ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

5 νέα άλμπουμ από γυναίκες που ξαναγράφουν τους κανόνες

5 νέα άλμπουμ από γυναίκες που ξαναγράφουν τους κανόνες Facebook Twitter
Καλλιόπη Μητροπούλου, Τάμτα και Valisia Odell ανάμεσα στις πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες που ακούσαμε τελευταία.
0

Καλλιόπη Μητροπούλου

Between (Submession Records)

Ghosted II - Kalliopi Mitropoulou

Ντεμπούτο-άλμπουμ της Καλλιόπης Μητροπούλου που την έχουμε γνωρίσει κυρίως ως μία από τις φωνές των Echo Tides αλλά και του βρετανικού γκρουπ Oi Va Voi. Στην πρώτη προσωπική της δουλειά διαλέγει τον αγγλικό στίχο για να τραγουδήσει πώς είναι να βρίσκεται κανείς μεταξύ δύο καταστάσεων.

Αν και υπάρχουν πολύ καλά κομμάτια μέσα στο άλμπουμ, όπως τα πένθιμα «Egg Fryer» και «Waterloo» ή το αιθέριο «Ghosted II», σε κάποια σημεία αφήνει την αίσθηση ότι επαναλαμβάνεται. Ξεγλιστράει, όμως, με άνεση από αυτή την παγίδα με κομμάτια-έκπληξη όπως το ορχηστρικό «Set Alarm 2» που μοιάζει να το χωρίζει στα δυο, με τη δεύτερη πλευρά, αν και πιο σύντομη, να αποδεικνύεται το ατού του άλμπουμ, έτσι όπως κλείνει με το ελληνόφωνο kraut του 40sm.

Στα liner notes διαβάζεις ότι εμπνεύστηκε από τις Mitski, Tirzah και Laurel Halo. Κάπως σε αποπροσανατολίζει ως προς το τι ήχο θα ακούσεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν καταφέρνει να χτίσει τη δική του γκρίζα ατμόσφαιρα κυρίως χάρη στις απαραίτητες πινελιές του Νίκου Βελιώτη στην παραγωγή.

Tamta

The Heroine (Kiki Music)

Tamta ft. Saske - CHROME HEARTS (Official Music Video)

Είναι λίγο περίεργο να ακούς την Tamta να τραγουδάει στίχους όπως «Chrome hearts, αλυσίδες στο λαιμό μου / Κρυφά σ’ έχω μες στο φυλαχτό μου / Fast charge καίω τώρα σαν τον Goku», αλλά λειτουργεί και έχει θαυμάσια αποτελέσματα. Ποτέ η ελληνική ποπ δεν ακουγόταν τόσο αναζωογονητική. Μάλιστα, παρασέρνει και τον Saske σε έναν ήχο που του ταιριάζει απόλυτα και τον βγάζει επιτέλους εντελώς έξω από τα τραπ στερεότυπα.

Δεν νομίζω να υπάρχει άλλη Ελληνίδα ερμηνεύτρια που να έχει κάνει τόσο μεγάλη ηχητική στροφή όσο η Τάμτα τα τελευταία χρόνια, και μάλιστα με τόση πειραματική αυθάδεια – βέβαια, άφηνε να εννοηθεί αυτή η στροφή από την προηγούμενη δουλειά της, το «Identity Crisis», που δυστυχώς ήταν κάπως άνισο και άτολμο μέσα στη φιλοδοξία του. Η μετάβαση ξεκίνησε επίσημα πέρσι με το EP «The Villain» που δοκίμαζε τις δυνάμεις της στο σκοτεινό techno του TEO.x3 (μια side περσόνα του Die Arkitekt) – είναι τo πρώτο μέρος μιας τριλογίας που ετοιμάζει.

