Joy

Joy Facebook Twitter
0

Δεν υπάρχει κάτι που να μην έχουμε ήδη γράψει για τα κατορθώματα του Ντέιβιντ Ο' Ράσελ στον τομέα της οικογενειακής δραματικής κομεντί. Το Joy επαναφέρει εμφατικά τα στοιχεία που τον συγκρίνουν με την απρόβλεπτη σεναριακή ενέργεια του Πρέστον Στάρτζες στη δεκαετία του '40, αν και εριμμένα με πιο σκόρπιο και τυχάρπαστο τρόπο, κυρίως στην υλοποίηση ακόμη ενός φιλόδοξου, αυτοσχεδιαστικού μικρού έπους.

Το επίκεντρο είναι η μια γυναίκα και οι γυναίκες που την επηρέασαν, η Τζόι Μάνγκανο, που ζει στο ίδιο σπίτι με τη μάνα της (Βιτρζίνια Μάτσεν) η οποία έχει αποσυρθεί από τη δράση και παρακολουθεί σαπουνόπερες, την καλοδιατηρημένη γιαγιά (Νταϊάν Λαντ) που πιστεύει στην δύναμη της εγγονής και την φιλεύει με λακωνικές σοφίες και ενθαρρυντικές συμβουλές, αλλά και με δύο άνδρες, τον πατέρα της (Ρόμπερτ Ντε Νίρο), έναν άνθρωπο της πιάτσας που διευθύνει συνεργείο αυτοκινήτων, και τον πρώην σύζυγο και πατέρα των δύο παιδιών της (Έντγκαρ Ραμίρεζ), έναν φιλόδοξο Βενεζολάνο τραγουδιστή που πολύ θα ήθελε να γίνει ένας Τομ Τζόουνς.

Προσθέστε ακόμη δύο γυναίκες στη ζωή της Τζόι, τη ανταγωνιστικότατη αδελφή της που δουλεύει στο συνεργείο του μπαμπά, και την νυν φιλενάδα του μπαμπά, την οποία υποδύεται η Ιζαμπέλα Ροσελίνι, και έχετε μια φαμίλια περίπου σαν κι εκείνη του Μος Χαρτ στο Δεν θα τα Πάρεις Μαζί σου, που μετέφερε στο σινεμά ο Φρανκ Κάπρα στα 30ς- είναι σαφείς οι επιρροές του Ράσελ από τους δημιουργούς εκείνης της περιόδου, έχοντας προσαρμόσει τις καταστάσεις, αλλά όχι και τις κλασσικές ανθρώπινες έγνοιες, στο σήμερα.

Σε αυτό το γαϊτανάκι σχέσεων, τα όνειρα της Τζόι επωάζονται, αναβάλλονται, συντρίβονται ή ανθίζουν με απρόβλεπτο τέμπο, κι αυτό συνιστά την κύρια δύναμη της ομώνυμης ταινίας, που βασίζεται στην πραγματική ιστορία της γυναίκας που πέρασε από τα 40 κύματα για να επιβάλλει την εφεύρεση της μοντέρνας σφουγγαρίστρας. Η σπουδαία σκηνοθετική επινόηση του Ράσελ, και ίσως η καλύτερη του, σε μια καριέρα που χαρακτηρίζεται βασικά από τα εκρηκτικά σενάρια του, είναι η τοποθέτηση της οικογένειας σε ένα απλό, σχηματικό, αμερικανικά εμβληματικό, κενό διακόσμησης και προσωπικών κειμηλίων, σπιτάκι, σαν τα παραμύθια, βγαλμένο θαρρείς από τις σαπουνόπερες που παρακολουθεί φανατικά η άβουλη, απογοητευμένη μάνα του έργου.

Η Τζόι βρίσκεται τρακαρισμένη ανάμεσα στις παραινέσεις και τα διλήμματα, τη μάνα και τη γιαγιά, την κινητήρια επιθυμία της να πρωτοτυπήσει και την αναχαιτιστική αρνητικότητα της αδελφής της, και εν μέρει του πατέρα της. Οι δεκαετίες περνάνε μέσα στο σπίτι και οι παρορμήσεις διαδέχονται τις απογοητεύσεις. Η Τζόι είναι η μοναδική ηρωίδα ενός έργου που συνοψίζει την αμερικανική επιχειρηματικότητα, σε μια αφηγηματική τομή ανάμεσα στο μυθιστόρημα και την τηλεοπτική λογική, με υπερτονισμένα κεφάλαια και θορυβώδεις, μελοδραματικές καταστροφές.

Τα δύο βασικά προβλήματα της ταινίας είναι ο συχνά άτσαλος χειρισμός στις καπιτάλε σκηνές και η έλλειψη καίριου λόγου στις περισσότερες κρίσιμες στιγμές που ο Ράσελ προσφέρει στην Λόρενς. Στον καλύτερο ρόλο της μέχρι σήμερα, στον Οδηγό Αισιοδοξίας, η Τζένιφερ Λόρενς κολυμπούσε δεξιοτεχνικά μέσα σε ένα ταραγμένο ψυχικό πέλαγος, απέναντι στον Μπράντλεϊ Κούπερ. Εδώ, παίρνει ανάσες μόνη της και όλοι οι υπόλοιποι, άνδρες και γυναίκες, δρουν δορυφορικά. Η μαγνητική της δύναμη να τραβάει τον θεατή στο συναισθηματικό της σύμπαν λειτουργεί σποραδικά και όχι πάντα πειστικά, σε μια ταινία που έχει τις ιδιαίτερες, αναπάντεχες στιγμές της, αλλά χωλαίνει στο σύνολο, παρά την αξιοπρόσεχτη σύλληψη και τον φιλόδοξο χαρακτήρα της.

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Ο' Ράσελ

Πρωταγωνιστούν: Τζένιφερ Λόρενς, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Μπράντλεϊ Κούπερ, Ιζαμπέλα Ροσελίνι

Βαθμολογία: 3/5

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι «καταραμένη» η κινηματογραφική βιογραφία του Μάικλ Τζάκσον;

Οθόνες / Είναι «καταραμένη» η κινηματογραφική βιογραφία του Μάικλ Τζάκσον;

Νέα αναβολή πήρε η ταινία «Michael» ενώ η παραγωγή ανακοίνωσε την έναρξη επιπλέον γυρισμάτων, τα οποία ενδεχομένως θα επιχειρήσουν να ασχοληθούν με τις βαριές κατηγορίες εις βάρος του αείμνηστου «Βασιλιά της ποπ».
THE LIFO TEAM
Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Οθόνες / Τι είναι το IMAX που, μετά τη Θεσσαλονίκη, έρχεται και στην Αθήνα

Η ανακοίνωση των Village Cinemas γεμίζει χαρά τους Αθηναίους σινεφίλ που πρόκειται να αποκτήσουν τη δική τους αίθουσα IMAX. Τι είναι, όμως, η τεχνολογία IMAX και γιατί μέχρι πρότινος είχε μόνο η Θεσσαλονίκη πιστοποιημένη αίθουσα;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