Καλοκαίρι χωρίς θερινό σινεμά γίνεται; Δέκα Αθηναίοι μάς λένε γιατί δεν το αλλάζουν με τίποτα

Καλοκαίρι χωρίς θερινό σινεμά γίνεται; Δέκα Αθηναίοι μάς λένε γιατί δεν το αλλάζουν με τίποτα Facebook Twitter
0

ADVERTORIAL

«Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι, μες τα θερινά τα σινεμά, νύχτες που περνούν, που δε θα ξαναρθούν, μ' αγιόκλημα και γιασεμιά...» τραγουδούσε ο Κηλαηδόνης το 1978. Τα θερινά όμως έχουν μία ιστορία που ξεκινά πάνω από έναν αιώνα πριν, σηματοδοτώντας την ιδιαίτερη σχέση και αγάπη που έχουμε για αυτά.

Ως πρώτο, σύμφωνα με το βιβλίο Γκίνες, καταγράφηκε ένα πάνω στη θάλασσα και συγκεκριμένα στην Chinatown της πόλης Μπρουμ της Αυστραλίας το 1916. Από τότε ο κινηματογράφος που μπήκε για τα καλά στη ζωή των ανθρώπων, ως μία τέχνη που ήρθε για να μείνει, φόρεσε τα καλοκαιρινά του και απέκτησε φανατικό κοινό σε όλο τον κόσμο.

Καλοκαίρι χωρίς θερινό σινεμά γίνεται; Δέκα Αθηναίοι μάς λένε γιατί δεν το αλλάζουν με τίποτα Facebook Twitter

Εμείς, εδώ στην Ελλάδα, το έχουμε κάνει κομμάτι του σύγχρονου πολιτισμού μας, απολαμβάνοντας τόσο νέες όσο και παλαιότερες ταινίες υπό το φως των αστεριών, με τα νυχτολούλουδα να μας γαργαλάνε τη μύτη. Αλήθεια, υπάρχει κάποιος που να μην έχει πάει σε θερινό;

Πόσα βράδια με θυμάμαι στις βόρειες Μπομπονιέρα, Αλίκη και Αβάνα, στην κολωνακιώτισσα Δεξαμενή, στο Σινέ Παρί στην καρδιά της Πλάκας, αλλά και στο ανανεωμένο Αριάν στη Γλυφάδα, με φίλους και αγαπημένους να πίνουμε παγωμένες μπίρες μετά διαφόρων βρώσιμων από δίπλα.

Βρισκόμενοι ακόμα σε μήνες θερινούς, είπαμε να ρωτήσουμε Αθηναίους γιατί αγαπούν το σινεμά κάτω από τα αστέρια. Η πόλη μας άλλωστε έχει θερινούς σε κάθε της γωνιά και για όλα τα γούστα: μέσα στα δένδρα, σε ταράτσες, σε ανοιχτωσιές μέσα στους δρόμους. Όσα ακούσαμε μας βρήκαν απολύτως σύμφωνους και τα μοιραζόμαστε μαζί σας.

Καλοκαίρι χωρίς θερινό σινεμά γίνεται; Δέκα Αθηναίοι μάς λένε γιατί δεν το αλλάζουν με τίποτα Facebook Twitter

Άννα, 44, ηθοποιός: «Γιατί έχεις τη μοναδική αυτή δυνατότητα να πρωτοδείς ή να ξαναδείς ταινίες-σταθμούς υπό το φως του φεγγαριού και τη μουσική συνοδεία τζιτζικιών. Γιατί μπορείς να γείρεις και το κεφάλι στον ώμο του αγαπημένου σου και να ζήσεις την απόλυτα ρομαντική στιγμή. Γιατί σηματοδοτεί το καλοκαίρι της ψυχής μας».

Γιώργος, 35, ιδιωτικός υπάλληλος: «Γιατί στο θερινό ακόμα και μια ταινία παλιά που έχεις ξαναδεί ή ακόμα και μια κακή κωμωδία μπορεί να γίνει ένα ευχάριστο και δροσερό βράδυ!»

Μπέττυ, 62, φιλόλογος: «Αίσθηση ελευθερίας, απόλαυση της τέχνης με αρκετή επιείκεια, με τον καιρό της Αττικής σύμμαχο».

