«Ο πεντάχρονος γιος μου θέλει να φοράει φορέματα. Δεν ήθελα να πείσω τον γιο μου να μην φοράει φορέματα και φούστες» δήλωσε στο γερμανικό περιοδικό EMMA ο γερμανός Nils Pickert. «Επειδή δεν μπορούσε να βρει φίλους στο Βερολίνο με αυτή τη συμπεριφορά και μετά από αρκετή σκέψη, είχα μόνο μια επιλογή: να δυναμώσω για τον μικρό μου και να φορέσω κι εγώ φούστες.»
Αρχικά ο γιος του Pickert δίσταζε να φορέσει φορέματα δημόσια, φοβούμενος ότι θα αντιμετωπίσει απόρριψη από τους συμμαθητές του στο νηπιαγωγείο, γράφει το Gawker. Όλα όμως άλλαξαν όταν ο πατέρας του μια μέρα αποφάσισε να βγει ντυμένος με γυναικεία ρούχα και έκανε μια κάτοικο της περιοχής να μείνει τόσο έκπληκτη που έπεσε με τα μούτρα πάνω σε ένα φανάρι.
«Ο γιος μου ξεκαρδίστηκε στα γέλια,» λέει ο Pickert «και την επόμενη μέρα έβγαλε από τη ντουλάπα ένα φόρεμα. Στην αρχή το φορούσε μόνο τα σαββατοκύριακα, μετά και στο νηπιαγωγείο. Ναι, είμαι από αυτούς τους πατέρες που προσπαθούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με τις αρχές τις ισότητας. Δεν είμαι από τους ψευτο-διανοούμενους που μιλάνε για ισότητα και δικαιοσύνη και μόλις γεννιέται το παιδί τους γυρνάνε στην ασφάλεια και στα κλισέ των φύλων.»
Ακολουθήστε το LiFO.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο LiFO.gr
Δείτε περισσότερα
![Στον Λευκό Οίκο το ζεύγος Μπάιντεν [ΒΙΝΤΕΟ]](/icache/220/120/2/1697368_mpainten_lefko_oiko.jpg)
![Το Spiegel καλεί τον Μπάιντεν να «Κάνει την Αμερική σπουδαία ξανά» [ΒΙΝΤΕΟ]](/icache/220/120/2/1697361_spiegel-biden.jpg)
![Οι τρεις πρώτες υπογραφές του Μπάιντεν - Μία παράδοση από το 1981 [ΒΙΝΤΕΟ]](/icache/220/120/2/1697346_biden-ypografes-kapitwlio.jpg)
![Φλόριντα: Υποδοχή Τραμπ από πλήθος υποστηρικτών - «Καλωσόρισες σπίτι» [ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ]](/icache/220/120/2/1697344_tramp-opadoi-florida_-6-.jpg)
Ένα μεγάλο μπράβο στον πατέρα, που δεν καταπιέζει το παιδί του και είμαι σίγουρη πως θα είναι το μόνο παιδί δίχως ψυχολογικά στο λύκειο!
Βγες απ το καβουκι σου και μην σκεφτεσται τον κοσμο μονο απο απο το πρισμα της δικης σας καθημερινοτητας.
Ουτε εγω φοραω φουστανια αλλα γνωριζω και μπορω να καταλαβω οτι υπαρχουν αντρες που καταπιεζονται,κοροιδευονται και τρωνε ξυλο επειδη θελουν να ντυνονται ετσι.
Το παιδακι αυτο ειναι ενα μονο μικρο παραδειγμα και η σταση του πατερα του ειναι η μονη σωστη...
Το κακο βεβαια ειναι πως οι πιο πολλοι γονεις δε βοηθανε καθολου στην αποδοχη της διαφορετικοτητας, αρκετοι θα ελεγα κανουν ακριβως το αντιθετο...
