Jerry, να θυμάσαι: δεν είναι ψέμα αν το πιστεύεις

Facebook Twitter
0

To Seinfeld είναι η κορωνίδα των sitcom στην ιστορία της τηλεόρασης και όποιος διαφωνεί να πάει στη γωνία κοιτάζοντας τον τοίχο με το ένα πόδι ψηλά. Όποιος δεν το έχει δει δεν τιμωρείται, αντιθέτως θεωρείται ιδιαίτερα τυχερός που έχει 9 σεζόν μπροστά του και καμία ατάκα ως τσίχλα ακόμα στο μυαλό του.

Το φαγητό παίζει μεγάλο ρόλο στη σειρά. Ο ίδιος ο Seinfeld είναι ένας τριαντα-κάτι εργένης που μένει μόνος του-αγαπάει τον Superman και απεχθάνεται τις σχέσεις-αγαπάει την καθαριότητα αλλά δεν ξέρει να μαγειρεύει. Ως εκ τούτου αυτός και οι φίλοι του τρώνε κορν φλέικς (τα οποία στην κουζίνα του είναι παραταγμένα ως μία άλλου είδους βιβλιοθήκη), φρούτα, πολλά αναψυκτικά με ζάχαρη, cookies, παγωτό, πολύ take out, επισκέπτονται πολλά εστιατόρια και για καθημερινό lunch βρίσκονται στο Monk’s.

Χρόνια πριν τα Φιλαράκια συναντηθούν στον πρόδρομο των Starbucks, δηλαδή στο Central Perk όπου προετοιμαστήκαμε για προκάτ ζεστή ατμόσφαιρα με υπερτιμημένους καφέδες που λίγη σχέση με καφέ έχουν μαζί με μία εσάνς λογοτεχνικού καφενείου (μα έχει wifi!), o Larry David και ο Jerry Seinfeld τοποθέτησαν τους πρωταγωνιστές εκεί που μάλλον θα ήταν, ως κάτοικοι αμερικάνικης πόλης: στο ανώνυμο diner της γειτονιάς. Εκεί τρώνε σαλάτα κοτόπουλο, τόνο σε τοστ, σαλάτα Ceasar’s, μπέργκερ με τηγανιτές πατάτες και κέτσαπ και φυσικά πίνουν καφέ.

Τα γυρίσματα εντός του Monk’s έγιναν στην πραγματικότητα σε στούντιο του Los Angeles όμως το Monk’s υπήρξε και υπάρχει ακόμα, στην οδό Broadway, μεταξύ των  West 112th and West 113th Street του Manhattan. Λάτρεις της σειράς συρρέουν ακόμα ψάχνοντας το τραπέζι που καθόταν πάντα οι πρωταγωνιστές ενώ δεν υπάρχει. Οι ιδιοκτήτες εξακολουθούν να ωφελούνται από τους φανατικούς του Seinfeld έχοντας μετατρέψει το εσωτερικό σε βωμό της σειράς ενώ αν γυρίσματα εκεί δεν έχουν γίνει ποτέ. Και για να ολοκληρωθεί το αστείο: τα αμερικάνικα diner συνήθως έχουν έλληνες ιδιοκτήτες. Το ίδιο συμβαίνει και με το συγκεκριμένο.

Όμως το πραγματικό όνομα του diner αυτού είναι διαφορετικό.

Στις 18 Νοεμβρίου του 1981, όταν η μορφή του Manhattan ήταν εντελώς διαφορετική και ειδικά σ’ αυτό το ύψος της Broadway, το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στο Harlem, μία φοιτήτρια αγγλικής λογοτεχνίας κάθισε σ’ ένα από τα τραπέζια για να πιει καφέ και να διαβάσει τη New York Post. Πληροφορήθηκε ότι ο William Holden, ο σταρ των Sunset Boulevard σκοτώθηκε όταν έπεσε μεθυσμένος από τον όροφο του διαμερίσματός του. Διάβασε και τα κόμιξ. Κάποια στιγμή ακούστηκαν οι καμπάνες του Cathedral of Saint John the Divine που βρίσκεται εκεί κοντά.

Η φοιτήτρια λεγόταν Suzanne Vega και βρισκόταν στο Tom’s Diner.


