Ο Γιάννης Καϋμενάκης κατεβαίνει στον Πειραιά

Ο Γιάννης Καϋμενάκης κατεβαίνει στον Πειραιά Facebook Twitter
Η παρέα έξω από το μαγαζί που τσουγκρίζει τα ποτήρια της γύρω από ένα βαρέλι, τα φώτα και η ξαφνική κίνηση έδωσαν το μήνυμα ότι είχα φτάσει στον προορισμό μου... Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
0

Όταν ξέρεις να βαδίζεις στην κουλτούρα του κρασιού, όπως ο Γιάννης Καϋμενάκης, λίγο μετράει αν είσαι στο κέντρο ή υπηρετείς την τέχνη σου σε κάποιο ήσυχο δρόμο του Πειραιά με παλιά εργοστάσια. Το wine bar Paleo του Γιάννη, ενός από τους πλέον χαρισματικούς οινοχόους, βρίσκεται στην περιοχή Ρετσίνα στον Πειραιά και η επιλογή του να ανοίξει τον καινούργιο χώρο του σε μια παλιά αποθήκη, σε έναν δρόμο κοντά στο λιμάνι, μοιάζει να είναι ρίσκο. Στο Paleo, όμως, κατεβαίνουν όλοι οι πιστοί οινόφιλοι και μη για να ζήσουν από κοντά την εμπειρία της απόλαυσης του κρασιού, έτσι όπως μόνο ο ιδιοκτήτης του ξέρει να την προσφέρει. Χαζεύω τα παλιά εργοστάσια στον ήρεμο δρόμο, κατευθυνόμενη προς το Paleo, και είναι σαν να βρίσκομαι σε μια άλλη εποχή.

Μια παλιά αποθήκη, ένα ψηλό, εντυπωσιακό κτίριο με ξύλινη στέγη, έχει μετατραπεί σε ένα ατμοσφαιρικό wine bar, πραγματικά πολύ όμορφο.

Η παρέα έξω από το μαγαζί που τσουγκρίζει τα ποτήρια της γύρω από ένα βαρέλι, τα φώτα και η ξαφνική κίνηση έδωσαν το μήνυμα ότι είχα φτάσει στον προορισμό μου. Μια παλιά αποθήκη, ένα ψηλό, εντυπωσιακό κτίριο με ξύλινη στέγη, έχει μετατραπεί σε ένα ατμοσφαιρικό wine bar, πραγματικά πολύ όμορφο. Ο Γιάννης έχει μεταφέρει στον χώρο την αγάπη και τη γνώση του για το κρασί. Εντυπωσιάζουν τα ξύλινα ράφια στους τοίχους όπου φιγουράρουν αγαπημένες φιάλες κρασιού του ιδιοκτήτη, ενώ στο βάθος της σάλας αντικρίζεις γυάλινες προθήκες με επιλεγμένα κρασιά που σερβίρονται στους πελάτες. Ξύλινα τραπέζια και καρέκλες που θυμίζουν αυτές του σχολείου έχουν στην πλάτη τους τυπωμένες ονομασίες οινικών περιοχών, ενώ βαρέλια βαμμένα μαύρα έχουν ρόλο βοηθητικό, αφού τοποθετείται επάνω τους η μεγάλη σαμπανιέρα που δροσίζει τις ανοιγμένες φιάλες. Ο Γιάννης κινείται στη σάλα, σερβίροντας στα ποτήρια κρασί και εξηγώντας μας την ποικιλία και την περιοχή καταγωγής του. «Τα κρασιά που έχω επιλέξει για τη λίστα προέρχονται από τις χώρες του Νότου» λέει και μας αφήνει να αναδεύσουμε το ποτήρι μας και να ανακαλύψουμε τα αρώματα και τις χάρες του κρασιού που θα απολαύσουμε.

Το σουπλά πάνω στο τραπέζι παίζει τον ρόλο του μενού, με λίγες προτάσεις για να συνοδεύσεις το κρασί, που είναι και ο πρωταγωνιστής. Το πατέ από συκωτάκια πουλερικών (€7), που συνοδεύεται με φρυγανισμένες λεπτοκομμένες φέτες ψωμιού, είναι καλοφτιαγμένο και γευστικό. Για τη συνέχεια, δοκιμάσαμε ένα ανοιξιάτικο πιάτο με ωραιότατες αγκινάρες αλά πολίτα (€7). Δεν χορταίνουμε να παρατηρούμε τον χώρο: η ξύλινη οροφή έχει και ένα γυάλινο άνοιγμα και σκέφτομαι πόσο όμορφα θα διαχέεται το φως του ήλιου τη μέρα. Η ομελέτα με πατάτα και κρεμμύδι (€6) είναι μια τορτίγια αφράτη που την τιμήσαμε μέχρι και την τελευταία μπουκιά. Τα πιάτα εναρμονίζονται με το κρασί και η χαλαρή ατμόσφαιρα ανεβάζει τη διάθεση. Στο μικρό μενού θα βρεις πλατό τυριών και αλλαντικών, ενώ οι γευστικές προτάσεις θα αλλάζουν συχνά. Βρήκα την προσπάθεια του Γιάννη Καϋμενάκη τόσο ενδιαφέρουσα, που κατέληξα ότι αξίζει τον κόπο να ξεκινήσεις από την άλλη άκρη της Αθήνας για να δοκιμάσεις ωραίες επιλογές κρασιών και νόστιμο φαγητό, αλλά και να χαρείς τη φιλοξενία σε ένα τόσο γοητευτικό μέρος. Καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι, αν και η ώρα περνούσε, συνέρρεαν παρέες που έπαιρναν θέση έξω στις εντυπωσιακές καρέκλες, που είναι φτιαγμένες από φελλό. Ο Γιάννης έχει τον δικό του, μοναδικό μειλίχιο τρόπο να σε κάνει να μαθαίνεις αλλά και να απολαμβάνεις το κρασί απλά και όμορφα.

Ο Γιάννης Καϋμενάκης κατεβαίνει στον Πειραιά Facebook Twitter
Μια παλιά αποθήκη, ένα ψηλό, εντυπωσιακό κτίριο με ξύλινη στέγη, έχει μετατραπεί σε ένα ατμοσφαιρικό wine bar, πραγματικά πολύ όμορφο. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO
Ο Γιάννης Καϋμενάκης κατεβαίνει στον Πειραιά Facebook Twitter
Βρήκα την προσπάθεια του Γιάννη Καϋμενάκη τόσο ενδιαφέρουσα, που κατέληξα ότι αξίζει τον κόπο να ξεκινήσεις από την άλλη άκρη της Αθήνας για να δοκιμάσεις ωραίες επιλογές κρασιών και νόστιμο φαγητό, αλλά και να χαρείς τη φιλοξενία σε ένα τόσο γοητευτικό μέρος. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

Paleo, Πολυδεύκους 39, Ρετσίνα, Πειραιάς, 210 4125204.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τραπέζι κάτω από την κληματαριά

Γεύση / Τραπέζια κάτω από βαθύσκιωτες κληματαριές. Αυτό είναι το καλοκαίρι

Σκάροι με μπάμιες μαγειρεμένα στον χυμό των ανώριμων σταφυλιών από την κληματαριά της αυλής μας, σκορπιοί μακαρονάδα με ρόγες των ώριμων τσαμπιών, καθώς και αρνάκι κοκκινιστό με γλυκόξινες αγουρίδες. Αυτές είναι οι γεύσεις που αξίζουν τον ίσκιο της κληματαριάς.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