Η θέση της γυναίκας στην aσφαλιστική aγορά
(Από αριστερά) Ελίνα Παπασπυροπούλου, Δώρα Αποστολοπούλου, Ντορίνα Οικονομοπούλου, Κωνσταντίνα Καπετανάκη.

Η θέση της γυναίκας στην ασφαλιστική αγορά

Γυναίκες του κλάδου μιλούν για τη σημασία της έμφασης στο diversity καθώς και για τις απαραίτητες κινήσεις ώστε να ώστε να γίνει, από ζητούμενο, δεδομένο.

Πέρα από προϊόντα, τιμές και ανάγκη μετασχηματισμού, ένα ερώτημα που τίθεται επιτακτικά στη δημόσια σφαίρα γύρω από τον κλάδο των ασφαλίσεων είναι το κατά πόσο προωθεί το λεγόμενο diversity και την ισότητα, και τελικά πόσο αυτά συμβάλλουν στη βιωσιμότητά του.

 

Ένα ερώτημα που εκτείνεται πέρα από την ηθική και απαντά στην ανάγκη να εξυπηρετήσει όλο και μεγαλύτερη γκάμα ανθρώπων, καθένας από τους οποίους με διαφορετικές ανάγκες. Να βοηθήσει, τελικά, σε ένα ευεργετικό συναπάντημα με την πολυπλοκότητα και την εξέλιξη της ίδιας της ζωής.

 

Και πρέπει να το κάνει αυτό ο κλάδος, από τη στιγμή που στην αφετηρία του είχε δυσκολίες σχετικά με τα συγκεκριμένα ζητήματα. Γιατί στις απαρχές της ιστορικής του ύπαρξης ήταν μια βιομηχανία στην οποία κυριαρχούσαν λευκοί άντρες, με λίγες ευκαιρίες για γυναίκες, μαύρους και άλλες ομάδες.

 

Το 1898 οι Τζον Μέρικ και Άαρον Μουρ ίδρυσαν την πρώτη αφροαμερικανική Ασφαλιστική, τη North Carolina Mutual Life Insurance, με όραμα να φέρουν στους κόλπους της, μέσω δίκαιων και προσιτών λύσεων, ανθρώπους της κοινότητας που μέχρι τότε ήταν αποκλεισμένοι από την ασφάλιση.

 

Τις τελευταίες δεκαετίες, παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας, με τις προκλήσεις να δυναμώνουν, για κάθε Ασφαλιστική, η σύνδεση με την πελατειακή της βάση και τις προοπτικές της, αλλά και η διασφάλιση ότι μέσα από τη διαμόρφωση αυτής της βάσης αντικατοπτρίζεται η ποικιλομορφία της, αποτελεί μέγιστη προτεραιότητα και αποστολή.

 

Συναντήσαμε γυναίκες του κλάδου που μας μίλησαν για τη σημασία της έμφασης στο θέμα αυτό, καθώς και για τις κινήσεις που γίνονται και πρέπει να εντατικοποιηθούν, ώστε το diversity να γίνει, από ζητούμενο, δεδομένο τα χρόνια που έπονται.

 

Η Ντορίνα Οικονομοπούλου, CEO της Marsh McLennan, επισημαίνει ότι «η διαφορετικότητα και η συμπερίληψη των ανθρώπων υποστηρίζουν τους στόχους της αειφορίας με την προώθηση της καινοτομίας, τη βελτίωση της λήψης αποφάσεων, την ενίσχυση της φήμης, την αύξηση της παραγωγικότητας, την αντανάκλαση των κοινωνικών αναγκών και την πρόσβαση σε μια ευρύτερη δεξαμενή ταλέντων», οφέλη που, όπως λέει, «συμβάλλουν σε μια πιο βιώσιμη και ευημερούσα κοινωνία και οικονομία».

 

Μιλώντας για την εταιρεία της, μεταφέρει την εκτίμηση που κυριαρχεί στους κόλπους της, ότι «ένα χωρίς αποκλεισμούς εργατικό δυναμικό είναι απαραίτητο για την επιτυχία μας και είμαστε αφοσιωμένοι στη δημιουργία ενός χώρου εργασίας όπου όλοι θα αισθάνονται ότι εκτιμώνται, γίνονται σεβαστοί και υποστηρίζονται γι’ αυτό που είναι», αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι πρόκειται για μια συνεχή διαδικασία, κεντρικό μέρος μιας αποστολής για την οποία δεσμεύεται ότι θα γίνονται αδιάκοπα προσπάθειες προώθησής της.

 

Από την πλευρά της, η Γενική Διευθύντρια της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδας (ΕΑΕΕ), Ελίνα Παπασπυροπούλου, σημειώνει ότι οι ελληνικές Ασφαλιστικές έχουν αντιληφθεί πλήρως τη σημασία του diversity αναφορικά τόσο με την εσωτερική ανάπτυξη δράσεων και πολιτικών εστιασμένων σε αυτό όσο και με την ανταποδοτικότητά του σε εταιρείες που έχουν επιδείξει αξιοσημείωτη δράση σε αυτόν τον τομέα.

 

«Κάτι που ενδεχομένως να μην είναι γνωστό στο ευρύ κοινό είναι πως οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες εδώ και χρόνια, τόσο στο εσωτερικό τους όσο και εκτός των κόλπων τους, υποστηρίζουν πρωτοβουλίες με κοινωνικό πρόσημο και ευαισθησία. Και είναι κάτι που θα συνεχίσουν να κάνουν με ακόμη μεγαλύτερη ένταση και συστηματικότητα προς όφελος της κοινωνίας».

 

Στον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα των ασφαλιστικών εταιρειών που τοποθετούν στον πυρήνα τους την έννοια του ταλέντου, με στόχο να γίνουν βιώσιμες, αναφέρεται η CEO της Howden Hellas, Κωνσταντίνα Καπετανάκη.

 

«Οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι εξ αντικειμένου ανθρωποκεντρικές. Και είναι από τις πρώτες επιχειρήσεις που έχουν συνειδητοποιήσει ότι η εξέλιξή τους και η βιώσιμη ανάπτυξη των εργασιών τους βασίζεται κατεξοχήν στην προσέλκυση ταλέντων. Επομένως δεν υπάρχουν στεγανά σε επίπεδο diversity, αφού το μοναδικό ζητούμενο και το σημαντικότερο κριτήριο είναι τα ταλέντα, οι ικανότητες και οι προοπτικές των εργαζομένων τους».

 

Για πλεονέκτημα των εταιρειών εκείνων που προάγουν την ποικιλομορφία στις ομάδες τους έναντι εκείνων που προτάσσουν την αυστηρή ομοιογένεια μιλά η Δώρα Αποστολοπούλου, Γενική Διευθύντρια της SRS Group of Companies. Πρόκειται για έναν δυναμικά αναπτυσσόμενο όμιλο εταιρειών, μέλος του διεθνούς ομίλου της Ardonagh, που προσφέρει υπηρεσίες στις ασφαλιστικές εταιρείες και στους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές, παρέχοντάς τους τα πιο καινοτόμα προϊόντα που διατίθενται στην παγκόσμια ασφαλιστική και αντασφαλιστική αγορά.

 

«Η προώθηση μιας κουλτούρας χωρίς αποκλεισμούς στις εταιρείες του ασφαλιστικού χώρου δεν αποτελεί μόνο ηθική επιταγή αλλά και στρατηγικό πλεονέκτημα. Οι έρευνες δείχνουν σταθερά ότι οι ποικιλόμορφες ομάδες υπερτερούν έναντι των ομοιογενών, οδηγώντας σε καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα, βελτιωμένη διαχείριση κινδύνων και ενισχυμένη φήμη».