Φέτος, κυκλοφόρησε το «Heroine», το δεύτερο μέρος, και ίσως να μιλάμε για την καλύτερη δουλειά σε ολόκληρη τη δισκογραφία της. Ένα hyperpop κομψοτέχνημα που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από ανάλογες δουλειές του εξωτερικού. Ηχητικά δεν φαίνεται να δανείζεται τόσο από τη Sophie, που είναι το προφανές όνομα σε αυτό το είδος, όσο από τη χαοτική πανκ αισθητική των 100 gecs, το πάει δηλαδή ένα βήμα παραπέρα και σε κάνει να ανυπομονείς για το τρίτο μέρος. «Άλλη τώρα είμαι και συστήνομαι πάλι / Νέα διαδρομή και η καρδιά μου αυξάνει / Τώρα μόνο βλέπω κορυφή / Γίνομαι όσα ήθελα να γίνω εξ αρχής», λέει στο «Tokyo Athina». Και το κάνει 100%.

Mia Maria

Σπλάτερ

Mia Maria - Χωροχρονικό

Αρκετή συζήτηση γίνεται γύρω από την ποίηση τελευταία. Τι γίνεται, όμως, όταν μια ποιήτρια αποφασίζει να κάνει μουσική; Η απάντηση βρίσκεται στο «Σπλάτερ», το ντεμπούτο άλμπουμ της 26χρονης πολυτάλαντης Μαρίας Κωνσταντοπούλου, η οποία κυκλοφόρησε και την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο Κόρη (εκδόσεις Αντίποδες).

Το «Σπλάτερ» αποτελείται από 9 μινιμαλιστικά τραγούδια που αδυνατείς να παραβλέψεις. Γραμμένα αρχικά σε πιάνο, προσπαθούν να πατήσουν πάνω στο έργο της Fiona Apple – δεν πλησιάζουν ποτέ τη μονομανία της Αμερικανίδας, αλλά δεν το χρειάζονται κιόλας. Η indie pop προσέγγισή του και η ενορχήστρωση του Σπύρου Λιβάνη αποτρέπει πετυχημένα οποιαδήποτε σύγκριση. Η Μαρία γράφει το χρονικό μιας ταραγμένης σχέσης, πάντα μέσα από τη γυναικεία ματιά.

Οι συνθέσεις της ακούγονται συνάμα προσωπικές και άμεσες και έχουν τη μαγική ικανότητα να μπαίνουν στο πετσί σου, ειδικά με τόσο δυνατούς και ώριμους στίχους: «κλέβεις το μέλλον μου για να επιζήσεις / ζω μέσα από το δικό σου παρελθόν / ίσως δεν ξέρεις πως να το ορίσεις / ο έρωτας είναι χωροχρονικός». Είναι ένας θαρραλέος πανέμορφος, μελαγχολικός δίσκος που πέρασε, δυστυχώς, κάπως απαρατήρητος.

Venus Volcanism in Atlas

I Knew You Before We Met (Inner Ear)

V.V.I.A. - She's In The Void (Official Video)

Σαν να έχει περάσει μια αιωνιότητα από τότε που οι Venus Volcanism in Atlas προσγειώθηκαν στην ελληνική μουσική σκηνή. Το ηλεκτρονικό ντουέτο αποτελείται από την Κρητικιά Venus Volcanism και τη Δανή In Atlas. Συναντήθηκαν για πρώτη φορά όταν συγκατοικούσαν σε ένα διαμέρισμα στην Αθήνα. Πολλά χρόνια αργότερα και μετά από κάμποσες κυκλοφορίες επανασυνδέθηκαν σε μια καλύβα μέσα σε ένα δάσος της Δανίας.

Το νέο τους άλμπουμ εξετάζει τη φιλία τους, την απόσταση, τον αποχωρισμό αλλά και το ότι, παρά το πέρασμα του χρόνου, είναι πολύ περισσότερα αυτά που ενώνουν τους ανθρώπους – στην προκειμένη περίπτωση, η αγάπη τους για τη synth pop και την σκοτεινή μουσική.

