Μερικά ευκολάκια στην κουζίνα για την άνοιξη

Μερικά ευκολάκια στην κουζίνα για την άνοιξη Facebook Twitter
0

Μερικά ευκολάκια στην κουζίνα για την άνοιξη Facebook Twitter

18.3 Τρίτη Mια πατατοσαλάτα με καραβιδόψιχα και σέλερι. Βράζω μισό κιλό πατάτες νέας εσοδείας και μόλις ετοιμαστούν τις σουρώνω από το καυτό νερό και τις βάζω κάτω από κρύο νερό για να κρυώσουν. Τις κόβω στη μέση και τις βάζω σε ένα μεγάλο μπολ. Καθαρίζω το σέλερι και αφαιρώ τα εξωτερικά κλωνάρια. Θέλω μόνο τα πιο μέσα, τρυφερά κλωναράκια και τα μικρά φύλλα. Τα ψιλοκόβω και τα ρίχνω στο μπολ. Έχω ήδη βράσει τις καραβίδες κι έχω κρατήσει μόνο τη ροδαλή σάρκα. Τις ρίχνω κι αυτές στο μπολ. Προσθέτω ελαιόλαδο, λεμόνι, αλάτι και ψιλοκομμένο μαϊντανό. Σερβίρω με μισό βραστό αυγό στο πιάτο του καθενός. Αυτή είναι η απόλυτη σαλάτα για την αρχή της άνοιξης.

Άλλη ιδέα γι' αυτή την εποχή: cupcakes με γλάσο λεβάντας. Χρειάζεστε βούτυρο, αυγά, αλεύρι, λίγο γάλα και ζάχαρη αρωματισμένη με λεβάντα, που γίνεται πανεύκολα. Απλώς βάζετε μερικά κλαράκια λεβάντας στο κουτί με τη ζάχαρη και σε δύο βδομάδες είμαστε έτοιμοι. Μοναδική γεύση. Για το γλάσο θέλουμε ζάχαρη άχνη, μερικές σταγόνες νερό και λίγο φυσικό βιολετί χρώμα για τροφές. Γαρνίρουμε τα cupcakes όταν κρυώσουν και στολίζουμε με ένα κλαράκι ζαχαρωμένης λεβάντας.

Μια μυζηθρόπιτα. Απλώνω φύλλο κρούστας στον πάτο ενός ορθογώνιου ταψιού, με τον ίδιο τρόπο που το κάνω όταν φτιάχνω γαλακτομπούρεκο. Ετοιμάζω μια ωραία γέμιση. Μυζήθρα ανάλατη, μαλακή, ζάχαρη, μέλι, κανέλα, γαρίφαλο αλεσμένο, ξύσμα μανταρινιού και δύο αυγά. Αν η γέμιση είναι πολύ σφιχτή, θα αραιώσω με λίγο γάλα. Την απλώνω πάνω στα φύλλα και καλύπτω με δέκα ακόμα. Επαναλαμβάνω: κανονικά, όπως στο γαλακτομπούρεκο,. Χαράζω επίσης με τον ίδιο τρόπο, αλείφω με λιωμένο βούτυρο και ψήνω σε μέτριο φούρνο μέχρι να ροδίσουν τα φύλλα. Ετοιμάζω ένα απλό σιρόπι, μέτριας υφής, με δύο φλούδες λεμονιού, κανέλα και γαρίφαλο. Μόλις βγει το γλυκό από τον φούρνο το σιροπιάζω με το ζεστό, όχι καυτό, σιρόπι. Όταν κρυώσει το γλυκό, το κόβω και μυρίζω όλα τα έντονα αρώματα του φθινοπώρου. Κανέλα, μέλι, εσπεριδοειδή, βούτυρο...

Θα κάνω κάτι με τις πρώτες φράουλες της άνοιξης. Αυτό το κατακόκκινο φρούτο πρέπει να έχει κανονικό μέγεθος, να είναι σαν κάστανο περίπου και να μοσχοβολάει. Ναι, οι φράουλες έχουν άρωμα. Γλυκό και ζωντανό. Αν είναι αληθινές, θα τις μυρίσεις και δεκάδες γλυκά με φράουλες θα σου έρθουν στο μυαλό. Σήμερα θα μπουν σε ένα shortcake. Στο food processor αναμειγνύω τέσσερα φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις, μισό φλιτζάνι ζάχαρη, δύο κουταλάκια baking powder, μια πρέζα αλάτι και μισό φλιτζάνι βούτυρο ανάλατο, παγωμένο. Προσθέτω ένα φλιτζάνι ξινόγαλο, μισό φλιτζάνι κρέμα γάλακτος και το ξύσμα ενός λεμονιού. Μεταφέρω τη ζύμη στον πάγκο και ζυμώνω απαλά για δέκα δευτερόλεπτα μέχρι να ομογενοποιηθεί. Καλύπτω με πλαστικό και βάζω στο ψυγείο για τουλάχιστον μισή ώρα. Στο μεταξύ, κόβω τις φράουλες στα τέσσερα, προσθέτω δύο σφηνάκια Grand Marnier, ζάχαρη και λίγο χυμό λεμονιού και αφήνω να μαριναριστούν για μισή ώρα. Βγάζω τη ζύμη από το ψυγείο και ανοίγω με τον πλάστη σε φύλλο πάχους 1,5 εκατοστού. Κόβω σε στρογγυλά κομμάτια με τον κόφτη, αλείφω με αυγό και ραντίζω με ζάχαρη. Ψήνω για είκοσι λεπτά. Όταν είναι να σερβίρω, κόβω τα μπισκότα στα δύο, τα γεμίζω με κρέμα και φράουλες.

