Όταν ο Μάικ και η Αν Χάουαρντ ξεκίνησαν, μετά τον γάμο τους, να σχεδιάζουν το ταξίδι των ονείρων τους πριν δέκα χρόνια, αναρωτήθηκαν — λοιπόν, πώς θα ήταν αν προσθέταμε μερικές ακόμη εβδομάδες;
«Είχαμε έναν χάρτη με Post-it και ήταν πάνω κάτω ένας κίτρινος τοίχος τριών εβδομάδων εδώ, τριών εβδομάδων εκεί, ήταν τρελό. Δεν μπορούσες να δεις τον χάρτη», λέει ο Μάικ στο People.
«Δεν θα έβγαιναν με τίποτα μόνο δύο εβδομάδες διακοπών, αυτό είναι σίγουρο», προσθέτει η Αν.
Μετά από πολλή σκέψη, κατάρτιση προϋπολογισμού και προγραμματισμό, το ζευγάρι ξεκίνησε στις 22 Ιανουαρίου 2012 για αυτό που αρχικά προοριζόταν να είναι ένας «μήνας του μέλιτος» διάρκειας ενός έτους — κι έκτοτε δεν έχουν σταματήσει να ταξιδεύουν.
Σύμφωνα με το HoneyTrek, όπου καταγράφουν τα ταξίδια τους, τις τελευταίες 3.652 ημέρες έχουν περάσει από 63 χώρες και στις επτά ηπείρους. Με το RV έχουν επισκεφτεί και τις 50 πολιτείες της Αμερικής, έχουν πετάξει σε όλο τον κόσμο 11,5 φορές δωρεάν εξαργυρώνοντας μίλια, έχουν μείνει σε περισσότερα από 200 πολυτελή ξενοδοχεία και τοποθεσίες glamping, έχουν κάνει 36 σαφάρι και πολλά, πολλά ακόμη.
Με αφορμή την επέτειο δέκα χρόνων γάμου, το ζευγάρι μίλησε για όσα έμαθαν στην πορεία, τους τρόπους που εξοικονομούν χρήματα και τι ακολουθεί στο HoneyTrek.
Γνωρίστηκαν μέσω κοινού φίλου ενώ ζούσαν στη Νέα Υόρκη αλλά αρχικά ήταν απλώς συμπαίκτες στο βόλεϊ, κάτι που δεν κράτησε για πολύ, θυμάται η Αν.
«Σκεφτόμουν πως είμαστε συμπαίκτες στο βόλεϊ. Και μετά απλώς έκανε το καλοκαίρι καταπληκτικό. Ζήσαμε διάφορες περιπέτειες στο Βερμόντ, κάναμε road trips και ράφτινγκ. Οπότε λέω, εντάξει, είσαι πραγματικά καταπληκτικός και σ' αγαπώ. Τελικά τα βρήκαμε και παντρευτήκαμε."
Στο γάμο τους αντί για παραδοσιακά είδη σπιτιού, ζήτησαν από συγγενείς και φίλους να «συνεισφέρουν» στα ταξίδια που είχαν σχεδιάσει.
«Ήταν υπέροχο γιατί η οικογένεια και οι φίλοι μας ήταν πραγματικά υποστηρικτικοί», λέει η Αν. «Προσπαθήσαμε να εκπληρώσουμε τα όνειρα ανθρώπων που αγαπάμε, ακόμα κι αν στην πραγματικότητα δεν ήταν μαζί μας. Είχαμε την ευλογία τους να βγούμε εκεί έξω».
Η πρώτη στάση ήταν το Manaus, στην καρδιά του τροπικού δάσους του Αμαζονίου. «Πήγαμε από τη τσιμεντένια ζούγκλα στη ζούγκλα του Αμαζονίου», αστειεύεται ο Μάικ.
Μιλώντας για την απόφασή τους να κάνουν ένα μεγαλύτερο ταξίδι, ο Μάικ εξηγεί: «Θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα μεγάλο ταξίδι στα 65 μας, ίσως, αν δεν είχαμε δύο εγγόνια, αρθριτικά, ένα τρίτο σπίτι και αυτή τη δουλειά πρέπει ακόμη να κάνεις για να πληρώνεις το στεγαστικό δάνειο, όπως πολλοί γονείς στα 65. Ή μπορεί να χάσεις τον σύντροφό σου. Υπάρχουν τόσα που συμβαίνουν και χαλάνε αυτό το ταξίδι. Αλλά ας πούμε ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Τι θα γινόταν αν μπορούσες να κάνεις τώρα το ίδιο ταξίδι που θα έκανες στα 65; Πότε θα ένιωθες πιο ολοκληρωμένος;»
Αυτά ήταν ερωτήματα που συζήτησαν πριν ξεκινήσουν. Στη δεκαετία έκτοτε, έχουν μάθει διάφορες νέες δεξιότητες, παίρνοντας αμέτρητα μαθήματα στα ταξίδια τους. Ένα από τα πιο σημαντικά συμπεράσματα είναι ότι «υπάρχουν πολλοί τρόποι να ζεις, να είσαι ευτυχισμένος και να βρεις επιτυχία», λέει η Αν.
