«Οι άνδρες της οδού du Bac»: Μια ανατριχιαστική υπόθεση παιδοφιλίας

ΕΠΕΞ Οι άνδρες της οδού du Bac είναι… άνδρες Facebook Twitter
Στην αφρόκρεμα των μπουρζουάδων ή, κομψότερα, στην ελίτ των αστών πώς είναι δυνατό να ανήκουν άτομα που βιάζουν νήπια και εκδίδουν ανήλικα, που υιοθετούν τόσο αδιανόητα περιθωριακές συμπεριφορές; Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0

ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΕΙΡΩΝΕΙΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ, κατηφόρα της παρακμής, παραμύθι που γεννήθηκε στο μυαλό σαδιστή δαίμονα… Μοιάζει, πριν απ’ όλα, εντελώς απίστευτο: στην καρδιά του Παρισιού, σε αριστοκρατική συνοικία, υπάρχει, λέει, ένα σπίτι μέσα στο οποίο επί πολλές δεκαετίες γίνεται σεξουαλική κακοποίηση και βιασμός παιδιών από τους θετούς γονείς τους, που γι’ αυτό τα υιοθέτησαν. Δεν μπορεί να συμβαίνει. Δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα. Δεν είναι δυνατό…

Η Γαλλία βρίσκεται σε κρίση που μοιάζει γενικευμένη. Η ακροδεξιά θριαμβεύει, όπως έδειξαν οι ευρωεκλογές. Η διάλυση της Βουλής από τον Πρόεδρο Μακρόν στις 9 Ιουνίου θεωρείται πράξη αλαζονική που θέτει σε κίνδυνο τη Γαλλία και την Ευρώπη του αύριο. Αν στις μετά τις 22 Ιουνίου επαναληπτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου εκλεγεί η Εθνική Συσπείρωση (Rassemblement National), θα γίνει πρωθυπουργός η εκπρόσωπος της ακροδεξιάς, Λεπέν, με υψηλές πιθανότητες να αποκτήσει πρόσβαση σε όλους τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Και σαν να μην έφταναν όλα τούτα, πέφτει ξάφνου στην καρδιά του Παρισιού η βόμβα περί υιοθεσιών βρεφών και παιδιών με στόχο τη σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση. Είναι τόσο ακραίο που μοιάζει απίστευτο ‒ άλλωστε κατηγορήθηκε για απίστευτο. Αλλά, παρά την ακρότητα και το ακατανόητο της όλης υπόθεσης, η εφημερίδα «Libération», με τίτλο «Οι άνδρες της οδού du Bac» («Les hommes de la rue du Bac», παραθέτει σε συνέχειες πλήθος στοιχεία αποδεικτικά της αλήθειας αυτής της ακατανόητης υπόθεσης.

«Πρόκειται για κυκλώματα εξουσίας και μυστικές εταιρείες»: έτσι τιτλοφορείται ένα από τα άρθρα της «Libération». «Ήταν σαν να ήμουν ιδιοκτησία τους», λέει κάποια στιγμή η καταγγέλλουσα. «Αισθανόταν αντικείμενο των κακοποιητών», εξηγεί μια ψυχολόγος. 

Επιπλέον, η εφημερίδα, επειδή δημοσιεύει ονόματα δραστών και αυτοί (ή μάλλον οι δικηγόροι τους) αμφισβητούν την ισχύ των κατηγοριών, αντιμετωπίζει κατηγορίες. 

Η αδιανόητη αυτή υπόθεση πρωτοήρθε στη δημοσιότητα με την καταγγελία μιας γυναίκας ότι πριν καμιά πενηνταριά χρόνια, από 4 έως 14 χρονών, υφίστατο σεξουαλική κακοποίηση και βιασμούς. Επίσης, παραθέτει τα ονόματα όσων καταγγέλλει, μεταξύ των οποίων και αυτά των θετών γονιών της, του θείου της και άλλων στους οποίους την εξέδιδαν οι θετοί οικείοι.

Σε όσα δημοσιεύονται σε συνέχειες στην εφημερίδα εντοπίζονται δύο χαρακτηριστικά. Το πρώτο είναι ότι οι περιγραφές των βιασμών και των κακοποιήσεων δίνουν λεπτομέρειες ανατριχιαστικής βίας και διαστροφικής παιδοφιλίας ‒ είναι τόσο ακραίες που, όπως αναφέρουμε πιο πάνω, μοιάζουν απίστευτες. 

Ένα παράδειγμα είναι το ακόλουθο. Δικηγόρος, τον οποίο η καταγγέλλουσα κατηγορεί ότι χειρίστηκε τη νομοθεσία με τρόπο που διαστρέβλωσε τα δεδομένα για να παρουσιαστεί νόμιμη η υιοθεσία της, αρνείται τις κατηγορίες και σε επιστολή του τις κατονομάζει ως μυθεύματα. Στην επιστολή προς τη «Libération», ωστόσο, ξεχνάει να προσθέσει την οποιαδήποτε εξήγηση για το πώς και το γιατί το όνομά του βρίσκεται σε ένα έγγραφο που εγκρίνει την εν λόγω υιοθεσία.