Όσο όμως πλησίαζε η μεγάλη μέρα, άρχισε να δείχνει πιο διστακτικός. Το συζήτησα μαζί του και μου εκμυστηρεύτηκε ότι φοβόταν πως κάποιοι μπορεί να γελάσουν μαζί του. Του απάντησα ότι αν γελάσουν, είναι γιατί η φορεσιά του είναι αστεία και έξυπνη. Επέμεινε ότι θα γελούσαν γιατί θέλουν να τον κοροϊδέψουν. Τον καθησύχασα. Σοβαρά τώρα, γιατί κάποιος να θέλει να κοροϊδέψει ένα μασκαρεμένο παιδάκι;"
http://gayrightsgreece.blogspot.gr/2010/11/blog-post_10.html
Αυτος ο ανθρωπος ειναι ενας πραγματικος επαναστατης!
Τιποτα πιο θετικο απο αυτη την ειδηση.
Ειτε σου αρεσουν τα παντελονια,ειτε οι φουστες ας παραδεχτουμε ολοι πως ο τροπος που συμβολιζεται το φυλο κοινωνικα ειναι γελοιος και αναχρονιστικος.
Θα ερθει στιγμη που τα ρουχα θα αντιμετωπιζονται ως απλα πανια σε διαφορετικα σχηματα,οπως δηλαδη και ειναι.
"Το παιδί μου θέλει να φωνάζει και να καπνίζει στα νοσοκομεία, θα το κάνω και εγώ για να μη νιώθει μόνο"
"Το παιδί μου εσθάνεται να το συντρίβουν οι κοινωνικές νόρμες όταν δεν περνάει με κόκκινο, θα τους πατήσουμε μαζί όλους"...
1 παραδειγμα -το παιδι μου οριζει τον τροπο με τον οποιο θα εμφανιζεται δημοσια μεσα σε μια ελευθερη κοινωνια που ολοι εχουμε το δικαιωμα της αυτοδιαθεσης και το υποστηριζω.
2 παραδειγμα- το παιδι μου θελει να ενοχλει και να επιβαρυνει την υγεια αρρωστων ατομων και το υποστηριζω.
3 παραδειγμα- το παιδι μου θελει να σκοτωσει ανθρωπους και το υποστηριζω.
Τωρα πες μας ποση ωρα το σκεφτοσουν ολο αυτο...
...ως τότε τον κακό μας το φλάρο που λέτε κ'σεις!
Η δική μου άποψη είναι ότι ο πατέρας αυτός διάλεξε την εύκολη λύση. Επίσης δε καταλαβάινω με βάση ποιό μέτρο είναι ο πατέρας της χρονιάς? Τι ανούσιος και εύκολος χαρακτηρισμός είναι αυτός? Έχει πραγματικά χαθεί το μέτρο, έχουν απαξιωθεί οι έννοιες και τις χρησιμοποιούμε όπως μας βολεύει.
Το θεμα ομως για το οποιο μιλας ειναι ανεξιχνιαστο,καθως πολλοι επιστημονες λενε οτι μεχρι τα 3-5 χρονια η προσωπικοτητα του ατομου ειναι εντελως διαμορφωμενη και απλα ξετυλιγεται.
Οσο για το θεμα με την σεξουαλικοτητα,πρωτη φορα που μου αρεσε -με τον τροπο που καθε παιδακι σε αυτη τη ν ηλικια ερωτευεται- καποιο αγορι ηταν στα 5 μιση πριν καν παω σχολειο...
Δεν νομιζω πως το παιδι πειραματιζεται,δεν πιστευω καν στους πειραματισμους.
Τα πεντε για πολλους ειναι καταλληλη ηλικια για να γνωριζουν μεσα σε πολυ ελευθερα πλαισια το τι τους συμβαινει,τι τους αρεσει και τι οχι...
Σιγουρα για το παιδι θα ιεναι επιπονη διαδικασια,σιγουρα θα το ενδιαφερει 1000 φορες λιγοτερο τι λενε οι αλλοι οταν εχει τον πατερα του στο πλευρο του.
