Τα Συν και Πλην των 87ων Όσκαρ

Τα Συν και Πλην των 87ων Όσκαρ Facebook Twitter
Ο Αλεχάνδρο Γκονζάλες Ινιάριτου και η νικητήρια ομάδα του Birdman
7

( - )

Τα βραβεία ήταν μάλλον αναμενόμενα. Το Birdman έδειξε τις τελευταίες εβδομάδες πως δεν θα έχει αντίπαλο στις μεγάλες κατηγορίες, όσο κι αν τα γραφεία στοιχημάτων υποστήριζαν πως το Μεγαλώνοντας ακολουθεί κατά πόδας στις κατηγορίες ταινίας και σκηνοθεσίας. Τελικά, είναι πολύ δύσκολο να σπάσει το δίπτυχο των ενώσεων παραγωγών και σκηνοθετών, ακόμη κι αν παρενθέσεις πρόσφατων ετών, έχουν μπερδέψει τις στατιστικές.

Η τελετή δεν έκρυβε εκπλήξεις και αυτό οφείλεται εν πολλοίς στην κουρδισμένη, αθλητική, "λιανή"παρουσίαση του Νιλ Πάτρικ Χάρις.

( - )

Η τελετή δεν έκρυβε εκπλήξεις και αυτό οφείλεται εν πολλοίς στην κουρδισμένη, αθλητική, "λιανή"παρουσίαση του Νιλ Πάτρικ Χάρις. Συμπαθής και ενθουσιώδης, ο πρώην ανήλικος γιατρός Ντούγκι Χάουζερ (από την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά) δείχνει πιο ταιριαστός στο θέατρο και την τηλεόραση, όπου έχει διατελέσει οικοδεσπότης σε απονομές. Το σινεμά δεν τον γνωρίζει καλά και εκείνος το θαυμάζει σαν φαν που μόλις αναβαθμίστηκε από την πλατεία των θεατών, στη σκηνή των πρωταγωνιστών, με τη διαφορά πως του λείπει ο αέρας και ο ρόλος του πρωταγωνιστή. Στο εισαγωγικό νούμερο, αν δεν ήταν ο Τζακ Μπλακ να κάνει την πλάκα του τραγουδιστά και υποκριτικά, θα μιλάγαμε για θορυβώδη σούπα από μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ. Του λείπει η προσωπικότητα. Αντίθετα, αποτυχημένες παρουσιάσεις του παρελθόντος, όπως εκείνες του Ντέϊβιντ Λέτερμαν και του Κρις Ροκ, οφείλονταν σε περίσσεια προσωπικού ύφους, έναντι του φορμάτ, που τους πέταγε έξω στο σύνολο.

( +)

Η περιήγηση του στα παρασκήνια μόνο με το σώβρακο, αλά Μάϊκλ Κίτον, όπου σταμάτησε για να μιμηθεί τον τσαντισμένο Σίμονς, μπροστά στον Μάϊλς Τέλερ που χτυπιόταν στα ντραμς, συνδυάζοντας έτσι δυο τζαζοκεντρικές ταινίες που συναγωνίζονταν, ήταν μακράν η καλύτερη του στιγμή στην απονομή. Και ευφυώς γραμμένη και σκηνοθετημένη.

Τα Συν και Πλην των 87ων Όσκαρ Facebook Twitter
Η Τζούλιαν Μουρ δέχεται φευγαλέα συγχαρητήρια από τη Ναόμι Γουοτς καθώς ανεβαίνει στη σκηνή για να παραλάβει το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στο Still Alice

( + )

Η Τζουλιάν Μουρ άξιζε χίλιες φορές να βραβευτεί και δίκαια το Dolby Theater σηκώθηκε ολόψυχα να την επευφημήσει. Το ίδιο ισχύει και για τον Τζ. Κ. Σίμονς.

( +)

Το Μεγαλώνοντας έμεινε τελικά στο ένα Όσκαρ, αν και ξεκίνησε τη σεζόν ως το μεγάλο φαβορί. Η Πατρίσια Αρκέτ τιμήθηκε με το Όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου, παίρνοντας στους ώμους- και το πρόσωπο της- της την ταινία. Επιπροσθέτως, συμβολίζει την αγαπημένη ιστορία του καλλιτέχνη που μοιάζει ξεχασμένος αλλά επιστρέφει για να θριαμβεύσει, χωρίς κανένας να τον υπολογίζει σημαντικά. Άρα, ο Μάϊκλ Κίτον δεν χρειάστηκε να κάνει την έκπληξη, μιας και η Αρκέτ κάλυψε την περίπτωση του, και ο Έντι Ρεντεμέϊν ήταν καλύτερος στον πρώτο ρόλο.

( - )

Καθώς το Lego Movie απουσίαζε από την κατηγορία κινουμένων σχεδίων, το Πώς να Εκπαιδεύσετε τον Δράκο σας άτυπα τιμωρήθηκε. Οι Υπερέξι έκαναν την μικρή ανατροπή

( +)

Ο βραβευμένος με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο The Theory of Everything, Έντι ΡεντμέινΕνώ παλιά οι όποιες πολιτικές αναφορές αντιμετωπίζοντας με σοκ, δέος και κανονική αγανάκτηση, όπως στην περίπτωση της Βανέσα Ρεντγκρέϊβ με την αναφορά στους Παλαιστίνιους το 1978, που εξόργισαν τον σεναριογράφο Πάντι Τσαγιέφσκι, πλέον θεωρούνται καλοδεχούμενες, όταν πηγάζουν μέσα από μια αόρατα συμφωνημένη ομοψυχία. Οι αναμενόμενες αναφορές στους λόγους των Ρεντμέϊν και Μουρ για την Αμυοτροφική Πλευρική Σκλήρυνση και τη νόσο του Αλτζχάϊμερ δεν ήταν οι μόνες. Ο νικητής του σεναρίου για το Παιχνίδι της Μίμησης επαίνεσε την διαφορετικότητα, υπονοώντας τον σεξουαλικό προσανατολισμό, η Πατρίσια Αρκέτ μνημόνευσε με έμφαση την ανάγκη για ίσα μισθολογικά δικαιώματα για τις γυναίκες και εισέπραξε τα αγωνιστικά χειροκροτήματα της Μέριλ Στριπ και της Τζένιφερ Λοπέζ (που καθόταν δίπλα στην Στριπ και κόλλησε σοβαρότητα), ο Τζον Λέτζεντ πάγωσε προς στιγμή το ακροατήριο όταν με σοβαρότητα μίλησε για τους αφροαμερικανούς που κρατούνται σε φυλακές μάλλον άδικα, αλλά τελικά κέρδισε αρκετά μπράβο, η Λόρα Πουατρά, νικήτρια στο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους για το CitizenFour κατακεραύνωσε έμμεσα τη φίλωση της ελευθερίας του λόγου με αφορμή τις υποκλοπές και τις διαρροές απόρρητων εγγράφων που προκάλεσε ο Έντουαρντ Σνόουντεν, ενώ το αποκορύφωμα ήρθε με την Ντάνα Πέρι, συν-νικήτρια του Όσκαρ ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, που ανέφερε πως ο γιός της αυτοκτόνησε στα 15 του χρόνια και θα πρέπει να μην θεωρούμε τη συγκεκριμένη τραγική πράξη, ως άβατο και ταμπού. Η μουσική υπόκρουση που ετοιμαζόταν να τη διακόψει σταμάτησε και επικράτησε συγκίνησε από ένα περιστατικό που συγκαταλέγεται στα σύντομα, αφανή highlights της βραδιάς, για ένα θέμα που δεν έχει ξανακουστεί στα Όσκαρ.

( - )

Η Lady Gaga έχει βαλθεί να στρέψει την καριέρα της σε ένα ελαφρό ρεπερτόριο, συμπαρασύροντας τα κοστούμια της- μέχρι βέβαια να αποφασίσει να ξαναφορέσει μπριζόλες και να το κάψει στα dance. Το περίεργο είναι πως τα Όσκαρ δέχτηκαν να προωθήσουν την αλλαγή της, βάζοντας την να τραγουδήσει ένα medley από τη Μελωδία της Ευτυχίας, που φέτος γιορτάζει 50 χρόνια. Η απόδοση της ήταν χλιαρή, αλλά η ανταπόκριση από το Χόλιγουντ, υπερενθουσιώδης.

( +)

Τα σκηνικά και τα φώτα ήταν και πάλι εντυπωσιακά, άξια για Emmy. Και η πολύπλοκη τηλεοπτική σκηνοθεσία δεν άφησε κανέναν ξεκρέμαστο, εκτός από μερικά λαθάκια, ανθρώπινα για το μέγεθος της παραγωγής και τον όγκο των παρουσιαστών και των παρευρισκομένων.

Τα Συν και Πλην των 87ων Όσκαρ Facebook Twitter
Ο Τζέι Κέι Σίμονς ποζάρει για τους φωτογράφους στα παρασκήνια. Μόλις έχει κερδίσει το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο Whiplash

( - )

Το κομμάτι με τους τεθνεώτες έχει γίνει τεχνητά δραματικό, παρά την ολόσωστη παρουσία και εκφορά της παρουσιάστριας Μέριλ Στριπ. Τα φωτό-γραφικά με όσους έφυγαν μέσα στην προηγούμενη χρονιά δεν βγάζουν την ίδια συγκίνηση με τα κινούμενα πλάνα-αποσπάσματα, και η "ουρά" του αφιερώματος, με το κλαψιάρικο τραγούδισμα της Τζένιφερ Χάντσον, έμοιαζε τραβηγμένο από τα μαλλιά.

