- Ο Ρίντλεϊ Σκοτ ξεκίνησε σχετικά μεγάλος να σκηνοθετεί ταινίες μεγάλου μήκους: ήταν 40 όταν γύρισε το Duellists.
- Εδώ και χρόνια, είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία σκηνοθέτης στον οποίο τα στούντιο εμπιστεύονται ταινίες με προϋπολογισμό άνω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων- ενίοτε και δυο φορές περισσότερο. Το Exodus: Gods and Kings στοιχίζει 125 εκατομμύρια και ο Σκοτ μόλις έκλεισε τα 77 του χρόνια. (Ο Κλιντ Ίστγουντ είναι μεν γηραιότερος, αλλά τα μπάτζετ του είναι σαφώς πιό νοικοκυρεμένα)
- Απαντώντας στην κριτική για το κυρίως "λευκό" κάστινγκ του Exodus, ο Σκοτ δήλωσε πως προσέλαβε ηθοποιούς διαφορετικών εθνικοτήτων, Άραβες, Ισπανούς και Ιρανούς, για να αποδώσει την ποικιλία της αιγυπτιακής κουλτούρας
- Αν και δημιουργός δυο από τις πλέον ολοκληρωμένες ταινίες επιστημονικής φαντασίας όλων των εποχών, το Alien και το Blade Runner, ο Σκοτ δεν είναι φαν του sci-fi.
O σκηνοθέτης, με την Σιγκούρνι Γουίβερ
- Για το Alien, ήταν η πέμπτη επιλογή της Fox. Ακόμη και ο Ρόμπερτ Άλτμαν προηγείτο στη σχετική λίστα των υποψηφίων.
- Επέλεξε τη Σιγκούρνι Γουίβερ για το ρόλο της Ρίπλεϊ λίγες ημέρες πριν την έναρξη των γυρισμάτων, κάνοντας ένα τεστ στα ημιτελή σκηνικά.
- Του ζητήθηκε να αναλάβει το I Am Legend αλλά δεν μπορούσε να υποταχθεί σε προϋπολογισμό κάτω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Αντ' αυτού, σκηνοθέτησε τον Μονομάχο. Θεωρεί πως έκανε την καλύτερη κίνηση της καριέρας του.
Στα γυρίσματα του Μονομάχου
- Το 2003 χρίσθηκε Sir.
- Και τα τρία παιδιά του ασχολούνται με το σινεμά και τη διαφήμιση. Αφιέρωσε το Exodus στη μνήμη του αδελφού του, σκηνοθέτη Τόνι Σκοτ, με τον οποίο είχε ιδρύσει την εταιρεία του Scott Free.
- Κοιμάται σχεδόν πάντα το μεσημέρι, έστω και λίγο, όπου και να είναι, ότι και να κάνει, όσο απαιτητική και να είναι η ταινία που γυρίζει.
Περίπου πέντε (απλώς)καλές ταινίες και μετά το χάος της μετριότητας! Τί να πρωτοθυμηθώ; Το προπαγανδιστικό gi jane; Το μιλιταριστκό black hawk down; Ή αυτή η χαζομάρα,ο μονομάχος; Η πιο εξοργιστική ανοησία του χολυγουντ! Γελούσα(για να μην κλάψω) σ' όλη την διάρκεια της προβολής!
Το Hannibal; Το ξεχάσατε; 30 επίπεδα κάτω απ΄την σιωπή των αμνών!! Ακόμη και ο Ρατνερ του κόκκινου δράκου τον ξεπέρασε!! Τέτοια κατάντια!! Για να μην αναφέρω τον χοντρό robin hood του Russell Crowe! Πεθύμησα τον Mel Brooks!
Δεν έχει κανένα προσωπικό άγγιγμα στις ταινίες του: την μισή του φιλμογραφία θα μπορούσε να την γυρίσει ο οποιοσδήποτε σοβαρός και ικανός επαγγελματίας του είδους. Μπορείς να δεις μία ταινία,χωρίς να γνωρίζεις πως την γύρισε αυτός και να πεις:"Α!Του Ridley Scott είναι!";
Όχι,βέβαια! Αυτό που συμβαίνει με δημιουργούς,όπως Gilliam, Burton.Lynch,Cronenberg,Kubrick,Kieslowsky,Tar και τόσους άλλους,τους οποίους αναγνωρίζεις από το στυλ,αλλά και την θεματολογία,δεν ισχύει για τον Riddley Scott.
Και η ειρωνεία συνεχίζεται: αυτό που δεν ισχύει για τον ένα αδελφό,ισχύει για τον έτερο,τον Tony Scott!! Αυτός μάλιστα! Αυτός έχει προσωπικό στυλ,μπορείς να δεις ταινία του(χωρίς να το γνωρίζεις) και να πεις:"Α,του Tony Scott είναι!"
Επειδή αυτός ΕΧΕΙ προσωπικό στυλ,το οποίο διέπει όλη του την φιλμογραφία και εντοπίζεται κυρίως στους τεχνικούς τομείς,όπως μοντάζ και φωτογραφία,όπου βλέπουμε τους ίδιους φρενήρεις ρυθμούς στις εναλλαγές πλάνων,τα ίδια χρώματα κ.λ.π. Eίναι δε τόσο καλύτερος από τον Ridley σ' αυτό το κομμάτι,ώστε "ανάγκασε" τον τελευταίo να τον αντιγράψει υφολογικά και στυλιστικά σε δυο τουλάχιστον ταινίες,gi jane και black hawk down,όπου,κυριολεκτικά,είναι σαν να βλέπεις Tony κι όχι Ridley!
Όντως ο Ρίντλεϊ Σκοτ συνιστά μια ιδιαίτερη περίπτωση: visual παραμυθάς χωρίς την παιδικότητα του Σπίλμπεργκ, αλλά με κάποιο κυνισμό στα σενάρια που σκηνοθετεί, και την ίδια στιγμή, ευαισθησία σε λεπτομέρειες που ισορροπούν την ψυχρότητα του γενικότερου χειρισμού. Ο ίδιος δηλώνει σχεδιαστής ταινιών, και, όντως σε επίπεδο art direction, όλες του οι ταινίες σκίζουν. Έχει δε καταφέρει να χρησιμοποιήσει υπέρ του την ψηφιακή τεχνολογία, εξαργυρώνοντας την οξυδέρκεια του ως διαφημιστής. Οι κακές ταινίες που έχει γυρίσει είνια πράγματι αρκετές- ειδικά για έναν σκηνοθέτη που έχει υπογράψει και αρκετές καλές. Αυτό δείχνει οτι είναι τόσο καλός όσο το υλικό του και πάνω απ' όλα, έχει μια έφεση στη δουλειά, και όχι στην υστεροφημία. Πάντως υπογραφή, δηλαδή προσωπικότητα, διαθέτει