Δεν θυμαμε ποτε να με ενοιαζε τοσο πολυ που στο σχολειο με βριζανε,οσο επειδη φοβομουν πως με καποιον τροπο θα το μαθει ο πατερας μου...οταν το ειπα στην μητερα μου ενιωθα 100 φορες πιο δυνατος και ελευθερος και οσα και αν ακουγα ηταν πιο μικρα στα αυτια μου...
Ωραια λοιπον,ας μην επαναστατησει στα 5 του.
Εχει χρονια να επαναστατησει...Δεν το βλεπεις?
Η ζωη μας ολο επαναστατες ειναι...ολοι το κανουν καποια στιγμη.
Κανεις συμβιβασμενος.
Κανεις καταπιεσμενος.
Ολοι ισοι και χαρουμενοι.
Μα πανω απ ολα ελυθεροι
Συμφωνώ ότι η κοινωνικοποίηση είναι βασική ανάγκη σε αυτή την ηλικία. Όντως η αμφισβήτηση και η επανάσταση ακολουθούν, δεν μπορούν να προηγούνται. Ούτε και είναι η ανάγκη του αυτή.
Αρχική ανάγκη είναι η κοινωνικοποίηση.
Όμως τα στοιχεία που σας διαφεύγουν αλλάζουν εντελώς τον προβληματισμό:
Άλλο πράγμα είναι η "εξερεύνηση της σεξουαλικότητας" κι άλλο θέμα η ταυτότητα φύλου. Εντελώς άσχετα. Δεν κάθομαι να αναλύσω πλήρως, άλλωστε δεν είμαι και ειδικός, όμως το θέμα της ταυτότητας φύλου είναι θέμα ακριβώς αυτών των ηλικιών. Για να μην πω ότι είναι βασικό θέμα από την ηλικία των 3 τουλάχιστον.
Η κοινωνικοποίηση δεν είναι κάτι εξωτερικό, είναι μια σύνθετη διαδικασία κατά την οποία οι βασικές ασυνείδητες πολλές φορές ανάγκες σχηματίζονται σε πιο συνειδητές "επιθυμίες", που μπορεί το παιδί να τις συνδιαμορφώσει και να τις δοκιμάσει στο κοινωνικό του πλαίσιο.
Η ταυτότητα φύλου είναι κάτι πολύ βαθύ, συνδέεται με ασυνείδητες ανάγκες μας και δεν αλλάζει με την εξωτερική συμμόρφωση.
ΔΕΝ πρέπει να βιώνεται από το παιδί ως κάτι στο οποίο "επαναστατεί". Έχει ανάγκη να περιγράψει και να ντυθεί αυτό που νιώθει, ώστε να κοινωνικοποιηθεί σύμφωνα με την ταυτότητα φύλου που έχει.
Οπότε ο πατέρας δίνει πραγματικά μια μοναδική ευκαιρία στο παιδί!
Το βοηθάει να δοκιμάσει να ντυθεί την ταυτότητα φύλου του.
Οτιδήποτε άλλο δεν θα του πρόσφερε κάτι περισσότερο στην κοινωνικοποίησή του.
Απλά θα το έφερνε σε μια βασική εσωτερική σύγκρουση.
''Σε περίπτωση που μείνει αβοήθητο/ ενισχυθεί το μπέρδεμα μπορεί να καταλήξει στην ομοφυλοφιλία''!?
Το ενδεχόμενο το παιδάκι να είναι ομοφυλόφιλο ή τρανσέξουαλ και το μπέρδεμα που λες προκληθεί από την μη αποδοχή του πώς σου φαίνεται?
Επειδή όμως δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει και είναι ανούσιο να το παίζουμε ειδήμονες σε αυτό το χώρο νομίζω πως η άποψη μας λίγη αξία έχει.
Αυτό που με ενοχλεί όμως είναι η σύνδεση της ομοφυλοφιλίας με την διαταραχή και η μανία να διορθώσουμε το ‘’λάθος’’…
Επίσης δεν μας λέει κανείς πως το παιδάκι δεν αποδέχεται το σώμα του αλλά πως θέλει να ντύνεται με ‘’κοριτσίστικα’’ ρούχα.
Σχετικά με τη στάση του πατέρα αν και μου φαίνεται αρκετά συμπαθής και θαρραλέα πιστεύω πως με το να αποδεχόταν την επιλογή του παιδιού του διατηρώντας ταυτόχρονα τη δική του ενδυματολογική έκφραση θα ήταν ήδη ένα πολύ δυνατό στήριγμα και παράδειγμα για το παιδί του και για όλους μας.
Τέλος νομίζω πως τα άτομα με διαφορετικότητα όποια και αν είναι αυτή, δεν χρειάζονται κάποιον για να ανακουφίσει την ψυχούλα τους απλά αποδοχή και δύναμη για να ζήσουν την ζωή τους ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας.
Φιλικά,
Tapiros Tapiroglou
σε καμία περίπτωση δεν είμαι ειδήμονας.Έγραψα 6 σειρές παραπάνω,οι οποίες προέκυψαν από την ανάγνωση του http://www.childmentalhealth.gr/Wce6ebe45eae8f.htm κ κάποιων ακόμη σχετικών συνδέσμων που βρήκα δεδομένου ότι η είδηση μου φάνηκε πολύ "λεπτή" για ν'αρχίσω να λέω την προσωπική μου γνώμη σκέτη!Ελπίζω να το διαβάσατε κ εσείς.
Σε κάθε περίπτωση η γνώμη σας είναι σεβαστή κ ευχαριστώ για το σχόλιο σας,
RollerGirl
''Σε περίπτωση που μείνει αβοήθητο/ ενισχυθεί το μπέρδεμα μπορεί να καταλήξει στην ομοφυλοφιλία''!?
Το ενδεχόμενο το παιδάκι να είναι ομοφυλόφιλο ή τρανσέξουαλ και το μπέρδεμα που λες προκληθεί από την μη αποδοχή του πώς σου φαίνεται?
Επειδή όμως δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει και είναι ανούσιο να το παίζουμε ειδήμονες σε αυτό το χώρο νομίζω πως η άποψη μας λίγη αξία έχει.
Αυτό που με ενοχλεί όμως είναι η σύνδεση της ομοφυλοφιλίας με την διαταραχή και η μανία να διορθώσουμε το ‘’λάθος’’…
Επίσης δεν μας λέει κανείς πως το παιδάκι δεν αποδέχεται το σώμα του αλλά πως θέλει να ντύνεται με ‘’κοριτσίστικα’’ ρούχα.
Σχετικά με τη στάση του πατέρα αν και μου φαίνεται αρκετά συμπαθής και θαρραλέα πιστεύω πως με το να αποδεχόταν την επιλογή του παιδιού του διατηρώντας ταυτόχρονα τη δική του ενδυματολογική έκφραση θα ήταν ήδη ένα πολύ δυνατό στήριγμα και παράδειγμα για το παιδί του και για όλους μας.
Τέλος νομίζω πως τα άτομα με διαφορετικότητα όποια και αν είναι αυτή, δεν χρειάζονται κάποιον για να ανακουφίσει την ψυχούλα τους απλά αποδοχή και δύναμη για να ζήσουν την ζωή τους ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας.
