The genus Amanita

The genus Amanita Facebook Twitter
Έχετε κάνει κράτηση;
0

» Ποιος σας είπε ότι ένας αρουραίος δεν μπορεί να μαγειρέψει; Και μάλιστασε υψηλό επίπεδο, όπερ σημαίνει ότι με πολύ απλά και γνωστά υλικά καταφέρνει ναπαρουσιάσει ένα πιάτο που θα επαναφέρει και τον πιο γρουσούζη γευσιγνώστη σταίσα του. Αυτός είναι ο Ρεμί, ο πρωταγωνιστής ποντικός της νέας ταινίαςκινουμένων σχεδίων Ratatouille, όπουμέσα στο πλαίσιο της ψυχαγωγίας για όλη την οικογένεια που προσφέρει, η ταινίατου Μπραντ Μπερντ μάς κάνει μία στροφή στις ρίζες προκειμένου να μας θυμίσειότι πέρα από τους διάφορους, ενδιαφέροντες ομολογώ, αφρούς και τις περίπλοκεςsauce υπάρχει και η βάση κάθε εθνικής κουζίνας. Και εδώ τι παρουσιάζει ο Ρεμίστον δύσκολο Άντον Ίγκο, παρά το κλασικό σε εμάς τουρλού, ratatouille γαλλιστί.Και μάλιστα μία version που έχει ενδιαφέρον, αφού μάλλον βασίζεται στη διάσημηβασκική συνταγή piperade. Κινηματογραφικά όμως η εβδομάδα αυτή κινείταιγενικότερα στο χώρο της κουζίνας, αφού και το No Reservations με την Κάθριν Ζίτα-Τζόουνς ως θέμα του έχει τηνκουζίνα, όμως καταπιάνεται με την υψηλή μαγειρική. Και μπορεί να μη μας πείθειη κ. Ντάγκλας ότι μπορεί να φτιάξει μία sauce από άγρια μανιτάρια η οποία καισυνοδεύει τα ψητά ορτύκια, όμως έχει πάντα ενδιαφέρον να παρακολουθείςλεπτομέρειες και τεχνικές και μάλιστα με κινηματογραφικό τρόπο. Ενδιαφέρον έχεικαι η δημιουργία του τιραμισού, έτσι, γι' αυτούς που αναμένουν μία πιο γλυκιάνότα από το σελιλόιντ.

» Το πρόβλημα των καθημερινών εξόδων για φαγητό έλυναν πάντοτε ταεστιατόρια τύπου τρατορία ανά τον κόσμο ή τέλος πάντων τα μπιστρό, αν θέλετε τηγαλλική έκφανσή τους, τα οποία έχουν καταλάβει μία σημαντική μερίδα και στοαθηναϊκό φαγητό. Το Il Dopio στην Πλατεία Εξαρχείων κινείται με πολύ καλούς ρυθμούςπρος αυτή την κατεύθυνση. Χαμηλό κόστος, αξιοπρεπείς έως πολύ καλές εκτελέσειςαγαπημένων συνταγών, όπως είναι το ραγού ή το σοφρίτο, τα απαραίτηταχειροποίητα χονδροφτιαγμένα ζυμαρικά, ενώ τα σκόρδα και τα δενδρολίβανα,πανταχού παρόντα, χαρίζουν την απαραίτητη εσάνς στα πιάτα. Τα καρότραπεζομάντιλα δεν φαντάζουν εξωτικά όπως θα συνέβαινε σε άλλες περιπτώσεις,αλλά βασικό μέρος του ντεκόρ της σάλας, που ούτως ή άλλως θα δώσει μια ζεστασιάστις πιο χειμωνιάτικες νύχτες μας αλλά και τα μεσημέρια εν είδει χαλάρωσης,αφού η τοποθεσία βολεύει τα μάλα.

» ΑμανίταΜουσκάρια τιτλοφορείται το δεύτερο πολύ καλό μυθιστόρημα του φίλου ΠαύλουΜεθενίτη και δεν θα μπορούσε να γίνει πιο ολοκληρωμένη παρουσίασή του, παράμόνο στο δάσος όπου το συμπαθητικό και γνωστό για τις ψυχότροπες επιδράσεις τουμανιτάρι ή τρελομανίταρο ευδοκιμεί. Έτσι, παρέα με τον ήρωα του βιβλίου Ηλίακαι φυσικά με την ανεκτίμητη βοήθεια του Φιλάρετου Ψημμένου, αφέντη τουπαραδοσιακού ξενώνα «Αμανίτα», ταξιδέψαμε στα μέσα του φθινοπώρου στηνΤσαγκαράδα του Πηλίου προκειμένου να καλύψουμε τόσο τις πνευματικές μαςανησυχίες, αλλά, γιατί όχι, και το γαστριμαργικό ενδιαφέρον μας, αφού αυτή ηεποχή του χρόνου προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Με έδρα λοιπόν τον «Αμανίτα» -μετα άκρως περιποιημένα, όμορφα και τόσο φιλικά με το περιβάλλον δωμάτιά του (δίκλινο,σουίτα ή διαμέρισμα, είναι θέμα επιλογής)- και έχοντας το στομάχι ακόμη γεμάτοαπό τις σπιτικές μαρμελάδες και τις τηγανίτες με σιρόπι από πετιμέζι,κινηθήκαμε γύρω από την ευρύτερη περιοχή της Αγίας Παρασκευής για ναεντοπίσουμε φαγώσιμα είδη μανιταριού όπως είναι το Νερατζάκι, το Καλογεράκι, τοΒασιλομανίταρο και οι Γουργουλιάνες. Ο Φιλάρετος φυσικά δεν παραμένει μόνο σταμανιτάρια, αφού τα επόμενα Σαββατοκύριακα, πέρα από το «κυνήγι» μανιταριών καικάστανων, μπορείτε να πειραματιστείτε μαζί του σε συνταγές που αφορούν τα μήλα,τις χειμωνιάτικες μαρμελάδες και την απόσταξη τσίπουρου. Επίσης, εάναποφασίσετε να βρεθείτε στη Τσαγκαράδα, δεν πρέπει να χάσετε με τίποτα τοεστιατόριο Αγνάντι στην πλατεία των Αγ. Ταξιαρχών. Απολύτως ενταγμένο στηναρχιτεκτονική της περιοχής και χωρίς ίχνος επιτήδευσης, έχει να παρουσιάσει μίαμοναδική ποικιλία πιάτων, από κουνέλι συνοδευμένο με μανιτάρια μαύρεςτρομπέτες, ψητά λαχανικά με μανιτάρια σιτάκε, αρνάκι με θυμάρι και μέλι, έναέξυπνο πιάτο τύπου ριζότο με πράσο όπου όμως το πλιγούρι καταλαμβάνει τη θέσητου ρυζιού, πάπια με κόκκινη σάλτσα, αγριογούρουνο, κόκορα κρασάτο και πολλάάλλα εκλεκτά. Περί τα €15 το άτομο.

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM