«Πώς να μιλήσεις για τον πατέρα σου», ένα τρυφερό βιβλίο για το ψέμα και την απώλεια

«Πώς να μιλήσεις για τον πατέρα σου», ένα τρυφερό βιβλίο για το ψέμα και την απώλεια Facebook Twitter
Μπορεί το όνομα Ζοάν Σφαρ να μη σημαίνει πολλά στην Ελλάδα, αλλά στη Γαλλία ο πολυσχιδής αυτός καλλιτέχνης είναι ένας μικρός σταρ.
0

Αν χρέωνες στον πατέρα σου το χειρότερο ψέμα που άκουσες ποτέ∙ αν τον καμάρωνες έτσι γενναίο, κούκλο και καρδιοκατακτητή, ψηλά στην κοινωνική κλίμακα, ταγμένο στο καθήκον∙ αν αποζητούσες τους επαίνους του, αλλά ασφυκτιούσες με τον Θεό, τις υποδείξεις, τις αρχές του∙ αν, προς το τέλος, δεν επικοινωνούσατε καλά καλά, τώρα «Πώς να μιλήσεις για τον πατέρα σου», πώς να τον πενθήσεις;

«Το παρόν πόνημα», γράφει για το βιβλίο του ο Ζοάν Σφαρ, «αφηγείται τον πιο συνηθισμένο αγώνα που υπάρχει: να επιβιώσεις του γεννήτορός σου και να αντιληφθείς, με φρίκη καμιά φορά, ότι του μοιάζεις»...

Τρυφερό, συγκινητικό, κατά τόπους ξεκαρδιστικό και με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, το «Πώς να μιλήσεις για τον πατέρα σου» (μτφρ. Ρ. Γεωργακοπούλου, εκδ. Πόλις) μιλάει ανάλαφρα για ένα στενόχωρο όσο και τετριμμένο θέμα: για την εμπειρία της απώλειας.

Μεταξύ εξομολόγησης και μυθοπλασίας, αποτελεί μια χαλαρή αλυσίδα επεισοδίων αντλημένων από την παιδική και την ενήλικη διαδρομή του Γάλλου συγγραφέα, οι κρίκοι της οποίας ορίζονται χρονικά από τους θανάτους των γονιών του: τον αλλόκοτο –και αποσιωπημένο από τον ίδιο− θάνατο της μητέρας του, όταν ήταν μόλις τριών, και τον αναμενόμενο θάνατο του πατέρα του, όταν ο ίδιος είχε φτάσει τα σαράντα.

«Δεν πρέπει να λέμε εν γνώσει μας ψέματα στα παιδιά μας. Αλλιώς, όλη τους τη ζωή θα λένε κι αυτά ψέματα».

Ομολογημένη φιλοδοξία του Σφαρ ήταν να αφηγηθεί «την παιδική ηλικία ενός ήρωα του Φίλιπ Ροθ που θα είχε μεγαλώσει σαν ήρωας του Ρομάν Γκαρί στον γαλλικό Νότο και του οποίου το όνομα θα ήταν Ζοάν».

Γεγονός είναι πως στο βιβλίο του δεσπόζουν τα ίχνη μιας εβραϊκής κληρονομιάς που έπεσε πάνω του σαν καταπέλτης και πως κυρίαρχο ατού της γραφής του είναι το χιούμορ − ένα χιούμορ αφοπλιστικό μέσα στην ειλικρίνειά του, λυτρωτικό.

«Πώς να μιλήσεις για τον πατέρα σου», ένα τρυφερό βιβλίο για το ψέμα και την απώλεια Facebook Twitter
Δική του ταινία είναι η μυθοπλαστική βιογραφία του Σερζ Γκενσμπούργκ.

Μπορεί το όνομα Ζοάν Σφαρ να μη σημαίνει πολλά στην Ελλάδα, αλλά στη Γαλλία ο πολυσχιδής αυτός καλλιτέχνης είναι ένας μικρός σταρ. Όπως η Μαρζάν Σατραπί και ο Κριστόφ Μπλεν, ανήκει σε μια νέα γενιά σχεδιαστών κόμικς που έφεραν τα πάνω κάτω στην 9η Τέχνη, δίνοντας πιο εφευρετικές, πιο απαιτητικές ιστορίες από εκείνες του Αστερίξ και του Τεν Τεν.

Η γιαγιά του, όπως γράφει, τον ενθάρρυνε, τον είχε για το πιο έξυπνο εγγόνι της: «Θα τα έχεις όλα» τον διαβεβαίωνε. «Εσύ πρέπει να γίνεις βασιλιάς!».

Την ανακάλυψη του σκίτσου, πάντως, τη χρωστάει στον πατέρα του. Ήταν «η μόνη περιοχή της ύπαρξής μου επί της οποίας δεν είχε ποτέ ούτε πείρα ούτε άποψη. Δεν ήταν ποτέ αντίθετος. Το ενθάρρυνε όταν έπρεπε, επειδή έβλεπε ότι με έκανε ευτυχισμένο, αλλά δεν ήξερε τίποτα γι' αυτό... Οφείλω πολλά στον πατέρα μου, αλλά το μεγαλύτερο δώρο που μου έκανε ήταν ότι δεν ήξερε να σχεδιάζει».

Καρπός του έρωτα ενός ψημένου, αλγερινής καταγωγής δικηγόρου και μιας νεαρής αρτίστα, γεννημένος στη Νίκαια το 1971, απόφοιτος της εκεί Φιλοσοφικής Σχολής και της Καλών Τεχνών του Παρισιού, ο πολυβραβευμένος Σφαρ, για τις δικές του ιστορίες, άλλοτε καταφεύγει στο σχέδιο, δημιουργώντας ανάρπαστες σειρές, όπως ο «Γάτος του Ραβίνου».

Ο γάτος ενός ραβίνου στην Αλγερία των '20s καταπίνει τον οικογενειακό παπαγάλο, αρχίζει να μιλάει με ανθρώπινη λαλιά και αιτείται να ασπαστεί τον ιουδαϊσμό, άλλοτε στην πεζογραφία κι άλλοτε στην τηλεόραση και το σινεμά − δική του ταινία είναι η μυθοπλαστική βιογραφία του Σερζ Γκενσμπούργκ.

«Πώς να μιλήσεις για τον πατέρα σου», ένα τρυφερό βιβλίο για το ψέμα και την απώλεια Facebook Twitter
Σχέδιο από την ανάρπαστη σειρά του Σφαρ «Ο Γάτος του Ραβίνου».

Το «Πώς να μιλήσεις για τον πατέρα σου» λειτουργεί για μας και ως carte de visite του, καθώς στις σελίδες του αποτυπώνονται ανάγλυφα η συγκρότηση της προσωπικότητάς του, η πορεία του προς την ενηλικίωση, η αισθηματική του ζωή, οι πολιτικές απόψεις του, οι δάσκαλοί του, οι καλλιτεχνικές του επιρροές.

Υπάρχει εδώ ο λόγος που εκφώνησε στο μπαρμίτσβα του –γραμμένος καθ' ολοκληρίαν από τον πατέρα του βέβαια−, όπως υπάρχουν και οι δικές του θέσεις για το Μεσανατολικό, την τρομοκρατία, την ακροδεξιά. Μιλώντας για τον πατέρα του, ο Σφαρ μιλάει, αναπόφευκτα, και για τον ίδιο. Και το κάνει με μια δόση μελαγχολίας και αυτοσαρκασμού.

Το πένθος, σύμφωνα με την αφήγησή του, τον βρίσκει εύθραυστο: έχει μόλις χωρίσει με την επί τριάντα χρόνια σύντροφό του και αναζητά την ελευθερία, σαν έφηβος, έξω από το κουκούλι της οικογένειας – κάπου στο βάθος υπάρχει και μια «αρραβωνιαστικιά». Βρίσκεται στο Ηράκλειο της τριτοκοσμικής γι' αυτόν Κρήτης, είναι οι πρώτες διακοπές που περνάει μόνος με τα παιδιά του κι ένα σοβαρό πρόβλημα στα μάτια τον έχει αφήσει στο έλεος του τοπικού οφθαλμιάτρου.


«Κακά δάκρυα» είναι η διάγνωση. Μήπως, αναρωτιέται, τιμωρείται επειδή δεν έκλαψε αρκετά στην κηδεία του πατέρα του λίγες εβδομάδες νωρίτερα; Μήπως θα έπρεπε να τον θρηνήσει πιο πολύ; Ο Σφαρ δεν μπορεί να σχεδιάσει τίποτα στις διακοπές του, αλλά μπορεί να θυμηθεί, να αναστοχαστεί.


«Δεν πρέπει να λέμε εν γνώσει μας ψέματα στα παιδιά μας. Αλλιώς, όλη τους τη ζωή θα λένε κι αυτά ψέματα». Πόσο ψεύτης ήταν, άραγε, ο μπαμπάς του; Έλεγε ψέματα όταν είπε πως η μαμά «έφυγε ταξίδι»; Ή μήπως έλεγε ό,τι ακριβώς πίστευε, πως η μαμά δεν πέθανε, πως πήγε στον παράδεισο;

Ο πατέρας Σφαρ ήταν «από την ίδια στόφα που έχουν τα ηρωικά πρόσωπα όπως ο Σολάλ του Αλμπέρ Κοέν». Δικηγόρος που, από πουτάνες και απατεώνες, είχε φτάσει να υπερασπίζεται τράπεζες, είχε φύγει από την Αλγερία το '57, αφού προηγουμένως Γάλλοι ακροδεξιοί του είχαν τσακίσει τη σπονδυλική στήλη και μετά, στη Νίκαια, ήταν από τους πρώτους δικηγόρους που έστειλε στη φυλακή νεοναζί.

«Τι κάνεις όταν είσαι υποχρεωμένος να μεγαλώσεις στη σκιά ενός τόσο επιτυχημένου αρσενικού;». Ο μπαμπάς Σφαρ, στα νιάτα του, έπαιζε πιάνο σε μπουρδέλα αλλά και σε πιο φημισμένα πάλκα και στην ακμή του ήταν νταής, του άρεσε να μη φοβάται κανέναν, να την πέφτει χωρίς έλεος στα δικαστήρια, στο δημοτικό συμβούλιο, στον δρόμο, στο πάρκινγκ, παντού.

«Θέλω να πιστεύω», γράφει ο Σφαρ, «ότι φταίει η χηρεία που ο μπαμπάς μου έχασε όλες τις χαρές της ζωής που μπορούν να σε κάνουν ευτυχισμένο. Στηρίζομαι σ' αυτήν τη διάγνωση: έκλεισε το πιάνο του, όταν πέθανε η μαμά. Και, αντί για μουσική, με δίδαξε θρησκεία, για να απλωθεί πάνω μας η θλίψη. Η παιδική μου ηλικία, παρά την αγάπη και την τόση προσοχή που μου έδινε μια τέτοια πολυπληθής οικογένεια, υπήρξε μια παρατεταμένη περίοδος πένθους».

Εν τω μεταξύ, ο πρεσβύτερος Σφαρ, ως ακαταπόνητος εραστής, άφηνε πίσω του συντρίμμια. Μαγνήτιζε τις γυναίκες, αλλά «το ίδιο λεπτό που συναντούσε ένα θύμα, ήξερε πολύ καλά και με ποιον τρόπο θα το παράταγε». Να 'ναι, άραγε, τυχαίο που ο Ζοάν Σφαρ ακολούθησε επί μακρόν την οδό της μονογαμίας;

«Αντί να περάσω όλη μου τη ζωή προσπαθώντας να αποδείξω ότι ο πατέρας μου είχε άδικο», σκέφτεται τώρα, «θα 'ταν καλύτερο να κρατάω σημειώσεις. Όχι για να απελπιστώ για τον έρωτα ή για την ανθρώπινη φύση αλλά γιατί αυτό θα με βοηθούσε, τελικά, να κατανοήσω κάπως τους νόμους της παγκόσμιας έλξης».

