September Song / September Spot

September Song / September Spot Facebook Twitter
0

1 Αρανίτσης: Για πολλούς επίμονους ιχνηλάτες του νοήματος, η ολική επαναφορά του Ευγένιου Αρανίτση (Κέρκυρα, 1955), με πρωτότυπο (όπως πάντα) τρόπο, είναι σημαντικό γεγονός. Τα «Παράδοξα», είκοσι χρόνια τώρα, είναι μια άριστα προσαρμοσμένη στα ελληνικά πράγματα εκδοχή των περιλάλητων Μυθολογιών του λεπταίσθητου Ρολάν Μπαρτ, μια οξυδερκέστατη και απαράμιλλα ευαίσθητη ανάλυση των πραγματικοτήτων που οργιάζουν γύρω μας, που μας φαίνονται απολύτως αυτονόητες και που τις παίρνουμε τοις μετρητοίς, θέλοντας και μη, συνήθως παραμερίζοντας βάναυσα και απερίσκεπτα την όποια λοξή ματιά. Μια εικοσαετία, μέσα από τη γνωστή εφημερίδα που γνώρισε μεγάλες δόξες όταν φιλοξενούσε ό,τι πιο αντισυμβατικό έβγαζε το ελληνικό μας κουλουβάχατο, ο Αρανίτσης καταπιανόταν με την πιτυρίδα του Καφετζόπουλου, με τις πισίνες στα νησιά, με το αλκοόλ ως βούληση και ως παράσταση, με τον Καρούζο και τον Λάγιο, με τον Τσιτσάνη και την Μπέλλου, με τα σκουπίδια, με την πιτσιρικαρία, με ό,τι κάνουμε πως δεν βλέπουμε, δεν ακούμε και δεν το συζητάμε. Τώρα επανακάμπτει, στήνοντας τα «Παράδοξα» στον κυβερνοχώρο, παίζοντας ακόμα ένα στοίχημα, επιμένοντας πάντα στην αιρετική ανάλυση και στη βαθύνοια μεσούσης της ταχύπλοης αμβλύνοιας και της καλπάζουσας λήθης αυτού που άλλοτε ήταν η κοινή λογική και η ευγενής ευαισθησία. Καλωσορίζουμε, λοιπόν, τα διαδικτυακά «Παράδοξα», www.paradoxa.gr, που στέλνουν σήματα καπνού για να επισημάνουν πού βρίσκονται οι εστίες πυρός. Σε αντίθεση με σχεδόν κάθε άλλο διαδικτυακό εγχείρημα, ο Αρανίτσης αποφεύγει τον ίλιγγο των εικόνων και μας προσφέρει αμιγώς κείμενα, αυστηρά για διάβασμα και σκέψη. Μια πολύτιμη περιπέτεια, τα «Παράδοξα».


2 Βέλτσος: Με συναρπάζει στην Αυτοκρατορία (εκδ. Νεφέλη) η επινοητικότητα του πολυμήχανου Γιώργου Βέλτσου (Αθήνα, 1944): στη μανιασμένη του προσπάθεια όχι μονάχα να κατανοήσει τα ιλιγγιώδη παράδοξα που κατακλύζουν έναν κόσμο-κυκεώνα αλλά και να εναντιωθεί στα δεινά και στις οδύνες, χώνεται/χάνεται/χύνεται στον λαβύρινθο του χρόνου, ανακατεύει όσα μας ανακατεύουν, εμπλέκει τα όσα μας έχουν εμπλέξει, συνομιλεί με τους μάστορες που ήξεραν να κρύβουν για να φανερώσουν, να ψιθυρίσουν για να ουρλιάξουν, να καμώνονται τους γκαβούς για να διαφυλάξουν την όραση. Γλώσσα που κλείνει το μάτι στον Σελίν και στον Ντεμπόρ, στον Τζόυς και στον Νέγκρι, στα γεωπολιτικά θρίλερ και στα κυβερνοπάνκ έπη. «Είμαστε όλοι εκτός Ιστορίας, και μ' αρέσει. Ο μοχλός της παντοδυναμίας μας δεν είναι η πολιορκητική μηχανή, ούτε καν το δολάριο, αλλά η άυλη πληροφορία. Μας πληροφορεί ότι είμαστε εκτός ιστορίας. Αυτός είναι ο πολιορκητικός κριός». Και: «Τέρμα τα σκάνδαλα, η μετά θάνατον ζωή, η φιλοσοφία... Τέρμα όλα. Σπατσάραμε...». Ο Βέλτσος ψαύει την κατακερματισμένη σημασία, παλιός κατακερματιστής, δολιοφθορέας ο ίδιος. Αποκαθιστά. Σώζει ό,τι μπορεί να σώσει: λέξεις, έννοιες, στιγμές. Περιπολεί και ψαχουλεύει στις «αποθήκες της Ιστορίας», πού αλλού;

3 Γκόζης: Μη μου μιλάς όταν σε διακόπτω, λέγαμε άλλοτε για να κοροϊδέψουμε την κακοφωνία του εγωιστικού πανζουρλισμού. Ο Γιώργος Γκόζης (Θεσσαλονίκη, 1970) επιχειρεί επιτυχώς, αν όχι να χαρτογραφήσει το χάος της τρελαμένης πραγματικότητας, όπως κάνουν με τον τρόπο τους οι Αρανίτσης και Βέλτσος, τουλάχιστον να ηχογραφήσει τον ακατάσχετο θόρυβο του πολυχώρου που έχει καταλήξει να είναι η σημερινή κοινωνία. Μοντάρει μετά τις ηχογραφήσεις, παίζει με τις μπομπίνες ενός αρχαίου αλλά σθεναρού Grundig και μας καλεί να ακροαστούμε τα γεγονότα, έτσι ώστε να τα κατανοήσουμε, όσο γίνεται, και να τα συζητήσουμε επειγόντως, προτού επιδεινωθούν τα πάντα ερήμην μας. Ας αφεθούμε για λίγο και ας τραγουδήσουμε το «Let the music play» του αλησμόνητου «καρεκλά» Μπάρι Γουάιτ σ' ένα επιλοχάδικο, στο Έκτο Σύνταγμα Πεζικού στην Κόρινθο, όπως μας καλεί να κάνουμε ο Γκόζης, ή ας φαλτσάρουμε κι εμείς σε greeklish το αδιανόητο εκείνο σουξέ «Play Bouzouki» (Θυμάστε; Play bouzouki / play bouzouki / play bouzouki gia mena) κι ας ταξιδέψουμε στην απόλυτη καταστασιακή/situationniste πόλη που ήταν η Θεσσαλονίκη τη δεκαετία του ογδόντα. Συνοψίζει σούπερ ο Γκόζης: «Τα μάτια ανοίγουν, κι αυτή η βόλτα έχει τελειώσει. Εκείνο το συγκεχυμένο που αναζητούσαμε ήταν να δούμε όσο πιο πολλά, να ρωτήσουμε ακόμα περισσότερα, να μάθουμε όλο και πιο γρήγορα, να συγκρίνουμε, να ακούσουμε, να γνωρίσουμε, να απορρίψουμε, να επιδοκιμάσουμε». Το στοίχημα που έβαλε ο εκδότης Νίκος Γκιώνης, ποντάροντας σε μια πλειάδα νέων, ανήσυχων λογοτεχνών (Λευτέρης Καλοσπύρος, Βασιλική Πέτσα, Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, Ελεάννα Βλαστού), είναι για τα καλά κερδισμένο!

 

radiobookspotting.blogspot.gr/

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πατρίτσια Χάισμιθ: «Ο κόσμος και τα μαρτίνι του είναι δικά μου!»

Βιβλίο / Πατρίτσια Χάισμιθ: «Ο κόσμος και τα μαρτίνι του είναι δικά μου!»

Τα πολυσυζητημένα ημερολόγια της Χάισμιθ αποκαλύπτουν κρυφές σκέψεις της συγγραφέως του «Ταλαντούχου κύριου Ρίπλεϊ», τους άγνωστους έρωτες και την εξάρτησή της από τη γραφή και το αλκοόλ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής και της επιτυχίας της»

Βιβλίο / Μπεν Γουίλσον: «Η χαοτική εικόνα της Αθήνας είναι το μυστικό της αντοχής της»

Από τη Βαβυλώνα ως την Αθήνα, ο διάσημος ιστορικός και συγγραφέας βλέπει τις πόλεις ως ζωντανούς οργανισμούς, όπου η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους και όχι από τα κτίρια – με δημόσιες διεκδικήσεις και αντιστάσεις στο gentrification.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
10 βιβλία που διαπνέονται από 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Βιβλίο / 10 βιβλία για 10 ελληνικά νησιά και τόπους - από τις Σπέτσες και την Άνδρο ως την Κρήτη και τη Μύκονο

Δεν είναι λίγα τα βιβλία που ξεδίπλωσαν και ενίοτε αποθέωσαν κρυφές ή φανερές μεριές της Ελλάδας και κατέληξαν να γίνουν συνώνυμα συγκεκριμένων τόπων. Από τις ονειρικές, σχεδόν ψυχεδελικές Σπέτσες στον Μάγο του Φόουλς μέχρι τη Μάνη του Φέρμορ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ / Ocean Vuong: «Πίσω από τη βιτρίνα της χιπστεριάς κρύβεται ο φόβος»

Ο Αυτοκράτορας της Χαράς είναι ένα λογοτεχνικό επίτευγμα. Ένα μεγάλο μυθιστόρημα με ιστορίες απλών ανθρώπων που τις σχέσεις τους ορίζουν η καλοσύνη και η αλληλεγγύη. Με αφορμή την κυκλοφορία του, ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του μιλάει για τη λογοτεχνία, τους ήρωές του, την queer ταυτότητα και την κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Αμερική του Τραμπ σε μια συνέντευξη-ποταμό.
M. HULOT
Η Λυδία Κονιόρδου διαβάζει τον μονόλογο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο oυρανός κατακόκκινος»

Lifo Videos / «Ιδού εγώ»: Η Λυδία Κονιόρδου ερμηνεύει το «Ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη στο LIFO.gr

O απολογισμός ζωής μιας γυναίκας που βλέπει γύρω της τον κόσμο να διαλύεται, η προσωπική εμπλοκή στη συλλογική μνήμη, μια ποιητική εκδοχή της δυστυχίας που γεννά η σύγχρονη πραγματικότητα.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Βιβλίο / Φεστιβάλ Βιβλίου Χανίων: Τόπος συνάντησης για τη λογοτεχνία και τις ιδέες

Με ένα πλούσιο πρόγραμμα με καλεσμένους από 16 χώρες και τιμώμενο πρόσωπο τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο, το φετινό φεστιβάλ σημείωσε τη μεγαλύτερη προσέλευση στην ιστορία του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

The Review / Γιατί μας γοητεύει ακόμα ο «Καβγατζής της Βρέστης»;

Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου, με αφορμή τη νέα έκδοση του έργου του Ζαν Ζενέ, εξετάζουν τους λόγους που μπορεί να μας αφορά ακόμα και σήμερα το θρυλικό βιβλίο του 1945. ― ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟΛΜΗΡΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