Οι φετινοί υποψήφιοι ηθοποιοί και τα ζώα-σωσίες τους

Από την ξεσηκωτική μουσική βιογραφία του Ρόμπι Γουίλιαμς στο εκλεκτό σινεμά του Μιγκέλ Γκόμες κι από μια πολύ προσωπική δουλειά του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ σε ένα animation που δεν αφήνει μάτι στεγνό, αυτές είναι οι ταινίες που άξιζαν να βρουν μεγαλύτερο κοινό.

Η θρυλική Γαλλίδα ηθοποιός σόκαρε χωρίς ποτέ να το μετανιώσει, ερωτεύτηκε με όλο της το είναι, έκανε ασταμάτητα ταινίες, αλλά σταμάτησε πρόωρα, στα 39. Την κέρδισε ο φιλοζωικός ακτιβισμός, δραστηριότητα που κράτησε ως το τέλος. Μέχρι το τέλος έμειναν μαζί της και οι ακροδεξιές και ομοφοβικές της απόψεις.

Η ταινία του Γιάννη Σμαραγδή δεν υπηρετεί το λαϊκό θέαμα αλλά την παρέκβασή του, παινεύοντας και χαϊδεύοντας τα αυτιά εκείνου που λογαριάζει για «μέσο θεατή» της.

Η φετινή χρονιά δεν είχε ηχηρές blockbuster εκρήξεις, είχε όμως καλλιτεχνικά «διαμαντάκια» που διεκδίκησαν το ενδιαφέρον μας. Από αυτά ξεχωρίσαμε τα δέκα που αξίζει να κρατήσουμε.

Πέντε ταινίες για όλους από σήμερα στα σινεμά.

Ζητήσαμε από τέσσερις επαγγελματίες του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης αλλά και από έναν ακαδημαϊκό να ψηφίσουν τις καλύτερες ταινίες της εποχής της ελληνικής αθωότητας.

«Task», «Dying for Sex» και «Pluribus» ξεχώρισαν, μεταξύ άλλων, σε μια γεμάτη τηλεοπτική χρονιά.

Ένας οδηγός με έξι νέες κυκλοφορίες και τέσσερις που συνεχίζουν να παίζονται με επιτυχία στις αίθουσες, ώστε να προγραμματίσετε τις χριστουγεννιάτικες κινηματογραφικές σας εξόδους.

Με πρόσφατη την επιτυχία της νέας του ταινίας ο σκηνοθέτης μάς μίλησε για όσα ήθελε να πει μέσα από αυτήν, για τη φιλμογραφία του γενικότερα αλλά και για τον τρόπο που βλέπει το σύγχρονο ελληνικό σινεμά.

Τα Όσκαρ κάνουν μια χειρονομία εκδημοκρατισμού, που ωστόσο ενέχει τον κίνδυνο να χαθεί σε έναν ωκεανό περιεχομένου άσχετου με όσα πρεσβεύει και με την ιστορία τους.

Με αφορμή τα γενέθλια του σπουδαίου παραμυθά του Χόλιγουντ, γράφουμε για τις 34 μεγάλου μήκους ταινίες του.

Είναι ένα από τα ελάχιστα blockbusters που μας έχουν απομείνει και αξίζει τον κόπο. Μαζί με το Avatar έχουμε άλλες τρεις ταινίες που αξίζουν την έξοδο στο σινεμά της πόλης!

Τον Δεκέμβριο του 1925 έκανε πρεμιέρα στο Θέατρο Μπαλσόι της Μόσχας το αριστούργημα που άλλαξε την αντίληψη για τη φωτογραφία και το μοντάζ στον κινηματογράφο.

Μια συζήτηση με τη Μαρί Λουίζ Βαρθολομαίου Νικολαΐδου για την ταινία που αδικήθηκε στην εποχή της, αλλά σήμερα προκαλεί εκ νέου το ενδιαφέρον, και για την «επιστροφή» της μέσα από ένα βιβλίο.

Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος ανατρέχει στην άνιση καριέρα του μεγάλου Βρετανού ηθοποιού που πέθανε σαν σήμερα το 2013.

Μια συζήτηση με τον σκηνοθέτη, εκδότη και συγγραφέα της συνοπτικής «Ιστορίας του Ελληνικού Κινηματογράφου» που πρόσφατα επανακυκλοφόρησε εμπλουτισμένη και σε ενιαία μορφή από τις εκδόσεις Αιγόκερως.

Κάνουμε χιούμορ, αλλά η ταινία της Μπρόνστιν παίρνει τα περισσότερα αστέρια της εβδομάδας (με ντεμπούτο A$AP Rocky). Άλλες πέντε ταινίες «βγαίνουν» στα σινεμά από σήμερα και υπάρχει κάτι για όλους.

Μια νέα σειρά που ξεκινά αναβιώνει μια εκδοχή του Μότσαρτ που φαίνεται αδύνατο να αποφύγουμε: αυτή του ζωηρού παιδιού-θαύματος που συνθέτει μουσική θεϊκής τελειότητας και πεθαίνει υπό μυστηριώδεις συνθήκες.

Pluribus ή All is Fair; Έχουν και τα δύο φανατικούς θαυμαστές που τους χωρίζει μία άβυσσος. Τα βρίσκουν στη μέση ίσως με τον τελευταίο κύκλο του Stranger Things. Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος και Γιάννης Βασιλείου μιλούν για τις τρεις πολυσυζητημένες σειρές στο studio της LifO.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους ταξίδεψε για μια εβδομάδα τους θεατές του σε κάθε γωνιά της Γης, από τους καταυλισμούς της Παλαιστίνης μέχρι τις Φιλιππίνες και τα νησιά Γκαλάπαγκος.