Λίγο πριν αρχίσει το σέρβις...

Λίγο πριν αρχίσει το σέρβις... Facebook Twitter
3

Λίγο πριν αρχίσει το σέρβις... Facebook Twitter

 

Σερβίρεται περίπου δύο ώρες πριν το εστιατόριο ανοίξει για βράδυ χορταίνοντας όλη τη σκληρά εργαζόμενη ομάδα, τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού, το σεφ και τους βοηθούς του, σερβιτόρους και λαντζέρηδες, προσφέροντάς τους την απαραίτητη αίσθηση της δεμένης ομάδας χωρίς την οποία είναι αδύνατον να δουλέψει η επαγγελματική κουζίνα. 

Μοιραστήκαμε μιά πεντανόστιμη ασιατική σούπα μαζί με τo σεφ Γκίκα Ξενάκη και τους συνεργάτες του στο πανέμορφο εστιατόριο  Aleria στο Μεταξουργείο και καταλάβαμε μιά ακόμα φορά τη σημασία που προσφέρει ένα καλομαγειρεμένο φαγητό στην ομάδα που περνά πολλές ώρες μαζί δουλεύοντας σκληρά για ένα κοινό αλλά απαιτητικό σκοπό, την απόλαυση του εκλεκτού φαγητού που σερβίρεται στους πελάτες. 

Λίγο πριν αρχίσει το σέρβις... Facebook Twitter
Ο ιδιοκτήτης του Aleria Νικηφόρος Κεχαγιαδάκης
 

Λίγο πριν αρχίσει το σέρβις... Facebook Twitter
Γκίκας Ξενάκης
Λίγο πριν αρχίσει το σέρβις... Facebook Twitter
Λίγο πριν αρχίσει το σέρβις... Facebook Twitter

“Οσο σημαντικό είναι για μια οικογένεια να τρώνε τα μέλη της όλοι μαζί, εξίσου σημαντικό θεωρώ ότι είναι και για την ομάδα της επαγγελματικής κουζίνας που στοχεύει στην απόλαυση του φαγητού. Τρώγοντας μαζί, η ομάδα δένεται και λειτουργεί ακόμα πιο αποτελεσματικά. Το καθημερινό φαγητό είναι ένας τρόπος επικοινωνίας πιο ουσιαστικός: γύρω από το τραπέζι προτείνονται καινούριες ιδέες, γίνονται αναλύσεις και παρατηρήσεις, εκφράζονται σκέψεις και συναισθήματα, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην οικογένεια την ώρα  του φαγητού, καθώς το κάθε μέλος μοιράζεται με  τους υπόλοιπους κοινά πράγματα.

                                   

Ένα είναι το συστατικό που δεν πρέπει να λείπει και από αυτό το τραπέζι: η αγάπη! Παρόλο που πολλοί θεωρούν ρουτίνα, ίσως και αγγαρεία, το φαγητό του προσωπικού για μένα είναι ένα καθημερινό σημαντικό θέμα: το προσωπικό πρέπει να τρώει καλά. Μαγειρεύω το φαγητό του προσωπικού με το ίδιο πάθος και αγάπη όπως μαγειρεύω και για τους πελάτες του Αleria και πιστεύω ότι μόνο όταν σέβεσαι το φαγητό που τρως μπορείς να σέβεσαι και το φαγητό που προσφέρεις.

                                   

Τρώμε όλοι μαζί. Ο σεφ, οι σου σεφ, οι βοηθοί, οι σερβιτόροι και ο λαντζέρης, κάθε μέρα στις 7 το απόγευμα, περίπου 1,5 ώρα πριν ξεκινήσει το σέρβις του εστιατορίου. Είναι η ώρα που έχουν όλοι τελειώσει τις προετοιμασίες τους και μαζευόμαστε στη σάλα σε ένα τραπέζι που καθημερινά στρώνεται από όλους για όλους. Το φαγητό ετοιμάζεται από όλους τους μάγειρες εναλλάξ κάθε μέρα.

Λίγο πριν αρχίσει το σέρβις... Facebook Twitter
Όλοι μαζί, γύρω από ένα τραπέζι. Λίγο πριν αρχίσει το σέρβις.

Η φιλοσοφία του να φάμε όλοι μαζί, κυρίως αφορά στο δέσιμο της ομάδας. Εαν ο καθένας έτρωγε μόνος του, διαφορετικές ώρες, απλά για να κορέσει την πείνα του, είναι σίγουρο πως δεν θα αισθανόταν μέλος μιας ομάδας και θα λειτουργούσε ατομικά αντιμετωπίζοντας τη δουλειά του ως "υποχρέωση" που πρέπει να φέρει σε πέρας ακόμα μια μέρα. Όμως στη δική μας τη δουλειά, το ομαδικό πνεύμα και η συνεργατικότητα είναι τα βασικά συστατικά της επιτυχίας. Πιστεύω λοιπόν, ότι αυτά ενισχύονται μέσα από την καθημερινή μας συνάντηση γύρω από το τραπέζι.

