Ένα παράσημο για τον Ανδρέα Γεωργίου

Ένα παράσημο για τον Ανδρέα Γεωργίου Facebook Twitter
Σε αναζήτηση αποδιοπομπαίου τράγου για τα μνημόνια ξεκίνησε το 2013 ένα συστηματικό και ανελέητο δικαστικό κυνηγητό του κ. Γεωργίου.
0

ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ συχνά μετά από δικαστικές αποφάσεις που μοιάζουν παράδοξες ή αντιβαίνουν στο περί δικαίου αίσθημα είναι ότι «οι δικαστικές αποφάσεις δεν σχολιάζονται».

Εννοείται ότι οι τελεσίδικες αποφάσεις δικαστηρίων πρέπει να εφαρμόζονται, αλλά ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν πρέπει να κρίνονται. Το ότι η Δικαιοσύνη θεωρείται τυφλή δεν υποχρεώνει σε εθελοτυφλία και όσους εξετάζουν τις αποφάσεις της. Οι δικαστές δεν έχουν το αλάθητο και μερικές φορές παίρνουν τις αποφάσεις τους όχι με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος αλλά επηρεασμένοι από εξωδικαστικούς παράγοντες. Αλλιώς η ελληνική νομοθεσία και το Σύνταγμα δεν θα προέβλεπαν αγωγές κακοδικίας.

Είναι, βέβαια, ενδιαφέρον το ότι στα ενενήντα δύο χρόνια που υφίσταται το αδίκημα της κακοδικίας, από τις εκατοντάδες αγωγές μόνο δύο οδήγησαν σε καταδίκη δικαστών – την τελευταία φορά, απ’ όσο γνωρίζω, το 1966. Έρχεται άθελα στον νου η φράση «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει».

Μια δικαστική απόφαση που σχολιάστηκε αρνητικά και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό είναι η καταδίκη το 2017 του τέως προέδρου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) Ανδρέα Γεωργίου.

Πολλά έχουν γραφτεί και για τις λεπτομέρειες των ποινικών διώξεων κατά του κ. Γεωργίου αλλά και για τις πολιτικές διαστάσεις αυτής της υπόθεσης. Ήρθε στην επιφάνεια μια ανίερη συμμαχία καραμανλικών και ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να καλλιεργηθεί ο μύθος ότι η χώρα οδηγήθηκε στα μνημόνια επειδή κάποιος «φούσκωσε» το χρέος –ή αρνήθηκε να κοροϊδεύει τους κουτόφραγκους– και όχι από τη δημοσιονομική κακοδιαχείριση.

Το «έγκλημα» του κ. Γεωργίου είναι ότι για τον υπολογισμό του ελληνικού δημόσιου χρέους του 2009 συνυπολόγισε, πολύ σωστά, και τα χρέη των ΔΕΚΟ. Έτσι φάνηκαν σε όλο τους το μεγαλείο και το δημοσιονομικό ξεχαρβάλωμα στο οποίο είχε οδηγήσει τη χώρα η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή αλλά και η έκταση της παραποίησης στοιχείων επί χρόνια.

Αρκεί μια περίληψη των βασικών δεδομένων. Η ΕΛΣΤΑΤ δημιουργήθηκε το 2010 επειδή η Eurostat επανειλημμένως είχε εγείρει αμφιβολίες για την εγκυρότητα των στατιστικών στοιχείων που κατέθετε η Ελλάδα ως το 2009. Τα Greek Statistics είχαν καταντήσει διαβόητα και η αξιοπιστία της Ελλάδας ήταν αντικείμενο χλευασμού.

Ο κ. Γεωργίου, οικονομολόγος με διεθνή εμπειρία, εκλήθη να οργανώσει την ΕΛΣΤΑΤ και διετέλεσε πρόεδρός της ως το 2015. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους υπήρχε μια ανεξάρτητη αρχή για τη συλλογή, επεξεργασία και κοινοποίηση στατιστικών στοιχείων με χρήση της διεθνώς αναγνωρισμένης μεθοδολογίας και σε εφαρμογή των σχετικών κανονισμών της Ε.Ε. 

Το «έγκλημα» του κ. Γεωργίου είναι ότι για τον υπολογισμό του ελληνικού δημόσιου χρέους του 2009 συνυπολόγισε, πολύ σωστά, και τα χρέη των ΔΕΚΟ. Έτσι φάνηκαν σε όλο τους το μεγαλείο και το δημοσιονομικό ξεχαρβάλωμα στο οποίο είχε οδηγήσει τη χώρα η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή αλλά και η έκταση της παραποίησης στοιχείων επί χρόνια.