«Βγαίνεις στον κόσμο και βλέπεις τόσα παραδείγματα και μοντέλα που ποτέ δεν είχες σκεφτεί. Νομίζω ότι μας έχει διδάξει ταπεινότητα και συμπόνια για άλλους πολιτισμούς», προσθέτει.
«Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου έρθει», συνεχίζει η Αν. «Σίγουρα θα βρεις εμπόδια στη διαδρομή και πρέπει να ξέρεις πώς να τα μετατρέψεις σε περιπέτεια, να γελάσεις και να συνεχίσεις, γιατί όλα θα πάνε στραβά κάποια στιγμή. Αυτό σταμάτησε να μας αγχώνει. Απλώς το πήραμε ως νέα κανονικότητα».
Πολλές από τις συμβουλές τους περιλαμβάνονται στο best seller «Ultimate Journeys For Two: Extraordinary Destinations on Every Continent» του National Geographic. Το βιβλίο είναι «ένας οδηγός για ζευγάρια που θέλουν πραγματικά να βγουν εκεί έξω και να αποκτήσουν εμπειρίες», λέει η Αν. «Όχι μόνο για ταξίδι του μέλιτος, αλλά μια περιπετειώδη ζωή μαζί».
Κάτι που λειτούργησε καλά για εκείνους ήταν η αμφίπλευρη συμμετοχή στο σχεδιασμό κάθε επόμενου βήματος της περιπέτειάς τους.
«Σε κάθε πόλη ή περιοχή που επισκέπτεσαι, πρέπει ο καθένας να σχεδιάζει μια δραστηριότητα ή μια επίσκεψη στο μουσείο ή κάτι τέτοιο, ώστε και οι δύο να νιώθουν ότι έχουν κάτι που θέλουν πραγματικά να κάνουν», προτείνει ο Μάικ.
«Με αυτόν τον τρόπο, επενδύουν και οι δυο περισσότερο στο ταξίδι όταν βρίσκουν κάτι, με το οποίο νιώθουν παθιασμένοι», προσθέτει η Αν.
Βασικό κομμάτι της διαδικασίας σχεδιασμού είναι φυσικά ο προϋπολογισμός. «Δεν είναι πλέον διακοπές, είναι ένας νέος τρόπος ζωής», λέει η Αν.
Αν και κερδίζουν χρήματα μέσω του σάιτ τους, των βιβλίων και του προγράμματος Trip Coach, εξακολουθούν να έχουν αυστηρό ημερήσιο budget -50 δολάρια την ημέρα συνολικά- ως κατευθυντήρια γραμμή για να δίνουν προτεραιότητα στις εμπειρίες έναντι των υλικών αγαθών.
«Υπάρχουν τόσα υπέροχα πράγματα που ούτως ή άλλως είναι δωρεάν», λέει η Αν. «Η βόλτα σε μια τοπική αγορά, μια συζήτηση με κάποιον στο πάρκο και απλώς να παρατηρείς. Συνειδητοποιήσαμε ότι η διασκέδαση δεν χρειαζόταν να είναι απαραιτήτως ακριβή».
Βέβαια προσπαθούν να μην χάνουν ποτέ κάτι που είναι ιδιαίτερο. «Αν υπάρχει κάτι όντως φοβερό, όπως για παράδειγμα ένα σημείο που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις bungee jumping, μαζεύουμε χρήματα να το κάνουμε. Τα κρατάς για εκείνο που θα αξίζει», προσθέτει.
Ένας από τους βασικούς τρόπους εξοικονόμησης χρημάτων είναι να ταξιδεύουν αργά. «Μόλις φτάσουμε σε μια ήπειρο, μένουμε για λίγο», λέει η Αν. «Σπάνια πετάμε εντός μιας χώρας — επιλέγουμε πάντα λεωφορεία, τρένα, ταξί, ο,τιδήποτε είναι ο τοπικός τρόπος να μετακινηθείς», προσθέτει ο Μάικ.
Το ζευγάρι προσπαθεί άλλωστε να μειώνει το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα. Στο πλαίσιο αυτό δεν αγοράζουν ποτέ μπουκάλια νερού. «Πίνουμε έξω από παγούρια και καθαρίζουμε το δικό μας νερό από τις αρχές του 2012», λέει ο Μάικ. Με τον τρόπο αυτό εξοικονομούν σχεδόν 1.000 δολάρια ετησίως.
Το «house-sitting» [φροντίζεις κάποιο σπίτι όσο καιρό οι ιδιοκτήτες λείπουν ταξίδι] είναι ένας ακόμη καλός τρόπος για να μειώνεται το κόστος του ταξιδιού.
Όσο για την συνέχεια, οι δυο τους έχουν μεγάλα σχέδια ενόψει της επετείου γάμου τους.
«Θέλουμε να το γιορτάσουμε κάνοντας 10 μήνες του μέλιτος», λέει η Αν. «Για να έχεις πολυτέλεια δεν χρειάζεται σπατάλη», εξηγεί. «Θα μπορούσε ο τουρισμός να βοηθάει όλες τις κοινότητες και να υποστηρίζει διαφορετικά περιβάλλοντα. Ο μήνας του μέλιτος δεν τελειώνει στα 10 χρόνια — είναι απλώς άλλη μια χρονιά περιπετειών».