 

Η χρήση της λέξης «κουλτούρα» από την κ. Αποστολοπούλου θέτει το θέμα στη σωστή του διάσταση. Απαιτείται αυθεντικότητα στις προθέσεις και όχι καιροσκοπισμός, για μακροημέρευση της επιτυχίας των εταιρειών του χώρου. Μπορούν να το κάνουν οι Ασφαλιστικές;

 

Κουλτούρα ίσων ευκαιριών, όχι για το θεαθήναι…

Θέλουμε να μάθουμε πώς επιτυγχάνεται αυτό στην πράξη αλλά και πώς θα έπειθαν τον CEO μιας εταιρείας ότι κάτι τέτοιο θα ήταν φορέας θετικών αποτελεσμάτων.

 

«Δεν θα χρειαζόταν να τον πείσω» εξηγεί η κ. Αποστολοπούλου, μεταφέροντας την πεποίθηση ότι οι επικεφαλής των εταιρειών «το γνωρίζουν ήδη». Υπογραμμίζει ότι θα επιχειρούσε να βοηθήσει στην εφαρμογή σχετικών πολιτικών, αφενός προβάλλοντας «τα κενά στις διαδικασίες και στις πολιτικές που θα υπήρχαν, προκειμένου να απαλειφθούν», υποστηρίζοντας «μέτρα όπως η ποσόστωση ή η αύξηση της έντασης των ενεργειών ενημέρωσης του εργατικού δυναμικού», αφετέρου τονίζοντας «την ανάγκη για συνειδητή τοποθέτηση της εταιρείας σε θέματα ισότητας μέσω του τρόπου που επικοινωνεί με το κοινό της, αλλά και την ενίσχυση πρωτοβουλιών που υποστηρίζουν την ισότητα και τη συμπερίληψη με χορηγίες».

 

Μας καλεί, μάλιστα, να παρατηρήσουμε ότι «οι διαφημίσεις ασφαλιστικών προϊόντων που αναπαράγουν τα έμφυλα στερεότυπα γίνονται όλο και λιγότερες –ευτυχώς– και με τον τρόπο αυτό οι εταιρείες εκπαιδεύουν την κοινωνία».

 

«Πρώτα αλλάζουν οι κοινωνίες και μετά οι εταιρείες στο εσωτερικό τους, αλλά οι ηγεσίες των εταιρειών είναι σε θέση να οδηγήσουν τις εξελίξεις, “τραβώντας” την κοινωνία προς τα μπροστά» σημειώνει.

 

Η κ. Παπασπυροπούλου εκτιμά ότι «οι ασφαλιστικές εταιρείες μπορούν και μάλιστα έχουν ήδη ξεκινήσει να υλοποιούν κουλτούρα ίσων ευκαιριών και συμπεριληπτικότητας», αλλά και ότι «είναι πολλές αυτές που αναλαμβάνουν οργανωμένες δράσεις και πολιτικές με στόχο την ενδυνάμωση της γυναίκας, της ίσης μεταχείρισης και της συμπερίληψης σε περιοχές όπως είναι η εκπαίδευση των εργαζομένων, η ανάπτυξη καριέρας, η εταιρική κοινωνική ευθύνη, αμοιβές/παροχές».
«Και, όπως σωστά το θέτετε, αυτό είναι μια στρατηγική απόφαση που ξεκινά από την κορυφή της ηγεσίας μιας επιχείρησης» προσθέτει.

 

Εκφράζει βέβαια την πεποίθησή της ότι «έχουμε ακόμη δρόμο να καλύψουμε», χαρακτηρίζοντας, ωστόσο, «πολύ θετικό» το γεγονός ότι «οι ασφαλιστικές εταιρείες επενδύουν σε πρακτικές και δράσεις συμπερίληψης οι οποίες επιτρέπουν στους εργαζόμενους να ακούγονται ο λόγος και οι ιδέες τους και ικανοποιούν το δικαίωμά τους να αντιμετωπίζονται με δικαιοσύνη και σεβασμό».

Good Living
 
 
 
 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