Σε αναζήτηση αποδιοπομπαίου τράγου για τα μνημόνια ξεκίνησε το 2013 ένα συστηματικό και ανελέητο δικαστικό κυνηγητό του κ. Γεωργίου. Η πρώτη δίωξη για ψευδή βεβαίωση οδήγησε στην αθώωσή του το 2015 από το Συμβούλιο Εφετών. Ο Άρειος Πάγος αναίρεσε την αθωωτική απόφαση το 2016 και έναν χρόνο αργότερα το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων, αδυνατώντας να τον καταδικάσει για ψευδή βεβαίωση, τον έκρινε ένοχο για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι του επέβαλε την ανώτατη ποινή της διετούς φυλάκισης και δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό. Η καταδίκη στηρίχτηκε στην κατηγορία ότι ως πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ έδωσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα στοιχεία για το δημόσιο χρέος χωρίς να ενημερώσει το Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ. Κι όμως, σύμφωνα με τον Κώδικα Ορθής Πρακτικής για τις Ευρωπαϊκές Στατιστικές, ο πρόεδρος μιας στατιστικής υπηρεσίας είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για την κατάρτιση και δημοσιοποίηση των στοιχείων.

Παρά τη διεθνή κατακραυγή και δηλώσεις υποστήριξης προς τον κ. Γεωργίου από οργανισμούς και επιφανείς ειδικούς, η υπόθεση δεν τελείωσε εκεί. Εκείνοι που στο παρελθόν τροφοδοτούσαν τη Eurostat με ανακριβή στοιχεία, αντί να βρεθούν οι ίδιοι υπόδικοι, έγιναν κατήγοροι του κ. Γεωργίου για δυσφήμιση και πέτυχαν πάλι την καταδίκη του από το Πρωτοδικείο και το Εφετείο. Η υπόθεση εκκρεμεί πλέον στον Άρειο Πάγο.

Οι διώξεις του κ. Γεωργίου αφήνουν πικρή γεύση στο στόμα. Πρόσφατα ο τέως πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε παρέμβαση της κυβέρνησης για να τεθεί τέλος στο μαρτύριο ενός ευσυνείδητου δημόσιου υπαλλήλου. Αμφιβάλλω αν ο νυν πρωθυπουργός θα το πράξει. Έχει δείξει ότι δεν τολμά να διαταράξει ευαίσθητες ισορροπίες στο κόμμα του.

Για την αδράνειά της η κυβέρνηση μπορεί να επικαλεσθεί την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Υπάρχουν όμως δυνατότητες τουλάχιστον να δοθεί ηθική δικαίωση στον κ. Γεωργίου και να εκφραστεί δημόσια και ισχυρά το περί δικαίου αίσθημα από άλλους φορείς.

Πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον εξέλεξε, με τεράστια πλειοψηφία, στην ολιγομελή αρχή που εποπτεύει το Ευρωπαϊκό Στατιστικό Σύστημα. Δεν θα έπρεπε αντιστοίχως τα Τμήματα Δημόσιας Διοίκησης και Στατιστικής των ελληνικών ΑΕΙ να συναγωνίζονται ποιο θα του απονείμει πρώτο τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα για τη συμβολή του στην οργάνωση της ΕΛΣΤΑΤ; Γιατί η Τάξη των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών της Ακαδημίας Αθηνών δεν τον έχει βραβεύσει για την ευσυνειδησία του ως πρότυπου τεχνοκράτη που με γνώση, θάρρος και ειλικρίνεια υπηρέτησε τα συμφέροντα του κράτους; Και είναι εξωπραγματικό να ελπίζει κανείς ότι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα παρασημοφορήσει τον Έλληνα που αποκατέστησε την αξιοπιστία της χώρας;  

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μικροπλαστικά: «Μέχρι και μια ολόκληρη πιστωτική κάρτα καταπίνουμε κάθε εβδομάδα»

Μικροπλαστικά / Μικροπλαστικά: «Μέχρι και μια ολόκληρη πιστωτική κάρτα καταπίνουμε κάθε εβδομάδα»

Είναι μικρά όσο ένας κόκκος ρυζιού και κάθε χρόνο παράγονται εκατομμύρια τόνοι. Ποιες είναι οι εξελίξεις για τη μείωση της μικροπλαστικής ρύπανσης; Τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Πώς φτάνουν από το εργοστάσιο στο στομάχι μας;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Δημήτρης Παρασκευής: «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Οπτική Γωνία / «Φέτος, έπειτα από καιρό, ο κορωνοϊός παρουσιάζει έξαρση»

