ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

35 χρόνια φίλες (δεν τα λες και λίγα!)

 35 χρόνια φίλες (δεν τα λες και λίγα!) Facebook Twitter
Η Τίνα και η Αυγή, παιδιά
1

Τη γνώρισα όταν ήμουν πέντε χρόνων αλλά το θυμάμαι σαν να είναι τώρα. Ένα πρωινό σε ένα πεζοδρόμιο της Γλυφάδας, έξω από το βιβλιοπωλείο των γονιών μου έμοιαζε με ένα παιδί φερμένο από τα αστέρια: μιλούσε μια παράξενη γλώσσα-που αργότερα θα καταλάβω πως είναι Γαλλικά-είχε πολύ μακριά αχτένιστα μαλλιά, αιθέρια κίνηση. Συνεννοηθήκαμε στη γλώσσα που μαθαίνουν τα παιδιά όταν θέλουν να παίξουν, της έμαθα κάποιες σκόρπιες ελληνικές λέξεις, μετά το τέλος του καλοκαιριού εξαφανίστηκε. Όταν επέστρεψε τον επόμενο χρόνο από τη Γαλλία δεν  θυμόταν τίποτα- ούτε καν εμένα. Αλλά η μοίρα που ήθελε την ζωγράφο μητέρα της να κυνηγάει τον ήλιο της Ελλάδας και έναν αξεπέραστο έρωτα την οδήγησε μόνιμα στα μέρη μας και συγκεκριμένα δίπλα στο δικό μου σπίτι.

 

Θα γίνουμε αχώριστες και παρά τη μικρή διαφορά ηλικίας πάντα πίστευα πως η φίλη μου με το παράξενο όνομα-Avyy Moureu- υπερτερούσε σε όλα: ωριμότητα, τόλμη, καλύτερο κριτήριο, φαντασία. Μου έμαθε να είμαι ελεύθερη- βοήθησε σε αυτό και η μητέρα της που μας επέτρεπε να στήνουμε αυτοσχέδιες παραστάσεις με ο,τι βρίσκαμε στο σπίτι, να ζωγραφίζουμε τους τοίχους, να επιδιδόμαστε σε ώρες αχαλίνωτης δημιουργικότητας. Δεν ήταν άλλωστε από τις συνηθισμένες μητέρες: ζωγράφιζε κάτι μεταξωτά φουλάρια καρφωμένα σε δυο ξύλα με πινέζες με μια τεχνική που την έλεγε ‘μπατίκ’ ή κάπως έτσι, δεν είχε δει ποτέ τηλεόραση, τραγουδούσε δυνατά, περπατούσε στο δρόμο ξυπόλυτη και κοιμόταν έξω κάτω από τα αστέρια.

 35 χρόνια φίλες (δεν τα λες και λίγα!) Facebook Twitter
Οι δυο φίλες

Κάποια στιγμή που η ζωή της κινδύνεψε σοβαρά, κατέρρευσα. Νόμιζα ότι μου φεύγει το μυαλό, ότι δεν θα το αντέξω.

 

Λίγο πριν κλείσω τα δέκα βρέθηκα μαζί με την Αυγή και τη μητέρα της να διασχίζουμε οδικώς την Ευρώπη με προορισμό το άλλο σπίτι τους στο Παρίσι: στη διαδρομή κάναμε μπάνιο στη θάλασσα και κρεμούσαμε τα εσώρουχα στα τζάμια των διαφόρων πούλμαν για να στεγνώσουν. Είχε πλάκα αλλά το Παρίσι με τρόμαξε- η τεράστια πόλη, τα ωμά κρέατα και τα άγρια βράδια. Αλλά έπαιρνα μαθήματα από την Αυγή που δεν φοβόταν ποτέ και τίποτα: στα δέκα της καβαλούσε άλογα, πηδούσε από απόκρημνα βράχια στο Σούνιο, μπορούσε να επιχειρήσει οτιδήποτε επικίνδυνο που δεν τολμούσε ούτε καν μεγάλος να διανοηθεί. Κι έκανε μονίμως πράγματα που δεν καταλάβαινα: αν και μικρό παιδί άκουγε Μαρία Κάλλας, διάβαζε παράξενα βιβλία και μπορούσε να ζει πίνοντας μόνο τεράστια ποτήρια κακάο Βαν Χάουτεν. Αλλά είχε έναν υπόγειο τρόπο να με πείθει: τότε είναι που είχε την ιδέα να γράψουμε τη συνέχεια από το «Όσα παίρνει ο Άνεμος» ενώ όταν τσακωνόμασταν απειλούσε να μου αποκαλύψει τον δολοφόνο από τα αστυνομικά της Αγκάθα Κρίστι τα οποία ανταλλάσσαμε με μανία.

