ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΘΕΑΜΑ έξω από την είσοδο του Χίλτον, όπου συνήθως συνωστίζονταν ταξί και ακριβά αυτοκίνητα, αυτή η συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποίησαν πριν από μερικές μέρες εργαζόμενοι του ξενοδοχείου μπροστά από τη μη περιστρεφόμενη πλέον πόρτα ενός από τα πιο εμβληματικά τοπόσημα της πόλης.
Με το πανό που είχαν κρεμάσει στις μαρμάρινες κολόνες που στηρίζουν το στέγαστρο κάτω από τις επιβλητικές εσώγλυφες τοιχογραφίες του Μόραλη, οι εργαζόμενοι ζητούσαν διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους μετά την ανακοίνωση του προγράμματος εθελουσίας εξόδου που θα ολοκληρωθεί στο τέλος αυτού του μήνα, παράλληλα με το κλείσιμο του ξενοδοχείου για δύο χρόνια τουλάχιστον, μέχρι να ολοκληρωθεί η μεγαλεπήβολη ανακαίνιση και εξάπλωσή του.
Σύμφωνα με το επενδυτικό πλάνο που ανακοινώθηκε στα τέλη της περασμένης χρονιάς, η νέα εκδοχή του θα συνιστά έναν «πολυδιάστατο προορισμό», ένα «επιχειρηματικό οικοσύστημα», ένα «καινοτόμο αναπτυξιακό μοντέλο μεικτής χρήσης» που θα συνδυάζει «ξενοδοχειακή χρήση, ιδιωτικές κατοικίες, ιδιωτική λέσχη μελών, πολλαπλά εστιατόρια, θεματικούς εμπορικούς χώρους, δραστηριότητες αναψυχής και ευεξίας».
Θα μπορούμε να λέμε τουλάχιστον ότι προλάβαμε μέσα στα χρόνια – είτε προσκεκλημένοι είτε απρόσκλητοι – καμιά χοροεσπερίδα, κανένα πάρτι, καμιά βουτιά στην πισίνα του ξενοδοχείου, και σίγουρα προλάβαμε το Galaxy Bar στην ταράτσα πριν ανακαινιστεί ο χώρος και απογειωθούν οι τιμές
Το Χίλτον θα αλλάξει και όνομα ή, μάλλον, θα προστεθεί στο επίθετο και το μικρό όνομα του πατριάρχη της ομώνυμης δυναστείας, ο οποίος είχε δηλώσει στα επίσημα εγκαίνια του ξενοδοχείου, πριν από εξήντα σχεδόν χρόνια, πως, ναι, ήταν πεπεισμένος και ο ίδιος ότι «αυτό είναι το ωραιότερο Hilton στον κόσμο».
Μετά την ανακαίνισή του θα λέγεται πλέον Conrad Hilton Athens και όποιος περνά τον τελευταίο καιρό από την πίσω πλευρά του ξενοδοχείου στη Μιχαλακοπούλου μπορεί να δει τις μεταλλικές κατασκευές της νέας πτέρυγας.
Έχει περάσει κι άλλες φάσεις διακοπής, ανακατασκευής, επέκτασης το Χίλτον, αλλά αυτή μάλλον θα είναι η μεγαλύτερη και το αποτέλεσμά της θα αφορά ακόμα λιγότερους κατοίκους αυτής της πόλης. Θα μπορούμε να λέμε τουλάχιστον ότι προλάβαμε μέσα στα χρόνια –είτε προσκεκλημένοι είτε απρόσκλητοι– καμιά χοροεσπερίδα, κανένα πάρτι, καμιά βουτιά στην πισίνα του ξενοδοχείου, και σίγουρα προλάβαμε το Galaxy Bar στην ταράτσα, πριν ανακαινιστεί ο χώρος και απογειωθούν οι τιμές, όταν ακόμα έσταζε μια '70s «μπίχλα» που έμοιαζε τόσο vintage και τόσο ελκυστική.
Ένα άλλο απείρως εμβληματικό (αρχιτεκτονικά, πολιτισμικά, πολιτικά) τοπόσημο της περιοχής που επίσης βρίσκεται σε φάση διαρκούς ανακαίνισης και γιγάντωσης είναι η Αμερικανική Πρεσβεία, που, όπως και το Χίλτον, είναι τόσο ισχυρό ώστε να δίνει το όνομά του στην ευρύτερη «γειτονιά».
Ίδιας ηλικίας σχεδόν με το διάσημο ξενοδοχείο που βρίσκεται 45 νούμερα πιο πίσω στη Βασ. Σοφίας, η πρεσβεία των ΗΠΑ έχει να επιδείξει μια πιο σαφώς πιο περιπετειώδη, μυστική και «εκρηκτική» διαδρομή (κατά την οποία έχει φιλοξενήσει εκρηκτικούς μηχανισμούς και έχει δεχτεί ρουκέτες), μπήκε όμως κι αυτή στην έβδομη δεκαετία ζωής της, θυμίζοντας πιο πολύ εργοτάξιο (ή compound) παρά επιφανές μνημείο ενός ιδιότυπου και ημιτελούς «αθηναϊκού μοντερνισμού», που στοιχειώνει την ψυχογεωγραφία μιας πόλης που δεν σταματά να αναπτύσσεται ποικιλοτρόπως, υπογείως και σε πείσμα των περιστάσεων.
«Εμιγκρέδες της Ρουμανίας / πιθανότητες ευτυχίας / στην περιοχή της Αμερικάνικης Πρεσβείας», όπως αινιγματικά έλεγε και το τραγούδι της Λένας Πλάτωνος από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, όταν το κτίριο του Γκρόπιους δεν είχε καν προστατευτική περίφραξη.
σχόλια