Τι έμαθα φροντίζοντας ένα αδέσποτο κυνηγόσκυλο;

Τι έμαθα φροντίζοντας ένα αδέσποτο κυνηγόσκυλο; Facebook Twitter
Περνώντας χρόνο με σκύλους, αλλάζει ο τρόπος που «ακούς» και «νιώθεις» την πόλη. Βλέπεις την άμεση επίδραση των ενεργειών μας. Εικονογράφηση: Ατελιέ/LIFO
0

1.

Ότι υπάρχουν «τρελοί/-ές» που ασχολούνται νύχτα μέρα με την προστασία των ζώων. Έψαχνα στο ίντερνετ να βοηθήσω κάποιο ζωάκι την περίοδο του δεύτερου lockdown για καθαρά εγωιστικούς λόγους, για να νιώσω καλύτερα.

Τα περισσότερα πουλιά τα φοβάμαι, έτσι αποφάσισα ότι μάλλον δεν κάνω για το καθάρισμα φτερών ή το κυνήγι κυνηγών. Μπήκα λίγο στα σκοτεινά νερά της προστασίας των ζώων που τρώγονται, αλλά η αηδία μου καταντούσε αντιπαραγωγική. Αποφάσισα να πάω σε κάτι οικείο, τους σκύλους. Σκέφτηκα: θα ’ναι μια-δυο οργανώσεις, ένας-δυο «περίεργοι» που ξοδεύουν τη μέρα τους ψάχνοντας αδεσποτάκια.

Κι όμως, ήταν πολλοί. Και αυτό για κάποιον λόγο με συγκίνησε, η ιδέα ότι τόσοι άνθρωποι μπαίνουν στον κόπο να σώσουν και τελικά να φροντίσουν ένα καταταλαιπωρημένο πλάσμα που άλλοι το ’χουν πετάξει. Ότι βρίσκουν στα σκουπίδια, στα χαντάκια, στην επαρχία, δεμένα με μια κοντή αλυσίδα ή ετοιμοθάνατα, σκυλιά που κανείς άλλος δεν τα θέλει, τα ανασταίνουν και τους βρίσκουν σπίτι. Και ότι αφήνονται σ’ αυτήν τους τη θετική παρόρμηση συνήθως με μόνη ανταμοιβή την αγάπη των σκύλων.

Όσο τυχαίο και μικρό κι αν είναι να σωθεί το χ ζώο, ενώ υποφέρουν τόσα άλλα, ή να φυτευτούν δυο δέντρα, ενώ ο πλανήτης καίγεται, δεν είναι λίγο. Είναι κι αυτό διατήρηση της ζωής και έχει νόημα.

2.

Ότι είμαστε απαίσιο είδος. Βλέποντας τον τρόμο στα μάτια μερικών κυνηγόσκυλων, μπορούσες να υποθέσεις την ιστορία τους. Μπορούσες να βρεις ίχνη της διαδρομής τους στον κόσμο των ανθρώπων, παρατηρώντας τις πρησμένες κοιλιές τους, τα εξογκώματα, την καμένη γούνα, τα κόκαλα που πετάγονται απ’ τα πλευρά κι αυτό το βλέμμα του στυλ «τι έφταιξα;».

Συχνά αναρωτιόμουν τι μπορεί να κάνει κάποιον να χτυπήσει τόσο πολύ έναν σκύλο και γιατί; Άραγε, αυτός δεν κακοποιεί και ανθρώπους, σταματάει στους σκύλους; Φυσικά, εδώ μπαίνει το επιχείρημα ότι πολλοί/-ές από εμάς συμβάλλουμε καθημερινά στην κακοποίηση και στην εξουδετέρωση ζώων με τις καταναλωτικές μας συνήθειες και ότι απλώς έχουμε αναθέσει σε άλλους να σφάζουν, να τεμαχίζουν και να συσκευάζουν για λογαριασμό μας τα σώματα των ζώων, ώστε να διατηρούμε μια συλλογική ψευδαίσθηση εντελώς αναγκαία για τη διατήρηση της ζήτησης για κρέας και τελικά την ίδια τη βιομηχανία κρέατος.

Το επιχείρημα έχει βάση, αλλά νομίζω είναι προβληματικό να εξισώνει κανείς τη χρηματοδότηση ενός συστήματος εκμετάλλευσης μέσω της καταναλωτικής επιλογής με την ίδια την ενέργεια της κακοποίησης, δηλαδή με το να κλοτσάς εσύ, προσωπικά, εκείνη την ώρα ένα συγκεκριμένο σκυλί ή να πυροβολείς εσύ, προσωπικά, εκείνη την ώρα ένα συγκεκριμένο πουλάκι.

3.

Η πόλη δεν έχει χώρο για τα άλλα ζώα, μόνο για μας. Περνώντας χρόνο με σκύλους, αλλάζει ο τρόπος που «ακούς» και «νιώθεις» την πόλη. Βλέπεις την άμεση επίδραση των ενεργειών μας. Απ’ τις εξατμίσεις και τα πυροτεχνήματα που φέρνουν τρόμο σε σκύλους, γάτες και πτηνά μέχρι την υποβάθμιση του αέρα και την επικίνδυνη ζέστη, έως, τελικά, τη φρίκη της φωτιάς που, όταν δεν σκοτώνει ανθρώπους, είναι η άμεση συνολική καταστροφή του περιβάλλοντος κάποιων ζώων (πουλιών, ελαφιών, κ.λπ.).

4.

Θέλουμε έλεγχο. Νιώθω ότι απλός κόσμος (δηλαδή εγωιστές σαν εμένα, όχι τίποτα άγιοι που ξημεροβραδιάζονται χαϊδεύοντας πρόβατα) ασχολείται όλο και περισσότερο με το να προσθέτει ζώα και φυτά στον περίγυρό του, γιατί όλο αυτό κάνει πολύ συγκεκριμένο το πρόβλημα «τι κάνεις εσύ για το περιβάλλον;» και σου δίνει μια αίσθηση ελέγχου πάνω σε κάτι που δεν ελέγχεις και πολύ, την περιβαλλοντική καταστροφή.

Θέλω να πω, μπορείς (και μάλλον πρέπει) να αγωνιάς όλη μέρα για τα τερατώδη που συνδέονται με τις εξορύξεις πετρελαίου, να αναλαμβάνεις δράση για τον Αμαζόνιο και όλα αυτά, αλλά μια μικρή κίνηση που επιδρά αμέσως και θετικά στο περιβάλλον σου και την ψυχολογία σου, όπως το να ταΐζεις τις γάτες της γειτονιάς ή να φυτέψεις πέντε ρίζες στο μπαλκόνι, προσθέτει λίγη αισιοδοξία στη μάχη.

Όσο τυχαίο και μικρό κι αν είναι να σωθεί το χ ζώο, ενώ υποφέρουν τόσα άλλα, ή να φυτευτούν δυο δέντρα, ενώ ο πλανήτης καίγεται, δεν είναι λίγο. Είναι κι αυτό διατήρηση της ζωής και έχει νόημα. Έτσι νιώθω όταν βλέπω σκύλους-μαχητές να κουνάνε ουρά και να κυλιούνται στα γρασίδια.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Μήπως οι εχθροί της «σώζουν» την Ευρώπη (που προκαλεί πλήξη στους άλλους);

Οπτική Γωνία / Μήπως οι εχθροί της «σώζουν» την Ευρώπη (που προκαλεί πλήξη στους άλλους);

Όσο τα θέματα της Ευρώπης θεωρούνται συζητήσεις που δεν «πουλάνε» δημοσιογραφικά ή θέματα επίδειξης λαμπερών ονομάτων, τόσο η Ευρώπη θα συναρπάζει κυρίως τους εχθρούς της.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Γιατί πεθαίνουν τα πλατάνια;

Ρεπορτάζ / Γιατί πεθαίνουν τα πλατάνια στην Ελλάδα;

Μια μεγάλη οικολογική καταστροφή βρίσκεται σε εξέλιξη σε όλη τη χώρα. Πολύτιμα οικοσυστήματα πλατάνων νεκρώνονται από μια μολυσματική ασθένεια, η οποία μέχρι στιγμής αποδεικνύεται ανίκητη και έχει αποδεκατίσει χιλιάδες δέντρα. Υπάρχει λύση;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα δεν είναι πια εντελώς «ξεκρέμαστα»

Ρεπορτάζ / Τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα δεν είναι πια εντελώς «ξεκρέμαστα»

Χρειάστηκαν επίμονες προσπάθειες από πολλούς ανθρώπους και φορείς, όμως το ζήτημα της φροντίδας των ασυνόδευτων παιδιών-προσφύγων, που είχε επανειλημμένως εκθέσει τη χώρα, φαίνεται ότι διευθετείται πλέον αρκετά ικανοποιητικά. Εξίσου μεγάλη σημασία έχει όμως το «μετά», καθώς μέχρι πρόσφατα, όσα παιδιά ενηλικιώνονταν, βρίσκονταν κυριολεκτικά στον «αέρα», κάτι που πλέον αλλάζει χάρη σε προγράμματα όπως αυτό του Κέντρου Κυψέλη που τρέχουν η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και η IRC Hellas. Ο Κασμίρ και ο Ουσμάν, που πλέον ενηλικιώθηκαν, θέλουν να ζήσουν μόνιμα στην Ελλάδα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Τραμπ και η μαύρη μειονότητα