 

 35 χρόνια φίλες (δεν τα λες και λίγα!) Facebook Twitter
35 χρόνια μετά, πιο πολλοί πιο πολύ

 

Με τα χρόνια ήρθαν τα δύσκολα: μια πολύ δυσάρεστη εφηβεία και για τις δυο μας έκοψε απότομα την αυθορμησία, τα πράγματα πίεσαν πολύ και ασφυχτικά. Κάποια στιγμή η ίδια έφυγε και για σπουδές στη Γαλλία, για να επιστρέψει λίγο αργότερα. Πάντα όμως ήμασταν μαζί γνωρίζοντας πως συνιστούμε μια παράξενη οικογένεια που κανείς δεν πρόκειται ποτέ να αντιληφθεί τους παράξενους κώδικες και τον βαθμό συνενοχής της. Οι παράξενες παρέες των αποκατεστημένων και οριοθετημένων ανθρώπων ποτέ δεν μας ταίριαξαν, ούτε κανείς μπορούσε να καταλάβει την ιδιόμορφη επικοινωνία που μας ένωνε βασισμένη σε κοινά διαβάσματα, τραύματα, ψυχικές μετατοπίσεις- μια σνομπ αλητεία δυο παιδιών που μεγάλωσαν απότομα. Στην Αυγή δεν χρειαζόταν καν να μιλήσω αφού ήξερα ότι πάντα καταλάβαινε.

 

Κάποια στιγμή που η ζωή της κινδύνεψε σοβαρά, κατέρρευσα. Νόμιζα ότι μου φεύγει το μυαλό, ότι δεν θα το αντέξω. Ίσως να είναι τότε που κατάλαβα πως η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από τους ανθρώπους που φέρεις στην ψυχή σου, αυτοί είναι ο πλούτος και η μοναδική σου περιουσία. Το θαύμα που πιστεύεις πως θα αποκαλυφθεί από το πουθενά βρίσκεται αποκλειστικά στις μικρές στιγμές που μπορείς να μοιράζεσαι με τους λίγους-ελάχιστους στην πραγματικότητα-ουσιαστικούς φίλους που έχεις στην καρδιά σου. Αυτοί είναι το στήριγμα και η επιβεβαίωση ότι παρά τα προβλήματα, την οικονομική αστάθεια, τις όποιες δυσκολίες, η ζωή θα συνεχίσει να είναι ψυχικά ωραία.

 

Ακόμη κι όταν μοιάζουν όλα μοιάζουν χλωμά άβολα ή άσχημα, στην άλλη ζωή ή στην τωρινή, πάντα θα είναι εκεί ένα πρόσωπο που θα σε περιμένει και θα σε αγαπά ο,τι και αν γίνει.

 

Τα τρία Α που κέρδισα στην ζωή μου-η Αυγή είναι το ένα, τα άλλα δυο είναι η Άφρο και η Αννούλα-είναι ίσως είναι η καλύτερη βαθμολογία που απέσπασα ποτέ χωρίς καν να περάσω καν εξετάσεις αφού οι φίλες μου με έκαναν καλύτερο άνθρωπο, με έμαθαν να αγαπάω ανιδιοτελώς, χωρίς ανταγωνισμούς και συναισθηματικά ανταλλάγματα. 

 

Όταν πέρυσι βρέθηκα σε ένα ταξί που έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο δημαρχείο όπου θα πάντρευα την Αυγή με τον υπέροχο Στεφάν στο Παρίσι ύστερα από μια καθυστερημένη πτήση σκέφτηκα ότι κάλλιστα θα μπορούσαμε να είχαμε καρφωθεί στο συντριβάνι στην Πλας ντε λα Κονκόρντ. Αλλά χαλάλι: το θέμα είναι ότι ακόμη κι όταν μοιάζουν όλα μοιάζουν χλωμά ή μυθιστορηματικά, άβολα ή άσχημα, στην άκρη του δρόμου, στην άλλη ζωή ή στην τωρινή, πάντα θα είναι εκεί ένα πρόσωπο που θα σε περιμένει και θα σε αγαπά ο,τι και αν γίνει. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που χαρίζει τελικά η φιλία, το πραγματικό νόημα κόντρα στο ανεξήγητο παιχνίδι που είναι η ίδια η ζωή. Αυτό τουλάχιστον-σε αντίθεση με τον έρωτα-ξέρεις ότι θα είναι για πάντα.

 

 

 

Οπτική Γωνία
1

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

H εξέγερση της «κανονικότητας»

Οπτική Γωνία / H εξέγερση της «κανονικότητας»

Μια τάση που θέλει να προσελκύσει μετριοπαθή ακροατήρια, αντλώντας από μια ψευδή εκδοχή της Ιστορίας, η οποία θέλει τον δυτικό πολιτισμό να υποφέρει ή να παρακμάζει γιατί τάχα έπεσε θύμα του ανθρωπισμού του.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
EPEJERGAS HIV/AIDS: Σύντομα θα αποτελεί παρελθόν;

Οπτική Γωνία / HIV/AIDS: Σύντομα θα αποτελεί παρελθόν;