Δεν έχει κανένα νόημα να μεταφέρουμε σε αυτό το άρθρο στοιχεία που κλονίζουν ή αναιρούν την ισχύ των κατηγοριών. Έτσι, αυτό που μένει αναπάντητο είναι το πώς είναι δυνατό να συμβαίνουν τέτοια φαινόμενα.

Το πιο ακατανόητο είναι οι ιδιότητες όσων ενέχονται στην υπόθεση. Μερικοί είναι δημοσιογράφοι με ισχυρή επιρροή και οι υπόλοιποι μεγαλογιατροί, μεγαλοδικηγόροι, συγγραφείς, ένας-δυο τραπεζίτες ‒ με άλλα λόγια μεγαλοαστοί!

Στην αφρόκρεμα των μπουρζουάδων ή, κομψότερα, στην ελίτ των αστών πώς είναι δυνατό να ανήκουν άτομα που βιάζουν νήπια και εκδίδουν ανήλικα, που υιοθετούν τόσο αδιανόητα περιθωριακές συμπεριφορές;

Μερικά στοιχεία από το σύνολο των δεδομένων οδηγούν σε μια υποθετική απάντηση. «Πρόκειται για κυκλώματα εξουσίας και μυστικές εταιρείες»: έτσι τιτλοφορείται ένα από τα άρθρα της «Libération». «Ήταν σαν να ήμουν ιδιοκτησία τους», λέει κάποια στιγμή η καταγγέλλουσα. «Αισθανόταν αντικείμενο των κακοποιητών», εξηγεί μια ψυχολόγος. «Βαθιά μου επιθυμία είναι να τους φέρει η δικαιοσύνη αντιμέτωπους με τη βαρβαρότητα των πράξεών τους», σχολιάζει επίσης η καταγγέλλουσα.

Εξουσία, αντικείμενο, ιδιοκτησία, βαρβαρότητα… Δηλαδή, το αδιανόητο και απίστευτο γίνεται δυνατό με βασική αιτία το αιώνιο, παγκόσμιο, βαθιά εσωτερικευμένο, δίχως αποχρώσεις, αντιφάσεις ή αμφιβολίες στερεότυπο του σεξισμού. 

Και στην μπουρζουαζία, στη μεγαλοαστική τάξη, είναι δυνατό να ανήκουν άτομα με αδιανόητα περιθωριακές συμπεριφορές, αφού αυτές πηγάζουν από το βαθιά εσωτερικευμένο στερεότυπο ότι οι άνδρες έχουν δικαιώματα πάνω σε όλες τις γυναίκες, τα παιδιά, τους άλλους άνδρες, γενικώς έχουν δικαίωμα να βιάζουν και να… δέρνουν.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΕΠΕΞ Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Οι ψαράδες της Αμοργού πέτυχαν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην Ελλάδα

Πήραν τη θάλασσα στα χέρια τους, πριν να είναι πολύ αργά και την χάσουν. Το «Αμοργόραμα» δεν είναι απλώς μια ιδέα, αλλά στοίχημα ζωής – και πρότυπο για την αλιεία όλης της χώρας.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Ρεπορτάζ / Μετρό-φούρνος: Ως πότε θα λιώνουμε και υπογείως;

Είκοσι τρένα που εκτελούν δρομολόγια στην μπλε και την κόκκινη γραμμή δεν έχουν κλιματισμό, ενώ το air condition στους παλιούς συρμούς της πράσινης γραμμής θυμίζει λοταρία: ποτέ δεν ξέρεις αν θα πετύχεις δροσιά ή ζέστη.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Dr. Zeina Jallad: «Ονειρεύομαι ένα μέλλον όπου τη ζωή των παιδιών μας δεν θα την ορίζει το γεγονός ότι υποφέρουν αλλά ότι ευημερούν»

Οπτική Γωνία / Zeina Jallad: «Ονειρεύομαι έναν ουρανό χωρίς πυραύλους και drones»

Η διευθύντρια του Κέντρου Μελετών Παλαιστινιακής Γης και καθηγήτρια στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού μιλά στη LiFO για την αποτυχία του διεθνούς δικαίου και το «sumud» ως καθημερινή εξέγερση απέναντι στην εξόντωση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιοι θα πληρώσουν τις απάτες του ΟΠΕΚΕΠΕ

Ρεπορτάζ / Ποιοι θα πληρώσουν τις απάτες του ΟΠΕΚΕΠΕ

Η κυβέρνηση ομολόγησε την αποτυχία της στην αντιμετώπιση του πελατειακού κράτους, οι κανονικοί αγρότες όμως, που δεν συμμετείχαν στις απάτες, είναι αυτοί που κυρίως θα πληρώσουν το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
CHECK Κρήτη: καμιά δομή-χιλιάδες πρόσφυγες

Ρεπορτάζ / Κρήτη: Kαμiα δομή - χιλιάδες πρόσφυγες

Αντιμέτωπη με ένα πρωτόγνωρο κύμα μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών βρίσκεται η Κρήτη. Και ενώ η συχνότητα και ο αριθμός των αφίξεων έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου δεν έχει δημιουργήσει καμία οργανωμένη δομή υποδοχής στο νησί για τους ανθρώπους αυτούς.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