Και ένα γλυκό που αγαπώ επειδή μου θυμίζει την παιδική μου ηλικία. Το σάμαλι άλλοι το λατρεύουν και άλλοι παραμένουν αδιάφοροι. Εγώ το λατρεύω, ειδικά όταν είναι τίγκα στη μαστίχα. Έχω μια συνταγή απλή: μισό κιλό σιμιγδάλι χοντρό, τρία κεσεδάκια γιαούρτι, ένα ποτήρι νερό, δυο-τρεις κουταλιές ταχίνι, ένα κουταλάκι μαστίχα αλεσμένη, δύο κουταλάκια σόδα μαγειρική κι ένα φλιτζάνι ζάχαρη. Ανακατεύω τα υλικά, ρίχνω το μείγμα σε ταψί που έχω λαδώσει και το ψήνω. Φτιάνω ένα σιρόπι με τέσσερα ποτήρια ζάχαρη, τρία νερό και ξύσμα λεμονιού. Μόλις ψηθεί το σάμαλι, κόβω με βρεγμένο μαχαίρι και σιροπιάζω με καυτό σιρόπι. Αυτά. Περιμένω μέχρι να κρυώσει – και την άλλη μέρα ακόμα καλύτερα. Σας φιλώ

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Agora symi

Γεύση / Agora: Η πιο γραφική ανηφόρα της Σύμης οδηγεί σε μια κουζίνα με χαρακτήρα

Σε ένα μικρό μπαλκόνι με θέα τα παστέλ αρχοντικά της Σύμης, ο Χρήστος Σιδηρόπουλος σερβίρει μια ελληνική κουζίνα που συνομιλεί με το παρελθόν χωρίς να το αντιγράφει – μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά ακούγεται καθαρά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Οι ανθοί της cucina povera

Γεύση / Κολοκυθανθοί: Τα λουλούδια της φτωχής αλλά σοφής κουζίνας

Τα άνθη που είτε βουτιούνται στο κουρκούτι είτε γίνονται τροφαντός ντολμάς κρύβουν φθαρτή ομορφιά και μεγάλη γευστική παράδοση — πολύ πριν ο οδηγός Michelin αναδείξει τάσεις σαν το zero waste και το «από το χωράφι στο τραπέζι».
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Το κρασί με απλά λόγια / Αμπέλι, άστρα και συναίσθημα: Ο Θοδωρής Κοντογιάννης και η βιοδυναμική οινοποίηση

Πώς επηρεάζει η αστρονομία τις καλλιεργητικές πρακτικές στο αμπέλι; Η Υρώ Κολιακουδάκη και ο Παναγιώτης Ορφανίδης σε μια συζήτηση με τον Θοδωρή Κοντογιάννη για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη, την τεχνολογία και το κρασί, έξω από τα συνηθισμένα.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ
Οι ιδιαίτερες γεύσεις του καλοκαιριού στο Αιγαίο

Γεύση / Σαρδέλες Καλλονής, Φούσκες, Σκίζα. Αυτή είναι η γεύση του Αιγαίου

Οι μένουλες Καρπάθου, το σπινιάλο Καλύμνου, η σκίζα της Μήλου και η μόστρα της Μυκόνου: Από τον ιωδιούχο αφρό του Αιγαίου ως τα μητάτα των Κυκλάδων, η γεύση του καλοκαιριού αποτυπώνεται σε προϊόντα που φέρουν την ιστορία και το φως των νησιών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Ελένη Σαράντη

Γεύση / Ελένη Σαράντη: «Κυνήγησα πράγματα που τελικά δεν είχαν σημασία»

Μετά από μια δύσκολη στιγμή, κατάλαβε πως η μόνη επιβράβευση που μετρά δεν είναι τα αστέρια, αλλά το “φάγαμε καταπληκτικά”. Όταν την αποκαλούν σεφ, απαντά απλά: «Εγώ μαγειρεύω». Η υπερήφανη μαγείρισσα που προκαλεί ουρές στην οδό Σαλαμίνος, στον Κεραμεικό, είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Το κρασί με απλά λόγια / Από τη γαλλική bistronomie στο σαμιώτικο αμπέλι: Η συναρπαστική διαδρομή του Βασίλη Αλεξίου

Ο σεφ και οινοποιός μας ταξιδεύει από τη Σαντορίνη στο Παρίσι, στο Μarais, όπου είχε μια πολύ επιτυχημένη μακρόχρονη πορεία ως ένας από τους δημιουργούς του ρεύματος του bistronomie. Τώρα βρίσκεται στη Σάμο όπου φτιάχνει κρασιά τα οποία εκφράζουν την προσωπικότητά του και τον χαρακτήρα του, με σκοπό να τα απολαμβάνει ο κόσμος με το φαγητό του, μαζί με άλλους ανθρώπους.
THE LIFO TEAM
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM