ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.10.2019 | 10:37

.

Ο πατέρας μου δεν ασχολήθηκε ποτε με εμένα όταν ημουν μικρός. Ήταν παρών στο σπίτι, αλλά ουσιαστικά απών από τη ζωή μου. Δεν κάναμε ποτε μια δραστηριότητα μαζί, δεν συζητήσαμε ποτε σαν πατέρας με γιο. Από τα 15-16 μου μέχρι τώρα στα 20 παρατηρώ πως αυτη η έλλειψη αντρικού προτύπου μου έχει δημιουργήσει πολλά κόμπλεξ και θέματα αυτοπεποίθησης, τόσο με τις γυναίκες όσο και σε πιο γενικά θέματα. Βλέπω παιδιά που στα 12, έχουν πιο δυνατές προσωπικότητες από εμένα γιατί έχουν έναν πατέρα δίπλα τους.Αυτό από τη μια μου προκαλεί αισθήματα οργής, γιατί νιώθω πως τη σημερινή μου κατάσταση την προκάλεσε κάποιος άλλος. Από την άλλη λυπάμαι γιατί πιστεύω πως ποτε δε θα ξεπεράσω τα προβλήματα μου. Ωραία η συμβουλή “εχε αυτοπεποίθηση”, αλλά ΠΩΣ?
6
 
 
 
 
σχόλια
έχεις κάποιον θείο η δάσκαλο κάτι να του μιλάς να σε ακούσει ??? οταν ο γονιός ειν απόν ψυχικά η πραγματικά ......................... ψάχνουμε πρότυπα εναλλακτικα πρότυπα τους ./..............αναζητώντας αυτο που δε βρήκαμε στον γονιό .................... μονον που προσέχουμε να ειν ενταξει ανθρωπος ................
Οι κακές και ανύπαρκτες σχέσεις με τους γονείς μας μας δυσκολεύουν αλλά αυτό που λες δεν ισχύει. Καταρχάς υπάρχει μια έμφυτη τάση (ναι, τα γονίδια κάνουν δουλίτσα) για πολλά μέσα μας και ιδανικά το περιβάλλον μας επιτρέπει να ανθισουμε και στις τυχόν αδυναμίες μας προσπαθεί να μας βοηθήσει να μάθουμε να τα διαχειριζομαστε. Επίσης ένα άλλο σημαντικό κομμάτι αφορά στο να μας μάθουν να είμαστε πιο υπεύθυνοι και να στηριζομαστε στα πόδια μας. Μπορεί φυσικά να σε τραυματισουν ανεπανόρθωτα, δεν λέω. Κάποιοι είναι πιο ευνοημένοι από το περιβάλλον αλλά κάποια πράγματα είναι στο χέρι μας μετά από κάποια φάση έστω. Τώρα που είσαι ενήλικας, πάρε ευθύνη του εαυτου σου και προσπαθησε ν αλλάξεις όλα αυτά που σε χαλάνε πάνω σου. Επειδή δεν έχουν όλοι το ίδιο σθένος, δεν είναι κακό να απευθυνθείς σε ειδικό για να βελτιώσεις πολλά σε σένα. Μπορεί πράγματι η σχέση με τον μπαμπά σου να την καταλυτικά αρνητική, αλλά τι θα κάνεις τώρα; Το θέμα είναι να γινόμαστε καλύτεροι.
Αυτό που λες δεν ισχύει στον βαθμό που αναφέρεσαι.** Πάντως πέρα από την απουσία του πατέρα σου (που ίσως περίμενα να πεις ότι πονάει γιατί ένιωσες να σε απορρίπτει κι όχι λόγω των ερωτικών σχέσεων) δεν είχες άτομα στο κοντινό σου περιβάλλον να σε φροντίζουν; Να ασχολούνται ενεργά; Είσαι καλά μέσα σου; Κι αν κάποια θέματα δεν λυθούν ποτέ, ίσως με κόπο μάθεις κι εσύ να τα έχεις υπό έλεγχο και ακόμη και να λειτουργήσουν υπέρ σου. Η παραίτηση θα κάνει κακό μόνο σε σένα, έστω ότι οι υπόλοιποι δεν νοιαστηκαν όσο έπρεπε για το καλό σου όταν έπρεπε, τι θα κάνεις τώρα; Με το να σκέφτεσαι πόσο σου φταίει αυτό που σου έλαχε και να μην κάνεις τιποτα, να ξέρεις ότι αυτό θα λειτουργήσει εις βάρος σου και τότε θα φταις εσύ.
Καλημέρα. Θέλω να αφήσω ένα σχόλιο για να σου πω το εξής: Ο πατέρας σου συμπεριφέρεται με τον τρόπο που έχει μάθει κι εκείνος από τον δικό του πατέρα. Η νοοτροπία είναι δύσκολο να αλλάξει. Προσωπικά , το βλέπω και από μένα. Με τον πατέρα μου έχουμε 40 χρόνια διαφορά και είναι λίγες οι φορές που έκατσε να κάνει ουσιαστική κουβέντα μαζί μου. Έχω κι εγώ μια απογοήτευση όπως κι εσύ αλλά όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω ότι εγώ μπορώ να εξελιχθώ, εκείνος όχι. Αυτό που θα μπορούσες να κάνεις, είναι να ξεκινήσεις εσύ μια προσέγγιση. Δες το πειραματικά. Ζήτα του μια μέρα μια συμβουλή, μια γνώμη πάνω σε κάτι που σε απασχολεί. Εκεί θα δεις τι θα σου πει και εαν αυτό που θα σου πει θα είναι απαλλαγμένο από προκαταλήψεις. Το πρόβλημα μερικές φορές δεν είναι η απουσία αλλά, όπως είπα, η νοοτροπία μιας διαφορετικής γενιάς. Ελπίζω να βοήθησα.
Δε μας λέτε αν σπουδάζετε, εργάζεστε ή κάνετε κάτι άλλο. Κάποιες γρήγορες συμβουλές με βάση την εμπειρία μου και ότι μας γράφετε.1. Κοινωνικοποιηθείτε: μιλήστε με φίλους συμμαθητές βγείτε για καφέ2. Ασχοληθείτε με κάποιο αντικείμενο και φίλους και βρείτε και γνώσεις θα αποκτήσετε και θα έχετε κάτι να προσδοκάτε μέσα στη μέρα ή την εβδομάδαΚαλή επιτυχία.