Το πιο ακριβό cupcake του κόσμου

Facebook Twitter
3

Άλλη μια περίπτωση του «πιο ακριβού κάτι» εμφανίστηκε. Τι είναι αυτό που κάνει τον κόσμο να συναγωνίζεται για το πιο ακριβό φαγητό; Κι όμως, αυτές οι ανακοινώσεις κάνει το αίμα του κόσμου να βράζει, και για να ξεκινήσω από μένα, μου είναι αδύνατον να αντισταθώ στο κλικ.

Αυτή τη φορά, το πιο ακριβό κεκάκι: ονομάζεται «Ο Χρυσός Φοίνιξ» με υπότιτλο «το πιο ακριβό cupcake του κόσμου που τρώγεται». Δημιουργός είναι η Shafeena Yusuff Ali, πρόεδρος του ζαχαροπλαστείου-μπουτίκ Bloomsbury’s που άνοιξε πρόσφατα στο Ντουμπάι και το μίγμα γάλατος, αβγών, ζάχαρης και χρυσού κοστίζει 8.000 ευρώ. Αν εξαιρέσουμε το χρυσάφι (24Κ), το αλεύρι και το βούτυρο είναι βιολογικά από την Αγγλία, η σοκολάτα είναι Amedei Porcelana από την Ιταλία και η βανίλια από την Ουγκάντα. Για επιπλέον οπτική απόλαυση το γλυκό παρουσιάζεται σε ένα χρυσό πιάτο, συνοδευόμενο από χρυσό κουτάλι και φράουλες βουτηγμένες σε (μαντέψτε!) χρυσάφι.

Αν σας ενδιαφέρει, να ξέρετε ότι πρέπει να το παραγγείλετε 48 ώρες πριν και να το φάτε μέσα σε 15 λεπτά, γιατί η σοκολάτα λιώνει.

Ενσωματωμένη μηχανή εσπρέσο στο νέο μοντέλο της Φίατ

Η Φίατ ανακοίνωσε ότι το νέο της μοντέλο, 500L «θα είναι η μοναδική στάνταρ έκδοση αυτοκινήτου με ενσωματωμένη μηχανή εσπρέσο σε συνεργασία με την εταιρία Lavazza».

Οι αντιδράσεις ως τώρα είναι μάλλον περιπαιχτικές: το Gawker σχολίασε ότι «αν εξαιρέσουμε ότι μια επιπλέον συσκευή μέσα στο αυτοκίνητο αποσπάει την προσοχή, ότι αν πίνεις εσπρέσο περισσότερες στάσεις για ανακούφιση είναι απαραίτητες και ότι υπάρχει επιπλέον κίνδυνος να χύσεις καυτό καφέ επάνω σου, η ιδέα είναι αρκετά καλή.»

Πάντως η αμερικανική έκδοση δεν θα έχει την καφετιέρα για λόγους ασφάλειας.

Γεύση
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Το κρασί με απλά λόγια / Αν ζούσε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, το ελληνικό κρασί θα ήταν διαφορετικό

Ένα podcast από την Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και τον Παναγιώτη Ορφανίδη αφιερωμένο σε έναν πιονέρο του ελληνικού αμπελώνα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
THE LIFO TEAM
Τα μυστήρια της κουζίνας του λιμανιού

Γεύση / Mε τα«δώρα» του λιμανιού θα μαγειρέψεις τα ωραιότερα φαγητά

Κάβουρες από τα βαθιά νερά, φλογάτες σκορπίνες, μαγιάτικα στον φούρνο και άλλα ψάρια που δεν φτάνουν στον πάγκο του ιχθυοπώλη. Η βόλτα στο λιμάνι είναι πηγή έμπνευσης για τους σπιτικούς μάγειρες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Γλυκιά Σύρος: Ζαχαροπλάστες, συνταγές και μνήμες από το παρελθόν της Ερμούπολης

Γεύση / Γλυκιά Σύρος: Παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία και συνταγές από την Ερμούπολη

Αμυγδαλωτά, χαλβαδόπιτες, νουγκατίνες, σφολιάτσες και πολλά ακόμη παραδοσιακά γλυκά, μαζί με μια ιστορία 200 χρόνων, αναδεικνύουν την Ερμούπολη σε βασίλισσα της ζαχαροπλαστικής.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Η Ταβέρνα «Πλάτων» στο Βούπερταλ

Γεύση / «Kάθε φορά που μυρίζω ούζο, θυμάμαι την ταβέρνα Πλάτων στο Βούπερταλ»

Ο Παύλος και η Ελένη, μετανάστες στη Γερμανία, δημιούργησαν μια αυθεντική ελληνική ταβέρνα, που εδώ και τρεις δεκαετίες σερβίρει απλά αλλά πεντανόστιμα πιάτα και είναι διάσημη για τον λεπτοκομμένο χειροποίητο γύρο της.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η αγκινάρα

Γεύση / «Ο καλύτερος μεζές είναι η κεφαλή της άγριας αγκινάρας»

Χοιρινό με αγκιναρόφυλλα κοκκινιστά στη Σητεία, κεφαλές αγκινάρας γεμιστές με ρύζι στην Κάσο και αγκινάρες-μουσακά στην Άνδρο: η αγκινάρα δίνει τόσο πολλά τη στιγμή που διεκδικεί μόνο το ελάχιστο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Aspasia: Πώς η Σταυριανή Ζερβακάκου έστησε ένα εστιατόριο-προορισμό

Γεύση / Aspasia: Ένα εστιατόριο που ανταμείβει κάθε στροφή του δρόμου προς τη Μάνη

Στο απόγειο της φήμης της, η Σταυριανή Ζερβακάκου αποφάσισε να επιστρέψει σε έναν τραχύ τόπο και να στήσει ένα εστιατόριο-προορισμό σε έναν μικρό ορεινό οικισμό, αξιοποιώντας στην κουζίνα της όσα άγρια της δίνει το μέρος.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η άνοιξη και το καλοκαίρι της ρίγανης

Γεύση / H ρίγανη που δίνει γεύση στα καλοκαίρια μας

Είναι το πιο δημοφιλές μυριστικό της Aνατολικής Μεσογείου και δίνει ιδέες για μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά καλοκαιρινά εδέσματα, όπως η ριγανάδα, ο ντάκος, η χωριάτικη σαλάτα και οι ριγανάτες σαρδέλες.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

3 σχόλια