Φιλικά,
Tapiros Tapiroglou
Επίσης είναι πλέον αποδεδειγμένο και κοινά παραδεκτό στην ψυχιατρική ότι δε μπορείς να "διδάξεις" σε ένα άτομο με διαταραχή ταυτότητας φύλου το "σωστό φύλο" που "θα έπρεπε να" έχει. Με λίγα λόγια, αν ένα αγοράκι όντως αισθάνεται κοριτσάκι, δε μπορείς να το μάθεις να αισθάνεται αγοράκι. Το πολύ πολύ, να μπορείς να το μάθεις να καταπιέζει το πώς αισθάνεται και να φαίνεται "νορμάλ" στον υπόλοιπο κόσμο. Τη δυσφορία που νιώθει προς το βιολογικό φύλο του και, κατ' επέκταση προς το σώμα του, δεν μπορείς να τη διώξεις. Συνεπώς, αν όντως το παιδί σου έχει διαταραχή ταυτότητας φύλου, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να το δεχτείς όπως είναι, να του δώσεις αγάπη και προσοχή, να του μάθεις ότι η διαφορετικότητα του δεν είναι κάτι κακό. Στην τελική, ένα παιδί που νιώθει δυσφορία με το φύλο του, ενώ ταυτόχρονα νιώθει την οικογένειά του να το απορρίπτει ακριβώς λόγω αυτής της δυσφορίας, ας πούμε ότι θα νιώθει...δυσφορία στο τετράγωνο. Όχι ανακούφιση και όχι αποδοχή του σώματός του. Και αν νιώθει τόσο άσχημα με τον εαυτό του, κατά πάσα πιθανότητα το (υπαρκτό, έτσι κι αλλιώς) πρόβλημα της κοινωνικοποίησής του θα είναι και αυτό εντονότερο.
όπως γράφω κ παραπάνω,η αρχική μου τοποθέτηση βασίζεται σε 5 σχετικούς συνδέσμους που διάβασα.Κ επειδή ακριβώς νιώθω πως το να θες να είσαι κάτι που δεν μπορείς να είσαι ποτέ-σε αυτή τη ζωή τουλάχιστον-επειδή καλώς ή κακώς γεννήθηκες κάτι άλλο,πρέπει να'ναι ζόρικο,θεωρώ πως καλό θα ήταν να ζητηθεί βοήθεια.Δεν μίλησα για απόρριψη ποτέ.
Ευχαριστώ για την απάντηση αλλά θα ήθελα να διευκρινίσω την διαφωνία μου ιδιαίτερα με τη φράση σου : ‘’ η ομοφυλοφιλία είναι μια πιθανή μελλοντική εξέλιξη αυτής της διαταραχής, σε περίπτωση που το παιδί μείνει αβοήθητο ή/κ σε περίπτωση που ενισχυθεί το μπέρδεμα του. ‘’ Ακόμη στην απάντηση σου στον ανώνυμο ποιο κάτω αναφέρεις την ανάγκη να ζητηθεί βοήθεια.
Η διευκρίνιση μου σχετίζετε με το ρόλο την ψυχολογικής υποστήριξης/θεραπείας σε άτομα με ποικιλομορφία φύλου και σεξουαλικότητας (ΠΦΣ) που αφορά στην ουσία την διαχείριση των προβλημάτων που προκύπτουν από την κοινωνική απομόνωση, στιγματισμό και μη αποδοχή αυτών των ατόμων.
Δυστυχώς σύμφωνα με την φράση σου αφήνεις να εννοηθεί ότι η βοήθεια πρέπει να ζητηθεί με σκοπό την πρόληψη/αποτροπή της πιθανής ομοφυλοφιλικής έκφρασης. Κάτι τέτοιο σχετίζεται με την λεγόμενη conversion/reparative therapy προωθούμενη από θρησκευτικές οργανώσεις κυρίως της Αμερικής γνωστή για τις καταστροφικές συνέπειες της.
Επιπλέον καλό θα ήταν να μη συγχέουμε την ομοφυλοφιλία με διαταραχές ταυτότητας φύλου (Τρανσεξουαλισμός) όπου το άτομο δυσφορεί με το ανατομικό (βιολογικό) φύλο του και επιθυμεί να γίνει μέλος του αντίθετου φύλου κάτι που δεν συμβαίνει στα ομοφυλόφιλα άτομα.
ΥΓ 1. Δεν αμφισβητώ τις καλές σου προθέσεις απλά θεωρώ πως όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι δεν έχεις καταλάβει ακριβώς το ρόλο της ψυχολογικής ‘’θεραπείας’’ στα άτομα με ΠΦΣ και θέλησα απλά να βοηθήσω.