Οπτική Γωνία / Ο Τραμπ και η μαύρη μειονότητα

Ο Τραμπ συνεχίζει απτόητος να επιμένει ότι συκοφαντείται με στόχο την περιθωριοποίησή του, όπως συμβαίνει με τους Μαύρους Αμερικανούς. Επιμένει ότι, αντίθετα με τις «συκοφαντίες», δεν ήταν και δεν είναι καθόλου ρατσιστής.
ΑΝΝΑ ΦΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ
Αριστείδης Χατζής: «Εκπαιδευτικοί μιλούν για το 1821 ως γυμνασιάρχες της δεκαετίας του 1950»

Οπτική Γωνία / «Εκπαιδευτικοί μιλούν για το 1821 σαν γυμνασιάρχες της δεκαετίας του 1950»

Το νόημα της εθνικής επετείου, τα κομβικά γεγονότα, οι πρωταγωνιστές και οι παρελάσεις. Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου & Θεωρίας Θεσμών στο Τμήμα Ιστορίας & Φιλοσοφίας της Επιστήμης του ΕΚΠΑ, Αριστείδης Χατζής.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το φάντασμα του πολέμου πλανιέται πάνω από την Ευρώπη; 

Μ. Καραγιάννης / Το φάντασμα του πολέμου πλανιέται πάνω από την Ευρώπη; 

Πόσο πιθανή είναι η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού στρατού; Οδηγείται η Ευρώπη σε πολεμική αναμέτρηση με τη Ρωσία; Και πόσο θα επηρεάσει μια πιθανή εκλογή του Τραμπ; Απαντά ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Μάνος Καραγιάννης. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η κοινωνική δυσαρέσκεια και οι ανατροπές που καταγράφονται για πρώτη φορά στις δημοσκοπήσεις

Οπτική Γωνία / Η κοινωνική δυσαρέσκεια και οι ανατροπές που καταγράφονται για πρώτη φορά στις δημοσκοπήσεις

Οι μισοί σχεδόν ψηφοφόροι απαντούν στις δημοσκοπήσεις ότι θα πάνε στην κάλπη των ευρωεκλογών για να στείλουν μήνυμα στο κόμμα που ψήφισαν στις εθνικές εκλογές.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Μας πολιορκούν, αλλά ούτε το Δίπορτο θα κλείσει, ούτε το κτίριο πουλήθηκε»

Αθήνα / «Μας πολιορκούν, αλλά ούτε το Δίπορτο θα κλείσει, ούτε το κτίριο πουλήθηκε»

Ο Χρήστος Μαργαρίτης, συνιδιοκτήτης του νεοκλασικού (γωνία Θεάτρου και Σωκράτους) στο υπόγειο του οποίου στεγάζεται η θρυλική ταβέρνα, διαψεύδει τα περί πώλησής του και ξετυλίγει την ιστορία του πατρικού του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
σπιρτζης καραμανλής

Οπτική Γωνία / Τα Τέμπη, η ευθύνη των υπουργών και η υποκρισία

Άλλη μία εξεταστική επιτροπή της Βουλής ολοκληρώθηκε χωρίς να καταλήξει πουθενά, με τα κόμματα να δίνουν τη μάχη των εντυπώσεων. Η Δικαιοσύνη, όμως, συνεχίζει την έρευνα και όλα παραμένουν ανοιχτά.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Μετς: Μια τριπλή ζημιά στον αρχαιολογικό και αρχιτεκτονικό πλούτο από τον δήμο Αθηναίων

Ρεπορτάζ / Μετς: Μια τριπλή ζημιά στον αρχαιολογικό και αρχιτεκτονικό πλούτο από τον δήμο Αθηναίων

Ο Δήμος ετοιμάζεται να κατεδαφίσει μια από τις παλαιότερες κατοικίες της Αθήνας, υπονομεύοντας την ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου της Αγροτέρας Αρτέμιδος.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Ποιος φοβάται τη Μαρίνα Σάττι;/ Ζάρι: Μια πικρή «ερωτική εξομολόγηση»/

Οπτική Γωνία / Ποιος φοβάται τη Μαρίνα Σάττι;

Καρυάτιδες, συρτάκι, χωριάτικη και τζατζίκι, meraki, παντιλίκια στον Λυκαβηττό. Το «Ζάρι» μοιάζει με μια πικρή ερωτική εξομολόγηση, με αρκετή διάθεση αυτοσαρκασμού. Αντέχουμε να δούμε το πρόσωπό μας στον καθρέφτη;
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