Αν υποκλίνεσαι στον Ροθ και θέλεις να του μοιάσεις, μπορεί ν' απουσιάζει από το βιβλίο σου το σεξ; Δεν μπορεί.

Βιβλίο
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Μια εικονογράφος από το Μαρόκο μιλάει στη LIFO για σεξουαλικότητα

Πρόσωπα / Μια εικονογράφος από το Μαρόκο μιλάει στη LIFO για σεξουαλικότητα

Η Ζainab Fasiki, 23 ετών, κατάγεται από το Μαρόκο, είναι εικονογράφος και δημιουργεί κόμικς. Με τα σχέδια και τις ιστορίες της μιλάει για την καταπίεση των γυναικών στη χώρα της και καταγγέλλει την απαράδεκτη κατάσταση της γενικευμένης σεξουαλικής παρενόχλησης που επικρατεί.
ΣΕΒΕΡΙΝ ΚΕΛΙΔΩΝΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Lifo Videos / «Μικρή μου, ας τους αφήσουμε αυτούς τους κερατάδες τους καλόγερους»

Η Αγλαΐα Παππά διαβάζει ένα απόσπασμα από τις βέβηλες και αμφιλεγόμενες «120 Μέρες των Σοδόμων» του Μαρκησίου ντε Σαντ, ένα βιβλίο αναγνωρισμένο πλέον ως αξεπέραστο λογοτεχνικό αριστούργημα και χαρακτηρισμένο ως «εθνικός θησαυρός» της Γαλλίας.
THE LIFO TEAM
Το «προπατορικό αμάρτημα» του Τζο Μπάιντεν

Βιβλίο / Ποιο ήταν το θανάσιμο σφάλμα του Τζο Μπάιντεν;

Ένα νέο βιβλίο για τον πρώην Πρόεδρο αποτελεί καταπέλτη τόσο για τον ίδιο όσο και για τη δουλοπρεπή κλίκα πιστών και μελών της οικογένειάς του, που έκαναν το παν για να συγκαλύψουν τον ραγδαίο εκφυλισμό της γνωστικής του ικανότητας.
THE LIFO TEAM
ΕΠΕΞ Συγγραφείς/ Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου

Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου / 8 Έλληνες συγγραφείς ξαναγράφουν τους μύθους και τις παραδόσεις

Η Λυσιστράτη ερμηνεύει τις ερωτικές σχέσεις του σήμερα, η Ιφιγένεια διαλογίζεται στην παραλία και μια Τρωαδίτισσα δούλα γίνεται πρωταγωνίστρια: 8 σύγχρονοι δημιουργοί, που συμμετέχουν με τα έργα τους στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, συνομιλούν με τα αρχαία κείμενα και συνδέουν το παρελθόν με επίκαιρα ζητήματα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Τζούντιθ Μπάτλερ: «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Τζούντιθ Μπάτλερ / «Θέλουμε να ζήσουμε με ανοιχτή ή με κλειστή καρδιά;»

Μια κορυφαία προσωπικότητα της σύγχρονης παγκόσμιας διανόησης μιλά στη LiFO για τo «φάντασμα» της λεγόμενης ιδεολογίας του φύλου, για το όραμα μιας «ανοιχτόκαρδης κοινωνίας» και για τις εμπειρίες ζωής που της έμαθαν να είναι «ένας άνθρωπος ταπεινός και ταυτόχρονα θαρραλέος».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ντίνος Κονόμος

Βιβλίο / «Ο κύριος διευθυντής (καλό κουμάσι) έχει αποφασίσει την εξόντωσή μου…»

