Είδα τους Aθηναίους My Turn live τυχαία ενα βράδυ του περασμένου Απρίλη, στην Θεσσαλονίκη.
Δε νομίζω ότι συμπαθώ γενικά το hardcore, κι όμως, αυτό ήταν κάτι διαφορετικό.
Τόσο όρεξη και ζωντάνια, συνοδευόμενη από χαμογελαστές φάτσες, πηγαίο ενθουσιασμό και χαβαλέ, είχα καιρό να δω σε ελληνική μπάντα, πόσω μάλλον σε ελληνική underground μπάντα.
Ήταν ένα ανέλπιστο, σύντομο, live από εκείνα που σε κάνουν να χαμογελάς επιδοκιμαστικά καθώς παρακολουθείς..
Επίσης, τα παιδιά είχαν φοβερό στυλ.
Ε, δεν ήθελα και πολλά παραπάνω για να τους ζητήσω να μου πούνε δυο τρία λόγια.
"Οι My Turn δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι του 2010 από τους Φώτη, Μάρκο, Αποστόλη και Σέργιο.
Μετά από διάφορες αλλαγές στο line up, η μπάντα σήμερα αποτελείται από τους Μάρκο (29, ντραμς), Αποστόλη (30, φωνή), Νίκο (22, μπάσο) και Στέλιο (22, κιθάρα).
Έχουμε συμμετάσχει σε διάφορες μπάντες όπως οι Eternal Hated, Disharmonic, Hangover, High Noon, This Time The Keys Are Broken, Do Something Now! και Take The Chance.
Ο Στέλιος και ο Νίκος παίζουν επίσης στους Alecto, ενώ ο Μάρκος στους Normaloid και τους Against All Odds."
Και με τι άλλο ασχολείστε;
Σπουδάζετε, δουλεύετε;
Οι τρείς από μας δουλεύουν, και ο ένας σπουδάζει. Αλλά μην νομίζεις, γενικά ακόμα ψαχνόμαστε.
Day job στην ουσία έχουν μόνοι οι δυο, και σε λίγο καιρό θα έχει μόνο ο ένας.
Γιατί "My Turn"; Πώς προέκυψε το όνομα της μπάντας;
My Turn γιατί ήρθε η σειρά μας. Για τα πάντα.
"Από την αρχή θέλαμε να δώσουμε έμφαση στο μελωδικό old school hardcore, εμπλουτίζοντάς το με στοιχεία που ποικίλλουν από So-Cal punk rock / hardcore μέχρι NY και Boston hardcore των προηγούμενων δεκαετιών.
Αυτό που βγαίνει στο τέλος όμως είναι ξεκάθαρα φιλτραρισμένο από το ύφος που έχει δημιουργηθεί μέσα από τέσσερις διαφορετικές προσωπικότητες.
Επιρροές έχουμε από όλο το φάσμα του hardcore / punk ενώ δεν θεωρούμε σκόπιμο να αναφέρουμε ονόματα συγκεκριμένων μπαντών."
"Έχουμε κυκλοφορήσει ένα demo τον Οκτώβρη του 2010 με τίτλο 'Noble Intentions', το πρώτο μας full length το καλοκαίρι του 2012 με τίτλο 'Athens', ενώ μόλις κυκλοφόρησε και το split 7" μας με τους The Bridge."
Γιατί "Athens";
Τι αγαπάτε και τι μισείτε περισσότερο στην Αθήνα;
"Athens" γιατί τα 10 κομμάτια του δίσκου είναι επηρεασμένα από τη ζωή και τις κοινωνικές συναναστροφές στην πόλη της Αθήνας.
Με την Αθήνα έχουμε μια περίεργη σχέση μίσους - αγάπης.
Πλέον τα δύο μόνο μέλη της μπάντας ζούνε εδώ.
"Συνολικά έχουμε παίξει 75 lives ενώ έχουμε περίπου 20 ακόμα προγραμματισμένα για τους επόμενους 2 μήνες.
Οι χώρες που έχουμε εμφανιστεί είναι οι εξής: Ιταλία, Γερμανία, Αυστρία, Βουλγαρία, Τσεχία, Κροατία, Ουγγαρία, Ισπανία, ενώ κατά τη διάρκεια του tour μας που ξεκινάει σήμερα θα επισκεφτούμε για πρώτη φορά την Ελβετία και το Βέλγιο.
Επίσης, έχουμε παίξει πολλά shows σε όλη την Ελλάδα."
Καλύτερο live που κάνατε; Χειρότερο; Και γιατί.
Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε κάποια συναυλία μας μιας και σε όλες προσπαθούμε να δίνουμε το 100% είτε παίζουμε μπροστά είτε σε 5 είτε σε 500 άτομα.
Σίγουρα στα highlights βάζουμε τη συμμετοχή μας στο περσινό Fluff Fest στην Τσεχία, τα live μας με Negative Approach, No Turning Back και Comeback Kid, καθώς και τα δύο αποκριάτικα live στο Βόλο, και την τελευταία συναυλία μας στη Θεσσαλονίκη, στο Αστεροσκοπείο.
Μακράν χειρότερο νομίζω ήταν το live που κάναμε στην Tarrega στην Ισπανία τον περασμένο Μάιο.
Τι σχέση έχετε με το ίντερνετ; Παρακολουθείτε κάποια site ιδιαίτερα;
Με το internet έχουμε καλή σχέση, αν και δεν το θεωρούμε το κατεξοχήν μέσο επικοινωνίας και προώθησης των ιδεών και της μουσικής μας.
Το χρησιμοποιούμε στην ουσία σαν αναγκαίο κακό.
Live και face to face τα λέμε καλύτερα.
Και ποιά η σχέση σας με άλλες ελληνικές μπάντες; Έχετε καμία ιδιαίτερη αδυναμία;
Έχουμε φίλους που παίζουν σε διάφορες ελληνικές μπάντες είτε είναι hardcore είτε punk rock είτε ska.
Τσεκάρετε τους Bandage, τους Against All Odds, τους The Smoking Barrels, τους Oldschool Rednex, τους Ομίχλη, τους The Vagabonds 77, τους Lifewreck, τους Bad Movies, τους Gutter και τους Conspiracy Of Denial.
Είναι πάνω απ'όλα καλά παιδιά.
Σχολιάστε μου, αν θέλετε, την ελληνική hardcore σκηνή..
Ελληνική hardcore σκηνή; Καλύτερα να την σχολιάσουν οι απ' έξω. Εμείς τι να σου πούμε τώρα;!
Δύσκολη φάση αλλά υπάρχουν 5-10 άνθρωποι και 2-3 μπάντες που νοιάζονται και κάνουν πράγματα.
Κάτι είναι και αυτό..
Χρειάζεται όμως περισσότερους, οπότε όποιος διαβάζει και γουστάρει το hardcore ας κάνει καμιά μπάντα / label / distro / διοργάνωση συναυλιών, ας μοιράσει κανά flyer ή έστω ας στηρίξει τις ήδη υπάρχουσες προσπάθειες.
Απογοητεύσεις ως τώρα;
Πιο πολύ έχουμε ερωτικές απογοητεύσεις παρά μουσικές (γέλια)
Μας έχουν απογοητεύσει ανεπανόρθωτα συμπεριφορές και νοοτροπίες μπαντών και ανθρώπων αυτής της φάσης πάντως, να ξέρεις.
Πόσες πρόβες την εβδομάδα κάνετε; Τελικά πόσο σημαντικό είναι το ταλέντο, και πόσο η σκληρή δουλειά για έναν μουσικό;
Όπως είπαμε και νωρίτερα, πλέον δύο μόνο από τα τέσσερα μέλη της μπάντας ζούνε στην Αθήνα, οπότε γι' αυτόν ακριβώς το λόγο κάνουμε πρόβες αραιά, και σίγουρα όχι κάθε εβδομάδα.
Άλλωστε πια ο λόγος που κάνουμε πρόβα είναι η σύνθεση νέων κομματιών / διασκευών και το φρεσκάρισμα των παλιών.
Νομίζω ότι πιο συχνά παίζουμε live παρά κάνουμε πρόβες!
Όλα είναι πανκ και στο πανκ παίζει ρόλο κυρίως η ψυχή και λιγότερο το ταλέντο.
Μιλήστε μου για την ευρωπαϊκή περιοδεία: Πώς προέκυψε; Πού θα παίξετε; Τι ελπίζετε να κερδίσετε σαν μπάντα από αυτό το tour;
Αυτή είναι η δεύτερη "μεγάλη" περιοδεία που κάνουμε, ενώ επίσης έχουμε κάνει ένα 6ημερο tour στην Ισπανία και Σαββατοκύριακα σε Μιλάνο, Βερολίνο και Σόφια.
Την περιοδεία κλείνει το Γερμανικό Horrorbiz Booking σε συνεργασία με την World's Appreciated Kitsch του τραγουδιστή μας.
Σαν μπάντα έχουμε ως προτεραιότητα τις live εμφανίσεις, πράγμα που κάνουμε από την πρώτη στιγμή των My Turn.
Δεν έχουμε ως στόχο να κερδίσουμε κάτι με την έννοια της εκμετάλλευσης, απλά γουστάρουμε να παίζουμε συναυλίες παντού και να διαδίδουμε τις ιδέες και τα τραγούδια μας.
Σε μία πρόσφατη συνέντευξη της Arabella Field, εφηβική φίλη των Beastie Boys και φωτογράφος του πρώτο τους ΕP Polly Wog Stew (1982), διάβασα κάτι που μου έκανε εντύπωση:
Έλεγε λοιπόν πως οι Beastie Boys, σε εκείνα τα πρώτα καθαρά πανκ βήματα τους, το πιο σημαντικό και ρηξικέλευθο που καταφέρανε ήταν το γεγονός ότι φέρανε για πρώτη φορά το χιούμορ στην hardcore σκηνή.
