Ο Μυστικός Δείπνος και οι πέντε κατηγορίες νοστιμιάς

Ο Μυστικός Δείπνος και οι πέντε κατηγορίες νοστιμιάς Facebook Twitter
Duccio di Buoninsegna, Ο Μυστικός Δείπνος (1308-1311)
0

O ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ έγινε σε ένα διώροφο κτίριο λίγο έξω από τα τείχη της παλιάς πόλης της Ιερουσαλήμ. Οι πληροφορίες που βρίσκονται στη Βίβλο δεν είναι πολύ διαφωτιστικές για την τοποθεσία: Στους τουριστικούς οδηγούς αναφέρεται ένα συγκεκριμένο κτίριο στο οποίο συρρέουν τουρίστες για να νιώσουν λίγο από την ατμόσφαιρα εκείνης της μέρας.

Δεν μπορεί πάντως να είναι αυτό που διαφημίζεται αφού το παλιότερό του τμήμα είναι του 12ου αιώνα αλλά είναι πιθανό να βρίσκεται εκεί όπου βρισκόταν το αυθεντικό.

Ο Χριστός ήξερε ότι αυτό θα ήταν το τελευταίο του γεύμα κι εκεί ανακοίνωσε στους έκπληκτους Απόστολους ότι αυτός που θα τον προδώσει βρίσκεται ανάμεσά τους. Αυτή την έκπληξη προσπάθησε να αποτυπώσει ο Leonardo Da Vinci στον διάσημο πίνακα.

Δεν υπάρχουν πληροφορίες για το φαγητό στο Μυστικό Δείπνο, εκτός από το ψωμί και το κρασί. Σε πίνακες ανά τους αιώνες έχουν εμφανιστεί κι άλλες τροφές όπως ψάρι, χέλι, αρνί, ακόμα και χοιρινό. Τι μπορεί να έφαγαν οι σημαντικοί καλεσμένοι εκείνης της βραδιάς;

Ο Μυστικός Δείπνος και οι πέντε κατηγορίες νοστιμιάς Facebook Twitter
Το κτίριο λίγο έξω από τα τείχη της παλιάς πόλης της Ιερουσαλήμ όπου έγινε ο Μυστικός Δείπνος.

Ο Χριστός ήξερε ότι αυτό θα ήταν το τελευταίο του γεύμα κι εκεί ανακοίνωσε στους έκπληκτους Απόστολους ότι αυτός που θα τον προδώσει βρίσκεται ανάμεσά τους. Αυτή την έκπληξη προσπάθησε να αποτυπώσει ο Leonardo Da Vinci στον διάσημο πίνακα. Ενώ είναι γνωστό ότι ο προδότης αποκαλύφθηκε εκείνη τη στιγμή, μόνο δύο ευαγγέλια το αναφέρουν: του Ιωάννη και του Ματθαίου.

Ο Μυστικός Δείπνος υποτίθεται ότι έγινε την Μεγάλη Πέμπτη, αλλά σύμφωνα με νέα έρευνα πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη πριν από τη σταύρωσή του.

Ο καθηγητής Κόλιν Χάμφρεϊς, του πανεπιστημίου του Κέμπτριτζ υποστηρίζει ότι οι αποκλίσεις στα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου και του Λουκά σε σύγκριση με τον Ιωάννη προέκυψαν επειδή χρησιμοποίησαν παλαιότερο ημερολόγιο από το επίσημο εβραϊκό.

Ενώ ο Ματθαίος, ο Μάρκος και ο Λουκάς έγραψαν ότι ο Μυστικός Δείπνος συνέπεσε με την έναρξη της εβραϊκής γιορτής του Πάσχα, ο Ιωάννης ισχυρίζεται ότι έλαβε χώρα πριν από το Πάσχα.