Ο Ντίνος Κονόμος, λόγιος, ιστοριοδίφης και συγγραφέας, υπήρξε συνεχιστής της ζακυνθινής πνευματικής παράδοσης στον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής παρουσιάζει έργα και ημέρες ενός ανθρώπου που «δεν ήταν του κόσμου τούτου».
ΦΙΛΙΠΠΟΣ Δ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗΣ
Η ζωή του Καζαντζάκη σε graphic novel από τον Αλέν Γκλικός

Βιβλίο / Ο Νίκος Καζαντζάκης όπως δεν τον είχαμε ξαναδεί σε ένα νέο graphic novel

Ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος συγγραφέας Αλέν Γκλικός καταγράφει την πορεία του Έλληνα στοχαστή στο graphic novel «Καζαντζάκης», όπου ο περιπετειώδης και αντιφατικός φιλόσοφος και μυθιστοριογράφος ψυχαναλύεται για πρώτη φορά και συστήνεται εκ νέου στο ελληνικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πετρίτης»: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ηχητικά Άρθρα / Πετρίτης: Το πιο γρήγορο πουλί στον κόσμο και η άγρια, αδάμαστη ομορφιά του

Ο Τζoν Άλεκ Μπέικερ αφιέρωσε δέκα χρόνια από τη ζωή του στην παρατήρηση ενός πετρίτη και έγραψε ένα από τα πιο ιδιαίτερα βιβλία της αγγλικής λογοτεχνίας – μια από τις σημαντικότερες καταγραφές της άγριας ζωής που κινδυνεύει να χαθεί για πάντα. Κυκλοφόρησε το 1967 αλλά μόλις τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι κριτικοί και το κοινό το ανακάλυψαν ξανά.
M. HULOT
Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Ας μην αφήνουμε τον Θεό στους πιστούς» 

Βιβλίο / Μπενχαμίν Λαμπατούτ: «Αν αξίζει ένα πράγμα στη ζωή, αυτό είναι η ομορφιά»

Εν όψει της εμφάνισής του στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στις 21 Μαΐου, ο Λατινοαμερικανός συγγραφέας-φαινόμενο Μπενχαμίν Λαμπατούτ μιλά στη LiFO για τον ρόλο της τρέλας στη συγγραφή, τη σχέση επιστήμης και λογοτεχνίας και το μεγαλείο της ήττας – και δηλώνει ακόμα φανατικός κηπουρός και εραστής της φύσης.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Άντονι Μπέρτζες: «Έρνεστ Χέμινγουεϊ»

Το Πίσω Ράφι / Ο Χέμινγουεϊ ήταν ένας φωνακλάς νταής αλλά κι ένας σπουδαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα

Η βιογραφία «Έρνεστ Χέμινγουεϊ - Μια ζωή σαν μυθοπλασία» του Βρετανού συγγραφέα Άντονι Μπέρτζες αποτυπώνει όχι μόνο την έντονη και περιπετειώδη ζωή του κορυφαίου Αμερικανού ομοτέχνου του αλλά και όλο το εύρος της αντιφατικής προσωπικότητάς του.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
21η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Βιβλίο / 21η ΔΕΒΘ: Εξωστρέφεια και καλύτερη οργάνωση αλλά μένουν ακόμα πολλά να γίνουν

Απολογισμός της 21ης ΔΕΒΘ που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά υπό την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΛΙΒΙΠ. Σε ποιο βαθμό πέτυχε τους στόχους της και ποια στοιχήματα μένει ακόμα να κερδίσει;
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Η ποίηση όχι μόνο αλλάζει τον κόσμο, τον δημιουργεί» ​​​​​​/Μια νέα ανθολογία ελληνικής queer ποίησης μόλις κυκλοφόρησε στα ισπανικά /11 Έλληνες ποιητές σε μια νέα ισπανική queer ανθολογία /Queer ελληνική ποίηση σε μια νέα δίγλωσση ισπανική ανθολογία