                                   

Για το τραπέζι του προσωπικού προτιμάμε να επιλέγουμε παραδοσιακές συνταγές, γνώριμες σε όλους, με κάποιες παραλλαγές ίσως στην παρασκευή τους ή στα υλικά τους. Γλυκό υπάρχει μια φορά την εβδομάδα, καθώς προσπαθούμε να μη βαραίνουμε πολύ πριν από το σέρβις.”

Την ομάδα του εστιατορίου Aleria αποτελούν οι Νικηφόρος Κεχαγιαδάκης (ιδιοκτήτης) , Γκίκας Ξενάκης (σεφ), Ηλίας Σφακιανάκης (sous chef), Χριστόφορος Καλύβας (garde mange, υπεύθυνος για τα “κρύα” πιάτα) και Μαρία Καλλιγερή (υπεύθυνη στα γλυκά και ψωμιά) , Σάκης Στάμου (βοηθός), Μαρία Πουτσελά , Φέλη Τερζούδη και Στάθης Τσώκος (σερβιτόροι) και Ρούλα Καραντουλαμά και Τίμπου (υπεύθυνοι καθαριότητας ).

                                   

ΚΟΤΟΣΟΥΠΑ ΜΕ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΚΑΙ NOODLES, ΑΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΛΕΜΟΝΟΧΟΡΤΟ, ΦΡΕΣΚΟ ΚΟΛΙΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΠΙΠΕΡΟΡΙΖΑ

(για 4 άτομα)


Υλικά

4 μπούτια κοτοπουλο

200 γρ σελινόριζα 

150 γρ καρότο

150 γρ κολοκύθι

1 κρεμμύδι ξερό

3 κρεμμυδάκια φρέσκα

2 σκελίδες σκόρδο

2 κλωναράκια λεμονόχορτο

100 γρ somen noodles (ή φιδέ)

30 γρ πιπερόριζα

3 τομάτες

4 κουτ. σούπας σόγια σως

Χυμός λεμονιού


Εκτέλεση 

Σε μια κατσαρόλα βάζουμε τα μπούτια μαζί με το κρεμμύδι, το σκόρδο και τις τομάτες και προσθέτουμε νερό μέχρι να τα σκεπάσει καλά. Σιγοβράζουμε για 1 1/2 ωρα και σουρωνουμε κρατώντας μόνο τον ζωμό και τα μπούτια. Ξαναβάζουμε τον ζωμό στην κατσαρόλα και ρίχνουμε την σελινόριζα, το καροτο και το κολοκύθι τριμένα στον χοντρό τρίφτη και σιγοβράζουμε για περίπου 10 λεπτά . Στη συνέχεια προσθέτουμε τα noodles και συνεχίζουμε το βράσιμο για αλλα 10 λεπτά. Αποσύρουμε από την φωτιά και προσθέτουμε το λεμονόχορτο , την πιπερόριζα και αφήνουμε για δεκα λεπτα να αρωματίσουν τον ζωμο και μετά τα αποσύρουμε. Τελος ρίχνουμε το φρέσκο κρεμμύδι πολυ ψιλά κομμένο, το χυμό λεμόνι , τη σόγια , το φρέσκο κόλιανδρο και το κρέας απο το κοτόπουλο.Τσεκάρουμε το αλάτι και σερβίρουμε. 

                                   

Το εστιατόριο Aleria (Μεγ. Αλεξάνδρου 57, Μεταξουργείο, 210-5222633 και 210-5235192) γιορτάζει φέτος τα επτά χρόνια λειτουργίας του .

Πληροφορίες εδώ για το γιορτινό μενού που σερβίρεται τις παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς στο Aleria

Γεύση
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Οι γαστρονομικές απογνώσεις του Κυρίου Ρεμί / «Όταν παραγγέλνεις delivery μαναβική, θα σου φέρουν ό,τι πιο άγουρο υπάρχει»

Ο κύριος Ρεμί τρώει σπίτι του πιο συχνά απ' ότι νομίζεις, προτείνει να παίρνεις καλύτερες φακές και λέει αυτό που ξέρουμε όλοι και δεν λέμε για το delivery.
ΡΕΜΙ
Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη Νεμέα στην Καλιφόρνια: Ο Άρης Τσέλεπος ταξιδεύει στην καρδιά του αμερικανικού κρασιού

