Η διακυβέρνηση της οθόνης

Οι τηλεοπτικοί σταθμοί αρίστευσαν μέσα στηνκατάσταση πολιορκίας που βρέθηκε η χώρα.Εφόσον η διοίκηση είχε παραλύσει και η διεύθυνση επιχειρήσεων ούτε σαν αντρέσσα δεν υπήρχε,ο πανικόβλητος κοσμάκης στράφηκε στηνειρηνευτική δύναμη των καμεραμάν και των μπαστουνομικροφώνων. Η συνεισφορά ήταν πρώτηςγραμμής. Παρόντες και παρούσες –ω Κουτροκόη!– σύρριζα στη γραμμή του πυρός, μεταβίβαζαν τις εκκλήσεις των καμένων στους σταθμούςτους, κι από κει η πυροσβεστική προσανατόλιζετις όποιες ενέργειές της. Η τηλεόραση λειτούργησε σαν πανελλαδική κάμερα, η οποία αφηγήθηκετο μέγα δράμα και συνάμα έσωσε κάποια χωριάαπό αφανισμό, καθώς ανά πάσα στιγμή αεροπλάνα και χερσαία μέσα ενημερώνονταν επακριβώςγια τις κινήσεις του εχθρού. Τα κανάλια αναδείχθηκαν σε εθνοσωτήρια μέσα – έστω και χωρίς νατο θέλουν. Δουλειά τους είναι να εμπορεύονταιεικόνες και ειδήσεις. Άλλωστε, την καταστροφήτη μοσχοπούλησαν (σε περίοδο αναδουλειάς).Ακουσίως, επίσης, έκαναν σφοδρή αντιπολίτευση, διότι άλλο να ακούς την πανωλεθρία και άλλονα τη βλέπεις επί δεκάωρα. Ειδικά το οικτρό θέαματης Ολυμπίας δύσκολα θα το συγχωρέσει η κυβερνώσα παράταξη.