Βιβλίο / Μια Ισπανίδα καθηγήτρια μεταφράζει ελληνική queer ποίηση

Η María López Villalba, καθηγήτρια Νέων Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Μάλαγα, μετέφρασε 11 ελληνικά ποιήματα, σε μια πρόσφατη ανθολογία που προσφέρει στο ισπανόφωνο κοινό την ευκαιρία να γνωρίσει τη σύγχρονη ελληνική queer –και όχι μόνο– ποίηση.
M. HULOT
«Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Βιντσέντζο Λατρόνικο / «Κανείς δεν μας επέβαλε να έχουμε όλοι μια μονστέρα στο σαλόνι»

Ο Ιταλός συγγραφέας και υποψήφιος για το βραβείο Booker, Βιντσέντζο Λατρόνικο, μιλά στη LIFO για το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Τελειότητα», στο οποίο αποτυπώνει την αψεγάδιαστη αλλά ψεύτικη ζωή μιας ολόκληρης γενιάς ψηφιακών νομάδων στην Ευρώπη, καθώς και τη μάταιη αναζήτηση της ευτυχίας στην ψηφιακή εποχή.
M. HULOT
Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Ηχητικά Άρθρα / Μεσσαλίνα: Ακόλαστη μέγαιρα ή πολύ έξυπνη για την εποχή της;

Το όνομά της έχει συνδεθεί με την εικόνα μιας αδίστακτης, σεξουαλικά ακόρεστης και επικίνδυνης γυναίκας. Ένα νέο βιβλίο, όμως, έρχεται να αμφισβητήσει αυτή τη στερεοτυπική αφήγηση και να φωτίσει μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Rene Karabash

Βιβλίο / Rene Karabash: «Θέλω πίσω τη γυναικεία δύναμη που μου στέρησαν οι άνδρες»

Η Βουλγάρα συγγραφέας Rene Karabash μιλά για το μυθιστόρημά της «Ορκισμένη», που τιμήθηκε με το βραβείο Ελίας Κανέτι, και στο οποίο εστιάζει στην ιστορία των «ορκισμένων παρθένων» γυναικών των Βαλκανίων που επέλεξαν να ζήσουν ως άνδρες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δυο γυναίκες συγγραφείς αποκαλύπτουν τα κρυφά μυστικά της γραφής

Βιβλίο / Όλες οι γυναίκες του κόσμου στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου

Στο «Μακρύ ταξίδι της μιας μέσα στην άλλη», η μητρότητα γίνεται ο συνδετικός κρίκος που ενώνει όλες τις μητέρες και όλες τις κόρες με τις γυναίκες της Ιστορίας που θαυμάσαμε, αλλά και τις ανώνυμες «Παναγίες» που κράτησαν στους ώμους τους τα βάρη της ανθρωπότητας.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Βιβλίο / «Ένας μύθος λέει πως αν χάσεις κάτι στην Αθήνα, θα το βρεις στον Ελαιώνα»

Στο νέο του βιβλίο, «Lost Things Found», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Hyper Hypo, ο εικαστικός φωτογράφος Αντώνης Θεοδωρίδης εξερευνά τον μαγικό κόσμο της υπαίθριας αγοράς του Ελαιώνα.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Ντιντιέ Εριμπόν: «Καιρός για ένα κίνημα των ηλικιωμένων!»

Ντιντιέ Εριμπόν / Ντιντιέ Εριμπόν: «Να πάψουμε να βλέπουμε τους ηλικιωμένους ως κοινωνικούς παρίες»

Από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Γάλλους στοχαστές, ο Ντιντιέ Εριμπόν συνδύασε στα βιβλία του τα δύσκολα βιώματα της νεότητάς του με μια εμπεριστατωμένη, αλλά και εικονοκλαστική, κοινωνικοπολιτική «ακτινογραφία» της γαλλικής κοινωνίας. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