Το νέο τους άλμπουμ είναι από τις πιο ολοκληρωμένες δουλειές που έχουμε ακούσει τελευταία στο συγκεκριμένο είδος, αποφεύγοντας τον εύκολο εντυπωσιασμό και έχοντας μια πιο σύγχρονη προσέγγιση. Δεν είναι και λίγο αυτό σε μια εποχή που η επιρροή από τα ’80s συνεχίζει να στοιχειώνει την ανεξάρτητη ελληνική σκηνή, τις περισσότερες φορές όχι με τον καλύτερο τρόπο.

Valisia Odell

Shadow of a Dream (Detriti Records)

Valisia Odell - Shadow of a Dream

Ένα διαφορετικό πρότζεκτ για τη Vasilia Odell που γνωρίσαμε μέσα από τους Phoenix Catscratch και τους Strawberry Pills. Μία από τις πιο ιδιοσυγκρασιακές φωνές στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή, με ένα μοναδικό ανδρόγυνο στυλ ερμηνείας που συχνά καπελώνει οποιαδήποτε ηχητική υπόκρουση έχει την «ατυχία» να τη συνοδεύει. Εδώ συνεργάζεται σε 8 κομμάτια με τον Αριστομένη Θεοδωρόπουλο στη σύνθεση και κρίνοντας από το αποτέλεσμα το πάντρεμα είναι ιδανικό, καθώς το μουσικό του αισθητήριο δεν κολακεύει απλώς τα φωνητικά της αλλά αναδεικνύει καινούργιες πτυχές της στις ελληνόφωνες απόπειρές τους.

Επίσης:

Athens Computer Underground

Destroyt (self-release)

Athens Computer Underground - Another Dyke -Stin Athina Care Mix

O Παντελής Θεοδωρίδης συνεχίζει να χτίζει το δικό του μοναχικό ηλεκτρονικό σύμπαν, αποτραβηγμένο από οποιαδήποτε μόδα ή trend. Στα ίδια drum’n’ bass μονοπάτια που μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια αλλά και με μια πιο ambient ανάλαφρη χροιά, το «Destroyt» είναι μια άσκηση σε trial and error. Αυτό που διαφοροποιεί τα κομμάτια του είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί τα φωνητικά με απόλυτη αίσθηση του μέτρου, π.χ. στο «Happy tho’», και αυτό το απίθανο remix στο κομμάτι των another dyke, «Stin Αthina», που από κιθαριστικό ύμνο το μετατρέπει σε χορευτικό πυροτέχνημα.

Transparent Man

Puppets (S!X Music)

Transparent Man - Float feat. VASSIŁINA (Official Audio)

Δεν διαλέγει τυχαία άλμπουμ το bandcamp για να συμπεριλάβει στις στήλες του. Είναι μία από τις πιο δημοφιλείς πλατφόρμες διεθνώς, όπου ανεβαίνουν καθημερινά χιλιάδες δίσκοι, οπότε το να ξεχωρίζει το «Puppets», η πρώτη επίσημη δισκογραφική δουλειά του Transparent Man, σημαίνει πολλά, ειδικά όταν αυτό έγινε μόλις τη δεύτερη εβδομάδα από την κυκλοφορία του. Χαρακτηρίζει τις soul και ηλεκτρονικές downtempo συνθέσεις του ως «πανέμορφα συγκινητικές και γεμάτες συναίσθημα» και δεν θα μπορούσε να τις περιγράψει καλύτερα κανείς, αν και με το «Float», αυτή την καταπληκτική φολκ συνεργασία του με τη Vassilina, που κλείνει τον δίσκο, αφήνει περιθώρια και ελπίδα για περισσότερες εκπλήξεις στο μέλλον.

Dim Goblin

Cakes (self-release)

5 άλμπουμ από γυναίκες που δεν γνωρίζουν μουσικά όρια Facebook Twitter
To εξώφυλλο του δίσκου.

