Ποιος να τους το λεγε ότι αυτή η κίνηση θα προκαλούσε όλο αυτό το σχολιασμό και θα απένειμε και τον τίτλο του καλύτερου πατέρα της χρονιάς. Στον εν λόγω πατέρα αξίζει ένα μπράβο από την άποψη ότι όταν το παιδί του εκδήλωσε αυτή την επιθυμία δεν το μπινελίκωσε, ούτε έκλαψε που δεν είναι αντράκι σωστό που παίζει με άξιον-μαν. Από κει και πέρα, ακριβώς στο πλαίσιο της στοιχειώδους εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης του παιδιού, θα έπρεπε - κατά τη γνώμη μου - να τον ενημερώσει με ωραίο τρόπο για το ποιες είναι οι κοινωνικές νόρμες που επικρατούν σε αυτή την εποχή που ζούμε. Θέλει να φοράει φορεματάκια; Πολύ καλά θα κάνει. Να τα φοράει στο σπίτι, στο σινεμά, στο μπαρ, στο σούπερ-μαρκετ και σε οποιαδήποτε άλλη πτυχή της ζωής του, πέραν του σχολείου και της δουλειάς στο μέλλον. Όπως είπαν και κάποιοι άλλοι παραπάνω, τα παιδιά σε αυτή την ηλικία, ως μικροί άνθρωποι, απορροφούν κι αφομοιώνουν ό,τι ζουν. Έτσι αυτό το παιδί, ναι μεν θα αφομοιώσει το γεγονός ότι έχει έναν πατέρα που θα τον αποδέχεται πλήρως, αλλά επίσης θα αφομοιώσει ότι αν σκάσει μύτη σε συνέντευξη για δουλειά με φόρεμα θα τον αντιμετωπίσουν απολύτως ισότιμα και σοβαρά. Τώρα εντάξει, εάν το να ντυνόμαστε ανάλογα με το φύλο μας σε χώρους μάθησης ή εργασίας είναι ΤΟΣΟ δουλικό, κομφορμιστικό, αντι-επαναστατικό, ρατσιστικό (;), πάω πάσο. Μάλλον είμαι κι εγώ άλλη μία οπισθοδρομική κρυφή, όπως χαρακτηρίστηκαν κάποιοι παραπάνω.Παρεμπιπτόντως, τους χώρους μάθησης τους ανέφερα, διότι είναι ένα πολύ πιο ψυχολογικά βίαιο περιβάλλον από ότι η εργασία. Δεν γνωρίζω εάν τα παιδιά στη γερμανία έχουν μάθει να μην κοροϊδεύουν τη διαφορετικότητα από μικρή ηλικία - αν ναι, πολλά μπράβο -, αλλά με βάση τα δικά μας σχολεία, μπορώ να πω ότι το εν λόγω παιδί θα υποφέρει. Άσχετο μπάι-δε-γουέι, το να συμπεριφέρεσαι ισότιμα κι ευγενικά στον συνάνθρωπο, είναι άλλη μία από τις κοινωνικές νόρμες του δυτικού και πολιτισμένου κόσμου που τα 5χρονα καταλαβαίνουν μόνα τους και που αποτελεί κι αυτή μορφή κομφορμισμού; Just a thought...
Σχολιάζει ο/η