I am sitting

In the morning
At the diner
On the corner

I am waiting
At the counter
For the man
To pour the coffee



And he fills it
Only halfway
And before
I even argue

He is looking
Out the window
At somebody
Coming in

"It is always
Nice to see you"
Says the man
Behind the counter

To the woman
Who has come in
She is shaking
Her umbrella

And I look
The other way
As they are kissing
Their hellos

I'm pretending
Not to see them
Instead
I pour the milk

I open
Up the paper
There's a story
Of an actor

Who had died
While he was drinking
It was no one
I had heard of



And I'm turning
To the horoscope
And looking
For the funnies

When I'm feeling
Someone watching me
And so
I raise my head

There's a woman
On the outside
Looking inside
Does she see me?

No she does not
Really see me
Cause she sees
Her own reflection

And I'm trying
Not to notice
That she's hitching
Up her skirt

And while she's
Straightening her stockings
Her hair
Has gotten wet

Oh, this rain
It will continue
Through the morning
As I'm listening

To the bells
Of the cathedral
I am thinking
Of your voice...

And of the midnight picnic
Once upon a time
Before the rain began...

I finish up my coffee
It's time to catch the train

και για να μην σας αφήσω με την αποξένωση της μεγαλούπολης, δείτε τι λέει ο Jerry για το iPhone

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Το Χάνι της Ρέρεσης είναι ένα από τα τελευταία της Ελλάδας

Γεύση / Παγόνια, αντίκες και μαγειρευτά σε ένα χάνι που αντέχει στον χρόνο

Το Χάνι της Ρέρεσης, ένα από τα τελευταία της Ελλάδας, παραμένει ανοιχτό για ταξιδιώτες και ντόπιους, με την κυρία Νίτσα να κρατά ζωντανή την παράδοση της φιλοξενίας σε ένα μαγειρείο που θυμίζει λαογραφικό μουσείο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
47’ στο Hygge με την Anne Meurling

Γεύση / Hygge: Ένας φούρνος που μυρίζει θαλπωρή στην Ιπποκράτους

Με νοσταλγία για τις συνταγές της πατρίδας της, μια Σουηδέζα φτιάχνει ψωμί, γλυκά, αέρινο βούτυρο και άψογη μηλόπιτα, δημιουργώντας ατμόσφαιρα βόρειας Ευρώπης - μόλις δυο βήματα από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας.
M. HULOT
«Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Θρυλικά Μπαρ / «Μα πώς γεμίζει αυτή η τρύπα;»: Πριν από 40 χρόνια, τα «Δυο Λουξ» ξάφνιασαν τα Χανιά

Ξέρετε πολλές τσαγερί που να έχουν εξελιχθεί σε ολοήμερα στέκια, να έχουν μισθώσει λεωφορεία για να δουν οι θαμώνες τους μια έκθεση σε άλλον νομό ή να βγάζουν μια βάρκα γεμάτη με μελομακάρονα για κέρασμα στον δρόμο; Και όμως, αυτό το μέρος υπάρχει και έχει ξενυχτήσει γενιές στο λιμάνι των Χανίων.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

Γεύση / Χταπόδι με σύκα: Μια για πολλούς άγνωστη και σίγουρα απρόσμενη συνταγή

«Όπου υπάρχουν συκιές, λίγο πιο πέρα αρχίζουν τα βότσαλα και μετά η Μεσόγειος και μετά το χταπόδι. Και κάπου, σ’ ένα πανηγυρικό τραπέζι, συναντώνται το χταπόδι και τα σύκα. Μαγειρεμένο το χταπόδι, μαγειρεμένα και τα λιόκαφτα, ξερά σύκα».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Η ιεροτελεστία του πανηγυρικού πιλαφιού του Δεκαπενταύγουστου στο Καρπάθιο

Γεύση / Tα πιλάφια του Δεκαπενταύγουστου: Έτσι τιμούν τη μεγάλη γιορτή σε Κάσο και Κάρπαθο

Ακολουθώντας τελετουργικό χρόνων, στήνουν καζάνια πάνω σε φωτιές και φτιάχνουν πιλάφι, κρέας κοκκινιστό και τηγανητές πατάτες για να τιμήσουν τη μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