( +)

Από το τίποτε, η Ελλάδα έφυγε με δυο συν μία νίκες από την απονομή. Ο Αλεξάντρ Ντεσπλά, με την Ελληνίδα μαμά από τον Βόλο και τον παππού από τη Σμύρνη, επιτέλους νίκησε για το Ξενοδοχείο Grand Budapest, στην όγδοη υποψηφιότητα του. Αναγκάστηκε να νικήσει ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό, αφού είχε φέτος κι άλλη μια υποψηφιότητα, στην ίδια κατηγορία, που παλιότερα είχε τιμήσει τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, στους Δρόμους της Φωτιάς. Επίσης, ο Αλεξάντερ Ντινελάρις βραβεύτηκε για το σενάριο του Birdman- για την ελληνική του καταγωγή έχω διαβάσει, αλλά όσο κι αν έψαξα, δεν βρήκα παραπάνω λεπτομέρειες στα ξένα sites. Τέλος, χωρίς να έχει πάρει προσωπικό βραβείο ο ίδιος, ο Τζιμ Γιαννόπουλος είναι ο ιθύνων νους της 20th Century Fox, του στούντιο που κέρδισε φέτος με το Birdman, όπως και πέρυσι για το 12 Χρόνια Σκλάβος. Μπράβο λοιπόν στον άνθρωπο που δεν ξεχνάει πως οι καλλιτεχνικές ταινίες χτίζουν το πλήρες προφίλ μιας ιστορικής κινηματογραφικής εταιρείας, μαζί με εκείνες που φέρνουν τα πολλά χρήματα- και στην περίπτωση των "οικόσημων" της Fox, του Avatar και του Τιτανικού, καταφέρνουν και τα δύο με ένα σμπάρο.

7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

6 ντοκιμαντέρ που μας συγκλόνισαν στο Καστελλόριζο

Οθόνες / Η αποκαλυπτική ματιά 6 ξεχωριστών ντοκιμαντέρ του «Beyond Borders»

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου πρόβαλε φέτος ταινίες πολιτικά φορτισμένες που οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς σύνορα. Έξι από αυτές έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση χάρη στην αισθητική και την προβληματική τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βίκι Κριπς στη LIFO: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Οθόνες / Βίκι Κριπς: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Η ηθοποιός που στάθηκε σαν ίση προς ίσο απέναντι σε ολόκληρο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις μιλάει στη LiFO σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με αφορμή την κυκλοφορία του «Hot Milk», που συμπεριλαμβάνει γυρίσματα στη χώρα μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο ξεχασμένος απαγωγέας Τόνι Κυρίτσης, που ενέπνευσε τον Γκας Βαν Σαντ για το Dead Man's Wire

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Dead Man’s Wire»: Η χλιαρή επιστροφή του Γκας βαν Σαντ

Μετά από πέντε χρόνια ο Αμερικανός σκηνοθέτης επανέρχεται με την ξεχασμένη ιστορία ενός απαγωγέα, κάνοντας μια βιογραφία με νόημα, που όμως δεν προσθέτει κάτι στη φιλμογραφία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, η επιστροφή του Ντάρεν Αρονόφσκι, η καλύτερη ταινία του Κουροσάβα σε επανέκδοση και το τέταρτο μέρος της σειράς ταινιών θρίλερ «Το Κάλεσμα» – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Έκκληση από τους συντελεστές της ταινίας της Κάουτερ Μπεν Χάνια να σταματήσουν επιτέλους οι δολοφονίες παιδιών στη Γάζα, με αφορμή το σπαρακτικό τηλεφώνημα της 6χρονης Παλαιστίνιας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

7 σχόλια
Μείον στη μοναδική προσπάθεια του Neil Patrick Harris για αυθόρμητο χιούμορ εκτός κειμένου:Η κυρία που βραβεύθηκε για το ντοκυμαντέρ φορούσε μια τουαλέτα της οποίας η εσάρπα αποτελούνταν από μερικά μαύρα πον πον που έπεφταν σκόρπια στους ώμους της. Οκ. Καλόγουστο, κακόγουστο δεν έχει σημασία. Μόλις είχε αναφερθεί στην αυτοκτονία του παιδιού της, σταματώντας απότομα τη μουσική όπως αναφέρεις, για να πει ο οικοδεσπότης, την ώρα που η κυρία ακόμη βάδιζε πάνω στη σκηνή για να φύγει: "You need a lot of balls to wear this dress"Πολλές φορές οι οικοδεσπότες είναι καυστικοί με τους καλεσμένους, και οι διάσημοι το αντέχουν, γουστάρουν και γελάνε γιατί είναι μέρος της δουλειάς, όμως ο Harris δεν ήταν καυστικός με κανέναν τη βραδιά των Όσκαρ, και βρήκε να βγάλει την κακια του στην κυρία που συγκινημένη αναφερόταν στον γιο της που αυτοκτόνησε;