Χρειάζεται πολύ θράσος για να κυκλοφορήσει κανείς έναν δίσκο με αγγλικό στίχο στο ελληνικό χιπ-χοπ τοπίο όπως έχει διαμορφωθεί την τελευταία δεκαετία, και μάλιστα ως φόρο τιμής στον MF Doom της εποχής των Madvillain, γι’ αυτό ίσως είναι ελάχιστα τα στοιχεία για το ποιοι κρύβονται πίσω του. Προσωπικά, μου ήρθε στο inbox από έναν ανώνυμο λογαριασμό της Google με έναν κωδικό στο Bandcamp. Mε μια εμμονική alternative παραγωγή τα 19 κομμάτια του ακούγονται αβίαστα και χωρίς skip. Μια νοσταλγική αναδρομή σε ένα όχι και τόσο μακρινό, αλλά σίγουρα αθώο ραπ παρελθόν.

Μουσική
0

ΦΩΤΙΕΣ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Love to love you baby»: Αυτό είναι το τραγούδι που γέννησε τη Disco

Μουσική / «Love to love you baby»: Το τραγούδι των 23 οργασμών που γέννησε τη Disco

Με 23 οργασμούς και τη βοήθεια του μάγου Τζόρτζιο Μορόντερ, η Ντόνα Σάμερ, μισό αιώνα πριν, εγκαινίασε επίσημα, με το επικό και ατελείωτα ερωτικό «Love to love you baby», την ντίσκο μουσική, ένα είδος που πολεμήθηκε λυσσαλέα λίγα χρόνια μετά την επέλασή του και κρατάει γερά μέχρι σήμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Lifo Videos / «Στην αρχή με ενοχλούσαν τα σχόλια για το Ozempic, όχι όμως πια»

Η Marseaux, μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της σύγχρονης ελληνικής ποπ σκηνής μιλά για την τυχαία της συνάντηση με το τραγούδι αλλά και για τις προσωπικές δυσκολίες που έχει αντιμετωπίσει και την έφεραν μέχρι το σήμερα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
 Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Μουσική / Φεστιβάλ Ελάτειας: Κι αν έβρεξε μια μέρα, ποιος σταματάει τη μουσική;

Παρά την ακύρωση της πρώτης βραδιάς λόγω έντονης κακοκαιρίας, το 12ο Μουσικό Φεστιβάλ Ελάτειας επέστρεψε δυναμικά, με τριήμερο ζωντανών εμφανίσεων, γεμάτο ενέργεια, συγκίνηση και αυθεντικές στιγμές κάτω από τα δέντρα του Αλωνιού.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Deadly Festivals

Μουσική / 9 φορές που το πάρτι μετατράπηκε σε εφιάλτη

Πάμε σε συναυλίες και φεστιβάλ για να περάσουμε καλά - δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Πράξεις βίας που έχουν σημειωθεί σε διοργανώσεις σε όλο τον κόσμο αποδεικνύουν πως η ασφάλεια των συμμετεχόντων δεν μπορεί να είναι μια τεχνική υποσημείωση αλλά το θεμέλιο κάθε πολιτιστικής συγκέντρωσης.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μουσική / Η ηλεκτρονική μουσική δεν είναι απολιτίκ - ή τουλάχιστον δεν ήταν

Μέσα σε ένα παγκόσμιο σκηνικό βίας, πολέμων και γενοκτονιών, η ηλεκτρονική μουσική καλείται να ξαναβρεί τη χαμένη της τιμή, ανακτώντας τον άμεσο, ενωτικό και απελευθερωτικό της χαρακτήρα.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
«Έπαθα νευρολογική διαταραχή, είχα αυτοκτονικές σκέψεις» - Κι εκεί γεννήθηκε ο Ivy Robins

Μουσική / Πέτρος Βεντουρής: «Έγραψα τραγούδια για να μην πεθάνω»

Όταν ο Πέτρος Βεντουρής βυθίστηκε στη σιωπή της κατάθλιψης λόγω μιας νευρολογικής ασθένειας, γεννήθηκε ένας άλλος εαυτός, ο Ivy Robins. Περνώντας μέσα από το σκοτάδι, την απώλεια και την ψυχοθεραπεία, βρήκε στη μουσική τον τρόπο να ξανασταθεί στα πόδια του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