Ο καθηγητής Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Δημήτρης Παρασκευής, εξηγεί γιατί κάθε φθινόπωρο αυξάνονται οι ιώσεις του αναπνευστικού, ποια είναι η εικόνα του Covid-19 στην Ελλάδα και ποια μέτρα πρέπει να πάρουμε εν όψει του χειμώνα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Στέλιος Νέστωρ: «Ό,τι έκανα, δεν το έκανα για να ρίξω τη δικτατορία αλλά γιατί ντρεπόμουνα» 

Θεσσαλονίκη / Στέλιος Νέστωρ: «Δεν ήμουν από αυτούς που κάθονται σπίτι τους, βγάζουν λεφτά, τρώνε και πίνουνε» 

Μια πολιτική φυσιογνωμία που έδινε πάντα ηχηρό «παρών» στα πολιτικά και πολιτιστικά πράγματα της Θεσσαλονίκης. Μιλώντας στη LiFO, ζωντανεύει ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας της πόλης, από την Κατοχή και τη χούντα μέχρι την ίδρυση του Μεγάρου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κοινωνική κατοικία: Μπορεί το παράδειγμα της La Borda να εφαρμοστεί στην Αθήνα;

Συνεταιριστική κατοικία / Μπορούμε να αντιγράψουμε τη Βαρκελώνη και να λύσουμε το στεγαστικό;

Ενώ στην Ευρώπη παρατηρείται αναζωπύρωση των συνεταιριστικών στεγαστικών κινημάτων, στην Ελλάδα, ειδικά στην Αθήνα, η στεγαστική κρίση οξύνεται. Το παράδειγμα της La Borda στη Βαρκελώνη θα μπορούσε να δώσει τη λύση, χρειάζεται όμως πολιτική βούληση.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας»

Βασιλική Σιούτη / Ο Άγνωστος Στρατιώτης στη μάχη της πολιτικής εικόνας

Η κυβέρνηση αξιοποίησε τη ρύθμιση για τη φύλαξη του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη για να αλλάξει την πολιτική ατζέντα και να ενισχύσει την απήχησή της στο συντηρητικό κοινό, παρά τις διαφοροποιήσεις ακόμη και μέσα στην κυβερνητική παράταξη.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

Οπτική Γωνία / Λίγες λέξεις για τον Διονύση Σαββόπουλο

«Ό,τι όμως και αν υπήρξε ο Διονύσης Σαββόπουλος, είχε τη δόνηση, τον λοξό τόνο, μια διάθεση μεταμόρφωσης και γιορτής. Επέστρεφε σε μια πάμφωτη αυλή, περιμένοντας τους φίλους, το νόημα της συνάθροισης».
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
ΕΠΕΞ Στην εποχή του Οφθαλμού

Ιλεκτρίσιτυ / Στην εποχή του Οφθαλμού

Οι κρίσεις ευνοούν την εξουσία, διατηρώντας ένα επίπεδο φόβου μες στην κοινωνία, νομιμοποιώντας μέτρα που ανακουφίζουν τον φόβο αυξάνοντας τον έλεγχο, και δημιουργώντας ευκαιρίες για τη διοχέτευση του κεφαλαίου.
ΧΑΡΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗΣ
Μετά τα ερείπια της Γάζας: ποιος μπορεί να χτίσει ξανά την ελπίδα;;

Οπτική Γωνία / Η Γάζα μετά τον πόλεμο: Υπάρχει ελπίδα;

Η καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Μαρία Γαβουνέλη, αναλύει τις προκλήσεις της ανοικοδόμησης, τον ρόλο της Ευρώπης και της Ελλάδας και το αβέβαιο μέλλον μιας λύσης δύο κρατών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Ακροβατώντας / Πόσοι ηλικιωμένοι ζουν μόνοι και κανείς δεν τους αναζητά;

Οι μοναχικοί θάνατοι ηλικιωμένων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που ολοένα εντείνεται και στη χώρα μας, όπως και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ας μπει στον δημόσιο διάλογο, μήπως πειστούν οι αρμόδιοι ότι πρόκειται για ένα σοβαρό θέμα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Ρεπορτάζ / Πελοπόννησος: Σιδηρόδρομος ή ποδηλατόδρομος;

Η προκήρυξη διαγωνισμών για την εκπόνηση μελετών που αφορούν τη χρήση της ιστορικής σιδηροδρομικής γραμμής Πελοποννήσου ως ποδηλατοδρόμου έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για την οριστική απώλεια μιας εμβληματικής υποδομής με υψηλή ιστορική, τουριστική και συγκοινωνιακή αξία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