Η ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ αναπτυχθεί υπέρ του ΚΙΝ.ΑΛ. και αποτυπώνεται πλέον σε κάθε δημοσκόπηση, ενώ αρχικά ήταν καλοδεχούμενη από τους ενοίκους του Μαξίμου, διότι θα μείωνε τη δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα πια προβληματίζει. Αφενός επειδή το ΚΙΝ.ΑΛ. προσελκύει και (δυσαρεστημένους κεντρώους) ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, αφετέρου επειδή διαπιστώνουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας, που έχει κυβερνήσει και κουβαλάει τη φθορά της περιόδου 2015-19, είναι πιο βολικός αντίπαλος από τον Νίκο Ανδρουλάκη, που δεν έχει κυβερνήσει και μπορεί να πλασάρεται ως το «νέο».
Αυτή την περίοδο διαπιστώνεται ταυτόχρονη φθορά κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η κυβέρνηση φθείρεται εξαιτίας της αδυναμίας της να ανταποκριθεί σε αρκετές από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις αλλά και να διαχειριστεί με επιτυχία τις τελευταίες κρίσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ φθείρεται επειδή εξακολουθεί να προσφέρει το ίδιο πολιτικό προϊόν που αποδοκιμάστηκε στις εκλογές του 2019 και εξαιτίας της αδυναμίας του να ανανεωθεί και να ανταποκριθεί στις σημερινές ανάγκες, οι οποίες δεν εκφράζονται απλώς από έναν καταγγελτικό λόγο, ο οποίος συχνά είναι και ακραίος, ή ακόμα και χωρίς ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο, και περιορίζεται σε κατηγορίες περί άχρηστων, απατεώνων κ.λπ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρατηρεί στις τελευταίες δημοσκοπήσεις ότι η διαφορά της Νέας Δημοκρατίας από το δεύτερο κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει μεγάλη και αυτό σε έναν βαθμό τον ικανοποιεί, αλλά δεν μπορεί παρά να ανησυχεί από την υποχώρηση της δύναμής του εάν δεν καταφέρει να την ανατρέψει. Η οικονομία, που ήταν το δυνατό του χαρτί, βλέπει να γίνεται η πρώτη αιτία δυσαρέσκειας των πολιτών μετά την αύξηση των τιμών στην ενέργεια και στα είδη πρώτης ανάγκης.
Η ενεργειακή κρίση και ο πληθωρισμός, που εκτινάχθηκε στο 6,2%, σε συνδυασμό με τις προειδοποιήσεις για τα ελλείμματα και την αύξηση του κόστους δανεισμού, μαζί με άλλες αδυναμίες, έχουν ναρκοθετήσει τα σχέδια για το επενδυτικό και αναπτυξιακό άλμα που προσδοκούσαν.
Στο ΚΙΝ.ΑΛ. θεωρούν αναμενόμενες τις επιθέσεις τόσο της Νέας Δημοκρατίας όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, από τη στιγμή που έγιναν υπολογίσιμος παίκτης, αλλά το ενδεχόμενο συμμετοχής στην επόμενη κυβέρνηση με οποιονδήποτε εταίρο δεν φαίνεται να αποτελεί επιλογή του Νίκου Ανδρουλάκη.
Η γραμμή που έχει δοθεί στο Μαξίμου (το οποίο διαπιστώνει τώρα ότι πολλά από τα χρήματα που μοιράστηκαν στα lockdowns δόθηκαν οριζόντια και με χαλαρά κριτήρια, χωρίς ελέγχους) είναι η αυστηρή παρακολούθηση των δημοσιονομικών μεγεθών, ενώ το οικονομικό επιτελείο θα υποχρεωθεί να προβεί σύντομα σε αναθεώρηση του φετινού προϋπολογισμού, δίνοντας προτεραιότητα στο μέγεθος του πληθωρισμού, αφού τον Ιανουάριο έφτασε στο ρεκόρ του 6,2% και ο προϋπολογισμός του 2022 καταρτίστηκε με πρόγνωση για 0,8%.