Έκτορας, 21, φοιτητής: «Θυμάμαι από πάντα να πηγαίνω σε θερινούς με τους δικούς μου και είναι μια αγαπημένη καλοκαιρινή συνήθεια που τη συνεχίζω με φίλους. Παγωμένη μπίρα, ποπ κορν ή κανένα καλαμάκι και όλα καλά!»

Καλοκαίρι χωρίς θερινό σινεμά γίνεται; Δέκα Αθηναίοι μάς λένε γιατί δεν το αλλάζουν με τίποτα Facebook Twitter

Βάλια, 34, ψυχολόγος: «Για την απλή, γλυκιά αίσθηση υπαρκτής ομορφιάς. Για την τόσο απολαυστική αίσθηση δροσιάς, όταν πρέπει να ρίξεις ένα μπουφανάκι στους ώμους... Γιατί μιλάμε με άνεση».

Κατερίνα, 34, καθηγήτρια ισπανικών: «Νομίζω όχι γιατί μου θυμίζει διακοπές και καλοκαίρι μόνο, αλλά γιατί όπου και αν είναι, νιώθεις πως με κάποιο τρόπο είσαι στη φύση. Και όπως πέφτουν ακόμα και τα έντομα πάνω στο φως του προβολέα και φαίνονται σαν πυγολαμπίδες, γίνεται πιο μαγική η ήδη μαγική προβολή. Νομίζω γι'αυτό. Και γιατί έχει δροσιά».

Θεοδόσης, 26, γραφίστας: «Τα δένδρα τριγύρω, τα τραπεζάκια που μπορείς να ακουμπήσεις την μπίρα σου, η έλλειψη τοίχων με ταβάνι τον ουρανό κάνουν τα θερινά σινεμά μία αγαπημένη συνήθεια που δεν λείπει από κανένα καλοκαίρι μου».

Αγγελική, 32, υπ. Διδάκτορας: «Το άνοιγμα των θερινών σηματοδοτεί μαζί με το πρώτο παγωτό και το πρώτο μπάνιο την έναρξη του καλοκαιριού. Είναι εκείνη η προσμονή του πρώτου έργου κάτω από τ' αστέρια, μαζί με μια παγωμένη μπίρα».

Καλοκαίρι χωρίς θερινό σινεμά γίνεται; Δέκα Αθηναίοι μάς λένε γιατί δεν το αλλάζουν με τίποτα Facebook Twitter

Δημήτρης, 29, ασφαλιστής: «Το θερινό για μένα σημαίνει καλοκαίρι, νοσταλγία και χαλάρωση. Ήμουν 7 χρόνων όταν πρωτοπήγα και από τότε δεν υπάρχει καλοκαίρι που να μην τους επισκεφτώ εντός και εκτός πόλης».

Λουκία, 44, δημοσιογράφος: «Για μένα το θερινό σινεμά είναι μια από τις σημαντικότερες απολαύσεις του καλοκαιριού. Εκεί η ταινία δεν έχει σημασία αφού το βασικό είναι η εμπειρία του να βρίσκεσαι κάτω από τον καθαρό νυχτερινό ουρανό. Το βλέμμα μου άλλωστε συνήθως εκεί καταλήγει όσο ενδιαφέρον και να έχει η ταινία. Μου αρέσουν πολύ τα θερινά σινεμά που είναι μέσα στην καρδιά μιας γειτονιάς. Μου αρέσουν ακόμη και οι ήχοι που ακούγονται από τις διπλανές πολυκατοικίες. Ζηλεύω τους ενοίκους τους που μπορούν να κάθονται στο μπαλκόνι τους και να παρακολουθούν. Εννοείται πως πάντα επιλέγω να πηγαίνω νωρίς για να επιλέγω θέση δίπλα σε τραπεζάκι. Τα θερινά σινεμά έχουν κάτι ρετρό και αυθεντικά μεσογειακό που είναι αφάνταστα γοητευτικό».