Ο καθηγητής υποστηρίζει ότι ο Μυστικός Δείπνος τελέστηκε την 1η Απριλίου 33 μ.ΧΑν η θεωρία είναι σωστή, τότε η σύλληψη του Ιησού, η ανάκριση και χωριστές δίκες δεν πραγματοποιήθηκαν σε μία μόνο νύχτα. Ο Χάμφρεϊς πιστεύει ότι η θεωρία του αποδεικνύει ότι η ημέρα του Πάσχα θα πρέπει πάντοτε να είναι η πρώτη Κυριακή του Απριλίου.

Όπως μεταδίδει το BBC, στο νέο του βιβλίο «Το Μυστήριο του Μυστικού Δείπνου», ο καθηγητής χρησιμοποιεί  βιβλικά, ιστορικά και αστρονομικά στοιχεία  για να τεκμηριώσει την θεωρία του.

Ο Μυστικός Δείπνος και οι πέντε κατηγορίες νοστιμιάς Facebook Twitter
Leonardo Da Vinci, Ο Μυστικός Δείπνος (1495–1498)

Ο ορισμός της νοστιμιάς, σύμφωνα με την εκκλησία

Το τι είναι νόστιμο και γιατί αποτελεί αντικείμενο μελέτης στα εργαστήρια των μεγαλύτερων πανεπιστημίων. Εκατομμύρια ξοδεύονται κάθε χρόνο από εταιρίες για να καταλάβουν τι είναι αυτό που κάνει «κλικ» στους ουρανίσκους των ανθρώπων. Εδώ όμως ανακάλυψα κάτι που σχεδόν με διασκέδασε: φαίνεται πως η θρησκεία έχει λύσει αυτά τα θέματα και μάλιστα τα έχει συμμαζέψει σε πέντε κατηγορίες. Ω, αν ήμασταν μόνο τόσο απλοί!

"Ἡ διάκριση τῶν φαγητῶν στὶς πέντες αὐτὲς κατηγορίες ἔγινε, προφανῶς, μὲ βάση τὴν ἡδύτητα (= νοστιμάδα) τῶν φαγητῶν. Δηλαδή: κριτήριο, μὲ τὸ ὁποῖο κατενεμήθησαν τὰ φαγητὰ στὶς πέντε αὐτὲς κατηγορίες, εἶναι ἡ νοστιμάδα τους.

Εἶναι φανερὸ ὅτι:

* τὰ πιὸ νόστιμα φαγητὰ γίνονται μὲ κρέας·

* ἀκολουθοῦν τὰ φαγητὰ ποὺ γίνονται μὲ αὐγά, τυρί, βούτυρο, γάλα καὶ τὰ προϊόντα τους·

* ἀκολουθοῦν τὰ φαγητὰ μὲ ψάρια·

* λιγότερο νόστιμα εἶναι τὰ λαχανικὰ καὶ τὰ ὄσπρια μὲ λάδι·

* ἀκόμη λιγώτερο νόστιμα εἶναι τὰ φαγητὰ τὰ ἀλάδωτα·

* καὶ ἀκόμη πιὸ λίγο νόστιμα τὰ ὠμὰ φυτικὰ φαγητά.

Μὲ τὴν νηστεία ὁ ἄνθρωπος παραιτεῖται κάθε φορὰ ἀπὸ ὡρισμένα φαγητά. Τηρώντας τὶς νηστεῖες, μαθαίνει: νὰ μὴν εἶναι «κοιλιόδουλος», νὰ μὴν ἀσχολεῖται μὲ τὸ τί κάθε φορὰ θὰ φάει· ἀλλὰ «Θεόδουλος», νὰ ποθεῖ νὰ πλουτίζει σὲ χαρίσματα καὶ ἀρετές.

Ἡ Ἐκκλησία, γιὰ νὰ ρυθμισθῇ καλὰ ἡ ζωὴ τῶν Χριστιανῶν καὶ νὰ μὴ γίνωνται ὑπερβολές, καθώρισε, τί πρέπει νὰ τρῶμε τὴν κάθε ἡμέρα καὶ ἐποχή."

Αυτό που είναι φανερό, είναι ότι ο κατάλογος χρειάζεται αναθεώρηση.

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