Τον περσινό Ιανουάριο ο πληθωρισμός ήταν στο -1,3%, οπότε η εκτόξευσή του στο 6,2% –και μάλιστα μετά από πολλά χρόνια αρνητικού πληθωρισμού– φέρνει τρόμο. Και κανείς δεν γνωρίζει αν θα σταματήσει εδώ ή θα συνεχίσει την ανοδική πορεία. Το 2022, πάντως, είναι η τελευταία χρονιά «χαλάρωσης» των κανόνων, κατά την οποία οι χώρες της ευρωζώνης επιτρέπεται να παραγάγουν ελλείμματα για να στηρίξουν την οικονομία δεδομένων των επιπτώσεων της πανδημίας. Η δημοσιονομική χαλάρωση αυξάνει το χρέος και για την Ελλάδα, κι αυτό ειδικά προκαλεί τρόμο.
Στο οικονομικό επιτελείο λένε ότι ο Ιανουάριος, λόγω της έξαρσης της πανδημίας και της κακοκαιρίας που σημειώθηκε για αρκετές μέρες, δεν απέδωσε οικονομικά τα αναμενόμενα, γι’ αυτό ελπίζουν τώρα, με την άρση των μέτρων της πανδημίας που δρομολογείται, σε αύξηση των εσόδων από την οικονομική δραστηριότητα. Όσο για τον υψηλό πληθωρισμό, υποστηρίζουν ότι αυτός οφείλεται στη μεγάλη ζήτηση που σημειώθηκε μετά την άρση των lockdowns, στην οποία δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί η προσφορά.
Την κατάσταση επιβάρυνε η αύξηση της τιμής της ενέργειας και των μεταφορών, καθώς και οι αυξήσεις στις τιμές των πρώτων υλών. Το οικονομικό επιτελείο, σε μια αισιόδοξη εκτίμηση, αναμένει σύντομα η προσφορά και η ζήτηση να ισορροπήσουν και να αποκλιμακώσουν τον πληθωρισμό.
Ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ, που διαπιστώνει ότι δεν θα μπορέσει να κερδίσει τις εκλογές αν δεν αυξήσει τις δυνάμεις του, που βλέπει να υποχωρούν, παρά τη φθορά της κυβέρνησης, είναι η Νέα Δημοκρατία να μην αποκτήσει αυτοδυναμία και να μην καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση. Γι’ αυτό και προσπαθεί να πιέζει διαρκώς το ΚΙΝ.ΑΛ., κατηγορώντας το ότι κρατάει «ίσες αποστάσεις από τη δεξιά», νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα το υποχρεώσει να συνεργαστεί μαζί του. Ο πραγματικός τρόμος όμως είναι το ενδεχόμενο το ΚΙΝ.ΑΛ. να φτάσει να τον απειλεί για τη δεύτερη θέση, εάν η δυναμική που έχει αποκτήσει δεν χαμηλώσει ταχύτητα.
Το ΚΙΝ.ΑΛ. έχει διπλασιάσει τα δημοσκοπικά ποσοστά του μέσα σε μόλις δύο μήνες και φαίνεται πως υποδέχεται δυσαρεστημένους και από την κυβέρνηση και από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Στο ΚΙΝ.ΑΛ. θεωρούν αναμενόμενες τις επιθέσεις τόσο της Νέας Δημοκρατίας όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, από τη στιγμή που έγιναν υπολογίσιμος παίκτης, αλλά το ενδεχόμενο συμμετοχής στην επόμενη κυβέρνηση με οποιονδήποτε εταίρο δεν φαίνεται να αποτελεί επιλογή του Νίκου Ανδρουλάκη. Ο δικός του στόχος, σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, είναι οι μεθεπόμενες εκλογές και η «σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση» για την οποία μιλά.