Πηγαίνοντας, λέει, όλοι μαζί στα πρώτα εκείνα live των Βlack Flag ή των Minor Threat αυτό που παρατηρούσες ήταν πολύς "θυμός" και σοβαρές, κατηφείς, φάτσες.
Αλήθεια, χωράνε χαμόγελα και χιούμορ στο hardcore; Και γιατί δεν τα βλέπουμε πολύ συχνά;
Όλα χωράνε στο hardcore εκτός απ' τους φασίστες.
Πέρα από την πλάκα, γουστάρουμε φουλ που βλέπουμε χαμόγελα στις συναυλίες μας.
Μας φτιάχνει την νύχτα, πως να το κάνουμε.
Έλεος πια μ' αυτή τη μοδάτη μαυρίλα που επικρατεί στη σκηνή.
Προσπαθούμε να βγάζουμε μια θετικότητα στις συναυλίες μας, κάποιοι το εκτιμούν και κάποιοι που δεν νιώθουν, όχι.
Ένα άλλο που είπε και μου έκανε εντύπωση, ήταν η παρατήρηση πως στην ίδια σκηνή - σε τρομερή αντίθεση με το καθαρό punk rock- δεν έβλεπες και πολλά κορίτσια, παρά περισσότερο αρρενωπά και κάπως "σκληρά" αγόρια.
Αλήθεια, το hardcore έχει φύλο;
Και γιατί φαίνεται να το αγαπούν περισσότερο οι άντρες;
Προφανώς και πιστεύουμε ότι το hardcore δεν έχει φύλο, και όσο και αν έχει καθιερωθεί η macho ανδρίλα που το περιβάλλει, εμείς την φτύνουμε κατάμουτρα.
Από την άλλη φταίνε και κάποιες κοπέλες που παίρνουν το ρόλο του θύματος αναπαράγοντας την καθεστηκυία νοοτροπία του ακόλουθου.
Κορίτσια, φτιάξτε μπάντες!
Straight Edge: Μιλήστε μου γι' αυτό.
Εννοώ, το ακολουθείτε ολοκληρωτικά;
Αν δεν κάνω λάθος, είστε η πρώτη ελληνική μπάντα που ακολουθεί αυτή τη κουλτούρα.
Αυτή τη στιγμή τρεις από τους τέσσερις είμαστε straight edge.
Από την πρώτη μέρα της ίδρυσης των My Turn, υποστηρίζουμε μια ζωή χωρίς μεσολαβήσεις, είτε αυτές παίρνουν τη μορφή του αλκοόλ, είτε οποιουδήποτε είδους ναρκω-κουλτούρας.
Υπάρχουν και υπήρχαν πάντα ενεργά μέλη στη σκηνή που υποστήριζαν το κίνημα του straight edge, αλλά νομίζω ότι ίσως εμείς το πήγαμε ένα βήμα παραπέρα.
Πώς τα καταφέρνετε, κι από τι ακριβώς απέχετε ως straight edge;
Πίστευα πάντα πώς σε μία πιο ευρωπαϊκή -πόσο μάλλον ελληνική- version του straight edge το περισσότερο που μπορεί να κάνει κανείς είναι η αποχή από τα ναρκωτικά, μιας που όλοι πίνουμε και καπνίζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη.
Απέχουμε από οποιαδήποτε χρήση ουσιών που έχουν ως σκοπό να μανιπιουλάρουν και να κατευθύνουν συμπεριφορές και συναισθήματα.
Αυτές οι ουσίες μπορεί να είναι το αλκοόλ, το τσιγάρο και τα ναρκωτικά, μπορεί επίσης να είναι και πολλά άλλα που δυστυχώς έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας και δύσκολα βγαίνουν, όπως οι μηχανισμοί πνευματικής και φυσικής καταστολής του κράτους.
Ούτε μια μπύρα; :)
Ναι δεν πίνουμε ούτε μια μπύρα, εκτός και αν είναι 0% alcohol!
Και στην τελική, όσο δεν πειράζει μια μπύρα άλλο τόσο δεν πειράζει και να μην πιεις αυτή τη μπύρα. :)
Δηλαδή, προτιμάτε και η σύντροφος σας να ακολουθεί ένα τέτοιο lifestyle;
Προφανώς και δεν θα πούμε σε κανέναν τι lifestyle θα πρέπει να ακολουθήσει!
Άλλωστε δεν θεωρούμε ότι αυτό που κάνουμε είναι άλλο ένα lifestyle..
Είναι απλά η δική μας οπτική για τη ζωή.
Είχαμε και έχουμε συντρόφους που καπνίζουν, πίνουν και μπορεί να κάνουν και ναρκωτικά.
Εντάξει, ίσως κάποιοι από μας να γκρινιάζουν καμιά φορά, αλλά να ξέρεις στην ουσία είναι νάζι και όχι γκρίνια!
Links:
** Οι περισσότερες φωτό είναι της Ναταλίας Καλλιντέρη.
σχόλια