ΥΓ 2. Στην προκειμένη περίπτωση ίσως όπως πολλοί έχουν ήδη σχολιάσει, το παιδάκι να είναι ετεροφυλόφιλο και απλός να του αρέσουν αυτά τα υφάσματα, χρώματα, φορέματα κλπ αλλά πολύ φοβάμαι ότι και σε αυτή την περίπτωση θα έχει να αντιμετωπίσει τον ρατσισμό αφού παρεκκλίνει από την ‘’κανονικότητα’’ .
ΥΓ . Sorry που έστειλα το πρώτο μήνυμα 2 φορές, έγινε από κεκτημένη ταχύτητα.
Φιλικά,
To Tapir
Επίσης δεν αναφερόμουν στη συγκεκριμένη αμερικανική προσέγγιση-πόσο μάλλον σε οτιδήποτε εμπλέκει κ θρησκεία μέσα!
Υ.Γ. Δεν συγχέω τρανσεξουαλισμό-ομοφυλοφιλία,απλά όποιο άρθρο κ αν διάβασα υποστήριζε περίπου τα εξής: "...Το παιδί παραμένει αποκλεισμένο από την ομάδα των συνομηλίκων του και με σημαντικές συνέπειες στην εξέλιξή του και με υπαρκτό τον κίνδυνο να αναπτύξει είτε ομοφυλοφιλία είτε Δ.Τ.Φ. στην ενήλικο ζωή..." γι'αυτό κ παράφρασα "η ομοφυλοφιλία είναι μια π ι θ α ν ή μελλοντική εξέλιξη".
:-)
Δεν μπορώ να πάρω θέση. Αυτό που μπορώ να πω ως άτομο που έχει σπουδάσει παιδοψυχολογία (και ζω την ομοφυλοφυλία έστω και μέσω του αδερφού μου) είναι ότι είναι απολύτως φυσιολόγικό το παιδι στην ηλικία των 5 να πειραματίζεται. Ένα κομμάτι ύφασμα σίγουρα όμως δεν ορίζει την σεξουαλικότητα του.
φόρα ρε μικρέ ό,τι γουστάρεις, σίγουρα θα είσαι πολύ πιο φυσιολογικός
από πολλούς βαρύμαγκες...
Καταρχας η μανα του παιδιου που ειναι???
αλλα ετσι οπως τον κοβω τον τυπο παιζει να χει γινει μια ανταλλαγη ρολων...
Άντε και «Πατέρας του Αιώνα» όταν ο γιός θα θέλει να κάνει εγχείρηση αλλαγής φύλου.
Το παιδί το κάνει περισσοτερο για παιχνίδι και όχι συνειδητα ενώ αντιθέτως ο πατέρας του το καταδικάζει συνειδητα!Ειναι μόλις 5 χρονων και σιγουρα ειναι ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ
Με την δική σου λογική δεν πρέπει να βάζουμε κανόνες στα παιδιά,να μεγάλώνουν σαν ζώα,να ντύνοντε όπως θέλουν,να κοιμούντε ότι ώρα θέλουν,να τρώνε αν θέλουν,να βγαίνουν τα βράδια έξω και αν δεν θέλουν να γυρίσουν σπίτι δεν έγινε κατι..και μη μου απαντήσεις οτι με τα παραπάνω βλέπτει τον εαυτό του γιατί μπορώ να σου φέρω πολλά παραδείγματα που δεν τον βλάπτει...Γι αυτό υπάρχουν κανόνες,όταν μεγαλώσει και είναι σε θέση να διαλέξει τι θέλει πραγματικά να γίνει τότε μπορεί να το στηρίξει ο πατέρας του.
Έτσι καλό είναι μέχρι να μεγαλώσει να έχει νιώσει τον σεβασμό την εκτίμηση και την αποδοχή απο την οικογενειά του ΑΛΛΑ και απο το γενικότερο περιβάλλον του.
Καλώς ή κακώς η ένδυση αποτέλει μια πρώτη εμφάνιση στην κοινωνία. είναι σκληρό για μια παιδική ψυχή να τον σχολιάζουν αρνητικά. Δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του και μπορεί να τραυματιστεί ανεπανόρθωτα.
Ένας γονιός λοιπόν πρέπει να αποδεσμευτεί απο το εγώ του και απο τα δικά του απωθημένα ετσι ώστε να είναι σε θέση να προστατεύσει το παιδί του όχι μόνο απο την κοινωνία αλλα και απο τον ίδιο του τον εαυτό.
Αυτός ο πατέρας κάνει μεγάλο λάθος και ,μεγαλύτερο κάνουμε εμείς που τον παρουσιάζουμε σαν προοδευτικό.
Τα παιδιά δεν μας φταίνε σε τίποτα!!!
Ένα παιδί θέλει αγάπη και υποστήριξη.
Αυτά του αρκούν.
Δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση όσον αφορά τον τίτλου του άρθρου!
Στον εν λόγω πατέρα αξίζει ένα μπράβο από την άποψη ότι όταν το παιδί του εκδήλωσε αυτή την επιθυμία δεν το μπινελίκωσε, ούτε έκλαψε που δεν είναι αντράκι σωστό που παίζει με άξιον-μαν. Από κει και πέρα, ακριβώς στο πλαίσιο της στοιχειώδους εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης του παιδιού, θα έπρεπε - κατά τη γνώμη μου - να τον ενημερώσει με ωραίο τρόπο για το ποιες είναι οι κοινωνικές νόρμες που επικρατούν σε αυτή την εποχή που ζούμε. Θέλει να φοράει φορεματάκια; Πολύ καλά θα κάνει. Να τα φοράει στο σπίτι, στο σινεμά, στο μπαρ, στο σούπερ-μαρκετ και σε οποιαδήποτε άλλη πτυχή της ζωής του, πέραν του σχολείου και της δουλειάς στο μέλλον. Όπως είπαν και κάποιοι άλλοι παραπάνω, τα παιδιά σε αυτή την ηλικία, ως μικροί άνθρωποι, απορροφούν κι αφομοιώνουν ό,τι ζουν. Έτσι αυτό το παιδί, ναι μεν θα αφομοιώσει το γεγονός ότι έχει έναν πατέρα που θα τον αποδέχεται πλήρως, αλλά επίσης θα αφομοιώσει ότι αν σκάσει μύτη σε συνέντευξη για δουλειά με φόρεμα θα τον αντιμετωπίσουν απολύτως ισότιμα και σοβαρά.
Τώρα εντάξει, εάν το να ντυνόμαστε ανάλογα με το φύλο μας σε χώρους μάθησης ή εργασίας είναι ΤΟΣΟ δουλικό, κομφορμιστικό, αντι-επαναστατικό, ρατσιστικό (;), πάω πάσο. Μάλλον είμαι κι εγώ άλλη μία οπισθοδρομική κρυφή, όπως χαρακτηρίστηκαν κάποιοι παραπάνω.
Παρεμπιπτόντως, τους χώρους μάθησης τους ανέφερα, διότι είναι ένα πολύ πιο ψυχολογικά βίαιο περιβάλλον από ότι η εργασία. Δεν γνωρίζω εάν τα παιδιά στη γερμανία έχουν μάθει να μην κοροϊδεύουν τη διαφορετικότητα από μικρή ηλικία - αν ναι, πολλά μπράβο -, αλλά με βάση τα δικά μας σχολεία, μπορώ να πω ότι το εν λόγω παιδί θα υποφέρει.
Άσχετο μπάι-δε-γουέι, το να συμπεριφέρεσαι ισότιμα κι ευγενικά στον συνάνθρωπο, είναι άλλη μία από τις κοινωνικές νόρμες του δυτικού και πολιτισμένου κόσμου που τα 5χρονα καταλαβαίνουν μόνα τους και που αποτελεί κι αυτή μορφή κομφορμισμού; Just a thought...