Ο πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ. δεν βιάζεται να κυβερνήσει και θεωρεί ότι πρώτα πρέπει να φτιάξει το κόμμα του και να το μετατρέψει σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, ενώ έχουν ξεκινήσει να εργάζονται και για την παρουσίαση μιας ολοκληρωμένης προγραμματικής πρότασης. Σε λίγες μέρες αναμένεται να ανακοινώσουν την ψηφιακή πλατφόρμα του νέου κόμματος, την οποία θα παρουσιάσει ο Γιώργος Καραμανώλης, από τους πρωτεργάτες της «Διαύγειας» και του open.gov, ένα πρόσωπο με βαρύ βιογραφικό και διεθνή εμπειρία, το οποίο θα παίξει σημαντικό ρόλο στον εκσυγχρονισμό του κόμματος.
Συνεργάτες του Νίκου Ανδρουλάκη αναφέρουν ότι το πρόγραμμά τους θα είναι «σε κάθε περίπτωση ρεαλιστικό, χωρίς να στερείται κοινωνικής ευαισθησίας, αλλά και χωρίς να αγνοεί τις καμπάνες που χτύπησε πρόσφατα ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας για τη δημοσιονομική χαλάρωση», ζητώντας «να επανέλθει η χώρα στην προ πανδημίας υγιή δημοσιονομική θέση, ώστε να μην ακυρωθούν οι θυσίες της δημοσιονομικής προσαρμογής που συντελέστηκαν την προηγούμενη δεκαετία».
Ίσως γι’ αυτό ο κ. Ανδρουλάκης τονίζει διαρκώς και στις δημόσιες δηλώσεις του ότι «δεν πρέπει να γίνουν τα λάθη του παρελθόντος».
Ο κ. Στουρνάρας, παρά την πολιτική του καταγωγή (ΠΑΣΟΚ), είναι γνωστό ότι έχει την εμπιστοσύνη των δύο τελευταίων προέδρων και πρωθυπουργών (νυν και πρώην) της Νέας Δημοκρατίας, ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν τρέφει και τα φιλικότερα αισθήματα γι’ αυτόν, μάλλον το αντίθετο. Εδώ και αρκετά χρόνια η κατάσταση μεταξύ τους είναι συγκρουσιακή. Η ασυνήθιστη κίνηση που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες μέρες και έκανε έξαλλα πάρα πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ο κ. Στουρνάρας προσέλαβε τον σύμβουλο του Αλέξη Τσίπρα και πρώην υφυπουργό του Γιώργο Χουλιαράκη ως σύμβουλό του. Κι ενώ ο Γ. Στουρνάρας είναι πολύ ικανοποιημένος από τη «μεταγραφή» του και λέει τα καλύτερα λόγια γι’ αυτόν, στον ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι το θεωρούν «πολιτική προδοσία», ξεχνώντας όμως ότι δεν είναι ο μόνος από το κόμμα τους που έχει αγαστή συνεργασία μαζί του.
Εκτός από την οικονομία, ούτε τα ελληνοτουρκικά επιτρέπουν οποιαδήποτε χαλάρωση στην κυβέρνηση, καθώς η Τουρκία συντηρεί και κλιμακώνει την αντιπαράθεση με την Ελλάδα, την ώρα που επιχειρεί να βελτιώσει τις διμερείς σχέσεις της με όλες τις άλλες χώρες με τις οποίες διατηρούσε ανοιχτά μέτωπα.
Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου για άλλη μία φορά αυτές τις μέρες επέμεινε στην αμφισβήτηση της κυριαρχίας των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου, συνδέοντάς τη με το καθεστώς της στρατιωτικοποίησής τους και δηλώνοντας ότι η Άγκυρα θα ξεκινήσει διεθνή εκστρατεία. Το λιγότερο που σημαίνει αυτό είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση το επόμενο διάστημα θα πρέπει να ξοδέψει μεγάλο διπλωματικό κεφάλαιο για να αντιμετωπίσει ακόμα έναν παράλογο ισχυρισμό του τουρκικού καθεστώτος.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
σχόλια