφύγιο ιαπωνικής κομψότητας και γεύσης στο Κολωνάκι/ Στο Ronin στο Κολωνάκι θα ανακαλύψεις το νόημα της ιαπωνικής απλότητας/ Ronin: Η ιαπωνική απλότητα που συγκινεί σε κάθε πιάτο

Γεύση / Ronin: Ιαπωνέζικη κουζίνα με ακρίβεια, λιγότερο fusion, περισσότερο zen

Το εστιατόριο Ronin φέρνει στο Κολωνάκι τη δύναμη της απλότητας της ιαπωνικής κουλτούρας και την αποθέωση της γευστικής λεπτομέρειας σε έναν απολαυστικό διάλογο μεταξύ παράδοσης και μοντέρνας δημιουργίας.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Γεύση / Καπάνι Μάρκετ: Ένα οινορεστοράν που παντρεύει Βορρά, Βαλκάνια και Ανατολή

Ο σεφ Δημήτρης Μπαλάκας σιγομαγειρεύει σχεδόν τα πάντα στον ξυλόφουρνο, «ψήθηκε» με τις παραδοσιακές γεύσεις στον φούρνο του παππού και της γιαγιάς του, και μοιράστηκε μαζί μας τρεις αυθεντικές συνταγές από τη Φλώρινα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Γκίκας Ξενάκης

Γκίκας Ξενάκης / «Έχω κάνει λάθη – δούλεψα πολύ με τον εαυτό μου για να τους σέβομαι όλους στην κουζίνα»

Μεγαλώνοντας στη Θήβα, αγάπησε το φρέσκο ψάρι, τα άγρια χόρτα και τις ταπεινές συνταγές. Αν και είχε αρχικά πολύ κακή εικόνα για τους μάγειρες, εξελίχθηκε σε σεφ για τον οποίο –όπως είπε ο Επίκουρος– μπορούσε να καταλάβει κανείς ένα πιάτο του με κλειστά τα μάτια. Ο «τιμονιέρης» της κουζίνας του Aleria, Γκίκας Ξενάκης, είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