Οι κρίσιμοι σταθμοί μιας δύσκολης πορείας που ξεκίνησε το 1981, οπότε πιστοποιήθηκαν τα πρώτα κρούσματα HIV, μέχρι σήμερα, που στόχος πια είναι η πλήρης ύφεση της νόσου, με ορίζοντα την επίτευξη της ίασης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πάνος Ρούτσι: Ο απεργός πείνας που συγκλονίζει την Ελλάδα

Οπτική Γωνία / Πάνος Ρούτσι: Ο απεργός πείνας που συγκλονίζει την Ελλάδα

Επιστρατεύοντας το ύστατο μέσο πίεσης, ο Πάνος Ρούτσι ζητά δικαιοσύνη για τα Τέμπη και άδεια για να ξεθάψει το παιδί που έχασε στο μοιραίο τρένο, ώστε να ταυτοποιηθεί και να γίνουν τοξικολογικές εξετάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Από τα drones μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη: Η Κίνα αλλάζει την παγκόσμια ασφάλεια

Οπτική Γωνία / Από τα drones μέχρι το AI: Η Κίνα αλλάζει την παγκόσμια ασφάλεια

Πώς η στρατιωτική άνοδος της Κίνας και η στρατηγική σύμπλευση με τη Ρωσία διαμορφώνουν τις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες προκλήσεις για την ασφάλεια; Μιλά στη LiFO ο δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και Νέων Απειλών και κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, Τριαντάφυλλος Καρατράντος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Ο Τραμπ είναι διχαστικός και επικίνδυνος»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Ο Τραμπ είναι διχαστικός και επικίνδυνος»

Γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες μοιάζουν πιο διχασμένες από ποτέ; Και πού οφείλεται η άνοδος της πολιτικής βίας; Μιλά στη LiFO ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αντιδράσεις στην Πάρο για την τουριστική επένδυση στις Κολυμπήθρες ή Συλλογή υπογραφών κατά της στρατηγικής επένδυσης στην Πάρο

Ρεπορτάζ / Στις Κολυμπήθρες της Πάρου θα χτιστεί ένα τεράστιο ξενοδοχείο. Γιατί;

Η τοπική κοινωνία αντιδρά στην κατασκευή μεγάλου τουριστικού συγκροτήματος, προειδοποιώντας για αλλοίωση του τοπίου και επιβάρυνση των ήδη πιεσμένων υποδομών του νησιού.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Βαθαίνει η κρίση εμπιστοσύνης, αλλά κανένας δεν πτοείται 

Βασιλική Σιούτη / Βαθαίνει η κρίση εμπιστοσύνης, αλλά κανένας δεν πτοείται 

Στην Ελλάδα η κοινή γνώμη έχει τη χειρότερη άποψη για τα πολιτικά κόμματα της χώρας, αλλά αυτό δεν μοιάζει να πτοεί κανέναν, παρά τον υπαρκτό κίνδυνο απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Ο Γιάννης Σίνα Ούγκο Αντετοκούνμπο…

Ακροβατώντας / Ο Γιάννης Σίνα Ούγκο Αντετοκούνμπο και ο κάθε Γιάννης

Σαν αυτόν υπάρχουν χιλιάδες ακόμα άνθρωποι που ζουν στη χώρα μας, πολλές χιλιάδες «καταραμένοι» που για διάφορους λόγους έφτασαν και φτάνουν ως εδώ με κάτι καρυδότσουφλα, σε μια προσπάθεια να επιβιώσουν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ
Η φωτιά στο Γηροκομείο Πατρών και τα πορίσματα που αλλάζουν τα δεδομένα

Ρεπορτάζ / Η φωτιά στο Γηροκομείο Πατρών και τα πορίσματα που αλλάζουν τα δεδομένα

Ενώ τα πορίσματα της Πυροσβεστικής δεν εντοπίζουν στοιχεία εμπρησμού, δύο φοιτητές εξακολουθούν να κρατούνται προσωρινά για τη φωτιά στην περιοχή του Γηροκομείου Πατρών, με την υπόθεση να ξυπνά μνήμες από παλαιότερες δικαστικές πλάνες.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η σάγκα της Μονής Σινά

Ρεπορτάζ / Μυστήριο, βία, σκάνδαλα και διαπλοκή: Η σάγκα της Μονής Σινά

Από την έρημο Σινά και την Ιερουσαλήμ μέχρι το Φανάρι, από το Κάιρο και την Αθήνα μέχρι τις Βρυξέλλες, εκτυλίσσεται μια εκκλησιαστική-διπλωματική υπόθεση που θα μπορούσε να γίνει ταινία.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Γιατί ο δήμος Αθηναίων αδιαφορεί για την αρχαία κοίτη του Ιλισού; 

Ρεπορτάζ / Γιατί ο δήμος Αθηναίων αδιαφορεί για την αρχαία κοίτη του Ιλισού; 

Αντί να απομακρύνει το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο που έχει χτιστεί επάνω της, ο δήμαρχος το ανακαινίζει, παραβλέποντας αυτήν τη ζώνη τεράστιας ιστορικής, αρχαιολογικής και περιβαλλοντικής σημασίας. 
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ

σχόλια

1 σχόλια