Καλοκαίρι χωρίς θερινό σινεμά γίνεται; Δέκα Αθηναίοι μάς λένε γιατί δεν το αλλάζουν με τίποτα Facebook Twitter

Αυτή η γοητεία των θερινών σινεμά που μπορεί να είναι η ιδανική αρχή ή η κατάληξη μίας βόλτας στην πόλη, στοιχειοθετείται από την αίσθηση ελευθερίας, την επαφή με τη φύση, τη δροσιά και φυσικά με τα τραπεζάκια που μπορείς να αφήσεις την παγωμένη σου Fischer. Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού, με πολλές βόλτες και με ακόμα περισσότερες ταινίες!

#FischerBeer #ItsAboutTaste #TherinoMeFischer

Οθόνες
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Οθόνες / Όλα του γάμου δύσκολα: 10 ταινίες για να δείτε μετά το «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ»

Από το «Awful Truth» του Λίο ΜακΚάρεϊ στο «Gone Girl» του Ντέιβιντ Φίντσερ κι από τις μπεργκμανικές «Σκηνές από έναν γάμο» στο «Revolutionary Road» του Σαμ Μέντες, ανατρέχουμε σε δέκα ταινίες για όσους ενώθηκαν ενώπιον Θεού κι ανθρώπων «μέχρι να τους χωρίσει ο θάνατος».   
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΒΟΥΓΟΝΙΑ

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Βουγονία»: Κριτική για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου

«Είναι περιπέτεια η "Βουγονία", fun και πιο περίπλοκη απ’ ότι δείχνει» - Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος καταγράφει τις εντυπώσεις του από την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

Οθόνες / Terence Stamp (1938-2025): Ο μάγκας του Λονδίνου που θα γινόταν Τζέιμς Μποντ

«Το άτακτο αγόρι του βρετανικού σινεμά βρήκε τον δρόμο του σε ώριμες επιλογές, είτε παίζοντας κάποιον αδυσώπητο κακό είτε αφήνοντας τα λακωνικά του διακριτικά σαν στάμπα, όνομα και πράγμα, σε σύντομες εμφανίσεις – εννοείται πως έχει υποδυθεί και τον διάβολο!»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Οθόνες / The Karate Kid: Πώς η «ταινιούλα που δεν θα έβλεπε κανείς» εξελίχθηκε σε παγκόσμιο φαινόμενο

Η ταινία σημάδεψε μια γενιά εφήβων που φαντασιώνονταν ότι θα αντιστεκόντουσαν ηρωικά στους νταήδες που τους κακοποιούσαν καθημερινά. Και τώρα, ο μύθος επιστρέφει για έκτη φορά στην οθόνη, με πρωταγωνιστές τον Τζάκι Τσαν και τον Ραλφ Μάτσιο
THE LIFO TEAM
Ο άνθρωπος που έφερε την μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Daily / Ο άνθρωπος που έφερε τη μαύρη μουσική κουλτούρα στο σαλόνι εκατομμυρίων σπιτιών

Το ντοκιμαντέρ «Sunday Best: The untold story of Ed Sullivan» αναδεικνύει τη συμβολή του Εντ Σάλιβαν και της δημοφιλέστατης τηλεοπτικής εκπομπής του στην ανάδειξη τεράστιων μορφών της μαύρης μουσικής, από τη Nίνα Σιμόν και τον Τζέιμς Μπράουν μέχρι την Tίνα Τέρνερ και τον Στίβι Γουόντερ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Οθόνες / Έντουαρντ Νόρτον: Γεννημένος σε λάθος εποχή

Με αφορμή τα σημερινά του γενέθλια, ανατρέχουμε στην καριέρα ενός ηθοποιού με την ερμηνευτική στόφα των μεγάλων ονομάτων του New Hollywood, μα καταδικασμένου να εργάζεται σε καιρούς που η κινηματογραφική βιομηχανία δεν ξέρει τι να κάνει μαζί του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Οθόνες / Ana Kokkinos: «Αν ήμουν ένας στρέιτ, Άγγλος άντρας, η ζωή θα ήταν ευκολότερη»

Η ελληνικής καταγωγής Αυστραλή σκηνοθέτιδα πίσω από το «Ten Pound Poms» μιλά στη LiFO για τη στάση των Αυστραλών απέναντι στους μετανάστες, την ταινία της που εξόργισε την ομογένεια, και το πώς είναι να νιώθεις παρείσακτος ακόμη κι όταν το έργο σου έχει δει πολύς κόσμος.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