Ο χαρισματικός οινοποιός Άρης Τσέλεπος μεταφέρει την Υρώ Κολιακουδάκη-Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη στη Napa Valley και στα αμπέλια της Καλιφόρνιας μέσα από μια συναρπαστική συζήτηση για το κρασί και τα μαθήματα που μπορεί να αντλήσει η Ελλάδα από μια από τις πιο εμβληματικές οινοπαραγωγικές περιοχές του κόσμου.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ & ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Θύμηση, μια νέα κρεμερία στο Παγκράτι

Γεύση / Θύμηση: Ο Νίκος και ο πατέρας του έφεραν ξανά το γαλακτοπωλείο στο Παγκράτι

Παίρνει στοιχεία από τα παλιά γαλακτοπωλεία αλλά δεν στέκεται εκεί. Προσθέτει γλυκά –λευκά, όπως αυτά που του αρέσουν– και πίτες. Αυτή η κρεμερία είναι μία από τις καλύτερες ιδέες που έχουμε δει στο χώρο της ζαχαροπλαστικής φέτος.
ΜΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ
Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Nothing Days / Τα σαλιγκάρια και ένα λάθος αιώνων που οφείλει να διορθωθεί

Από την πιο αρχαία καλλιέργεια στην ιστορία μέχρι τις γκουρμέ, ακριβές εκδοχές τους, τα σαλιγκάρια κατέληξαν από βασική τροφή να γίνουν υποτιμημένη και σπάνια, και η αφορμή για τοξικά σχόλια στα social media.
M. HULOT
Οι γεύσεις του καλοκαιριού που φυλάξαμε για το χειμώνα

Γεύση / Φρυγανισμένα, λιόκαφτα, παστά, ξιδάτα: Έτσι μένει η γεύση του καλοκαιριού

Η τέχνη της συντήρησης των τροφών πάει χιλιάδες χρόνια πίσω και έχει ακόμα λόγο ύπαρξης γιατί μεταμορφώνει τα υλικά σε κάτι άλλο. Και αυτό το «άλλο» έχει γαστρονομική και συναισθηματική αξία.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Το πρώτο ελληνικό ουίσκι: Όταν μια παρέα φίλων εμφιάλωσε το όνειρό της

Radio Lifo / Aυτό είναι το πρώτο ελληνικό ουίσκι

Μια ομάδα εννέα φίλων, χωρίς καμία επαγγελματική σχέση με την ποτοποιία, κατάφερε με πείσμα και πολλή αγάπη για το ουίσκι να δημιουργήσει το πρώτο ελληνικό single malt whisky. Δύο από αυτούς, ο Γιάννης Χριστοφορίδης και ο Ντίνος Οικονομόπουλος, μιλούν στη Μερόπη Κοκκίνη γι' αυτό το «ταξίδι» από το κριθάρι και το νερό του Ταΰγετου μέχρι τα βαρέλια vinsanto και τις αμέτρητες δυσκολίες.
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
«Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το 2025 είναι εξαιρετική χρονιά για τον οινολόγο, ο καλλιεργητής όμως κλαίει»

Πώς κύλησε ο φετινός τρύγος σε διαφορετικές γωνιές του κόσμου; Από τον βορρά ως τον νότο της Ελλάδας, αλλά και σε εμβληματικές περιοχές όπως το Μπορντώ, η Βουργουνδία και η Μεντόζα, οι Έλληνες οινολόγοι καταθέτουν την εμπειρία τους και μιλούν για τις προκλήσεις που φέρνει η κλιματική αλλαγή.
THE LIFO TEAM
Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT

σχόλια

2 σχόλια
Α, ρε Αθηναίγοι...."Φορτωμένοι" είστε, τα ρεβεγιόν των 70 ευρώ βλέπει η Μέρκελ (στα όχι πιο ακριβά εστιατόρια των Αθηνών) και παίρνει η μπάλλα όλη την Ελλάδα...
Eπιτρέψτε μου να προσθέσω τον ΜΙΚΕ στην Πλ.Μαβίλη ( γιά την υπέροχη μπαβαρουάζ σοκολάτα που εξακολουθεί να κάνει και την πάστα με το γλυκό λεμόνι) καθώς και το Delicieux που βρίσκεται στην πίσω πλευρά τουο ΧΙΛΤΟΝ, γιά την τούρτα orange και την συγκλονιστική του μπαβαρουάζ..... Επίσης το ΕΛΛΗΝΙΚΟ που τώρα βρίσκεται σε μικρούς χώρους στην Π.Ιωακείμ καθώς και στο Ν.Ψυχικό. Είναι το πρώτον διδάξαν τα εκλεράκια πορτοκάλι καθώς και τα ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ tuiles ( με μύγδαλο,ή φυστίκι, η πορτοκάλι ή σοκολάτα) που τα βρίσκεις πάντα στις βιτρίνες του!!!! Από μιά παλιά Αθηναία.... αφόρητα γλυκατζού...