Ο γάλλος συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας Πιερ Μπουλέζ πέθανε σε ηλικία 90 ετών χθες βράδυ στο Μπάντεν-Μπάντεν, στη Γερμανία, όπου κατοικούσε, ανακοίνωσε σήμερα η οικογένειά του.
"Για όλους εκείνους που τον γνώρισαν και που μπόρεσαν να εκτιμήσουν τη δημιουργική ενέργειά του, τις καλλιτεχνικές αξιώσεις του, τη διαθεσιμότητα και τη γενναιοδωρία του, η παρουσία του θα παραμείνει ζωντανή και ακατάσβεστη", αναφέρει η οικογένεια σε ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Παρισιού.
Από τη δεκαετία του 1950, ο Μπουλέζ επιβλήθηκε ως ένας σπουδαίος συνθέτης-διευθυντής ορχήστρας, εμβαθύνοντας τη σχέση δημιουργίας και ερμηνείας και αναπτύσσοντας μια απαράμιλλη επιρροή στη μουσική, πολιτιστική και πνευματική ζωή, στη Γαλλία και αλλού.
Γεννημένος στις 26 Μαρτίου 1926 στο Μονμπριζόν, ο Πιερ Μπουλέζ παρακολούθησε στο Ωδείο του Παρισιού μαθήματα του Ολιβιέ Μεσιαέν, ο οποίος θα επηρεάσει τα πρώτα του έργα.
Μυηθείς από τον Ρενέ Λάιμποβιτς στη δωδεκαφωνική τεχνική (σύνθεση στους δώδεκα ήχους της μουσικής κλίμακας), αυτός ο ερωτευμένος με τα μαθηματικά θα επιβληθεί γρήγορα ως μία από τις προσωπικότητες της μουσικής πρωτοπορίας μαζί με τους συγχρόνους του Στοκχάουζεν, Μπέριο, Λιγκέτι και Νόνο.
Ο Μπουλέζ αναπτύσσει μια μουσική που προέρχεται από τον σειριαλισμό (κατασκευή σε σειρές) της Δεύτερης Σχολής της Βιένης (Σένμπεργκ και Βέμπερν κυρίως).
Η εργογραφία του περιλαμβάνει περίπου τριάντα έργα, μεταξύ των οποίων τα "Le Marteau sans maître" (1955) και"Répons" (1981-1988).
Περιζήτητος και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, διηύθυνε, πάντα χωρίς μπαγκέτα, την Ορχήστρα του Κλίβελαντ (1967-1972), τη Συμφωνική Ορχήστρα του BBC (1971-1975) και τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης (1971-1977).
Ο Πιερ Μπουλέζ συμμετείχε επίσης σε μνημειώδεις παραγωγές όπερας όπως το "Δακτυλίδι των Νιμπελούγκεν" για το Φεστιβάλ Βάγκνερ του Μπαϊρόιτ (1976-1980) και η πρώτη ολοκληρωμένη εκδοχή της "Λούλου" του Μπεργκ στο Παλέ Γκαρνιέ στο Παρίσι (1970).
Εξοργισμένος με τη συντηρητική στάση του γαλλικού μουσικού κόσμου, αυτοεξορίστηκε στο Μπάντεν-Μπάντεν στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Επέστρεψε στη Γαλλία μόλις το 1974, όταν ο τότε πρόεδρος Ζορζ Πομπιντού του ζήτησε να ιδρύσει το Ircam (Ινστιτούτο Έρευνας και μουσικού/ακουστικού Συντονισμού) και το Ensemble intercontemporain, έναν πρώτο οργανισμό αφιερωμένο στη μουσική του καιρού μας.
Αυτός ο ακάματος αρχιτέκτονας θεσμών ίδρυσε επίσης τη Cité de la Musique (εγκαινιάστηκε το 1995) και τη Φιλαρμονική του Παρισιού, η οποία άνοιξε χωρίς αυτόν τον Ιανουάριο του 2015, καθώς ήταν ήδη άρρωστος.
πηγή: AΠΕ/ ΜΠΕ
σχόλια