Αυτό που λες δεν ισχύει στον βαθμό που αναφέρεσαι.** Πάντως πέρα από την απουσία του πατέρα σου (που ίσως περίμενα να πεις ότι πονάει γιατί ένιωσες να σε απορρίπτει κι όχι λόγω των ερωτικών σχέσεων) δεν είχες άτομα στο κοντινό σου περιβάλλον να σε φροντίζουν; Να ασχολούνται ενεργά; Είσαι καλά μέσα σου; Κι αν κάποια θέματα δεν λυθούν ποτέ, ίσως με κόπο μάθεις κι εσύ να τα έχεις υπό έλεγχο και ακόμη και να λειτουργήσουν υπέρ σου. Η παραίτηση θα κάνει κακό μόνο σε σένα, έστω ότι οι υπόλοιποι δεν νοιαστηκαν όσο έπρεπε για το καλό σου όταν έπρεπε, τι θα κάνεις τώρα; Με το να σκέφτεσαι πόσο σου φταίει αυτό που σου έλαχε και να μην κάνεις τιποτα, να ξέρεις ότι αυτό θα λειτουργήσει εις βάρος σου και τότε θα φταις εσύ.